Ρόκυ: Τα Χρυσά Γάντια
Ο Rocky (γνωστό στην Ελλάδα και ως: Ρόκυ: Τα Χρυσά Γάντια) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία του 1976 σκηνοθετημένη από τον Τζον Αβίλντσεν και με πρωταγωνιστή τον Σιλβέστερ Σταλόνε.
Ρόκυ | |
---|---|
![]() | |
Σκηνοθεσία | Τζον Αβίλντσεν |
Παραγωγή | Ρόμπερτ Τσάρτοφ Ίρβιν Γουίνκλερ |
Σενάριο | Σιλβέστερ Σταλόνε |
Πρωταγωνιστές | Σιλβέστερ Σταλόνε Μπαρτ Γιάνγκ Καρλ Γουέδερς |
Μουσική | Μπιλ Κόντι |
Φωτογραφία | Τζέιμς Όμπρεϊ Κρέιμπ |
Μοντάζ | Scott Conrad |
Εταιρεία παραγωγής | United Artists |
Πρώτη προβολή | ![]() |
Διάρκεια | 119 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Το 2006 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[1]
ΠλοκήΕπεξεργασία
Η ταινία ξεκινά σε μια ιταλική γειτονιά της Φιλαδέλφεια, το 1975. Η ιστορία εστιάζει στη ζωή του Ρόκυ Μπαλμπόα, ενός ερασιτέχνη πυγμάχου που ζει σε μια φτωχογειτονιά και βιοπορίζεται εισπράττοντας οφειλές για λογαριασμό του τοπικού "τοκογλύφου" Γκάτσο, ενώ παλεύει σε μια τοπική λέσχη όπου βγάζει και εκεί ένα μικρό μερίδιο. Μια μέρα πριν την Ημέρα των Ευχαριστιών, ο Απόλο Κριντ σκέφτηκε να δώσει μια ευκαιρία σε έναν ερασιτέχνη πυγμάχο, ο οποίος τυχαίνει να είναι ο Ρόκυ. Ο Ρόκυ νιώθει ανασφάλεια, αλλά ωστόσο δέχεται. Ο βετεράνος πυγμάχος και νυν προπονητής Μίκι Γκόλντμιλ, αναλαμβάνει την προπόνηση του Ιταλοαμερικανού μποξέρ. Του αναθέτει να κάνει σκληρή γυμναστική και αναπτερώνει τη δύναμη της θέλησής του. Με όλα αυτά, ο αρχικά επιφυλακτικός Ρόκυ αναθαρρεί και αγωνίζεται επάξια, ωστόσο χάνει από τον Κριντ. Η ταινία τελειώνει με τον Ρόκυ και την αγαπημένη του, Άντριαν, να αγκαλιάζονται και να μη νοιάζονται για το αποτέλεσμα του αγώνα.
ΔιανομήΕπεξεργασία
- Σιλβέστερ Σταλόνε ως Ρόκυ Μπαλμπόα
- Τάλια Σάιρ ως Άντριαν Πενίνο
- Μπαρτ Γιάνγκ ως Πόλι Πενίνο
- Καρλ Γουέδερς ως Απόλο Κριντ
- Μπέρτζες Μέρεντιθ ως Μίκι Γκόλντμιλ
ΒραβείαΕπεξεργασία
Η ταινία ήταν υποψήφια για εννέα συνολικά Όσκαρ (απέσπασε τελικά τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας,[2] Σκηνοθεσίας και Μοντάζ), η μουσική του Μπιλ Κόντι έγινε ένα είδος εθνικού ύμνου, ενώ ακολούθησαν πέντε ακόμα ταινίες, οι: Ρόκυ Νο 2, Ρόκυ Νο 3: Ο Θρίαμβος, Ρόκυ Νο 4: Η Γιγαντομαχία, Ρόκυ Νο 5 και Rocky Balboa).
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α» (στα Αγγλικά). loc.gov. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «ESPN.com - Page2 - Reel Life: 'Rocky'». www.espn.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2019.