Βικιπαίδεια

Σίλια Τζόνσον

Η ντέιμ Σίλια Ελίζαμπεθ Τζόνσον (18 Δεκεμβρίου 1908 – 26 Απριλίου 1982) ήταν Αγγλίδα ηθοποιός, της οποίας η καριέρα περιελάμβανε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο. [11] Είναι ιδιαίτερα γνωστή για τους ρόλους της στις ταινίες Ναυάγιο στα νερά της Κρήτης (1942), Για μια χαρούμενη ζωή (1944), Σύντομη συνάντηση (1945) και Ο καπετάνιος με τις δυο γυναίκες (1953). Για τη Σύντομη συνάντηση, ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Επίσης ήταν έξι φορές υποψήφια για βραβείο BAFTA, ενώ κέρδισε ένα βραβείο BAFTA Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Η δεύτερη νιότη της Τζιν Μπρόντι (1969).

Σίλια Τζόνσον
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Celia Johnson (Αγγλικά)
Γέννηση18  Δεκεμβρίου 1908[1][2][3]
Ρίτσμοντ
Θάνατος25  Απριλίου 1982[3][4][5] και 26  Απριλίου 1982[6]
Nettlebed
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςChurch of St Bartholomew, Nettlebed
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927)
ΣπουδέςΒασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου (1929)[7] και Σχολή θηλέων Σαιντ Πωλ
Ιδιότηταηθοποιός, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός ταινιών
ΣύζυγοςPeter Fleming (1935–1971)[8][9]
ΤέκναKate Fleming[10][8], Nicholas Peter Val Fleming[10][8] και Lucy Fleming[10][8]
ΓονείςJohn Robert Johnson[10][8] και Ethel Griffiths[10][8]
ΒραβεύσειςΝτάμα Ταξιάρχις του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Τζόνσον ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός το 1928 και στη συνέχεια σημείωσε επιτυχία σε παραστάσεις του West End και του Μπρόντγουεϊ. Συνέχισε να παίζει στο θέατρο για το υπόλοιπο της ζωής της, αν και μεγάλο μέρος της μεταγενέστερης δουλειάς της ήταν στην τηλεόραση, όπου και κέρδισε βραβείο BAFTA TV καλύτερη ηθοποιό για τo έργο Mrs Palfrey at the Claremont (1973) παραγωγής BBC. Υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο το 1982 και πέθανε την ίδια μέρα, σε ηλικία 73 ετών.

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Η Σίλια Ελίζαμπεθ Τζόνσον γεννήθηκε στο Ρίτσμοντ του Σάρεϊ και στην οικογένειά της είχε το παρατσούκλι "Μπέτυ". Ήταν η δεύτερη κόρη του Τζον Ρόμπερτ Τζόνσον και της Έθελ Τζόνσον, το γένος Γκρίφιθς. Η πρώτη της δημόσια παράσταση ήταν το 1916, όταν έπαιξε έναν ρόλο στο "King Cophetua and the Beggar Maid" σε μια φιλανθρωπική παράσταση για τη συγκέντρωση χρημάτων για τους στρατιώτες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που είχαν επιστρέψει στην πατρίδα.

Φοίτησε στη σχολή θηλέων Σεντ Πολ στο Λονδίνο από το 1919 έως το 1926 και έπαιζε όμποε στη σχολική ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Γκούσταβ Χολστ. Έπαιξε σε σχολικές παραστάσεις, αλλά δεν είχε άλλη υποκριτική εμπειρία, όταν έγινε δεκτή να σπουδάσει στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου το 1926. Αργότερα, πέρασε ένα διάστημα στο Παρίσι, σπουδάζοντας στην Κομεντί Φρανσέζ. [12] Μιλώντας για την επιλογή της να κάνει καριέρα ηθοποιού, είχε πει: "Νόμιζα ότι θα μου άρεσε. Ήταν το μόνο πράγμα στο οποίο ήμουν καλή". [13]

Καριέρα

Επεξεργασία

Το ντεμπούτο της στη σκηνή και ο πρώτος της επαγγελματικός ρόλος ήταν ως Σάρα στο "Ταγματάρχης Βαρβάρα" του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο στο Theatre Royal του Χάντερσφιλντ το 1928. Πήγε στο Λονδίνο την επόμενη χρονιά, για να παίξει στο έργο A Hundred Years Old, το οποίο παίχτηκε στο Lyric Theatre του Χάμερσμιθ. Το 1930, η Τζόνσον έπαιξε στο έργο Cynara με τον Τζέραλντ Ντι Μοριέ και την Γκλάντις Κούπερ. Έναν χρόνο αργότερα, έκανε το πρώτο της ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για να πρωταγωνιστήσει ως Οφηλία σε μια παράσταση του Άμλετ στη Νέα Υόρκη.

Η Τζόνσον επέστρεψε στο Λονδίνο, όπου εμφανίστηκε σε μια σειρά από μικρές παραστάσεις, πριν καθιερωθεί με διετή παρουσία στο έργο "The Wind and the Rain" (1933–35). [14] Παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο Πίτερ Φλέμινγκ το 1935 και το 1939 γέννησε το πρώτο τους παιδί, που ήταν αγόρι. [14] Η θεατρική της καριέρα απογειώθηκε με τις ερμηνείες της ως Ελίζαμπεθ Μπένετ στο Περηφάνια και προκατάληψη (1940) και ως κυρία ντε Γουίντερ στη Ρεβέκκα (1940). Η παραγωγή του τελευταίου σταμάτησε όταν το θέατρο καταστράφηκε από βόμβα της Luftwaffe τον Σεπτέμβριο του 1940.

Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Τζόνσον ζούσε με τη χήρα αδελφή της και με την κουνιάδα της τις οποίες βοηθούσε να μεγαλώσουν τα επτά παιδιά τους. Μην μπορώντας να αφιερώσει χρόνο στην απαιτητική παράσταση ενός θεατρικού έργου, η Τζόνσον προτίμησε τη λιγότερο χρονοβόρα απασχόληση στον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο, [15] που της επέτρεψαν να αφιερώσει χρόνο στην οικογένειά της και στη δουλειά της στο Γυναικείο Βοηθητικό Αστυνομικό Σώμα. [16] Εμφανίστηκε στις ταινίες Ναυάγιο στα νερά της Κρήτης (1942) και Για μια χαρούμενη ζωή (1944), σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιν και σενάριο Νόελ Κάουαρντ.

Ο Λιν και ο Κάουαρντ επέλεξαν την Τζόνσον και για την επόμενη ταινία τους, τη Σύντομη συνάντηση (1945). Εκείνη αποδέχτηκε τον ρόλο με επιφυλάξεις λόγω των οικογενειακών της ευθυνών, αλλά ενδιαφερόταν για τον ρόλο αυτό, όπως έγραψε και στον σύζυγό της. [13] Η ταινία έτυχε θετικής υποδοχής και θεωρείται πλέον κλασική. Η Τζόνσον τιμήθηκε με Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης και ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.

Μετά τον πόλεμο, η Τζόνσον επικεντρώθηκε στην οικογενειακή της ζωή, η οποία περιελάμβανε και δύο κόρες που γεννήθηκαν το 1946 και το 1947 αντίστοιχα, και η περιστασιακή της απασχόληση ως ηθοποιός ήταν δευτερεύουσας σημασίας την επόμενη δεκαετία. [14]

Το 1957 έπαιξε με τον Ραλφ Ρίτσαρντσον στο έργο The Flowering Cherry. [14] Το 1958, έκανε πρεμιέρα το έργο The Grass is Greener. [17] Ως μέλος του θιάσου National Theatre Company του Λόρενς Ολίβιε, η Τζόνσον εμφανίστηκε στα έργα Αρχιμάστορας Σόλνες (1964) (με τον Ολίβιε) και Πυρετός της άνοιξης (1965), ενώ αργότερα επανέλαβε τους ρόλους της σε τηλεοπτικές παραγωγές. [14]

Βραβεία

Επεξεργασία

Για τον ρόλο της στη Δεύτερη νιότη της Τζιν Μπρόντι (1969), έλαβε βραβείο BAFTA Β΄ Γυναικείου Ρόλου. Τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (CBE) το 1958, "για τις υπηρεσίες της στο θέατρο", [14] και πήρε τον τίτλο της ντέιμ το 1981.

Προσωπική ζωή και θάνατος

Επεξεργασία

Η Τζόνσον ήταν παντρεμένη με τον Πίτερ Φλέμινγκ, ο οποίος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έγινε αντισυνταγματάρχης στο Εκτελεστικό Ειδικών Επιχειρήσεων και ήταν γνωστός ως συγγραφέας ταξιδιωτικών λογοτεχνικών έργων, όπως το Brazilian Adventure και μη μυθοπλαστικά έργα, όπως το Siege at Peking. Το ζευγάρι έμεινε παντρεμένο από το 1935 μέχρι τον θάνατο του Φλέμινγκ από καρδιακή προσβολή το 1971 στη Σκωτία. Ο Πίτερ Φλέμινγκ ήταν αδελφός του Ίαν Φλέμινγκ, δημιουργού του Τζέιμς Μποντ.

Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά:

  • Νίκολας Πίτερ Βαλ Φλέμινγκ (3 Ιανουαρίου 1939 – 9 Μαΐου 1995), πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο σπίτι της οικογένειας Φλέμινγκ στο Nettlebed, του Όξφορντσιρ, ως αγρότης. Ήταν επίσης δημοσιογράφος και συγγραφέας μυθιστορημάτων που εκδόθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, και ενός ιστορικού έργου μη μυθοπλασίας. Από τα είκοσί του χρόνια ζούσε με τον σύντροφό του Κρίστοφερ Μπαλφούρ, τραπεζίτη. [18]
  • Κέιτ Φλέμινγκ (1946 - ), η οποία σήμερα φέρει το όνομα Κέιτ Γκρίμοντ και είναι παντρεμένη με τον Τζον Γκρίμοντ (γιο του πολιτικού Τζο Γκρίμοντ), συντάκτη του ειδησεογραφικού περιοδικού The Economist. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά. Η Κέιτ Φλέμινγκ είναι η συγγραφέας του έργου Celia Johnson: A Biography (1991).
  • Λούσι Φλέμινγκ (πραγματικό όνομα: Ιβ Λουσίντα Φλέμινγκ, 15 Μαΐου 1947 - ),  είναι ηθοποιός. Κατά τη δεκαετία του 1970 πρωταγωνίστησε στην σειρά φαντασίας Survivors του BBC. Είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό και συγγραφέα Σάιμον Γουίλιαμς.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι δύο αδερφές, η Κέιτ Γκρίμοντ και η Λούσι Φλέμινγκ, είναι συνιδιοκτήτριες της περιουσίας του Ίαν Φλέμινγκ.

Η Τζόνσον αποστασιοποιήθηκε από την καριέρα της στην υποκριτική όσο τα παιδιά της ήταν μικρά, προτιμώντας να αφιερώσει την προσοχή της στην οικογένειά της. Την περιέγραψαν ως γυναίκα «πάντα έτοιμη να γελάσει» και «μητρική με ανάλαφρο τρόπο» και η κόρη της θυμάται ότι συχνά διχαζόταν ανάμεσα στην επιθυμία της να φροντίζει την οικογένειά της και την ανάγκη της να ασχοληθεί με τη «μηχανική» της υποκριτικής. [13]

Το 1982, περιόδευε με τον σερ Ραλφ Ρίτσαρντσον για το έργο The Understanding της Άντζελα Χαθ. Σε ένα από τις ρεπό της, βρισκόταν στο σπίτι της στο Νέτλμπεντ του Όξφορντσιρ παίζοντας μπριτζ με φίλους, όταν κατέρρευσε από εγκεφαλικό επεισόδιο. Πέθανε λίγες ώρες αργότερα στο σπίτι της. [13] Άφησε περιουσία αξίας 150.557 λιρών. [19]

 
Μπλε πλακέτα για τη Σίλια Τζόνσον

Κληρονομιά

Επεξεργασία

Στις 18 Δεκεμβρίου 2008, για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από τη γέννησή της, αποκαλύφθηκε μια μπλε πλάκα στο σπίτι όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια στο Ρίτσμοντ. Ανάμεσα στους καλεσμένους στην τελετή ήταν οι κόρες της, Λούσι Φλέμινγκ και Κέιτ Γκρίμοντ. Στην εφημρίδα The Times, η Γκρίμοντσημείωσε ότι η «τραγωδία του θεάτρου» είναι πως ακόμη και οι καλύτερες παραστάσεις σβήνουν από τη μνήμη και ότι η τρέχουσα φήμη της μητέρας της βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην ερμηνεία της στην ταινία Σύντομη συνάντηση. [13]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα Ελληνικά Ρόλος
1941 A Letter from Home Αγγλίδα μάνα
1942 In Which We Serve Ναυάγιο στα νερά της Κρήτης κυρία Άλιξ Κίνρος
1943 Dear Octopus Σίνθια
1944 This Happy Breed Για μια χαρούμενη ζωή [20] Έθελ Γκίμπονς
1945 Brief Encounter Σύντομη συνάντηση Λόρα Τζέσον [21]
1950 The Astonished Heart Μοιραία συνάντησις Μπάρμπαρα Φέιμπερ
1951 I Believe in You Μάτι Μάθεσον
1952 The Holly and the Ivy Τζένη Γκρέγκορι
1953 The Captain's Paradise Ο καπετάνιος με τις δυο γυναίκες [22] Μοντ Σεντ Τζέιμς
1955 A Kid for Two Farthings Το γέλιο μέσα στην ομίχλη Τζοάνα
1957 The Good Companions δεσποινίς Τραντ
1969 The Prime of Miss Jean Brodie Η δεύτερη νιότη της Τζιν Μπρόντι [23] δεσποινίς Μακέι
1978 Les Misérables Οι άθλιοι αδελφή Σεμπλίτσια
1980 The Hostage Tower Ανατινάξτε τον Πύργο του Άιφελ κυρία Γουίλερ
Staying On Λούσι Σμόλεϊ
All's Well That Ends Well Τέλος καλό, όλα κόμισσα ντε Ρουσιγιόν
1981 Celebrity Playhouse κυρία Κάλιφερ

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6rp3nrd. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 112137. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 6823375. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p18192.htm#i181917.
  5. ↑ «A Historical Dictionary of British Women» (Αγγλικά) Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  6. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 20  Οκτωβρίου 2019.
  7. ↑ www.rada.ac.uk/profiles?aos=acting&yr=1929&fn=celia&sn=johnson.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 «Kindred Britain»
  9. ↑ p18192.htm#i181917. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  11. ↑ Επικήδειος Variety, 28 April 1982.
  12. ↑ «Celia Johnson Biography». IMDb. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Grimond, Kate (18 Δεκεμβρίου 2008). «Growing up with a movie icon Celia Johnson as mum». The Times. London. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2009. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 «Blue plaque for actress Celia Johnson». English Heritage. 18 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2009. 
  15. ↑ Grimond, Kate (18 Δεκεμβρίου 2008). «Growing up with a movie icon Celia Johnson as mum». The Times. London. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2009. 
  16. ↑ «Blue plaque for actress Celia Johnson». English Heritage. 18 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2009. 
  17. ↑ «My encounter with Celia Johnson - Simon Williams». 
  18. ↑ Hope, Jonathan (9 June 1995). «OBITUARIES: Nichol Fleming». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/people/obituaries-nichol-fleming-1585538.html. Ανακτήθηκε στις 5 May 2009. 
  19. ↑ Douglas-Home 2004.
  20. ↑ «Σινέ αυλή,Τρίτη 29/6: "Για μια χαρούμενη ζωή", Νόελ Κάουαρντ - Ντέιβιντ Λυν». Ο Περίγυρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Άνδρου. 28 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2025. 
  21. ↑ Δανίκας, Δημήτρης (24 Ιουνίου 2010). «Αισθηµατικό αριστούργηµα». Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2025. 
  22. ↑ Παλάτος, Νίκος. «Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ». FreeCinema. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2025. 
  23. ↑ «Τρίτη 8/10, κινημ.λέσχη: με ελεύθερη είσοδο η ταινία "Η δεύτερη νιότη της Τζιν Μπρόντι" με την Μάγκι Σμιθ». Ο Περίγυρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Άνδρου. 7 Οκτωβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2025. 

Περαιτέρω ανάγνωση

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σίλια_Τζόνσον&oldid=11061172"