Ρασιοναλισμός στη Λίμνη Κόμο
Ο Ρασιοναλισμός στη Λίμνη Κόμο (ιταλικά: Razionalismo del Lago di Como) είναι ένα πολιτιστικό, κοινωνικό και αρχιτεκτονικό κίνημα που αναπτύχθηκε στην Ιταλία μεταξύ των ετών 1920 και 1960, χαρακτηρισμένο από την αναζήτηση λειτουργικότητας, απλότητας των μορφών και ενσωμάτωσης με το φυσικό τοπίο, με μια βαθιά εννοιολογική φιλοσοφία που είναι καινοτόμος σε σχέση με τον ιταλικό ρασιοναλισμό.[1] Αποτελεί μια σημαντική έκφραση του ιταλικού ρασιοναλισμού και έχει συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξη της αρχιτεκτονικής και του σχεδιασμού στην Ιταλία, φτάνοντας στην πλήρη ωριμότητά του τη δεκαετία του 1950.[2]
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΟ ιταλικός ρασιοναλισμός αναπτύχθηκε ως απάντηση στις νέες απαιτήσεις της βιομηχανικής κοινωνίας, με στόχο τη δημιουργία κτιρίων που να είναι τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά. Στη Λίμνη Κόμο, το κίνημα βρήκε ένα ιδανικό πλαίσιο για καινοτόμες πειραματικές προσεγγίσεις, χάρη στη φυσική ομορφιά του τόπου και την παρουσία διακεκριμένων αρχιτεκτόνων.[3] Η πιο σημαντική φάση του ρασιοναλισμού στη Λίμνη Κόμο συνέβη τη δεκαετία του 1950, κατά την οποία κατασκευάστηκαν πολλές βίλες και δομές που έχουν γίνει εμβλήματα του σύγχρονου σχεδιασμού.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Tafuri, 1986, σ. 45.
- ↑ Rossi e Carbonara, 1990, σ. 123.
- ↑ Zevi, 1950, σ. 67.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Rossi, A., & Carbonara, G. (1990). Il Razionalismo italiano: Architettura e teoria. Milano: Electa. ISBN 978-88-435-2774-2
- Tafuri, M. (1986). Storia dell'architettura italiana: Il Novecento. Torino: Einaudi. ISBN 978-88-06-13361-3
- Zevi, B. (1950). Storia dell'architettura moderna. Torino: Einaudi. ISBN 978-88-06-13196-8