Βικιπαίδεια

Ρωσοφιλία

Η Ρωσοφιλία (αγάπη για τη Ρωσία ή τους Ρώσους) είναι ο κοινός όρος για το γενικό θαυμασμό και τη συμπάθεια προς τη Ρωσία, την ιστορία της Ρωσίας και το ρωσικό πολιτισμό, ειδικά για κάποιον που συμπαθεί το πολιτικό σύστημα και τα έθιμα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Το αντίθετο της ρωσοφιλίας είναι η ρωσοφοβία.

Σημαία της Ρωσίας.
Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου στην Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα

Ρωσοφιλία στην Ευρώπη Επεξεργασία

Η ρωσοφιλία σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να βασίζεται σε στερεότυπα που παράγει η μαζική κουλτούρα ("παραδοσιακή ρωσική φιλοξενία", "ρωσική ευαισθησία" κ. λπ.), καθώς και στην σε βάθος μελέτη της ρωσικής νοοτροπίας. Ο αμερικανός συγγραφέας Ρόμπερτ Αλεξάντερ γράφει: "αγαπώ τους Ρώσους για τη δραματική, συναισθηματική φύση τους. Δεν φοβούνται να αγαπήσουν, δεν φοβούνται να πληγωθούν, δεν φοβούνται να υπερβάλλουν ή να ενεργήσουν παρορμητικά."[1]

Τον Οκτώβριο 2004, το Ινστιτούτο Γκάλοπ ανακοίνωσε τα αποτελέσματα δημοσκόπησης,[2] σύμφωνα με την οποία περίπου το 20% των κατοίκων της Δυτικής Ευρώπης έβλεπαν τη Ρωσία θετικά. Οι περισσότερες θετικές ψήφοι ήταν στην Ισλανδία, τη Γερμανία, την Ελλάδα και τη Βρετανία. Το ποσοστό των ερωτηθέντων που εκφράζουν θετική στάση προς τη Ρωσία έφτανε το 9% στη Φινλανδία, την Τουρκία και την Ιαπωνία, το 38% στη Λιθουανία, το 36% στη Λετονία και το 34% στην Εσθονία. Η Εσθονία και ειδικά η Λετονία έχουν μεγάλες μειονότητες Ρώσων, οι οποίοι πιθανώς επηρέασαν το αποτέλεσμα.

Ρωσοφιλία στη Σερβία και Μαυροβούνιο Επεξεργασία

Ρωσοφιλία στη Σερβία Επεξεργασία

Η Ρωσία είναι εξαιρετικά δημοφιλής στη Σερβία. Οι Σέρβοι βλέπουν παραδοσιακά τη Ρωσία ως στενό σύμμαχο λόγω της κοινής Σλαβικής κουλτούρας και της ορθόδοξης πίστεως τους.[3] Στη Σερβία και το Μαυροβούνιο, δύο Ορθόδοξες χώρες όπως η Ρωσία, περίπου το 83% των Σέρβων βλέπουν τη Ρωσία ως πρώτο τους σύμμαχο στη διεθνή σκηνή. Η εχθρότητα μεταξύ της Γιουγκοσλαβικής και της Σοβιετικής κυβέρνησης (σχίσμα Στάλιν-Τίτο), δεν επηρέασε τη λαϊκή αντίληψη των Σέρβων για τους Ρώσους, οι οποίοι βλέπονται πάντα ως φιλικός, αδελφικός και σύμμαχος λαός. Στη Σερβία και το Μαυροβούνιο, υπάρχουν οδοί, γειτονιές, δρόμοι, κτίρια και αγάλματα που ονομάζονται από κάτι ρωσικό. Στη Σερβία υπάρχει Ρωσικό Κέντρο Επιστημών και Ξενοδοχείο Μασκβά (Μόσχα).

Ρωσοφιλία στο Μαυροβούνιο Επεξεργασία

Το Μαυροβούνιο είναι Ανατολική Ορθόδοξη και Σλαβική χώρα. Υπάρχει η Γέφυρα Μόσχας[4] στην Ποντγκόριτσα, ενώ δίπλα της στέκει ένα άγαλμα του ρώσου τραγουδιστή Βλαντίμιρ Βισότσκι.

Ρωσοφιλία στην Ουκρανία Επεξεργασία

 
Φιλορώσοι αυτονομιστές στο Ντονέτσκ στην ανατολική Ουκρανία

Μετά την ουκρανική ανεξαρτησία το 1991, αρκετοί Ουκρανοί, ιδιαίτερα αυτοί της ανατολικής και νότιας Ουκρανίας, επιδιώκουν στενότερη οικονομική συνεργασία ή ακόμη και ένωση με τη Ρωσία.[5] Μετά τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία το 2014 η συνολική στάση των Ουκρανών προς τη Ρωσία και τους Ρώσους έχει γίνει πολύ πιο αρνητική.[6]

Δυτική Ουκρανία Επεξεργασία

Η ρωσοφιλία (μοσχοφιλία, ουκρανία: москвофільство, μοσκβοφίλ'στβο) ήταν γλωσσικό, λογοτεχνικό και κοινωνικοπολιτικό κίνημα των Δυτικών Ουκρανικών εδαφών της Γαλικίας, της Υπερκαρπαθίας και της Μπουκοβίνας, η οποία εκδηλώθηκε στον 18ο - 20ο αιώνα. Οι υποστηρικτές αυτού του κινήματος πίστευαν στη γλωσσική, πολιτιστική, κοινωνική ένωση με το ρωσικό λαό. Αργότερα πίστευαν στην κρατική ένωση με τη Ρωσία. Οι αιτίες ήταν οι εξής: απουσία ουκρανικού κράτους, αιώνες ξένης κατοχής, κατακερματισμένη ουκρανική επικράτεια και διασκορπισμένος πληθυσμός, απουσία εθνικής ελίτ και αδύναμη αίσθηση εθνικής ταυτότητας.

Ρωσοφιλικό κίνημα στην Υπερκαρπαθία Επεξεργασία

Οι πρώτες ενδείξεις ρωσοφιλίας στην Υπερκαρπαθία χρονολογούνται στα τέλη του 18ου αιώνα με αρχές του 19ου αιώνα, όταν αρκετοί διάσημοι Ρώσοι που είχαν δεσμούς με την κυβέρνηση και την αυλή του τσάρου εγκαταστάθηκαν εκεί. Διάσημοι επιστήμονες και κοινωνικοίακτιβιστές όπως οι Ι. Ορλάι, Μ. Μπαλουντιάνσκι και Π. Λόντι έζησαν στην Υπερκαρπαθία αλλά διατηρούσαν στενούς δεσμούς με τη χώρα γέννησης. Έτσι προωθούσαν το ενδιαφέρον για τη Ρωσία, ειδικά για την πολιτιστική ζωή, τη γλώσσα και τη λογοτεχνία των Ρώσων.

Ρωσοφιλικό κίνημα στη Γαλικία και τη Μπουκοβίνα Επεξεργασία

Όταν η Γαλικία και η Μπουκοβίνα ενσωματώθηκαν στην Αυτοκρατορία των Αψβούργων το 1772, η αυστριακή κυβέρνηση αντιμετώπισε με τον ουκρανικό πληθυσμό των νέων εδαφών με καχυποψία. Φοβούνταν την ευαισθησία τους στη ρωσική επιρροή, λόγω της γειτνίασης των πολιτισμών και της γλώσσας των Ουκρανών και των Ρώσων.

Αυτή η δυσπιστία των αρχών που καλλιεργήθηκε από διάσημους πολωνούς πολιτικούς και ακτιβιστές, οι οποίοι προσπαθούσαν να καταστείλουν την άνοδο της εθνικής συνείδησης σε περιοχές όπου οι πολωνοί είχαν επιρροή. Κάθε προσπάθεια πολιτιστικής αναγέννησης αντιμετωπίστηκε με εχθρότητα από την Αυστριακή κυβέρνηση, καθώς θεωρούσε τέτοιες προσπάθειες ως επιρροή της Μόσχας. Παρά αυτό το κλίμα δυσπιστίας και καχυποψίας, στο Πρζέμισλ ιδρύθηκε το ίδρυμα "Η Κοινωνία των Ιερέων". Ο Μητροπολίτης Μ. Λεβίτσκι άρχισε να εισαγάγει τη ρουθηνική γλώσσα στα δημοτικά σχολεία, έγραψε γραμματικά βιβλία στα ρουθηνικά, επέμενε στη διδασκαλία της ρουθηνικής στο πανεπιστήμιο και ίδρυσε την εταιρεία "Ρούσκα Τρόικα". Η Λεμκορουθηνική Δημοκρατία, η οποία ιδρύθηκε μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσπάθησε να εντάξει εδάφη των Λέμκο στη Ρωσία, ενώ αργότερα προσπάθησε να κάνει το ίδιο για εδάφη της νεοσύστατης Τσεχοσλοβακίας.

Αξιοσημείωτοι Ρωσόφιλοι Επεξεργασία

Φιλορωσικά πολιτικά κόμματα Επεξεργασία

Ιστορικά κόμματα Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Book Group Guide – Rusoff Agency». Rusoffagency.com. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  2. ↑ Helsingin Sanomat, October 11, 2004, International poll: Anti-Russian sentiment runs very strong in Finland. Only Αρχειοθετήθηκε 2014-07-17 στο Wayback Machine. Kosovo has more negative attitude
  3. ↑ «Зашто је Путин толико популаран у Србији? – Центар за развој међународне сарадње». crms.org.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  4. ↑ «Moscow bridge in Podgorica». Androidvodic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  5. ↑ Rapawy, Stephen (1997). Ethnic Reidentification in Ukraine (page 17) (PDF). Washington, D.C.: United States Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  6. ↑ How Ukraine views Russia and the West, Brookings Institution (October 18, 2017)
  7. ↑ «Ja sam rusofil! Rusija je moja druga zemlja!». Kurir.rs. 
  8. ↑ «RUSOFIL VUJOŠEVIĆ: Kačket menjam, ali ostajem isti!». 
  9. ↑ «Tim Key Delves Into Daniil Kharms And That's All». Radio Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019. 
  10. ↑ «Pro-Russian Alliance of Patriots Demand More Seats in Parliament». Georgia Today on the Web. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  11. ↑ Sofia, Agence France-Presse in (26 Μαρτίου 2017). «Borisov's pro-EU party beats Socialists in Bulgaria's snap election». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  12. ↑ Moldova election: Pro-EU parties edge pro-Russian rivals BBC News 1 December 2014
  13. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017. 
  14. ↑ «Прогрессивная социалистическая партия Украины присоединилась к». Regnum.ru. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  15. ↑ Foer, Franklin. «It’s Putin’s World» (στα αγγλικά). The Atlantic. https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2017/03/its-putins-world/513848/. Ανακτήθηκε στις 2017-05-09. 
  16. ↑ «Austrian far right signs deal with Putin's party, touts Trump ties». Reuters. 2016-12-19. https://www.reuters.com/article/us-austria-farright-russia-idUSKBN1481MJ. Ανακτήθηκε στις 2017-05-09. 
  17. ↑ «Putin's friends in Europe» (στα English). European Council on Foreign Relations. 19 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2018. 
  18. ↑ «L’accordo tra la Lega Nord e il partito di Putin». il Post. March 7, 2017. http://www.ilpost.it/2017/03/07/lega-nord-accordo-cooperazione-russia-unita-putin/. 
  19. ↑ Matteo Carnieletto; Elena Barlozzari (July 13, 2017). «Ecco l'accordo tra Lega Nord e Russia Unita». il Giornale. http://www.ilgiornale.it/news/politica/ecco-laccordo-lega-nord-e-russia-unita-1419611.html. 
  20. ↑ «CasaPound, l'orgoglio di Di Stefano: "Siamo fascisti, ammiro Putin"». 16 Νοεμβρίου 2017. 
  21. ↑ Leonardo Bianchi (March 2, 2015). «Ho passato un pomeriggio con la Lega Nord e CasaPound a Roma». Vice. https://www.vice.com/it/article/mgqqw8/manifestazione-roma-salvini-fascioleghisti-febbraio-2015-888. 
  22. ↑ «Whither the Alternative for Germany?». Intersectionproject.eu. 12 Οκτωβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  23. ↑ «Ultranationalism and Russia colour Serbia's election». Irishtimes.com. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  24. ↑ «SNS-suppported gathering planned for Putin visit to Serbia». rs.n1info.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019. 
  25. ↑ «Czech centre-left party approves joining coalition, new government close». Channelnewsasia.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  26. ↑ Schulze, Jennie L. (2018). Strategic Frames: Europe, Russia, and Minority Inclusion in Estonia and Latvia. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. ISBN 978-0-82296-511-4. In 2014, the party changed its name to the Latvian Russian Union, and adopted a pro-Russia stance by signing a cooperation agreement with the pro-Russia regional party Russian Unity in Crimea in order to “strengthen the unity of the Russian World.” 
  27. ↑ «Stirring the pot». The Economist. 3 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. 
  28. ↑ «NAKA preverovala Kotlebu kvôli peniazom z Ruska». Aktuality.sk. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  29. ↑ «Rusko – komunisti – svet». 
  30. ↑ «New pro-Russia party stumbles in Lithuanian elections – Lewiston Sun Journal». Sunjournal.com. 25 Οκτωβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  31. ↑ «Order and Justice – The Democratic Society». Demsoc.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  32. ↑ «Pro-Russia party wins Latvia election». Bbc.com. 8 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  33. ↑ https://www.podul.ro/articol/putinistii-din-psd-cei-doi-europarlamentari-care-au-votat-pro-rusia-in-parlamentul-european-4655.html
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρωσοφιλία&oldid=10204329"