Σαιν-Πιερ και Μικελόν

γαλλική υπερπόντια κτήση
(Ανακατεύθυνση από Σαιν Πιερ και Μικελόν)

Συντεταγμένες: 46°47′N 56°12′W / 46.783°N 56.200°W / 46.783; -56.200

Το Σαιν-Πιερ και Μικελόν ή «Άγιος Πέτρος και Μικελόν» ή «Νήσοι Αγίου Πέτρου και Μιχαήλ», (γαλλικά: Saint-Pierre-et-Miquelon‎‎) είναι σύμπλεγμα νησίδων στον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, συνολικής έκτασης 242 τ.χλμ., και αποτελούν γαλλική εδαφική επικράτεια από το 1763, επίσημα από το 1985. Οι νήσοι αυτές βρίσκονται σε απόσταση 9 περίπου ναυτικών μιλίων νότια από τη Νέα Γη.
Πρόκειται για νήσους βραχώδεις, οι περισσότερες των οποίων είναι άνυδρες. Θεωρούνται πολύ επικίνδυνες στη ναυσιπλοΐα επειδή περιβάλλονται από μεγάλο αριθμό σκοπέλων και υφάλων. Γεωγραφικά συγκροτούν δύο ομάδες νησιών σημαντικότερες των οποίων είναι η νήσος Άγιος Πέτρος, ο Μιχαήλ και η Λανγκλάντ. Θεωρούνται κυρίως ψαρότοποι βακαλάου (μπακαλιάρου). Πρωτεύουσα είναι το Σαιν-Πιερ (πόλη-λιμένας) στην ομώνυμη νήσο όπου κατοικεί περίπου το 90% του συνολικού πληθυσμού του συμπλέγματος. Ο συνολικός πληθυσμός (κατατάσσεται 234η) των νησίδων αυτών, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2024, ήταν 5.873,[1] που θεωρούνται Γάλλοι υπήκοοι, ομιλούν τη γαλλική γλώσσα και είναι Ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα. Εξουσία ασκεί τοπική 19μελής Κυβέρνηση 5ετούς θητείας.

Σαιν-Πιερ και Μικελόν
Saint-Pierre-et-Miquelon

Σημαία

Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: "A Mare Labor"
"Από την Θάλασσα, Εργασία"
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Σαιν-Πιερ
46°47′N 56°10′W / 46.783°N 56.167°W / 46.783; -56.167
Μεγαλύτερη πόλη
Σαιν-Πιερ
Γαλλικά
Υπερπόντιο έδαφος της Γαλλίας
Εμανουέλ Μακρόν

Μπερνάρ Μπριάν
Μπρούνο Αντρέ
Ανεξαρτησία
γαλλική αποικία
υπερπόντια επικράτεια

30 Μαΐου 1814
27 Οκτωβρίου 1946
 • Σύνολο
 • % Νερό

242 km2 (210η)
αμελητέο
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 2024 
 • Πυκνότητα 

5.873[1] (234η) 
24,3 κατ./km2 (198η) 
ΝόμισμαΕυρώ ()
 • Θερινή ώρα(UTC UTC-3)
(UTC UTC-2)
ISO 3166-1SPM, PM
Internet TLD.fr και .pm
Οδηγούν σταδεξιά
Κωδικός κλήσης+508

Τα νησιά αυτά θεωρείται ότι πρώτος τα ανακάλυψε ο Πορτογάλος εξερευνητής Joao Alvares Fagundes το 1520. Το 1604 καταλήφθηκε από Γάλλους μάλλον αλιείς και στον επακολουθήσαντα νικηφόρο βρετανικό πόλεμο της Βασίλισσας Άννας η Γαλλία τα εκχώρησε στην Αγγλία. Όμως με τη Συνθήκη των Παρισίων (1763) επανήλθαν στη Γαλλία. Τριάντα χρόνια αργότερα κατά τη Γαλλική Επανάσταση επανήλθαν στην Αγγλία για να επανέλθουν στη Γαλλία με τη Συνθήκη των Παρισίων (1814). Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στρατιωτική μονάδα των Ελεύθερων Γάλλων, Γάλλων στρατιωτών υπό την ηγεσία του στρατηγού Σαρλ Ντε Γκωλ κατέλαβε και επίσημα τα νησιά.

Το 1958 οι κάτοικοι των νήσων επέλεξαν σε δημοψήφισμα να παραμείνει η περιοχή γαλλικό έδαφος, με ποσοστό 98,06%.[2]

Το 1976 ο Καναδάς επεξέτεινε την οικονομική ζώνη των χωρικών του υδάτων με συνέπεια τον αλιευτικό αποκλεισμό των νήσων. Το 1985 η Γαλλία αναγνώρισε τις νήσους ως συνέχεια του εδάφους της καθώς και ως έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερχόμενη στη συνέχεια σε συμβιβασμό με τον Καναδά ως προς την έκταση της οικονομικής ζώνης που δεν είναι άλλη από την αλιευτική.

Τα νησιά Σαιν Πιέρ και Μικελόν κατά τους μήνες Νοέμβριο μέχρι και τέλος σχεδόν Φεβρουαρίου καθίστανται απρόσιτα λόγω του γεγονότος ότι όλη η περί αυτών θαλάσσια έκταση παγώνει.

Διοίκηση

Επεξεργασία
 
Χάρτης των νησιών Σαιν Πιέρ ε Μικελόν
 
Αεροφωτογραφία της νήσου Σαιν Πιέρ

Αρχηγός Κράτους είναι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Γαλλίας, σήμερα ο Εμανουέλ Μακρόν. Πρόεδρος του Εδαφικού (πρώην Γενικού) Συμβουλίου είναι από τις 13 Οκτωβρίου 2020 ο Μπερνάρ Μπριάν (επανεξελέγη τον Απρίλιο του 2022) και Νομάρχης (έπαρχος) ο Μπρούνο Αντρέ, από τις 21 Αυγούστου 2023, διορισμένος από τη γαλλική κυβέρνηση.[3]

Νομοθετικό όργανο είναι το Εδαφικό Συμβούλιο (Conseil Territorial, με 19 έδρες συνολικά). Οι 15 από τους 19 βουλευτές προέρχονται από τον Άγιο Πέτρο και οι υπόλοιποι 4 από το Μικελόν. Τα μέλη εκλέγονται από τον λαό και υπηρετούν εξαετή θητεία. Σημειώνεται ότι τα νησιά εκλέγουν και μία έδρα στη Γαλλική Γερουσία. Τέλος, ο Άγιος Πέτρος και Μικελόν εκλέγει και στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση μία έδρα.

Οι πιο πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν στις 20 και 27 Μαρτίου 2022. Το Αρχιπέλαγος Αύριο κέρδισε τις 15 από τις συνολικά 19 έδρες του Εδαφικού Συμβουλίου, έναντι 4 για την Εστίαση στο Μέλλον. Η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 68,63%. [4]

Στις εκλογές που διενεργήθηκαν στις 19 και στις 26 Μαρτίου 2000, επί συνόλου 19 εδρών ο συνασπισμός για την Οικοδόμηση- Σαιν Πιερ και Μικελόν 2000 κέρδισε τις 11.[5]

Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 19 και στις 26 Μαρτίου του 2006 το Αρχιπέλαγος Αύριο (AD) κέρδισε 16 έδρες, το Cap sur l'Avenir 2 και το SPM 2000/AM 1.[6]

Εκλογές για τα μέλη του Εδαφικού Συμβουλίου έγιναν στις 18 Μαρτίου 2012.[7]

Εδαφικό Συμβούλιο, 18 Μαρτίου 2012
Ψήφοι % Έδρες
Αρχιπέλαγος Αύριο/Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) (Archipel demain, Στεφάν Αρτανό) 1.937 52,55 14
Μαζί για το Μέλλον/Ριζοσπαστικό Κόμμα Αριστεράς (PRG) (Ensemble pour l'avenir, Ανίκ Ζιραρντέν) 1.749 47,45 5
Σύνολο (συμμετοχή 78,70%) 3.686 100,00 19
Πηγή: saintpierreetmiquelon.net

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 INSEE. «Populations légales 2021 Recensement de la population Régions, départements, arrondissements, cantons et communes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2024. 
  2. «Saint Pierre and Miquelon constitutional referendum, 1958 - Alchetron, the free social encyclopedia». Alchetron.com (στα Αγγλικά). 18 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2023. 
  3. Rulers.
  4. «Résultats du 1er tour des élections territoriales à Saint-Pierre et Miquelon». Government of Saint Pierre and Miquelon. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. 
  5. «Recueil des Actes Administratifs de la Préfecture et des Services déconcentrés de l'État» (PDF). 31 Μαρτίου 2000. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. .
  6. «Recueil des actes administratifs» (PDF). 20 Μαρτίου 2006.  Unknown parameter |access-datee= ignored (βοήθεια).
  7. www.saintpierreetmiquelon.net. 12 Μαρτίου 2012 http://www.saintpierreetmiquelon.net/18032012-elections-territoriales/. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2017.  Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία