Ραλφ Νέβιλ, 3ος κόμης του Γουέστμορλαντ
Ο Ραλφ Νέβιλ, 3ος κόμης του Γουέστμορλαντ (1456 - 6 Φεβρουαρίου 1499) 3ος Κόμης του Γουέστμορλαντ και παππούς του 4ου κόμη ήταν το μοναδικό παιδί του Τζων Νέβιλ, βαρόνου του Νέβιλ μικρότερου αδελφού του Ραλφ Νέβιλ, 2ου κόμη του Γουέστμορλαντ και της Άννας Χόλλαντ κόρης του Τζων Χόλλαντ, 2ου δούκα του Έξετερ.[4] Ο πατέρας του έγινε οπαδός των Λάνκαστερ, έπεσε στην μάχη του Τάουτον στις 29 Μαρτίου του 1461 και κατασχέθηκαν τα εδάφη του και οι τίτλοι του.
Ραλφ Νέβιλ, 3ος κόμης του Γουέστμορλαντ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ralph Neville (Αγγλικά) |
Γέννηση | 1456 κάστρο Ρέμπι |
Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1499 κάστρο του Χόρνμπι |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Isabel Booth[1] |
Τέκνα | Ralph Neville, Lord Neville[2][3] Lady Anne Neville[2][3] |
Γονείς | Τζων Νέβιλ, βαρόνος του Νέβιλ[3] και Lady Anne Holand[2][3] |
Συγγενείς | Ραλφ Νέβιλ, 2ος κόμης του Γουέστμορλαντ (θείος) |
Οικογένεια | οίκος του Νέβιλ |
Θυρεός | |
Κόμης του Γουέστμορλαντ
ΕπεξεργασίαΟ Ραλφ Νέβιλ ανέκτησε στις 6 Οκτωβρίου 1472 τους περισσότερους τίτλους του πατέρα του και έγινε ξανά λόρδος του Νέβιλ μετά την νέα δημιουργία της ηγεμονίας από το 1459.[5] Ο Ραλφ Νέβιλ χρίστηκε στις 18 Απριλίου 1475 "Ιππότης του Μπαθ" μαζί με τους γιους του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και έγινε δικαστής της ειρήνης στο Ντάραμ.[6] Ο Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας παραχώρησε στις 23 Μαρτίου 1484 στον Ραλφ Νέβιλ για να τον ανταμείψει για τις "υπηρεσίες του απέναντι στους επαναστάτες" βίλες στο Σόμερσετ και στο Μπέρκσαϊρ και πήρε πίσω τα εδάφη που ανήκαν στην Μαργαρίτα Μπωφόρ.[7] Τον Σεπτέμβριο του 1484 βρέθηκε σε αποστολή με σκοπό να κλείσει ειρήνη με την Σκωτία.[6]
Ο θείος του Ραλφ Νέβιλ, 2ος κόμης του Γουέστμορλαντ πέθανε στις 3 Νοεμβρίου 1484 και τον διαδέχτηκε ο ίδιος σαν κόμης του Γουέστμορλαντ και λόρδος του Νέβιλ μετά την τρίτη δημιουργία το 1295.[6] Μετά την ήττα και τον φόνο του Ριχάρδου Γ΄ στην μάχη του Μπόσγουορθ ο Ραλφ Νέβιλ προχώρησε σε δασμούς με τον νέο βασιλιά Ερρίκο Ζ΄ της Αγγλίας ύψους 400 μάρκων και τοποθέτησε τον γιο του Ραλφ Νέβιλ (πέθανε το 1498) μετά την έγκριση του γάμου του στην συνοδεία του νέου βασιλιά.[6] Ο Γουέστμορλαντ έστειλε στρατό στην Σκωτία (1497) μετά την υποστήριξη που παρείχε ο Ιάκωβος Δ΄ της Σκωτίας στον διεκδικητή του Αγγλικού θρόνου Πέρκιν Γουάρμπεκ.[8][9]
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΟ γιος και διάδοχος του πέθανε το 1498, ο ίδιος ο Γουέστμορλαντ πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου 1499 στο κάστρο του Χόρνμπυ στο Γιορκσάιρ την έδρα του γαμπρού του Σερ Γουίλιαμ Κόνιερς από λύπη για τον θάνατο του γιου του, τάφηκε στην ενοριακή εκκλησία της περιοχής.[10] Ο εγγονός του Ραλφ Νέβιλ, 4ος κόμης του Γουέστμορλαντ τον διαδέχθηκε στην κομητεία του Γουέστμορλαντ.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΟ Ραλφ Νέβιλ παντρεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1473 την Ισαβέλλα Μπούθ, κόρη του Σερ Ρότζερ Μπούθ (1396-1497) και της Αικατερίνης Χάτον, ανιψιά του Λόρενς Μπούθ, αρχιεπισκόπου της Υόρκης με την οποία απέκτησε :[5]
- Ραλφ Νέβιλ, λόρδος του Νέβιλ (πέθανε το 1498), ο πατέρας του τον τοποθέτησε στις 5 Δεκεμβρίου 1485 στην συνοδεία του βασιλιά αφού έδωσε έγκριση για τον γάμο του. Ο λόρδος Νέβιλ παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο παρουσία του βασιλιά και της βασίλισσας Ελισάβετ της Υόρκης την Μαρία Πάστον, μεγαλύτερη κόρη του Σερ Γουίλιαμ Πάστον (1436 - 1496) και της Άννας Μποφώρ της κόρης του Εδμόνδου Μπωφόρ, 2ου δούκα του Σόμερσετ.[11] Η Μαρία Πάστον πέθανε τα Χριστούγεννα του 1489 από ευλογιά χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Ο λόρδος Νέβιλ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του πάλι με βασιλική παρουσία την Έντιθ Σαντίς (πέθανε στις 22 Αυγούστου 1529) αδελφή του Γουίλιαμ Σαντίς, 1ου βαρόνου του Σαντίς με την οποία απέκτησε δυο γιους : τον διάδοχο του παππού του Ραλφ Νέβιλ, 4ο κόμη του Γουέστμορλαντ και έναν γιο που πέθανε σε βρεφική ηλικία. Η Έντιθ Σαντίς μετά τον πρόωρο θάνατο του συζύγου της παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Τόμας Ντάρσι, 1ο βαρόνο του Ντάρσι που αποκεφαλίστηκε στις 30 Ιουνίου 1537 στο Τάουερ Χιλλ.[12]
- Λαίδη Άννα Νέβιλ, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Γουίλιαμ Κόνιερς, 1ο βαρόνο του Κόνιερς και σε δεύτερο γάμο τον Άντονι Σάλτμαρς (1473 - 1550) του Λάνγκτον.[13]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ p1415.htm#i14150. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Richardson III 2011, pp. 251–2.
- ↑ 5,0 5,1 Cokayne 1959, p. 551; Richardson III 2011, pp. 251–2.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Cokayne 1959, p. 551.
- ↑ Cokayne 1959, p. 551; Richardson III 2011, p. 253.
- ↑ Cokayne 1959, pp. 551–2.
- ↑ Doyle 1886, p. 632.
- ↑ Cokayne 1959, pp. 551–2; Richardson III 2011, p. 253.
- ↑ "Royal Ancestry" 2013, Douglas Richardson Vol. IV. p. 502
- ↑ Cokayne 1959, pp. 552–3; Richardson III 2011, p. 253.
- ↑ Richardson III 2011, pp. 253–4.
Πηγές
Επεξεργασία- Cokayne, George Edward (1959). The Complete Peerage, edited by Geoffrey H. White. XII, Part II. London: St. Catherine Press.
- Doyle, James E. (1886). The Official Baronage of England. III. London: Longmans, Green.
- Pollard, A.J. (2004). Neville, Ralph, second earl of Westmorland (b. in or before 1407, d. 1484). Oxford Dictionary of National Biography.
- Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.).
- Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. III (2nd ed.).
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ralph Neville, 3rd Earl of Westmorland της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |