Ο Σερ Σάντφορντ Φλέμινγκ (αγγλ: Sandford Fleming, 7 Ιανουαρίου 182722 Ιουλίου 1915) ήταν Σκωτσέζος μηχανικός και εφευρέτης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκωτία, μετανάστευσε στην αποικία του Καναδά σε ηλικία 18 ετών. Πρότεινε το διαχωρισμό της Γης σε ζώνες πρότυπου χρόνου. Ο Στάνφορντ Φλέμινγκ δεν ήταν ο πρώτος που πρότεινε την υιοθέτηση ενός Παγκόσμιου Πρότυπου Χρόνου και ζωνών ώρας. Και τα δύο εφευρέθηκαν 21 χρόνια νωρίτερα από τον Ιταλό μαθηματικό Κίρικο Φιλοπάντι στο βιβλίο του Μιράντα! που δημοσιεύθηκε το 1858. Ωστόσο, η ιδέα του δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστή, μέχρι πολύ καιρό μετά το θάνατό του και για το λόγο αυτό δεν επηρέασε την υιοθέτηση των ζωνών κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Ο Φιλοπάντι πρότεινε 24 ωριαίες ζώνες ώρας, τις οποίες ονόμασε διαμήκεις ημέρες, με την πρώτη να έχει κέντρο της το μεσημβρινό της Ρώμης. Πρότεινε επίσης έναν διεθνή χρόνο για να χρησιμοποιηθεί στην αστρονομία και την τηλεγραφία, σχεδίασε το πρώτο γραμματόσημο του Καναδά, ασχολήθηκε με μεγάλο αριθμό τοπογραφικών μελετών και χαρτογραφήσεων, σχεδίασε σημαντικότατο μέρος των σιδηροδρομικών γραμμών της Intercolonial Railway και της Canadian Pacific Railway, ενώ ήταν, επίσης, και ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά και ιδρυτής του Βασιλικού Καναδικού Ινστιτούτου, επιστημονικού οργανισμού στο Τορόντο.

Σερ
Σάντφορντ Φλέμιγκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Sandford Fleming (Αγγλικά)
Γέννηση7 Ιανουαρίου 1827
Κιρκάλντυ
Θάνατος22 Ιουλίου 1915
Χάλιφαξ
Τόπος ταφήςBeechwood Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΚαναδάς
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΕπιστήμονας:
Μηχανικός
Εφευρέτης
Οικογένεια
ΤέκναLily Frances Fleming[2]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης Ταξιάρχης του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

 
Ο Φλέμινγκ με τα εγγόνια του (1893).

Όταν ο Φλέμιγνκ είχε φτάσει στην περιοχή Πίτερμπόρο, του Οντάριο το 1845, είχε αποκτήσει φιλικές σχέσεις με την οικογένεια της μέλλουσας συζυγό του, Άννα Τζέιν Χάλ. Η αγάπη τους προέκυψε κατα την διάρκεια ενός "ατυχήματος" με το έλκηθρο του ενός, που όμως αυτό το συμβάν οδήγησε και στον γάμο τους, το 1855. Το αντρόγυνο είχε κάνει εννιά παιδιά, εκ των οποίων τα δύο πέθαναν σε νεαρή ηλικία. Ο μεγαλύτερος γιός του Σάντφορντ, ο Φράνκ Άντριου είχε συνδράμει στην προσπάθεια του πατέρα του κατα την διάρκεια της προσπάθειας του για μια νέα σιδηροδρομική γραμμή, το 1872. Ο επιστήμονας ήταν πολύ απορροφημένος με την οικογένεια του,ενώ δεν αρνήθηκε να δεχτεί τους γονείς και τα αδέρφια του που ήρθαν δυο χρόνια μετά (1857). Η σύζυγός του πέθανε το 1888.

Μηχανικός σιδηροδρόμων Επεξεργασία

 
Ο Φλέμινγκ εν ώρα εργασίας.

Το 1862 πρότεινε στην κυβέρνηση σχέδιο για διηπειρωτική σιδηροδρομική σύνδεση του Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού.[3] Το πρώτο μέρος, μεταξύ Χάλιφαξ και το Κεμπέκ έγινε ένα σημαντικό μέρος των προϋποθέσεων για την ένταξη του Νιου Μπράνσγουικ και της Νέας Σκωτίας στην Καναδική Ομοσπονδία λόγω της αβεβαιότητας του ταξιδιού μέσα από το Μέιν, λόγω του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Το 1867 διορίστηκε αρχιμηχανικός του Intercolonial Railway, το οποία έγινε ομοσπονδιακό έργο και συνέχισε σε αυτή τη θέση μέχρι το 1876. Η επιμονή του για την οικοδόμηση των γεφυρών από σίδηρο και πέτρα αντί για τη χρήση ξύλου ήταν αμφιλεγόμενη, αλλά ήταν σύντομα δικαιώθηκε από την αντοχή τους στη φωτιά.[4]

Από το 1871, η στρατηγική της σιδηροδρομικής σύνδεσης χρησιμοποιήθηκε για να φέρει τη Βρετανική Κολομβία στην ομοσπονδία και στον Φλέμινγκ προσφέρθηκε η θέση του αρχιμηχανικού για λογαριασμό του σιδηροδρομικού σταθμού της Canadian Pacific. Ξεκίνησε το 1872 με μία μικρή ομάδα με την έρευνα της διαδρομής, κυρίως μέσα από τα Βραχώδη Όρη, την εξεύρεση εφικτής διαδρομής μέσω του Περάσματος Κίτρινη Κεφαλή. Ένας από τους συναδέρφους του, ο Τζωρτζ Μονρό Γκραντ έγραψε μια περιγραφή του ταξιδιού, βιβλίο που πουλήθηκε σε πολλά αντίγραφα.[5] Το 1880, είχε ολοκληρώσει 600 μίλια της σιδηροδρομικής γραμμής, αλλά η κυβέρνηση ανέθεσε τη συνέχιση και το σύνολο του έργου σε μια ιδιωτική εταιρεία. Ο Φλέμινγκ απολύθηκε από τον Τσάρλς Τάππερ, με αποζημίωση 30.000 δολλαρίων.[6] Ωστόσο, το 1884 έγινε διευθυντής της Canadian Pacific Railway και ήταν παρών στην ολοκλήρωση του έργου της σιδηροδρομικής σύνδεσης του Ατλαντικού ωκεανού και του Ειρηνικού ωκεανού που ο ίδιος αρχικά πρότεινε.

Εφευρέτης της παγκόσμιας πρότυπης ώρας Επεξεργασία

Έχοντας χάσει το τρένο 1876 στην Ιρλανδία , επειδή το τυπωμένο πρόγραμμα έγραφε μετά μεσημβρίας. αντί προ μεσημβρίας, πρότεινε μια ενιαία 24ωρη μέτρηση του χρόνου, για ολόκληρο τον κόσμο, με αναφορά στο κέντρο της Γης, που δεν συνδέονταν με οποιαδήποτε μεσημβρινό της επιφάνειας της Γης.[7] Σε συνάντηση του Βασιλικού Ινστιτούτου του Καναδά, στις 8 Φεβρουαρίου 1879, που συνδέεται με την αντι-μεσημβρινό του Γκρίνουιτς (τώρα 180°). Πρότεινε ότι να χρησιμοποιηθούν σε τοπικό επίπεδο πρότυπες ζώνες ώρας οι οποίες όμως θα εξαρτώταν από την ενιαία παγκόσμια ώρα, την οποία ονόμασε Κοσμικό Χρόνο. Συνέχισε να προωθεί το σύστημα αυτό σε μεγάλα διεθνή συνέδρια[8] συμπεριλαμβανομένου της Διεθνούς Διάσκεψης Μεσημβρινού του 1884. Αυτό το συνέδριο αποδέχθηκε μια διαφορετική εκδοχή της Παγκόσμιας Ώρας, αλλά αρνήθηκε να δεχτεί τις ζώνες, δηλώνοντας ότι ήταν ένα τοπικό ζήτημα έξω από την αρμοδιότητά του. Παρ' όλα αυτά, από το 1929, όλες τις σημαντικές χώρες στον κόσμο, είχαν δεχθεί ζώνες ώρας.

Μετά το 1880 Επεξεργασία

Όταν η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων από τον Τάππερ το 1880 έφερε την απόλυσή του, αποσύρθηκε από τις τοπογραφικές εργασίες και πήρε τη θέση του Πρύτανη στο Πανεπιστήμιο Κουίνς στο Κίνγκστον του Οντάριο.[9] Κατείχε αυτή τη θέση για τα τελευταία 35 χρόνια, όπου ο πρώην Υπουργός Tζόρτζ Γκραντ Μονρό ήταν διευθυντής από το 1877 μέχρι το θάνατο του Γκραντ το 1902. Επιπλέον υποστήριζε ένθερμα την κατασκευή ενός υποβρυχίου τηλεγραφικού καλωδίου για τη σύνδεση ολόκληρης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, την Κόκκινη γραμμή, η οποία ολοκληρώθηκε το 1902.

Επίσης, διατήρησε επιχειρηματικές δραστηριότητες, και το 1882 έγινε ένας από τους ιδρυτές και ιδιοκτήτες της Nova Scotia Cotton Manyfacturing Company στο Χάλιφαξ. Ήταν μέλος της Βόρειας Βρετανικής Κοινωνίας.[10] Επίσης βοήθησε στην ίδρυση της Western Canada Cement and Coal Company, λόγω της οποίας δημιουργήθηκε η εταιρική πόλη Exshaw στην Αλμπέρτα. Το 1910, η διοίκηση της επιχείρησης πέρασε με μια εχθρική εξαγορά σε διαχειριστές μετοχών με το όνομα Canada Cement Company, ενέργεια η οποία από κάποιους θεωρήθηκε ότι τον οδήγησε σε μια συναισθηματική κατάθλιψη που συνέβαλε στον θάνατο του Φλέμινγκ θάνατο ένα σύντομο χρονικό διάστημα αργότερα.[11]

Τα επιτεύγματά του ήταν γνωστά σε όλο τον κόσμο, και το 1897 έγινε Ιππότης από τη Βασίλισσα Βικτόρια. Η προσωπική συνείδηση του, τον οδήγησε να ακολουθήσει την αδελφότητα του Ελευθεροτεκτονισμού.[12] Στα μετέπειτα χρόνια, επέστρεψε στο σπίτι του στο Χάλιφαξ, το οποίο αργότερα κληροδότησε μαζί με τα 95 στρέμματα που του ανήκαν στην πόλη, και σήμερα είναι γνωστά ως Πάρκο Σερ Σάνφορντ Φλέμινγκ ή Πάρκο Ντίνγκλ. Επίσης, είχε ένα σπίτι στην Οτάβα όπου τάφηκε κοντά του και συγκεκριμένα στο Νεκροταφείο Μπίτσγουντ.

Μετέπειτα επίδραση Επεξεργασία

Η πόλη Φλέμινγκ είναι γεωγραφικά τοποθετημένη στην πολιτεία του Σασκάτσουαν και το όνομα της προέρχεται από τον ομώνυμο επιστήμονα και εφευρέτη.[13]


Αναφορές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14413134x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. Fleming, Sandford (1862), Suggestions on the Inter-colonial Railway, https://archive.org/details/cihm_23019, ανακτήθηκε στις 25 Jan 2013 
  4. Creet, Mario, FLEMING, Sir SANDFORD, Dictionary of Canadian Biography Online, http://www.biographi.ca/009004-119.01-e.php?id_nbr=7370 
  5. Grant, George Monro (1873), Ocean to Ocean, https://archive.org/details/cihm_29013, ανακτήθηκε στις 25 Jan 2013 
  6. Buckner, Phillip, TUPPER, Sir CHARLES, 14, http://www.biographi.ca/en/bio/tupper_charles_14E.html, ανακτήθηκε στις 17 September 2015 
  7. Clark Blaise, Time Lord: Sir Sandford Fleming and the creation of standard time (New York, First Vintage Books: 2000) pp.81-82.
  8. Including Geographical Congress at Venice in 1881, and at a meeting of the Geodetic Association at Rome in 1883 http://en.wikisource.org/wiki/Popular_Science_Monthly/Volume_29/October_1886/Universal_Time , page 799
  9. «Descriptive records - National Archives of Canada». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019. 
  10. p. 414
  11. The Western Canada Cement and Coal Company, 1910 (CIHM microfilm collection); Journal of Commerce, July 1930
  12. Trevor W. McKeown. «A few famous freemasons». 
  13. Cory Toth - Encyclopedia Of Saskatchewan. «The Encyclopedia of Saskatchewan - Details». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2017.