Ρομποτικό διαστημόπλοιο

Διαστημικό εξερευνητικό όχημα ονομάζουμε μια μη επανδρωμένη διαστημική αποστολή. Εν αντιθέσει με τους τεχνητούς δορυφόρους, οι διαστημικές συσκευές δεν έχουν πάντα κάποια κυκλική ή ελλειπτική τροχιά γύρω από κάποιο ουράνιο σώμα.

Σημεία προσσελήνωσης των προγραμμάτων Λούνα, Surveyor και Apollo.

Είδη διαστημικών συσκευώνΕπεξεργασία

Ανάλογα με τον σκοπό που εκπληρώνουν, διακρίνουμε τα εξής είδη διαστημικών συσκευών:

προσέγγισης (flyby) - η τροχιά τους περνάει κοντά από κάποιο ουράνιο σώμα
δορυφορικές (orbiter) - περιφέρονται σε τροχιά γύρω από κάποιο ουράνιο σώμα
προσεδάφισης (lander) - προσεδαφίζονται πάνω σε κάποιο ουράνιο σώμα
- υδρορομπότ (hydrobot) - βυθίζονται σε θάλασσες ουρανίων σωμάτων και τις εξερευνούν
- κρυορομπότ (cryobot) - η προσεδάφιση γίνεται σε πάγο και ακολουθεί διάτρηση του πάγου για εξερεύνηση των κατώτερων στρωμάτων
- διεισδυτικές (penetrator) - διατρυπάνε την επιφάνεια του ουράνιου σώματος
- περιπλανητικές (roaming) - προσεδαφίζονται και κινούνται πάνω στην επιφάνεια του ουράνιου σώματος
επαναφοράς δειγμάτων (sample return) - συλλέγουν δείγματα πετρωμάτων και τα επιστρέφουν στη Γη

John E. Naugle: Unmanned space flight. Holt, Rinehart and Winston, New York 1965.
Mitchell R. Sharpe: Satellites and probes – the development of unmanned space flight. Aldus Books, London 1970, ISBN 0-490-00139-4.
Claude R. Canizares: Evaluating the biological potential in samples returned from planetary satellites and small solar system bodies – framework for decision making. National Academy Pr., Washington 1998, ISBN 0-309-06136-9.
Jeffrey Kluger: Weiter als Menschen fliegen können: das große Abenteuer der Raumfahrttechnik – voll von Dramatik, Gefahren und Triumphen. Scherz, Bern 2000, ISBN 3-502-15374-4.
Valérie Kayser: Launching space objects – issues of liability and future prospects. Kluwer Acad. Publ., Dordrecht 2001, ISBN 1-402-00061-8.
Gregory L. Matloff: Deep-space probes – to the outer solar system and beyond. Springer, Berlin 2005, ISBN 3-540-24772-6.