Με την ονομασία Ρούμελη (τούρκικα: Rumeli), ενίοτε Ρωμυλία, φερόταν μεγάλη διοικητική περιφέρεια κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και καθ' όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας, μέχρι λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Κάλυπτε τη νότια Βαλκανική χερσόνησο εκτός από τις παραδουνάβιες επαρχίες της Βοσνίας, της Κρήτης, της Κύπρου και κάποιων νήσων του Αιγαίου. Ουσιαστικά επρόκειτο για την ηπειρωτική μείζονα περιοχή του Ελληνισμού.

Η Ρούμελη και η Ανατολία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1481–1683)

Ανώτατος διοικητής της περιφέρειας αυτής ήταν ο Μπεηλέρμπεης (ή Αρχίμπεης) που αρχικά είχε έδρα τη Σόφια και από το 1836, όταν πλέον είχε δημιουργηθεί το Βασίλειο της Ελλάδας, μεταφέρθηκε στο Μοναστήρι.

Η Οθωμανική Ρούμελη.

Κατά το μέσον του 17ου αιώνα το «Μπεηλερπεηλήκι» της Ρούμελης περιλάμβανε 27 Σαντζάκια τα οποία και ήταν από ανατολή προς δύση τα εξής:

Ετυμολογία

Επεξεργασία

Το όνομα Ρούμελη προέρχεται από παραφθορά της σύνθετης τουρκικής λέξης Ρουμ + ιλή που σημαίνει «χώρα των Ρουμς , δηλ. χώρα των Ρωμαίων ή Ρωμιών)» καλούμενη και Ρωμανία. Εξ αυτού ήταν και ο οθωμανικός διοικητικός τίτλος Ρούμελη Βαλεσή (= Βαλής της Ρούμελης), που έφερε επιμέρους ο τοπάρχης της περιοχής της σημερινής Στερεάς Ελλάδας μέχρι περίπου την περιοχή της Θεσσαλονίκης στις αρχές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

  • «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου» τομ. 16ος, σελ. 706
  • Ρούμελη, Συγγραφέας: Patrick Leigh Fermor, ISBN: 978-618-03-2380-1

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Rumelia στο Wikimedia Commons