Ρεγγίνα Εζέρα

Λετονή συγγραφέας

Η Ρεγκίνα Εζέρα (συγγραφικό ψευδώνυμο της Ρεγγίνα Σαμρέτο, 20 Δεκεμβρίου 1930 - 11 Ιουνίου 2002) ήταν Λετονή συγγραφέας πολωνικής καταγωγής που έγραψε περισσότερα από 20 μυθιστορήματα.[5]

Ρεγκίνα Εζέρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Regīna Ezera (Λετονικά)
Γέννηση20  Δεκεμβρίου 1930[1][2]
Ρίγα[3]
Θάνατος11  Ιουνίου 2002[2]
Ķegums
Τόπος ταφήςd:Q108696546
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Λετονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛετονικά[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λετονίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιήτρια
Αξιοσημείωτο έργοZemdegas (novel)
Dzilnas sila balāde (novel)
Οικογένεια
ΤέκναAija Vālodze
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα των Τριών Αστέρων
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
Τάγμα της Φιλίας των Λαών
τάγμα του Παράσημου της Τιμής

Γεννημένη στη Ρίγα, η Έζερα ήταν κόρη ξυλουργού και νοσοκόμας. Μεγάλωσε σε μία μικρή κατοικία όπου ζούσαν επίσης η γιαγιά και η θεία της. Η καθολική οικογένειά της μιλούσε Πολωνικά και δεν έμαθε Λετονικά έως ότου ήταν έξι ετών και πήγε στο σχολείο.[6]

Το 1944 η οικογένεια απελάθηκε στη Γερμανία, αλλά επέστρεψε στη Λετονία το 1945. Αφού αποφοίτησε από το γυμνάσιο, η Έζερα σπούδασε δημοσιογραφία στο κρατικό πανεπιστήμιο της Λετονίας στη Ρίγα, αποφοιτώντας το 1955. Την ίδια χρονιά, το διήγημα της Pat īkšķis nelīdzēja (Ούτε ο αντίχειράς μου δεν βοηθούσε) δημοσιεύτηκε στο παιδικό περιοδικό Bērnība με το συγγραφικό ψευδώνυμο Εζέρα. "Ezera" σημαίνει "λίμνη" και επιλέχθηκε να αντικατοπτρίζει την παιδική της ηλικία που ήταν μερικές φορές ανέμελη. Κατά τη δεκαετία του 1950 παντρεύτηκε δύο φορές. Καμία από τις σχέσεις δεν ήταν επιτυχής και η Ρεγγίνα έγινε ανύπαντρη μητέρα τριών κοριτσιών.[6] Εργάστηκε για ένα διάστημα ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Pionieris και για την Bērnība, το παιδικό περιοδικό. Το 1961, δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο με διηγήματα, Un ceļš vēl kūp, σχετικά με τις εμπειρίες της στον πόλεμο.[7] Την ίδια χρονιά ολοκλήρωσε το πρώτο της από πολλά μυθιστορήματα Zem pavasara debesīm (Κάτω από τον ανοιξιάτικο ουρανό). Συνέχισε να γράφει μυθιστορήματα, διηγήματα και δοκίμια για το υπόλοιπο της ζωής της.

Στη δεκαετία του 1970 ήταν μέλος της Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρίγας και στη δεκαετία του 1980 συνέχισε να εκπροσωπεί τη χώρα της στην Ένωση Σοβιετικών Συγγραφέων. Το 1988, προσχώρησε στο αναδυόμενο κίνημα για την ίδρυση λετονικού κράτους και αυτό επιτεύχθηκε το 1990.[6] Αν και της απονεμήθηκε το Τάγμα των Τριών Αστέρων το 1995, υπέφερε οικονομικά ως αποτέλεσμα του τέλους του κομμουνισμού. Είχε κρατική υποστήριξη για το έργο της, αλλά στο νέο καθεστώς αυτό δεν ήταν διαθέσιμο και έζησε σε μερική φτώχεια στο τέλος της ζωής της.

Από το 1978 η Έζερα ζούσε στο εξοχικό της στο Ķegums της Λετονίας. Πέθανε εκεί στις 11 Ιουνίου 2002. Ένα ατελές τρίτο μέρος αυτού που προοριζόταν να είναι ένα τετραμερές έργο που ονομάζεται "Όντας" δημοσιεύθηκε, όπως και το Ωδές στη θλίψη το έτος μετά το θάνατό της. [6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12781430k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ezera-regina.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 123299136. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12781430k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. «Regīna Ezera» (στα Latvian). Vieglas Smitis. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Haan, edited by Francisca de· Daskalova, Krassimira (2005). Biographical dictionary of women's movements and feminisms in Central, Eastern, and South Eastern Europe : 19th and 20th centuries (1st έκδοση). New York: Central European University Press. σελ. 127. ISBN 9637326391. 
  7. «Regīna Ezera» (στα Latvian). letonika.lv. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015.