Ραϋμόνδος Βερεγγάριος της Άντρια
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ραϊμόνδος - Βερεγκάριος της Άντρια (1281 - 1307) κόμης της Άντρια και δούκας του Πεδεμοντίου. Πέμπτος υιός του Καρόλου B΄ του Χωλού βασιλιά της Νάπολης και της Μαρίας των Άρπαντ, κόρης του Στεφάνου Ε¨ της Ουγγαρίας.
| Ραϋμόνδος Βερεγγάριος της Άντρια | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Raymond Berenger d'Anjou (Γαλλικά) |
| Θάνατος | 1305[1] Νάπολη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Marguerite de Clermont[1] |
| Γονείς | Κάρολος Β΄ της Νάπολης[1] και Μαρία της Ουγγαρίας[1] |
| Αδέλφια | Μαρία του Ανζού Ελεονώρα του Ανζού Λευκή του Ανζού Μαργαρίτα του Ανζού (1273-1299) Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης[1] Πέτρος του Έμπολι Ροβέρτος της Νάπολης[1] Κάρολος Μαρτέλος της Ουγγαρίας Ιωάννης της Γραβίνας[1] Φίλιππος Α΄ του Τάραντα[1] |
| Οικογένεια | Οίκος των Καπετιδών-Ανζού |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στην παιδική του ηλικία δεν έζησε στη Νάπολη, αλλά στη γενέτειρα του Προβηγκία (όπου γεννήθηκε σε μια σύντομη εκστρατεία του πατέρα του) υπό την κηδεμονία του Γουλιέλμου του Μανουάρ. Με τη συνθήκη του Κανφράνκ (1288) δόθηκε όμηρος με δύο μεγαλύτερους αδελφούς του στην Αραγωνική Αυλή, σε αντάλλαγμα της απελευθέρωσης του πατέρα τους. Ήταν άρρωστος εκείνη τη χρονιά και δεν στάλθηκε αμέσως, αλλά τον επόμενο χρόνο (1289). Τα τρία αδέλφια είχαν βασιλική μεταχείριση στην αιχμαλωσία τους και με τη συνοδεία 100 νέων ευγενών απελευθερώθηκαν (1295) με τη Συνθήκη του Ανάνι.
Μετά την απελευθέρωσή του, ταξίδεψε στη Νάπολη, επισκέφτηκε το Καστέλ ντελ' Όβο και ακολούθησε τον αδελφό του Λουδοβίκο επίσκοπο της Τουλούζης στη Ρώμη. Επέστρεψε στη Νάπολη με τους αδελφούς του Φίλιππο πρίγκιπα του Τάραντα και Ιωάννη κόμη της Γραβίνας προκειμένου να υποδεχτούν τη Γιολάντα, κόρη του Πέτρου Γ΄ της Αραγωνίας και νύφη του αδελφού τους Ροβέρτου της Νάπολης.
Το 1300 δέχτηκε τις κομητείες Γραβίνα και Άντρια και τους πύργους Βαϊράνο, Λεσίνα, και Τέρα ντι Μούρο. Έχασε τη Γραβίνα το 1302. Τον Δεκέμβριο του 1304 κλήθηκε στην κομητεία του Πεδεμοντίου. Λίγο αργότερα δημιουργήθηκε το Βασίλειο της Σικελίας και ο ίδιος διορίστηκε μέγας Ταξιάρχης (1305), αλλά η επιρροή του περιορίστηκε. Πολέμησε τους Αραγωνέζους στη Σικελία (1301), παραχωρώντας στους Ναΐτες μια έκταση γης κοντά στη Γραβίνα. Τον Ιούλιο του 1304, πήγε ξανά στη Νάπολη προκειμένου να υποδεχτεί τη νέα νύφη του αδελφού του Ροβέρτου, Σάντσα, κόρη του Ιακώβου Β΄ της Μαγιόρκας.
Απεβίωσε λίγο μετά τον γάμο του με τη Μαργαρίτα, κόρη του Ροβέρτου κόμη του Κλερμόν.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές σε πηγές Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. raimondo-berengario-d-angio. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2021.