Σερ Τσαρλς Ντιλκ, 1ος Βαρονέτος

Βρετανός πολιτικός
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Τσαρλς Ντιλκ (αποσαφήνιση).

Ο Σερ Τσαρλς Ουέντγουερθ Ντιλκ, 1ος Βαρονέτος (18 Φεβρουαρίου 1810 – 10 Μαΐου 1869) ήταν Άγγλος καλλιτέχνης, κηπουρός και πολιτικός. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους κύριους υποστηρικτές της Μεγάλης Έκθεσης του 1851. Γεννήθηκε στο Λονδίνο[4] του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν γιος του Τσαρλς Ουέντγουερθ Ντιλκ και της Μαρία Ντόουβ Γουόκερ.[5] Ήταν επίσης ο πατέρας του Σερ Τσαρλς Ουέντγουερθ Ντιλκ, 2ου Βαρενότου και του Άστον Ουέντγουερθ Ντιλκ.[6][7]

Σερ
Τσαρλς Ουέντγουερθ Ντιλκ
Βαρονέτος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Sir Charles Wentworth Dilke, 1st Baronet
Γέννηση18 Φεβρουαρίου 1810,
Λονδίνο
Θάνατος10 Μαΐου 1869 (59 ετών)
ΕθνικότηταΒρετανός
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςWestminster School, Λονδίνο
Trinity Hall, Κέιμπριτζ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
δημοσιογράφος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαWallingford
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜέρι Τσάτφιλντ (1840–1853)
ΤέκναΣερ Τσαρλς Ντιλκ, 2ος Βαρονέτος
Άστον Ουέντγουερθ Ντιλκ[2]
Mildred Dilke[2]
ΓονείςΤσαρλς Ουέντγουερθ Ντιλκ[2] και Μαρία Ντόουβ Γουόκερ[2]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της 19ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1865–1868, Wallingford)[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σπουδές και υπόβαθρο Επεξεργασία

Σπούδασε στο Δημόσιο Σχολείο Westminster του Λονδίνου και αργότερα στο Τρίνιτι Χολ του Κέιμπριτζ.[8] Σπούδασε νομική όπου και πήρε το πτυχίο του το 1884 αλλά χωρις ποτέ να εξασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου.[4]

Βοήθησε να γίνει δεκτός ο κοινοβουλευτικός νόμος περί μεταρρυθμίσεων του 1832 , που εκδόθηκε υπό τη διοίκηση του κόματος του Λόρδου Gray.[4][8]

Δημόσια ζωή Επεξεργασία

Ο Ντίλκ βοήθησε τον πατέρα του στο λογοτεχνικό του έργο και υπήρξε μερικά χρόνια πρόεδρος του συμβουλίου της Βασιλικής Εταιρείας Τεχνών[9], όπως επίσης έπαιξε εξέχοντα ρόλο στις υποθέσεις της Βασιλικής Κηπευτικής Εταιρείας και άλλων φορέων.[10] Το 1841 ίδρυσε το κηπευτικό περιοδικό "The Gardeners' Chronicle" μαζί με τους Τζόζεφ Πάξτον, Τζον Λίντλι και Γουίλλιαμ Μπράντμπερι. Ήταν ένας από τους πιο δραστήριους υποστηρικτές της Μεγάλης Έκθεσης του 1851 (εκ των οποίων ο Πάξτον ήταν πάλι αναπόσπαστο μέρος) και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής. Στο τέλος της έκθεσης τιμήθηκε από ξένους ηγεμόνες, και η Βασίλισσα του προσέφερε την τιμή να γίνει ιππότης, το οποίο όμως δεν δέχτηκε. Απέρριψε επίσης μια μεγάλη χρηματοδότηση που του προσέφερε η βασιλική επιτροπή. Το 1853 ο Ντιλκ ήταν ένας από τους Βρετανούς επιτρόπους στη Βιομηχανική Έκθεση της Νέας Υόρκης και συνέταξε μια αναφορά σχετικά με αυτό. Και πάλι αρνήθηκε να λάβει οποιαδήποτε χρηματική ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του.[4]

 
Το σπίτι του Σερ Τσαρλς Ντιλκ στην οδό Sloane του Λονδίνου.

Ο Ντιλκ διορίστηκε ένας από τους πέντε βασιλικούς επιτρόπους της Μεγάλης Έκθεσης του 1862. Σύντομα μετά το θάνατο του πρίγκιπα Αλβέρτου της Σαξονίας διεκδίκησε τον τίτλο του βαρονέτου, κληρονομώντας και ιδιοκτησία στην οδό Sloane στην κομητεία του Middlesex.[11]  Το 1865 εισήλθε στο κοινοβούλιο ως μέλος για το Wallingford[12] μια έδρα που κατείχε μέχρι το 1868. Το 1869 απεστάλη στη Ρωσία ως εκπρόσωπος της Αγγλίας στην έκθεση οπωροκηπευτικών που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Πετρούπολη. Ωστόσο, η υγεία του τον εγκατέλειψε για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι που πέθανε ξαφνικά σε αυτήν την πόλη, στις 10 Μαΐου του 1869. Μια επιλογή από τα γραπτά του, Papers of a Critic (2 vols., 1875), περιέχει ένα βιογραφικό σκίτσο από τον μεγαλύτερο γιο του Τσαρλς.[4][13]

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε την Μέρι Τσάτφιλντ το 1840 (εώς το 1853 όταν η οποία πέθανε).

Ο τίτλος του Βαρονέτου του Ντιλκ κληροδοτήθηκε στον γιο του Τσαρλς του οποίου η πολιτική καριέρα καταστράφηκε απο ένα άσχημα δημοσιευμένο διαζύγιο περί τα 1880.

Ο νεότερος γιος του Άστον Ουέντγουερθ Ντιλκ ήταν επίσης πολιτικός.[4][14]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. sir-charles-dilke-1. Ανακτήθηκε στις 22  Απριλίου 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. (Αγγλικά) Hansard 1803–2005.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Chisholm, 1911
  5. «Maria Dove Walker». www.thepeerage.com. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019. 
  6. «Sir Charles Wentworth Dilke, 2nd Baronet - Family». www.thepeerage.com. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019. 
  7. «Dilke, Ashton Wentworth (1850–1883), traveller and politician | Oxford Dictionary of National Biography». www.oxforddnb.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2019. 
  8. 8,0 8,1 «Πληροφορίες προσώπου - Charles Dilke». 
  9. «About the RSA». 
  10. Desmond, Ray (1977-06-12). Dictionary Of British And Irish Botantists And Horticulturalists Including plant collectors, flower painters and garden designers. doi:10.1201/b12560. http://dx.doi.org/10.1201/b12560. 
  11. «the gazette - p.275». 
  12. «the gazette - p.3780». 
  13. Dilke, Charles W. (2019). The papers of a critic .. Volume 2 1875. 
  14. «Sir Charles Dilke, 1st baronet». www.thepeerage.com. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία