Ριχάρδος του Ετάμπ

Γάλλος ευγενής

Ο Ριχάρδος (π. 1396 - 2 Ιουνίου 1438) από τον Οίκο του Ντρε-Μονφόρ ήταν (από τον πατέρα του) κόμης του Μονφόρ και (από τη σύζυγό του) κόμης του Βερτύ (Vertus) και του Ετάμπ (Étampes) (1423-38).

Ριχάρδος του Ετάμπ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Richard d'Étampes (Γαλλικά)
Γέννηση1395[1][2]
Θάνατος2  Ιουνίου 1438[3]
Château de Clisson
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός της Νάντης
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαργαρίτα της Ορλεάνης (1406-1466)[4]
ΤέκναΦραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης
Marie de Bretagne
Αικατερίνη της Βρετάνης
ΓονείςΙωάννης Δ΄ της Βρετάνης και Ιωάννα της Ναβάρρας, βασίλισσα της Αγγλίας
ΑδέλφιαΛευκή της Βρετάνης
Ιωάννης E΄ της Βρετάνης
Αρθούρος Γ΄ της Βρετάνης
Μαργαρίτα της Βρετάνης
Μαρία της Βρετάνης, κυρία του Λα Γκερς
ΟικογένειαΟίκος του Ντρε
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο τρίτος γιος του Ιωάννη Ε΄ δούκα της Βρετάνης και της τρίτης συζύγου του Ιωάννας των Εβρέ, κόρης του Καρόλου Β΄ της Ναβάρρας. Τοποθετήθηκε γενικός διοικητής του Γκυγιέν και του Πουατού (1419)· έγινε κύριος του Παλουώ, του Σατωμύρ ντε Τουαρσέ, του Μπουργκομώ-Λ'Εβέκ και του Λιρόν (1423) και κόμης του Μάντε (1425).

Το 1399 απεβίωσε ο πατέρας του και η μητέρα του παντρεύτηκε τον Ερρίκο Δ΄ της Αγγλίας. Ο γιος τους Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας αργότερα διεκδίκησε το στέμμα της Γαλλίας.

Ο Ριχάρδος νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα Βαλουά, κόμισσα του Ετάμπ τυπικά, διότι την κομητεία κατείχε το στέμμα (1416-21). Έτσι με το γάμος τους το 1423 έγινε, συζυγικώ δικαιώματι, κόμης του Ετάμπ. Ωστόσο ο Φίλιππος Γ΄ της Βουργουνδίας, επειδή ο πατέρας του δολοφονήθηκε το 1419 μάλλον από ανθρώπους του Καρόλου Δ΄ της Γαλλίας, είχε καταλάβει την κομητεία από το στέμμα· αποδόθηκε στη Μαργαρίτα και τον Ριχάρδο το 1435. Ο Ριχάρδος απεβίωσε τρία έτη μετά και τον διαδέχθηκε ο γιος του Φραγκίσκος Β΄ ως κόμης του Ετάμπ.

Το 1422 απεβίωσε ο πρωτότοκος αδελφός του Ιωάννης Ε΄ της Βρετάνης και τον διαδέχθηκαν οι δύο γιοί του, που όμως ο πρώτος απεβίωσε το 1450 χωρίς άρρενα τέκνα και ο δεύτερος το 1457 άτεκνος. Έτσι ακολούθησε ο δευτερότοκος Αρθούρος Γ΄ της Βρετάνης, που απεβίωσε το 1458 άτεκνος. Επόμενος στη διαδοχή ήταν ο Φραγκίσκος Β΄, που έγινε δούκας της Βρετάνης.

Οικογένεια Επεξεργασία

Το 1423 νυμφεύτηκε τη δεύτερη εξαδέλφη του Μαργαρίτα των Βαλουά, κόρη του Λουδοβίκου Α΄ δούκα της Ορλεάνης, αδελφού του Καρόλου ΣΤ΄ της Γαλλίας. Ήταν κόμισσα του Βερτύ στην Καμπανία (Vertus-en-Capmagne) και του Ετάμπ (Étampes). Είχαν τέκνα:

Πρόγονοι Επεξεργασία

Αναφορά σε πηγές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00004911. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10754.htm#i107535. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00004911.
  4. p10754.htm#i107535. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.

Εξωτερικού σύνδεσμοι Επεξεργασία