Σαβέρν

Σαβέρν
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Κάτω Ρήνος
Ταχυδρομικός κώδικας	67700
Κωδικός Κοινότητας	67437
Πληθυσμός	11.390 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	26,01 km²
Υψόμετρο	200 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Σαβέρν 48°44′29″N 7°21′43″E
Ιστότοπος	http://www.saverne.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 48°44′29″N 7°21′43″E / 48.74139°N 7.36194°E / 48.74139; 7.36194

Η Σαβέρν (Γαλλικά: Saverne) είναι γαλλική κοινότητα, υπονομαρχία του νομού Κάτω-Ρήνου, στη διοικητική περιοχή Γκραντ Εστ, στα βορειοανατολικά της Γαλλίας.

Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της Αλσατίας και είναι χτισμένη κατά μήκος του καναλιού του Μάρνη-Ρήνου στην αρχή ενός περάσματος πάνω στα Βόσγια όρη. Ο πληθυσμός της κοινότητας ανέρχεται σε 11.239 κατοίκους (2017).

Οι κάτοικοι ονομάζονται Σαβερνουά (ζ).^[6]

Περιγραφή Επεξεργασία

Η Σαβέρν στο κανάλι Μάρνη-Ρήνου

Χάρτης της περιοχής Γκραντ-Εστ με τις κυριότερες πόλεις. Η Σαβέρν στα βορειοδυτικά του νομού Κάτω-Ρήνου

Η οικία Κατς, 1605

Η κοινότητα Σαβέρν βρίσκεται στα βορειοδυτικά του νομού Κάτω-Ρήνου, στη διοικητική περιοχή Γκραντ-Εστ, στα σύνορα μεταξύ του νομού Μοζέλ και της πρώην επαρχίας της Λωρραίνης. Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της Αλσατίας, στα σύνορα με τη Γερμανία.

Είναι η μία από τις υπονομαρχίες του νομού, οι άλλες είναι οι κοινότητες Αγκνώ, Μολσάιμ και Σελεστά, και έχει πληθυσμό 11.239 κατοίκους (2017). Είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής, που συγκεντρώνει 19.517 κατοίκους (2015).

Η πόλη καταλαμβάνει στρατηγική θέση στη διάβαση της Σαβέρν (413 μέτρα υψόμετρο), ένα από τα φυσικά περάσματα μεταξύ του οροπεδίου της Λωρραίνης και της πεδιάδας της Αλσατίας, στο βόρειο άκρο των Βοσγίων.

Διασχίζεται από αρκετά υδάτινα ρεύματα: τον ποταμό Ζορν και παραποτάμους του. Ωστόσο, το κυριότερο είναι το κανάλι Μάρνη-Ρήνου, το οποίο συνδέει το Βιτρί-λε-Φρανσουά με το Στρασβούργο. Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται μαρίνα που φιλοξενεί μια βάση ενοικίασης σκαφών.

Η πόλη βρίσκεται σε απόσταση 45 χλμ. βορειοδυτικά του Στρασβούργου -πρωτεύουσα του νομού-, 87 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Νανσί, 96 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Μετς και 368 χιλιόμετρα ανατολικά του Παρισιού.

Το κλίμα είναι εύκρατο με μέση ετήσια θερμοκρασία 9,7 ° C. Οι βροχοπτώσεις είναι σημαντικές και ακόμη και στον πιο ξηρό μήνα υπάρχει μεγάλη βροχόπτωση. Στην κλιματική ταξινόμηση Κέππεν είναι τύπου Cfb. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 658 mm.

Η έκταση της κοινότητας είναι 26,01 χμ². Βρίσκεται σε υψόμετρο 177 έως 463 μέτρων.

Η Σαβέρν διατηρεί τα ίχνη ενός παρελθόντος που χρονολογείται από την Αρχαιότητα: ερείπια του ρωμαϊκού τείχους, μεσαιωνικό τείχος, ρομανκή εκκλησία, μοναστήρι, αξιόλογα παλιά σπίτια. Η πόλη βρίσκεται σε έναν εξαιρετικό φυσικό χώρο, στους πρόποδες των δασωμένων βουνών και περιβάλλεται από οχυρωμένα κάστρα.

Ιστορία Επεξεργασία

Η αρχαία ρωμαϊκή οδός

Στην προ-Ρωμαϊκή Γαλατία, η τοποθεσία ήταν τμήμα της περιοχής των Μεδιοματρίκων ^[7]οι οποίοι, τον 2ο αιώνα π.Χ., είχαν αναπτύξει έναν οχυρωμένο οικισμό (oppidum) κοντά στο πέρασμα.

Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και από τον 1ο αιώνα μ.Χ. εμφανίστηκε στην περιοχή ένας οικισμός δίπλα σε ένα ρωμαϊκό στρατόπεδο. Έτσι άρχισε να αναπτύσσεται η πόλη, αρχικά με την ονομασία Tres Tabernae Cesaris (οι τρεις ταβέρνες του Καίσαρα), όνομα που έλαβε γιατί στις παλαιότερες εποχές υπήρχαν τρία πανδοχεία στο δρόμο προς το οροπέδιο της Λωρραίνης όπου οι ταξιδιώτες αναπαύονταν και άλλαζαν ζώα στις άμαξες λόγω της απότομης κλίσης. Ήταν ένας σημαντικός τόπος ήδη από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τον 3ο αιώνα, η πόλη Tres Tabernae οχυρώθηκε, όπως πολλές άλλες πόλεις της Αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή. Μετά την καταστροφή της από τους Αλαμανούς, ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Ιουλιανό. ^[8]

Με την εγκατάσταση των Αλαμανών στην περιοχή, η πόλη πέρασε στη σφαίρα επιρροής των γερμανικών λαών. Μετά το 870 μ.Χ. η πόλη ανήκε στην Ανατολική Φραγκία, η οποία μετατράπηκε σε Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από το 1236, η πόλη ανήκε στους πρίγκιπες-επισκόπους του Στρασβούργου, οι οποίοι την κράτησαν μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση.

Το κάστρο των Ροάν

Κατά τη διάρκεια του Γερμανικού Αγροτικού Πολέμου, η πόλη κατελήφθη, το 1525, από τους εξεγερμένους, οι οποίοι εκδιώχθηκαν με τη σειρά τους από τον δούκα Αντώνιο της Λωρραίνης. Υπέφερε πολλά από τις καταστροφές του Τριακονταετούς Πολέμου, αλλά το επισκοπικό παλάτι, το οποίο καταστράφηκε, λίγο αργότερα ξαναχτίστηκε. Μετά το 1680 η πόλη προσαρτήθηκε από τους Γάλλους. Το επισκοπικό παλάτι το 1852 μετατράπηκε από τον Ναπολέοντα Γ' σε τόπο κατοικίας για χήρες ιπποτών της Λεγεώνας της Τιμής.

Η Σαβέρν κατακτήθηκε από την Γερμανική αυτοκρατορία μετά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο. Επέστρεψε στη γαλλική κυριαρχία μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1913, η πόλη ήταν το θέατρο της περίφημης «Υπόθεσης της Σαβέρν». Από αυτό το γεγονός προήλθε ο όρος Zabernism (από το γερμανικό όνομα της πόλης Zabern), που σημαίνει κατάχρηση στρατιωτικής εξουσίας ή αδικαιολόγητη επιθετικότητα.

Αξιοθέατα-Μνημεία Επεξεργασία

Ο μονόκερως, σύμβολο της πόλης

Η εκκλησία Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Νατιβιτέ

Το έμβλημα της πόλης είναι ο μονόκερως. Ο θρύλος λέει ότι ένα κέρατο μονόκερου βρέθηκε σε ένα από τα κοντινά ερειπωμένα κάστρα. Το πιο πιθανό είναι ότι το δόντι ανήκε σε ένα ναρβάλ και κατά λάθος θεωρήθηκε ως κέρατο μονόκερου. Ωστόσο, έδωσε το όνομά του στην τοπική μπύρα (Bière de la Licorne) και στο ζυθοποιείο (Brasserie la Licorne).

Το κύριο κτήριο της πόλης, το κάστρο των Ροάν, είναι η πρώην κατοικία των επισκόπων του Στρασβούργου, που ξαναχτίστηκε από τον καρδινάλιο του Ροάν το 1779 και χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως στρατώνες. Στεγάζει τώρα το μουσείο της πόλης με μεγάλη αρχαιολογική συλλογή ρωμαϊκών και κελτικών αντικειμένων, έναν ξενώνα, ένα μικρό μουσείο τέχνης και χειροτεχνίας, καθώς και τη συλλογή του 20ου αιώνα και εθνολογικής τέχνης που δωρίσθηκε από τη φεμινίστρια δημοσιογράφο και πολιτικό Λουίζ Βάις.

Άλλα αξιοθέατα περιλαμβάνουν το Παλαιό κάστρο του 15ου αιώνα και την παρακείμενη εκκλησία της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας του 15ου αιώνα της Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Νατιβιτέ με ωραία βιτρό και γλυπτά. ^[9]Ένα γοτθικό Φραγκισκανό μοναστήρι με εκκλησία και κιονοστοιχίες διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, ^[10]καθώς και πολλά παλιά σπίτια, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η εξαιρετικά διακοσμημένη Οικία Κατς.

Ο πύργος οπτικού τηλεγράφου του Κλωντ Σαπ

Στην περιοχή βρίσκονται τα ερείπια από αρκετά παλιά κάστρα στο δρόμο, που αναφέρθηκε από τον Γκαίτε στο Ποίηση και αλήθεια (Dichtung und Wahrheit), που οδηγεί απέναντι από τα Βόσγια όρη προς το Φάλτσμπουργκ. Το ορεινό πέρασμα (Ορεινή διάβαση της Σαβέρν) περιέχει έναν τεράστιο βοτανικό κήπο, τον Βοτανικό κήπο της ορεινής διάβασης της Σαβέρν.

Η Σαβέρν είναι επίσης γνωστή για τον Ροδόκηπο, τοπικά γνωστό ως La roseraie. ^[11]Φιλοξενεί επίσης τον Διεθνή Διαγωνισμό Νέων Τριαντάφυλλων κάθε χρόνο. Ο κήπος περιλαμβάνει περισσότερες από 550 ποικιλίες τριαντάφυλλων.

Ένας παλιός πύργος οπτικού τηλεγράφου, της γραμμής Παρισιού-Στρασβούργου, βρίσκεται κοντά στην πόλη. Ήταν ένας από τους 50 σταθμούς που κατασκευάστηκαν από την Α' Γαλλική Αυτοκρατορία σε αυτήν τη γραμμή που ήταν η δεύτερη αυτού του είδους στη Γαλλία, η πρώτη συνέδεσε το Παρίσι με τη Λιλ.