Ροζέ Λεμέρ
Ο Ροζέ Λεμέρ, γεννημένος στις 18 Ιουνίου 1941 στο Μπρικεμπέκ (Μάγχη) είναι πρώην Γάλλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη θέση του κεντρικού αμυντικού, προτού εργαστεί, στη συνέχεια, ως προπονητής.
 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Ροζέ Λεόν Μωρίς Λεμέρ-Ντεπρέ | ||
| Ημερ. γέννησης | 18 Ιουνίου 1941 | ||
| Τόπος γέννησης | Μπρικεμπέκ, Γαλλία | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1961–1969 | Σεντάν | 213 | (24) |
| 1969–1971 | Ναντ | 69 | (1) |
| 1971–1973 | Νανσί | 65 | (0) |
| 1973–1975 | Λανς | 57 | (0) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1968–1971 | Γαλλία | 6 | (0) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1975–1978 | Ρεντ Σταρ | ||
| 1978–1979 | ΡΚ Λανς | ||
| 1979–1981 | Παρί | ||
| 1981–1983 | Στρασμπούρ | ||
| 1983–1984 | Εσπεράνς ντε Τυνίς | ||
| 1985–1986 | Ρεντ Σταρ | ||
| 1986–1996 | Γαλλία (εθνική ενόπλων) | ||
| 1997 | Λανς | ||
| 1998 | Γαλλία (βοηθός προπονητή) | ||
| 1998–2002 | Γαλλία | ||
| 2002–2008 | Τυνησία | ||
| 2008–2009 | Μαρόκο | ||
| 2009–2010 | Ανκαραγκιουτσού | ||
| 2012–2013 | ΚΣ Κονσταντίν | ||
| 2013–2014 | Ετουάλ ντυ Σαχέλ | ||
| 2016 | Σεντάν-Αρδέννες | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΚαριέρα ως παίκτης
Επεξεργασία| Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Αγωνίστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο από το 1961 έως το 1975 με τα χρώματα των Σεντάν (1961-1969), Ναντ (1969-1971), Νανσί (1971-1973) και Λανς (1973-1975). Μέτρησε συνολικά 6 διεθνείς συμμετοχές με την Εθνική Γαλλίας, με την οποία αγωνίστηκε από το 1968 έως το 1971, ανάμεσά τους μία ευρείας έκτασης ήττα από την Αγγλία (5-0).
Καριέρα ως προπονητής
ΕπεξεργασίαΤο 1975, ανέλαβε προπονητής της Ρεντ Σταρ του Σαιντ-Ουέν (1975-1978), ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στην ΡΚ Λανς για μία σεζόν, προτού εργαστεί για δύο σεζόν στην Παρί ΦΚ. Τη σεζόν 1983-1984, εργάστηκε ως προπονητής της Εσπεράνς Σπορτίβ ντε Τυνίς. Με την επιστροφή του στη Γαλλία, εργάστηκε εκ νέου στη Ρεντ Σταρ.
Για διάστημα δέκα σεζόν, εργάστηκε ως τεχνικός της Εθνικής Ενόπλων Γαλλίας, η οποία αναδείχτηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1995.
Τον Μάρτιο του 1997, ο προπονητής της ΡΚ Λανς, Σλάβολιουμπ Μούσλιν απολύθηκε λόγω σειράς αρνητικών αποτελεσμάτων. Ο πρόεδρος των « sang et or », Ζερβαί Μαρτέλ απηύθυνε, τότε, κάλεσμα προς τον Ροζέ Λεμέρ, ο οποίος εγκατέλειψε τη θέση του στην τεχνική ηγεσία της Εθνικής Γαλλίας Ενόπλων. Η ΡΚ Λανς βρισκόταν, εκείνη την περίοδο, στη δέκατη έκτη θέση του βαθμολογικού πίνακα του πρωταθλήματος. Ο Λεμέρ κατάφερε να αναστρέψει την κατάσταση και η ΡΚ Λανς τερμάτισε στη δέκατη τρίτη θέση του γαλλικού πρωταθλήματος για τη σεζόν 1996-1997.
Με την Εθνική Γαλλίας
ΕπεξεργασίαΕργαζόμενος ως βοηθός προπονητή του Αιμέ Ζακέ, συνόδευσε τους « Bleus » στη διάρκεια της νικηφόρας πορείας τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Διαδέχθηκε τον Ζακέ στη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού και οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας έως τη νίκη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000. Ωστόσο, το 2002, η Γαλλία αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 στη Νότια Κορέα. Μετά την αποτυχία αυτή, η Γαλλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου προχώρησε στην απόλυσή του.[1]
Με την Εθνική Τυνησίας
ΕπεξεργασίαΟ Λεμέρ δεν παρέμεινε για καιρό χωρίς δουλειά, καθώς η τυνησιακή ομοσπονδία (FTF) τον επέλεξε ως τον νέο ομοσπονδιακό τεχνικό της εθνικής ομάδας της χώρας. Αποφεύγοντας την επαφή με Γάλλους δημοσιογράφους (νυμφεύθηκε τον Οκτώβριο του 2003 χωρίς αυτό να γίνει γνωστό στα ΜΜΕ[2]), οδήγησε την Τυνησία ως τη νίκη στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2004 και την πρόκριση για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Το συμβόλαιο συνεργασίας του με την Τυνησιακή Ομοσπονδία ήταν ισχύος έως το 2006. Λίγο πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Τυνησιακή Ομοσπονδία προχώρησε στην ανανέωση της μεταξύ των δύο πλευρών συνεργασίας έως το 2008, με την ταυτόχρονη συμπερίληψη οψιόν ανανέωσης της συνεργασίας για ακόμη 2 χρόνια, κάτι το οποίο προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις, τόσο σε βάρος του ίδιου του Λεμέρ όσο και των ανθρώπων της Ομοσπονδίας που είχαν λάβει την απόφαση, σε μία κατάσταση που θύμιζε έντονα το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου η Γαλλική Ομοσπονδία είχε ανανεώσει το συμβόλαιό του λίγο πριν από την έναρξη της διοργάνωσης. Έπειτα από τη δεύτερή του αποτυχία σε ισάριθμες τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, αυτή τη φορά ως ομοσπονδιακός τεχνικός της Τυνησίας, αρκετοί ήταν αυτοί που απαίτησαν την απομάκρυνσή του από την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Τυνησίας.[3][4]
Στις 14 Φεβρουαρίου 2008, στη διάρκεια μίας συνέντευξης τύπου, ο Τζαλέλ Τεκαγιά (μέλος του ΔΣ της FTF) επιβεβαίωσε ότι το συμβόλαιο του Ροζέ Λεμέρ το οποίο ολοκληρωνόταν στις 30 Ιουνίου 2008 δεν θα ανανεωνόταν, κάτι που σήμαινε και το τέλος της εποχής Λεμέρ στην τεχνική ηγεσία της Εθνικής Τυνησίας. Ο Ροζέ Λεμέρ εργάστηκε για συνολικό διάστημα έξι ετών στην Τυνησία, κάτι που τον καθιστούσε ως τον μακροβιότερο ομοσπονδιακό τεχνικό στην ιστορία της εθνικής ομάδας της χώρας από το 1957[5].
Με την Εθνική Μαρόκου
ΕπεξεργασίαΣτις 13 Μαΐου 2008, ο Ροζέ Λεμέρ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Μαρόκου. Ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα στις 1 Ιουλίου 2008, έχοντας ως κύριο στόχο την πρόκριση του Μαρόκου στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010, καθώς και το Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2010.
Κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο του Μαρόκου στις 20 Αυγούστου 2008, σε μία φιλική νίκη επί του Μπενίν.
Στην πρώτη του αναμέτρηση για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 με αντίπαλο την Γκαμπόν (αναμέτρηση η οποία διεξήχθη στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου), το Μαρόκο ηττήθηκε με σκορ 2-1. Ακολούθησαν δύο λευκές ισοπαλίες, εκτός έδρας απέναντι στο Καμερούν και εντός έδρας απέναντι στο Τόγκο για την ίδια αυτή συνδυαστική προκριματική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Στις 7 Ιουλίου 2009, δηλαδή σχεδόν έναν χρόνο επακριβώς μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, απομακρύνθηκε από τη θέση του ελέω αρνητικών αποτελεσμάτων.[6]
Η σύντομη θητεία στην Ανκαραγκιουτσού
ΕπεξεργασίαΈπειτα από τις θητείες του αυτές ως ομοσπονδιακός τεχνικός, ο Ροζέ Λεμέρ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία συλλόγου, με την τουρκική ΜΚΕ Ανκαραγκιουτσού να αποτελεί τον τελικό του προορισμό. Ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα τον Δεκέμβριο του 2009 και παρά τη σημαντική μεταγραφική ενίσχυση στη διάρκεια της χειμερινής διακοπής του πρωταθλήματος (Ντάριους Βασέλ, Ζερόμ Ροτέν...), ο σύλλογος ολοκλήρωσε τη σεζόν ευρισκόμενος στην 11η θέση του πρωταθλήματος. Το συμβόλαιο του Ροζέ Λεμέρ δεν ανανεώθηκε και ο ίδιος αποχώρησε από την ομάδα. Αντικαταστάτης του ανέλαβε ο, μέχρι πρότινος, βοηθός προπονητή του Λεμέρ και πρώην Τούρκος διεθνής, Ουμίτ Οζάτ.
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΠαίκτης
Επεξεργασία- 1957-1960 :
Μπρικεμπέκ - 1960-1961 : Σαιν-Λο
- 1961-1969 : ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες
- 1969-1971 : ΦΚ Ναντ
- 1971-1973 : ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη
- 1973-1975 : ΡΚ Λανς
Προπονητής-Ομοσπονδιακός Τεχνικός
Επεξεργασία- 1975-1978 : Ρεντ Σταρ
- 1978-1979 : ΡΚ Λανς
- 1979-1981 : Παρί ΦΚ
- 1981-1983 : ΡΚ Στρασμπούρ
- 1983-1984 :
Εσπεράνς ντε Τυνίς - 1985-1986 : Ρεντ Σταρ
- 1986-1996 : Γαλλία Ενόπλων
- 1997 : ΡΚ Λανς
- 1998-2002 : Γαλλία
- 2002-2008 : Τυνησία
- 2008-Ιούλιος 2009 :
Μαρόκο - Δεκέμβριος 2009-2010 :
Ανκαραγκιουτσού - 2012-2013 :
ΚΣ Κονσταντίν[7] - Δεκέμβριος 2013-2014 : Ετουάλ Σπορτίβ ντυ Σαχέλ[8]
Διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΠαίκτης
Επεξεργασία- 3 φορές Étoile d’or France Football (1966, 1968, 1969)
- Φιναλίστ του Κυπέλλου Γαλλίας το 1965 και το 1970
- Φιναλίστ του Κυπέλλου Σαρλ Ντραγκό το 1963
Ομοσπονδιακός Τεχνικός
Επεξεργασία- Γαλλία
- Νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1998 (βοηθός προπονητή)
- Νικητής του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 2000
- Νικητής του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών το 2001
- Νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ενόπλων το 1995
- Τυνησία
- Νικητής του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής το 2004
Προπονητής
Επεξεργασία- Ετουάλ Σπορτίβ ντυ Σαχέλ
- 3η θέση στο τυνησιακό πρωτάθλημα και συμμετοχή στο CAF
- Νικητής του Κυπέλλου Τυνησίας το 2014
Στατιστικά
ΕπεξεργασίαΠαίκτης
Επεξεργασία| Σεζόν | Ομάδα | Κατηγορία | Πρωτάθλημα | Ευρωπαϊκό Κύπελλο | Εθνική Γαλλίας |
|---|---|---|---|---|---|
| 1961 - 1962 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 15 συμμετοχές / 4 τέρματα | - | - |
| 1962 - 1963 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 6 συμμετοχές / 1 τέρμα | - | - |
| 1963 - 1964 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 16 συμμετοχές / 7 τέρματα | - | - |
| 1964 - 1965 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 31 συμμετοχές / 4 τέρματα | - | - |
| 1965 - 1966 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 38 συμμετοχές / 3 τέρματα | - | - |
| 1966 - 1967 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 35 συμμετοχές / 3 τέρματα | - | - |
| 1967 - 1968 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 38 συμμετοχές | - | - |
| 1968 - 1969 | ΚΣ Σεντάν-Αρδέννες | 1 | 34 συμμετοχές / 2 τέρματα | - | 4 συμμετοχές |
| 1969 - 1970 | ΦΚ Ναντ | 1 | 32 συμμετοχές / 1 τέρμα | - | - |
| 1970 - 1971 | ΦΚ Ναντ | 1 | 37 συμμετοχές | 4 συμμετοχές (C2) | 2 συμμετοχές |
| 1971 - 1972 | ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη | 1 | 37 συμμετοχές | - | - |
| 1972 - 1973 | ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη | 1 | 38 συμμετοχές | - | - |
| 1973 - 1974 | ΡΚ Λανς | 1 | 38 συμμετοχές | - | - |
| 1974 - 1975 | ΡΚ Λανς | 1 | 19 συμμετοχές | - | - |
Προπονητής
Επεξεργασία| Ομάδα | Από | Έως | Στατιστικά | ||||
| Α | Ν | Ι | Η | % νικών | |||
| Ρεντ Σταρ | 1975 | 1978 | - | - | - | - | - |
| Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Λανς | 1978 | 1979 | - | - | - | - | - |
| Παρί Φουτμπόλ Κλαμπ | 1979 | 1981 | - | - | - | - | - |
| Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Στρασμπούρ | 1981 | 1983 | - | - | - | - | - |
| Γαλλία Ενόπλων | 1986 | 1996 | - | - | - | - | - |
| Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Λανς | Μάρτιος 1997 | Μάιος 1997 | 10 | 4 | 3 | 3 | 40,00 % |
| Γαλλία | 1998 | 2002 | 53 | 34 | 11 | 8 | 64.15 % |
| Τυνησία | 2002 | 2008 | - | - | - | - | - |
| Μαρόκο | 2008 | 2009 | - | - | - | - | - |
| Ανκαραγκιουτσού | Δεκέμβριος 2009 | Μάιος 2010 | - | - | - | - | - |
Διακρίσεις και βραβεύσεις
Επεξεργασία- Λεγεώνα της Τιμής :
- Ιππότης - 11 Απριλίου 2001
Ο Ροζέ Λεμέρ στη λαϊκή κουλτούρα
ΕπεξεργασίαΟ Ροζέ Λεμέρ είχε τη δική του μαριονέτα στη σατιρική εκπομπή Guignols de l'info, όταν εργαζόταν ως ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Γαλλίας.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Christian Vella, Roger Lemerre: les Bleus au cœur, Paris, Kiron-le Félin, 2002. ISBN 2-86645-449-9
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Vincent Fossiez (4 Ιουνίου 2012). «Lemerre : "J'ai subi la honte"». francetv sport. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
- ↑ «Le mariage secret de Roger Lemerre». Le Parisien. 25 Φεβρουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
- ↑ Julien Bordier (14 Ιουνίου 2006). «L'heure de la revanche». L'Express. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
- ↑ «Lemerre veut oublier 2002». Eurosport. 12 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
- ↑ «Portail internet de la Fédération Tunisienne de Football». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2015.
- ↑ «Maroc : Roger Lemerre remercié». Jeune Afrique. 7 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
- ↑ «Constantine : Roger Lemerre entraîneur». Mercato 365. 14 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
- ↑ «Roger Lemerre à l'Etoile du Sahel». lequipe.fr. 18 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Προφίλ του Ροζέ Λεμέρ στο footballdatabase.eu
- Προφίλ του Ροζέ Λεμέρ στο www.afterfoot.fr[νεκρός σύνδεσμος]
- Προφίλ του Ροζέ Λεμέρ (διεθνής ποδοσφαιριστής)[νεκρός σύνδεσμος] στην επίσημη ιστοσελίδα της FFF
- Προφίλ του Ροζέ Λεμέρ (ομοσπονδιακός τεχνικός) Αρχειοθετήθηκε 2012-10-21 στο Wayback Machine. στην επίσημη ιστοσελίδα της FFF