Ρόμπερτ Όλντριτς

Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός

Ο Ρόμπερτ Όλντριτς (αγγλικά: Robert Aldrich, 9 Αυγούστου 1918 - 5 Δεκεμβρίου 1983) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών, γνωστός για τις ταινίες: Βέρα Κρουζ (Vera Cruz, 1954), Φίλησέ με, μέχρι θανάτου (Kiss Me Deadly, 1955), Φθινοπωρινά φύλλα (Autumn Leaves, 1956), Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; (What Ever Happened to Baby Jane?, 1962), Το μυστικό της Σάρλοτ (Hush... Hush, Sweet Charlotte, 1964), Η πτήση του φοίνικα (The Flight of the Phoenix, 1965), Και οι δώδεκα ήταν καθάρματα (The Dirty Dozen, 1967) και 11 υπέροχα καθάρματα (The Longest Yard, 1974).

Ρόμπερτ Όλντριτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9  Αυγούστου 1918[1][2][3]
Κράνστον
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 1983[1][3][4]
Λος Άντζελες[5]
Αιτία θανάτουνεφρική ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Χόλιγουντ Χιλς
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7]
ΣπουδέςMoses Brown School
Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος
παραγωγός ταινιών[9]
σκηνοθέτης κινηματογράφου[10]
συνδικαλιστής
σκηνοθέτης[11]
παραγωγός[11]
Περίοδος ακμής1945
Οικογένεια
ΤέκναWilliam M. Aldrich
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑργυρή Άρκτος καλύτερου σκηνοθέτη (1956)[12]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Όλντριτς γεννήθηκε στο Κράνστον του Ρόουντ Άιλαντ κι ήταν γιος της Λώρας Λόσον και του εκδότη Έντουαρντ Μπέρτζες Όντριτς. Ήταν επίσης εγγονός του γερουσιαστή Νέλσον Όντριτς και εξάδελφος του Νέλσον Ροκφέλερ. Σπούδαζε οικονομία στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, όταν τα παράτησε το 1941 για να αναλάβει καθήκοντα κλητήρα στην εταιρία RKO Pictures, όπου λάμβανε 50 δολάρια την εβδομάδα. Κατόπιν αυτής του της απόφασης αποξενώθηκε από την οικογένειά του και αποκληρώθηκε από την οικογενειακή περιουσία[13].

Σύντομα η καριέρα του άρχισε να εκτοξεύεται, αφού άρχισε να εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα σε μεγάλους δημιουργούς της εποχής όπως ο Ζαν Ρενουάρ, ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Ρόμπερτ Ρόσσεν και ο Τζόζεφ Λόουζι. Το 1953 γύρισε την πρώτη του ταινία Big Leaguer, για λογαριασμό της τηλεόρασης και ένα χρόνο αργότερα σκηνοθέτησε τους Γκάρι Κούπερ και Μπαρτ Λάνκαστερ στην ταινία Βέρα Κρουζ. Τα ακόλουθα εγχειρήματά του: Φίλησέ με, μέχρι θανάτου, Άγγελοι με ματωμένα χέρια (The Big Knife, 1955) (βασισμένο σε θεατρικό του Κλίφορντ Όντετς) και Έφοδος (Attack, 1956) του έδωσαν αναγνωρισιμότητα και θεωρούταν πλέον ως δημιουργός με δικό του προσωπικό κινηματογραφικό στυλ. Το 1959 ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου[14].

Κατά τις αρχές της δεκαετίας του '60 η καριέρα του είχε αρχίσει να φθίνει, καθώς οι ταινίες που γύριζε δεν είχαν πλέον εμπορική απήχηση, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να σκηνοθετήσει τις αιώνιες αντιπάλους Μπέτι Ντέιβις και Τζόαν Κρόφορντ στη γοτθική ταινία τρόμου Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; που έλαβε την εύνοια των κριτικών και είχε εμπορική επιτυχία. Δυο χρόνια αργότερα σκηνοθέτησε ξανά την Ντέιβις στην ταινία τρόμου Το μυστικό της Σάρλοτ που είχε ανάλογη απήχηση. Ακολούθησαν η σεξουαλικά αμφιλεγόμενη ταινία Τρεις γυναίκες με τον δικό τους έρωτα (The Killing of Sister George, 1968), καθώς και η άκρως επιτυχημένη πολεμική ταινία Και οι δώδεκα ήταν καθάρματα. Η επιτυχία της ταινίας Και οι δώδεκα ήταν καθάρματα του έδωσε την ευκαιρία να ανοίξει την δική του εταιρία παραγωγής, αλλά μια σειρά εμπορικών αποτυχιών των ώθησαν στο να ακολουθήσει την πεπατημένη του Χόλιγουντ και να στραφεί στον εμπορικό κινηματογράφο. Από τις τελευταίες ταινίες που γύρισε ξεχωριστή θέση έχουν Η μεγάλη επιδρομή (Ulzana's Raid, 1972) και 11 υπέροχα καθάρματα.

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Υπήρξε παντρεμένος με την Χάριετ Φόστερ για 24 χρόνια και το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά. Έπειτα χώρισε τη Φόστερ το 1965 για να παντρευτεί το μοντέλο Σίμπιλ Ζίγκφριντ ένα χρόνο αργότερα.

Ο σκηνοθέτης πέθανε από νεφρική ανεπάρκεια το 1983 σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14653105h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Robert-Aldrich. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Find A Grave. 19544. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 027991326. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2020.
  7. CONOR.SI. 25239907.
  8. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  9. (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156331248303941/catalog. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2022.
  10. (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156331248503941/catalog. Ανακτήθηκε στις 18  Αυγούστου 2022.
  11. 11,0 11,1 www.acmi.net.au/creators/23945.
  12. www.berlinale.de/en/archive/jahresarchive/1956/03_preistraeger_1956/03_preistraeger_1956.html. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2022.
  13. Thomson, David (2010). «Iconoclasts/ Robert Aldrich:Going for Broke». DGA Quarterly (Spring): 57. http://www.dga.org/Craft/DGAQ/All-Articles/1001-Spring-2010/Profile-Robert-Aldrich.aspx. Ανακτήθηκε στις July 15, 2013. 
  14. «9th Berlin International Film Festival: Juries». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία