Βικιπαίδεια

Σεντ Ογκουστίν (Φλόριντα)

Συντεταγμένες: 29°53′41.000″N 81°18′52.000″W / 29.89472222°N 81.31444444°W / 29.89472222; -81.31444444

Το Σεντ Ογκουστίν (αγγλικά: St. Augustine, ισπανικά: San Agustín) είναι πόλη των νοτιοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών στη βορειοανατολική Φλόριντα, που βρέχεται από την ακτή του Ατλαντικού Ωκεανού. Ιδρύθηκε το 1565 από Ισπανούς εξερευνητές και είναι ο παλαιότερος συνεχόμενα κατοικημένος ευρωπαϊκός οικισμός στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες.[5]

Σεντ Ογκουστίν

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σεντ Ογκουστίν
29°53′41″N 81°18′52″W
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Διοικητική υπαγωγήSt. Johns County
Ίδρυση1565
Διοίκηση
 • Mayor of St. Augustine, FloridaNancy Sikes-Kline (από 2022)[1]
Έκταση33,060208 km²[2] και 33,058062 km²[3]
Υψόμετρο152 μέτρα
Πληθυσμός14.329 (1  Απριλίου 2020)[4]
Ταχ. κωδ.32080, 32084, 32085, 32086, 32095, 32082, 32092
Τηλ. κωδ.904
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Άγιος Αυγουστίνος ιδρύθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1565, από τον Ισπανό ναύαρχο Πέδρο Μενέντεθ ντε Αβιλές, τον πρώτο κυβερνήτη της Φλόριντα. Ονόμασε τον οικισμό «Άγιο Αυγουστίνο», καθώς τα πλοία του που ήταν γεμάτα εποίκους, στρατεύματα και προμήθειες από την Ισπανία είδαν για πρώτη φορά τη γη της Φλόριντα έντεκα ημέρες νωρίτερα από την αναμενόμενη άφιξή τους, στις 28 Αυγούστου, την ημέρα της γιορτής του Αγίου Αυγουστίνου. Η πόλη διατέλεσε πρωτεύουσα της Ισπανικής Φλόριντα για 236 χρόνια. Από το 1763 έως το 1822 ήταν η πρωτεύουσα της Ανατολικής Φλόριντα.[6]

Η Ισπανία παραχώρησε επίσημα τη Φλόριντα στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1819, με την Συνθήκη Άνταμς-Ονίς, και ο Άγιος Αυγουστίνος ορίστηκε ως πρωτεύουσα της Επικράτειας της Φλόριντα από το 1821, καθεστώς που διατήρησε μέχρι το 1824.

Σήμερα είναι η έδρα της Κομητείας του Αγίου Ιωάννη, που αποτελεί μέρος της Περιφέρειας της Πρώτης Ακτής και της μητροπολιτικής περιοχής του Τζάκσονβιλ. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, ο ξεχωριστός ιστορικός χαρακτήρας του Αγίου Αυγουστίνου έχει καταστήσει την πόλη τουριστικό προορισμό.

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Βασιλιάς Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας, θεωρούσε ότι η κατοχή της Φλόριντα ήταν απαραίτητη για την ασφάλεια του ισπανικού εμπορίου και επιδίωξε να μην επιτρέψει στους Γάλλους να την καταλάβουν. Για αυτό το λόγο εξουσιοδότησε τον Ισπανό εξερευνητή Πέδρο Μενέντεθ ντε Αβιλές να καταλάβει τη χερσόνησο, αφού πρώτα εκδιώξει τους Γάλλους που βρίσκονταν εκεί. Η ισπανική αποστολή έφθασε στις ακτές της Φλόριντα στις 28 Αυγούστου 1565, ημέρα εορτασμού του Αγίου Αυγουστίνου της Ιππώνας. Έπειτα από μία σύντομη αψιμαχία με τους Γάλλους, οι Ισπανοί απέπλευσαν εκ νέου και τελικώς αποβιβάστηκαν στις 8 Σεπτεμβρίου στην περιοχή όπου, εν ονόματι του Βασιλιά Φιλίππου Β΄, ιδρύθηκε η πόλη του Αγίου Αυγουστίνου. Η θέση επιλέχθηκε λόγω της φυσικής άμυνας της περιοχής και της εγγύτητάς της σε πηγή πόσιμου νερού. Στο σημείο της αποβίβασης, ο πατέρας Φρανθίσκο Λόπεθ ντε Μεντόθα Γκραχάλες τέλεσε την πρώτη ρωμαιοκαθολική λειτουργία της αποικίας.[7][8][9][10]

Η γαλλική επίθεση εναντίον της εγκατάστασης του Αγίου Αυγουστίνου ματαιώθηκε εξαιτίας μιας βίαιης καταιγίδας, που έπληξε τις γαλλικές ναυτικές δυνάμεις. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός, ο Μενέντεθ με τα στρατεύματά του κατέλαβε το γαλλικό Φρούριο Καρολίν, σκοτώνοντας τους περισσότερους άνδρες που το υπερασπίζονταν.[11][12]

Οι ισπανικές αρχές διατήρησαν μια ειρηνική συνύπαρξη με τους ιθαγενείς Αμερικανούς, κάτι που εξασφάλισε μια αρχική σταθερότητα για τον Άγιο Αυγουστίνο. Ωστόσο, το Μάιο του 1586, αμέσως μετά την έναρξη του Πολέμου μεταξύ της Αγγλίας και της Ισπανίας, ο Άγγλος θαλασσοπόρος Φράνσις Ντρέικ λεηλάτησε και πυρπόλησε τον Άγιο Αυγουστίνο. Προηγουμένως, η άφιξη του μεγάλου στόλου του, υποχρέωσε τον κυβερνήτη Πέδρο Μενέντεθ Μάρκεζ και τους κατοίκους της πόλης να την εγκαταλείψουν.[13][14]

Το 1609 και το 1611, πραγματοποιήθηκαν κάποιες αποστολές από τον Άγιο Αυγουστίνο εναντίον της αγγλικής αποικίας του Τζέιμσταουν.[15] Κατά το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, ομάδες Ινδιάνων από την αποικία της Καρολίνας πραγματοποίησαν επιδρομές στη Φλόριντα και σκότωσαν τους Φραγκισκανούς ιερείς που υπηρετούσαν στις Καθολικές αποστολές. Τα αιτήματα διάφορων διοικητών της επαρχίας, για ενίσχυση της φρουράς και των οχυρώσεων του πρεσίδιο, δεν ικανοποιήθηκαν από το ισπανικό στέμμα. Η χάρτα του 1663 για τη νέα Επαρχία της Καρολίνας, που εκδόθηκε από τον Βασιλιά Κάρολο Β΄ της Αγγλίας, αναθεωρήθηκε το 1665, περιλαμβάνοντας εδάφη έως 65 μίλια νότια από τον Άγιο Αυγουστίνο.[16][17]

Το 1668, ο Άγγλος κουρσάρος Ρόμπερτ Σιρλ λεηλάτησε τον Άγιο Αυγουστίνο και τα ισπανικά πλοία που είχαν σταλεί με προμήθειες προς τον οικισμό. Ο Σιρλ με αυτό τον τρόπο έπαιρνε εκδίκηση για την ισπανική καταστροφή του οικισμού Νιου Πρόβιντενς στις Μπαχάμες. Ο Σιρλ και οι άνδρες του σκότωσαν εξήντα ανθρώπους και λεηλάτησαν δημόσιες αποθήκες, εκκλησίες και σπίτια.[18] Αυτή η επιδρομή και η ίδρυση του αγγλικού οικισμού Τσαρλς Τάουν ώθησε το ισπανικό στέμμα να αναγνωρίσει επιτέλους την ευπάθεια του Αγίου Αυγουστίνου στις ξένες επιδρομές και να ενισχύσει την άμυνα της πόλης. Το 1669, η Αντιβασίλισσα Μαριάννα διέταξε τον Αντιβασιλέα της Νέας Ισπανίας να εκταμιεύσει κεφάλαια για την κατασκευή μόνιμων οχυρώσεων, κάτι που ξεκίνησε το 1672.[19] Πριν ολοκληρωθεί η κατασκευή του φρουρίου, οι Γάλλοι διοικητές Μισέλ ντε Γκραμόν και Νικολά Μπριγκό επιχείρησαν ανεπιτυχώς μια εκστρατεία εναντίον του Αγίου Αυγουστίνου (1686).[20] Το Κάστρο του Αγίου Μάρκου ολοκληρώθηκε το 1695, πριν από την επίθεση των δυνάμεων του Τζέιμς Μουρ από την Καρολίνα τον Νοέμβριο του 1702. Τότε, οι Βρετανοί αποτυγχάνοντας να καταλάβουν το φρούριο, πυρπόλησαν μεγάλο μέρος της πόλης κατά την υποχώρησή τους.[21]

Το 1738, ο Κυβερνήτης της Ισπανικής Φλόριντα, Μανουέλ ντε Μοντιάνο, διέταξε να κατασκευαστεί ένας οικισμός δύο μίλια βορειότερα του Αγίου Αυγουστίνου για την αναπτυσσόμενη κοινότητα των Ελεύθερων Μαύρων, που είχαν διαφύγει στη Φλόριντα από τις Δεκατρείς Αποικίες. Αυτή η νέα κοινότητα, που ονομάστηκε Φρούριο Μοσέ, θα χρησιμεύσει ως προκεχωρημένο φυλάκιο για την προστασία του Αγίου Αυγουστίνου. Οι άνδρες που έγιναν αποδεκτοί στο Φρούριο Μοσέ είχαν καταταγεί στην αποικιακή πολιτοφυλακή και είχαν μεταστραφεί στον Καθολικισμό, με αντάλλαγμα την ελευθερία τους.[22][23]

Το 1740, ωστόσο, ο Άγιος Αυγουστίνος πολιορκήθηκε για ακόμη μία φορά από τους Άγγλους. Αυτή τη φορά ο Κυβερνήτης της βρετανικής αποικίας της Γεωργίας, στρατηγός Τζέιμς Όγκλεθορπ, επιχείρησε ανεπιτυχώς να καταλάβει το φρούριο.[24]

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Ιστορικός πληθυσμός
Απογραφή Πληθ. %±
18301.708—
18402.450434%
18501.934−211%
18601.914−10%
18701.717−103%
18802.293335%
18904.7421.068%
19004.272−99%
19105.494286%
19206.192127%
193012.111956%
194012.090−02%
195013.555121%
196014.73487%
197012.352−162%
198011.985−30%
199011.692−24%
200011.592−09%
201012.975119%
Εκτ. 201915.415[25]188%
U.S. Decennial Census[26]

Σύμφωνα με την Απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών του 2010, υπήρχαν 12.975 άνθρωποι, 5.743 νοικοκυριά και 2.679 οικογένειες στην πόλη του Αγίου Αυγουστίνου. Η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 1.376,2 άτομα ανά τετραγωνικό μίλι (531/km2). Υπήρχαν 6.978 κατοικίες με μέση πυκνότητα 549,4 άτομα ανά τετραγωνικό μίλι (211.4/km2). Η φυλετική σύνθεση της πόλης αποτελούνταν από Λευκούςκατά 84,2%, Αφροαμερικανούς κατά 11,6%, Ιθαγενείς κατά 0,4%, Ασιάτες κατά 1,2%, Νησιώτης του Ειρηνικού κατά 0,1%, από άλλες εθνικότητες κατά 0,8% και σε ποσοστό 1,6% από άτομα με δύο ή περισσότερες εθνικότητες. Οι Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι οποιασδήποτε εθνικότητας αποτελούσαν το 5,1% του πληθυσμού.

Στον Άγιο Αυγουστίνο υπήρχαν 5.743 νοικοκυριά, από τα οποία το 14,6% περιλάμβανε παιδιά κάτω των 18 ετών, το 31,7% ήταν παντρεμένα ζευγάρια που ζούσαν μαζί, το 10,9% περιλάμβανε μόνο μια γυναίκα χωρίς σύζυγο και το 53,4% δεν περιλάμβανε οικογένειες. Το 37,8% όλων των νοικοκυριών αποτελούνταν από μεμονωμένα άτομα και το 14,4% αποτελούσε κάποιο άτομο που ζούσε μόνο του και ήταν ηλικίας 65 ετών και άνω.

Στην πόλη, το 13,1% του πληθυσμού ήταν κάτω των 18 ετών, το 15,3% από 18 έως 24, το 23,9% από 25 έως 44, το 25,2% από 45 έως 64 και το 19% ήταν 65 ετών και άνω. Η μέση ηλικία ήταν τα 42,6 έτη. Για κάθε 100 γυναίκες, υπήρχαν 88,1 άντρες. Επίσης, για κάθε 100 γυναίκες, ηλικίας 18 ετών και άνω, υπήρχαν 85,8 άνδρες.

Το μέσο εισόδημα για ένα νοικοκυριό της πόλης ήταν τα 36.424$ και το μέσο εισόδημα για μια οικογένεια ήταν τα 56.055$. Οι άντρες είχαν μέσο εισόδημα 32.409$ έναντι 30.188$ για τις γυναίκες. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην πόλη ήταν 23.485$. Περίπου το 7,6% των οικογενειών και το 21,1% του πληθυσμού βρισκόταν κάτω από το όριο της φτώχειας, συμπεριλαμβανομένου του 18,8% των ατόμων κάτω των 18 ετών και το 24,4% των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω.

Το 2013 το Γραφείο Απογραφής των Ηνωμένων Πολιτειών εκτίμησε τον πληθυσμό της πόλης σε 13.679 άτομα, ενώ η ευρύτερη αστική περιοχή το 2012 περιλάμβανε 71.379 κατοίκους.[27]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «News & Notes, January 6 2023».
  2. ↑ 2,0 2,1 United States Census Bureau: «2016 U.S. Gazetteer Files» (Αγγλικά) United States Census Bureau. Ουάσινγκτον. 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 United States Census Bureau: «2010 U.S. Gazetteer Files» (Αγγλικά) United States Census Bureau. Ουάσινγκτον. 2010. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2020.
  4. ↑ Απογραφές των Ηνωμένων Πολιτειών 2020. data.census.gov/cedsci/table?t=Populations+and+People&g=0100000US%2C%241600000&y=2020. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2022.
  5. ↑ https://www.kathimerini.gr/world/971612/eortastikes-ekdiloseis-stis-ipa-gia-ta-250-chronia-ellinikis-paroysias/
  6. ↑ Hennesey, James J. (10 Δεκεμβρίου 1981). American Catholics: A History of the Roman Catholic Community in the United States: A History of the Roman Catholic Community in the United States. New York: Oxford University Press. σελ. 11. ISBN 978-0-19-802036-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2015. 
  7. ↑ «Florida: St. Augustine Town Plan Historic District». nps.gov. National Park Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2015. 
  8. ↑ «Not So Fast, Jamestown: St. Augustine Was Here First». NPR.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2019. 
  9. ↑ Thompson, Linda (30 Μαΐου 2014). Exploring The Territories of the United States. Britannica Digital Learning. σελ. 34. ISBN 978-1-62513-185-0. 
  10. ↑ Landers, Jane. «What Catholic Church records tell us about America's earliest black history». The Conversation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021. 
  11. ↑ Pickett Pickett 2011, p.84
  12. ↑ Lyon, Eugene (1991). «Pedro Menéndez de Avilés». Στο: Mormino, Gary. Spanish Pathways in Florida: 1492-1992/Los Caminos Espanoles En LA Florida 1492-1992 (στα Αγγλικά και Ισπανικά). Ann L Henderson (1st έκδοση). Pineapple Press Inc. σελ. 100. ISBN 978-1-56164-003-4. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2012. 
  13. ↑ Tucker, Spencer (21 Νοεμβρίου 2012). Almanac of American Military History. ABC-CLIO. σελ. 54. ISBN 978-1-59884-530-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  14. ↑ Sugden, John (24 Απριλίου 2012). Sir Francis Drake. Random House. σελ. 198. ISBN 978-1-4481-2950-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  15. ↑ Gallay, Alan (11 Ιουνίου 2015). Colonial Wars of North America, 1512–1763 (Routledge Revivals): An Encyclopedia. Taylor & Francis. σελ. 326. ISBN 978-1-317-48718-0. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  16. ↑ «Charter of Carolina – March 24, 1663». avalon.law.yale.edu. Lillian Goldman Law Library, Yale Law School. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  17. ↑ Edgar, Walter B. (1998). South Carolina: A History. Univ of South Carolina Press. σελ. 1. ISBN 978-1-57003-255-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  18. ↑ Latimer, Jon (1 Ιουνίου 2009). Buccaneers of the Caribbean: How Piracy Forged an Empire. Harvard University Press. σελ. 198. ISBN 978-0-674-03403-7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  19. ↑ Raab, James W. (5 Νοεμβρίου 2007). Spain, Britain and the American Revolution in Florida, 1763–1783. McFarland. σελίδες 10–11. ISBN 978-0-7864-3213-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  20. ↑ Marley, David (2010). Pirates of the Americas (στα Αγγλικά). Santa Barbara CA: ABC-CLIO. ISBN 9781598842012. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2017. 
  21. ↑ Edgar, Walter B. (1998). South Carolina: A History. Univ of South Carolina Press. σελ. 93. ISBN 978-1-57003-255-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016. 
  22. ↑ «Fort Mose». Florida Museum (στα Αγγλικά). 9 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021. 
  23. ↑ Landers, Jane. «What Catholic Church records tell us about America's earliest black history». The Conversation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021. 
  24. ↑ Baine, Rodney E. (2000). «General James Oglethorpe and the Expedition Against St. Augustine». The Georgia Historical Quarterly (Georgia Historical Society) 84 (2 Summer): 198. 
  25. ↑ «Population and Housing Unit Estimates». United States Census Bureau. 24 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020. 
  26. ↑ «Census of Population and Housing». census.gov. Census.gov. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  27. ↑ «2012 Urbanized Area Population Estimates» (PDF). DOT.State.Fl.US. Florida Department of Transportation. 1 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σεντ_Ογκουστίν_(Φλόριντα)&oldid=9622010"