Σάμιουελ Άρνολντ (συνθέτης)

Ο Σάμιουελ Άρνολντ (Samuel Arnold, Λονδίνο 10 Αυγούστου 1740 – Λονδίνο 22 Οκτωβρίου 1802) ήταν Άγγλος συνθέτης, οργανίστας και εκδότης μουσικής. Ήταν γνωστός, επίσης, για τη σύνθεση μουσικών μερών σε έργα παστίτσιο.

Σάμιουελ Άρνολντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	10  Αυγούστου 1740 Λονδίνο
Θάνατος	22  Οκτωβρίου 1802 Λονδίνο
Τόπος ταφής	Αββαείο του Ουέστμινστερ
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συνθέτης μουσικολόγος
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Άρνολντ γεννήθηκε στο Λονδίνο. Η μητέρα του, πιθανόν να ήταν η πριγκίπισσα Αμέλια, αλλά ο πατέρας του ήταν ο περίφημος παιδαγωγός και ιστορικός Τόμας Άρνολντ. Λέγεται ότι, όταν ήταν μικρός, τον είχε ξεχωρίσει ο ίδιος ο Χέντελ. Σπούδασε με τους Γκέιτς και Νέαρς στο Βασιλικό Παρεκκλήσιο του Λονδίνου. Η πρόοδός του ήταν τόσο σημαντική που, πριν συμπληρώσει τα 23 του χρόνια, προσλήφθηκε ως συνθέτης στο Κόβεντ Γκάρντεν. Άρχισε να γράφει μουσική για το θέατρο γύρω στο 1764. Λίγα χρόνια αργότερα έγινε διευθυντής μουσικής στους κήπους Marylebone, για τους οποίους γράφηκε μεγάλο μέρος της λαϊκής μουσικής του. Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν το παστίτσιο Η Κυρά του Μύλου, του 1765, όπου συμμετείχε με 4 μόνο τραγούδια. Το έργο είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που παιζόταν από την Αγία Πετρούπολη μέχρι τη Τζαμάικα. Μεταξύ 1765 και 1802 παρήγαγε περισσότερα από 43 θεατρικά έργα και παντομίμες.

Το 1777 πήγε να εργαστεί για τον Τζορτζ Κόλμαν τον Πρεσβύτερο, στο Little Theatre Haymarket. Το 1783 ο Άρνολντ διαδέχτηκε τον Νέαρς ως οργανίστας και συνθέτης στο Βασιλικό Παρεκκλήσιο (Chapel Royal), και το επόμενο έτος ήταν ένας από τους υποδιευθυντές της γιορτής που οργανώθηκε προς τιμήν του Χέντελ. Υπήρξε διευθυντής της Ακαδημίας Αρχαίας Μουσικής (1789) και το 1793 έγινε οργανίστας στο Αββαείο του Ουέστμινστερ, διαδεχόμενος τον Κουκ. Το 1790 ίδρυσε τη Συντροφιά Αποφοίτων, μια κοινότητα ακαδημαϊκών μουσικών που περιλάμβανε και τον Χάιντν, μεταξύ των μελών της. Δύο χρόνια πριν τον θάνατό του είχε μια άσχημη πτώση στη βιβλιοθήκη όπου εργαζόταν, ατύχημα που τον καθήλωσε και ίσως επέσπευσε το τέλος του. Ενταφιάστηκε στο Αββαείο του Ουέστμινστερ, σε διπλανή αίθουσα με τον Χένρι Πέρσελ.

Η αξία πολλών σκηνικών έργων του Άρνολντ έγκειται στη χρήση λαϊκών μελωδιών, πολλές από τις οποίες ήσαν άγνωστες ή/και ανέκδοτες. Συνέθεσε, επίσης, ωδές, ανθέμια, 18 σονάτες και άλλα έργα για τσέμπαλο, 8 εισαγωγές για ορχήστρα, κ.α. Ξεκίνησε την έκδοση των Απάντων του Χαίντελ, σε 36 τόμους (1787-97), κυρίως όμως συνέβαλε στην έκδοση του έργου Η Μουσική των Καθεδρικών, σε 4 τόμους, έργο του 1790, πολύτιμη ανθολογία της αγγλικής εκκλησιαστικής μουσικής των τελευταίων 2 αιώνων.

Κυριότερα έργα

• Η Κυρά του Μύλου (1765), παστίτσιο
• Ροζαμούνδη, (1767)
• Αβιμέλεχ, ορατόριο (1768)
• Η Θεραπεία του Σαούλ, ορατόριο (1767)
• Η Εκδίκηση, οπερέτα (1769)
• Το Πορτρέτο (1770)
• H Ανάσταση, ορατόριο (1773)
• Ο Άσωτος Υιός, ορατόριο (1773)
• Σονάτα για βιολί και τσέμπαλο (1775)
• Ο Βαρώνος Kinkvervankotsdorsprakingatchdern, κωμική όπερα (1781), με το μεγαλύτερο σε μήκος όνομα που βρίσκεται σε παλαιό χειρόγραφο, στην Αγγλική γλώσσα
• Το Κάστρο της Ανδαλουσίας (1782)
• Δύο σε Ένα, κωμική όπερα σε 3 πράξεις (1784)
• Τούρκος και μη-Τούρκος (1785)
• Inkle & Yarico, κωμική όπερα (1787)
• Η Παράδοση του Καλαί (1791)
• Τα Παιδιά στο Δάσος, όπερα (1793)
• Ηλίας, ορατόριο (1810)

Βιβλιογραφία

• «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
• Baker’s biographical dictionary of musicians, on line
• Kennedy, Michael Λεξικό Μουσικής της Οξφόρδης (Oxford University Press Αθήνα: Γιαλλέλης, 1989) ISBN 960-85226-1-7
• Γιώργος Λεωτσάκος, επιμέλεια λήμματος στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», έκδοση 1991, τόμος 11, σ. 158
• Enciclopedia Bompiani-Musica, Milano (εκδ. ΑΛΚΥΩΝ, 1985)
• Eric Blom The New Everyman Dictionary of Music (Grove Weidenfeld, N. York, 1988)