Σάκης Καράγιωργας
Ο Σάκης (Διονύσης) Καράγιωργας (Πύργος Ηλείας, 1930 — 17 Αυγούστου 1985) ήταν πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ στην περίοδο της Χούντας είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική δράση.
Σάκης Καράγιωργας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1930 |
Θάνατος | 17 Αυγούστου 1985 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Πειραιώς Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πάντειο Πανεπιστήμιο |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου, Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και Σοσιαλιστική Πορεία |
Βίος
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1930 στον Πύργο Ηλείας. Εισήχθη στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και αργότερα και στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθήνας Η πρώτη του επαφή με την ελληνική δημόσια οικονομική διοίκηση ήταν αρχικά στη Διεύθυνση Προγράμματος του υπουργείου Συντονισμού (1955-1956) και μετά στη Διεύθυνση Μελετών της Τράπεζας της Ελλάδος. Παράλληλα εμπλουτίζει τις εμπειρίες του ερευνώντας επίκαιρα προβλήματα της οικονομικής πολιτικής και συνεργάστηκε στη συγγραφή λημμάτων της Οικονομικής και Λογιστικής Εγκυκλοπαίδειας[1].
Ακολουθώντας άλλους συναδέλφους του, αποφασίζει να μεταβεί για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Επιλέγει ως γνωστικό αντικείμενο τα Δημόσια Οικονομικά και ως πανεπιστήμιο το London School of Economics. Το 1962 γίνεται διδάκτορας και επιστρέφει στη Ελλάδα στην Τράπεζα της Ελλάδος όπου συνεχίζει την ερευνητική του δραστηριότητα.[2] Το 1963 γίνεται επιμελητής στην έδρα της Εφαρμοσμένης Οικονομικής στην Ανωτάτη Βιομηχανική ενώ, επί κυβέρνησης Ένωσης Κέντρου και υφυπουργού Συντονισμού του Ανδρέα Παπανδρέου, ορίζεται γενικός γραμματέας της οικονομικής εξ υπουργών επιτροπής. Το 1964 αποσπάστηκε στο "Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών" και ενώ ήταν ήδη υφηγητής της Δημόσιας Οικονομικής, συνεργάστηκε στην κατάρτιση του πρώτου πενταετούς προγράμματος οικονομικής ανάπτυξης της χώρας (1966-1970), συμμετέχοντας ενεργά στη διαδικασία σύνταξής του[3].
Το 1965 συμμετέχει μαζί με άλλους διανοούμενους στην ίδρυση του πολιτικού ομίλου «Αλέξανδρος Παπαναστασίου» και αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού «Νέα Οικονομία», που καθιερώνεται την εποχή εκείνη ως το κατεξοχήν βήμα τεκμηρίωσης και υποστήριξης κοινωνικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Το 1966 εκλέγεται έκτακτος καθηγητής της Δημόσιας Οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σύντομα κυκλοφορούν και τα πρώτα πανεπιστημιακά του εγχειρίδια[4].
Πρωτοπορεί κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στη συγκρότηση της "Δημοκρατικής Άμυνας" και τον Ιούλιο του 1969 συλλαμβάνεται καθώς εκρήγνυται στα χέρια του εκρηκτικός μηχανισμός, ο οποίος προοριζόταν για αντιστασιακή δράση κατά του καθεστώτος. Ο Καράγιωργας βασανίστηκε απάνθρωπα όντας βαριά τραυματισμένος. Ακολουθεί η δίκη της "Δημοκρατικής Άμυνας" και η καταδίκη του από το Έκτακτο Στρατοδικείο τον Απρίλιο του 1970 σε ισόβια, ποινή που θα εκτίσει έως την αμνηστία του 1973[5].
Μετά την πτώση της δικτατορίας επιστρέφει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παράλληλα συμμετέχει στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1974. Σύντομα και λόγω διαφωνιών θα διαγραφεί μαζί και με άλλα στελέχη από το ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να πάψει να συμμετέχει και να παρεμβαίνει στην καθημερινή πολιτική, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην εκπαιδευτική, ερευνητική και θεσμική παρέμβαση στο χώρο της ανώτατης παιδείας[6].Το 1975 θα πρωταγωνιστήσει στην ίδρυση του πολιτικού σχηματισμού Σοσιαλιστική Πορεία μαζί με τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, δεν κατάφερε όμως να εκλεγεί βουλευτής. Ενθαρρύνει διεπιστημονικές έρευνες και αφιερώνει μεγάλο μέρος της ενεργητικότητάς του στο θέμα της αναβάθμισης της ανώτατης παιδείας γενικότερα και της Παντείου σε σύγχρονο πανεπιστήμιο κοινωνικών επιστημών ειδικότερα. Ανώτατη τιμή υπήρξε η εκλογή του σε πρύτανη του ιδίου ιδρύματος.
Απεβίωσε στις 17 Αυγούστου 1985 μετά από μετεμφραγματική επιπλοκή. Ο δήμος Πύργου τον τίμησε ως γνήσιο τέκνο του δίνοντας το όνομα του στη Κεντρική Πλατεία της πόλης (Επαρχείο).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυποθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.265, 267
- ↑ Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυποθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.268
- ↑ Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυποθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.269
- ↑ Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυποθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.269-270
- ↑ Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυποθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.270
- ↑ Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυποθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.270-271
Πηγές
Επεξεργασία- Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Ο Σάκης Καράγιωργας και η εποχή του», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ.Τυπωθήτω. Αθήνα, 1999, σελ.265-271
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Μνήμη Σάκη Καράγιωργα, τετράδια πολιτικού διαλόγου έρευνας και κριτικής, 12(φθινόπωρο 1985)
Εξωτερικοί σύνδέσμοι
ΕπεξεργασίαΕθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο
Επεξεργασία- Κηδεία του Καθηγητή Σάκη Καράγιωργα [3]