Σισεβούτος
Ο Σισεβούτος (λατινικά: Sisebutus, ισπανικά: Sisebuto) (περ. 565 - 621) ήταν βασιλιάς των Βησιγότθων και κυβερνήτης της Hispania (το ρωμαϊκό όνομα για την Ιβηρική Χερσόνησο και τις επαρχίες της) και της Σεπτιμανίας από το 612 μέχρι τον θάνατό του.
| Σισεβούτος | |
|---|---|
.jpg) Φανταστικό πορτρέτο του Σισεβούτου στο Μουσείο του Πράδο, από τον Μαριάνο ντε λα Ρόκα ι Ντελγκάντο | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 565 |
| Θάνατος | Φεβρουάριος 621 Τολέδο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης συγγραφέας βιογράφος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ρεκαρέδος Β΄ Theodora |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς των Βησιγότθων (612–621) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Εκστράτευσε επιτυχώς ενάντια στα απομεινάρια της Ανατολικής Ρωμαϊκής εξουσίας στη Σπανία, ενίσχυσε τον Βησιγοτθικό έλεγχο επί των Βάσκων και των Καντάβρων, ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τους Λομβαρδούς της Ιταλίας και ενίσχυσε τον στόλο, που είχε ιδρύσει ο προκάτοχός του Λιουβιγγέλδος (ή Λεοβιγίλδος).[2]
Ο Σισεβούτος ήταν γνωστός για την ευσέβειά του απέναντι στον Χριστιανισμό της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας. Το 612, μετά την ανάρρησή του στον θρόνο, ανάγκασε τους Εβραίους υπηκόους του να μεταστραφούν σε χριστιανούς.[3] Το 616 διέταξε να τιμωρηθούν εκείνοι οι Εβραίοι, που αρνήθηκαν να ασπαστούν τον Χριστιανισμό. Ήταν στενά συνδεδεμένος και φιλικός με τον μελετητή και εγκυκλοπαιδιστή Ισίδωρο επίσκοπο της Σεβίλλης, και συνήθως θεωρείται ως συγγραφέας ενός λατινικού ποιήματος με θέμα την αστρονομία και τίτλο «Τραγούδι της Σελήνης» (Carmen de Luna) ή «Πρόλογος του Βιβλίου των Τροχών» (Praefatio de Libro Rotarum), αφιερωμένο σε έναν φίλο, που έχει ταυτοποιηθεί ως ο Ισίδωρος της Σεβίλλης.[2]
Νυμφεύτηκε για πρώτη φορά μία άγνωστη γυναίκα, από την οποία είχε μία κόρη, τη Θεοδώρα, γεννημένη το 590, που παντρεύτηκε τον βασιλιά Σουιντίλα. Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την ετεροθαλή αδελφή τού γαμπρού του, νόθη κόρη του Ρεκαρέδου Α´ και της Φλορεσίνδας, από την οποία είχε και έναν γιο, τον Ρεκαρέδο Β´.[4]
Στρατιωτικές εκστρατείες Επεξεργασία
Σχεδόν αμέσως μετά την ανάρρησή του στον θρόνο, οι Αστούριοι πρέπει να εξεγέρθηκαν, αλλά ο Ρικίλα (ή Θιουφάδης) τους κατέλαβε γρήγορα, αν και μάλλον χωρίς να μπορέσει να κυριαρχήσει εντελώς στα απρόσιτα βουνά των Αστουριών. Ένας άλλος στρατηγός, ο Σουιντίλα (Suintila), μελλοντικός βασιλιάς, κυριάρχησε στη φυλή των Ροκόνων (φυλή, που πιθανώς σχετίζεται με τους Άστιους και τους Βάσκους, οι οποίοι ζούσαν ημι-αυτόνομα στη βόρεια Hispania).[5]
Πιθανότατα υπήρξαν επίσης εξεγέρσεις στην Κανταβρία και οι Βάσκοι συνέχισαν τις λεηλασίες τους, επειδή το επόμενο έτος (613) ο Σισεβούτος ξεκίνησε (δεν γνωρίζουμε από πού) με έναν πρόσφατα δημιουργημένο Βησιγοτθικό στόλο και έφτασε στις ακτές της Κανταβρίας και της Αυτρυγονίας, της Χώρας των Βάσκων, των Βαρδούλων και των Καριστών για να πολεμήσει τους Κανταβριανούς και τους Βάσκους. Δεν γνωρίζουμε το αποτέλεσμα της μάχης, αν και είναι βέβαιο ότι δεν κατάφερε να κυριαρχήσει πλήρως στις ορεινές περιοχές της Κανταβρίας και σίγουρα ούτε μπόρεσε να ελέγξει πλήρως τους Βάσκους.[6]
Τις χρονιές 611 και 612, ορισμένες εκλείψεις (ηλίου και σελήνης) ήταν ορατές σε διάφορα μέρη της Hispania, και σίγουρα η άγνοια των ανθρώπων προκάλεσε την αναβίωση των ειδωλολατρικών πρακτικών και δεισιδαιμονιών για τους κακούς οιωνούς, ακόμη και στην ύπαιθρο και σε ορισμένες περιοχές, όπως τις Αστούριες, την Κανταβρία και την Βασκονία.[7] Για τον λόγο αυτό, ενώ έκανε εκστρατεία στην Κανταβρία, το 613, ο Σισεβούτος συνέθεσε ένα αξιοθαύμαστο και λατρευτικό ποίημα για τις εκλείψεις, που αφιέρωσε στον επίσκοπο της Σεβίλλης Ισίδωρο. Το ποίημα σήμερα έχει τον τίτλο Αστρονομικόν (Astronomicon) και αποτελείται από 55ε γραμμές λατινικών εξαμέτρων.[8]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Collins, Roger (2004). Visigothic Spain 409-711. Blackwell Publishing. σελ. 75. ISBN 9780631181859.
- ↑ Isidore of Seville (1970). Guido Donini (ed.). History of the Goths, Vandals, and Suevi (2 ed.). Leiden: E.J.Brill. σελ. 27–28.
- ↑ Collins, Roger (2004). Visigothic Spain 409-711. Blackwell Publishing. σελ. 76. ISBN 9780631181859.
- ↑ Thompson, E. A. (1969). The Goths in Spain. Clarendon P. σελ. 192.
- ↑ «Saqueadora». The Free Dictionary. https://es.thefreedictionary.com/saqueadora.
- ↑ Thompson, E. A. (1969). The Goths in Spain. Clarendon P. σελ. 194.
- ↑ Según Stevens (1980) σελ. 124-125 σημειώσεις 59 και 60. (Τα έτη 273-274 μιλά για την επιστολή του Σισεβούτου).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sisebuto στο Wikimedia Commons