Σκουντερία Φερράρι
Η Σκουντερία Φερράρι (ιταλικά: Scuderia Ferrari, προφέρεται: [skudeˈria ferˈrari]) ή πιο απλά Φερράρι, είναι ιταλική ομάδα της Φόρμουλα 1, η οποία αγωνίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα από το 1950 και είναι η παλαιότερη επιζούσα και εξ αυτού θεωρείται η πιο επιτυχημένη ομάδα της Φόρμουλα 1.[5]
.svg) | |
| Πλήρες Όνομα | Scuderia Ferrari |
|---|---|
| Έδρα | Μαρανέλο, Ιταλία |
| Επικεφαλής Ομάδας | Φρεντερίκ Βασέρ |
| Τεχνικός διευθυντής | Ενρίκο Καρντίλε (Επικεφαλής Σασι) Ενρικό Γκουαλτέρι (Επικεφαλής Μονάδας Ισχύος) |
| Ιδρυτής | Έντσο Φερράρι |
| Ιστοσελίδα | formula1.ferrari.com |
| F1 περίοδος 2024 | |
| Πιλότοι | 16.  Σαρλ Λεκλέρ[1]55.  Κάρλος Σάινθ Jr[1] |
| Δοκιμαστικοί Οδηγοί | 99.  Αντόνιο Τζιοβινάτσι
 Ρόμπερτ Σβάρτσμαν Όλιβερ Μπέρμαν |
| Σασί | SF-24 |
| Μηχανή | Ferrari |
| Ελαστικά | Pirelli |
| Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1 | |
| Πρώτος Αγώνας | Γκραν Πρι Μονακό 1950 |
| Συμμετοχές | 1.076 (1.073 εκκινήσεις)[2] |
| Πρωταθλήματα Κατασκευαστών | 16 (1961, 1964, 1975, 1976, 1977, 1979, 1982, 1983, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008) |
| Πρωταθλήματα Οδηγών | 15 (1952, 1953, 1956, 1958, 1961, 1964, 1975, 1977, 1979, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007) |
| Νίκες αγώνων | 242[3] |
| Βάθρα | 802 |
| Pole Positions | 249 |
| Ταχύτεροι Γύροι | 258[4] |
| 2023 θέση | 3η (406 πόντοι) |
Ιστορία Επεξεργασία
Σκουντερία Φερράρι είναι η επίσημη ονομασία της θυγατρικής της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας πολυτελείας Ferrari, που ιδρύθηκε από τον Έντσο Φερράρι, αρχικά για αγωνιστικά μοντέλα που παράγονταν από την Alfa Romeo, αν και από το 1947 η Φερράρι είχε αρχίσει να κατασκευάζει και δικά της μοντέλα. Μεταξύ των σημαντικών επιτευγμάτων της, εκτός της Φόρμουλα 1, ήταν οι νίκες της στο World Sportscar Championship, 24 ώρες του Λε Μαν, 24 ώρες του Ντεϊτόνα, 12 ώρες του Σέμπρινγκ, αγώνες οχημάτων Γκραν Τουρίσμο και αγώνες δρόμου Targa Florio, Mille Miglia και Carrera Panamericana.
Η ομάδα είναι επίσης γνωστή για την παθιασμένη οπαδική βάση στήριξής της, γνωστή ως τιφόζι. Το Γκραν Πρι Ιταλίας στο «Εθνικό Αυτοκινητοδρόμιο της Μόντσα» (Autodromo Nazionale di Monza) θεωρείται ως έδρα της ομάδας.
Λογότυπο Επεξεργασία
Κατά τα δύο πρώτα έτη η Scuderia Ferrari δεν είχε δικό της λογότυπο, χρησιμοποιώντας κατά καιρούς το Quadrifoglio di Sivocci (τετράφυλλο τριφύλλι), το οποίο θεωρείται από τους πιλότους πως φέρνει τύχη. Έπειτα από τη λήξη της συμφωνίας με τους Κανιάτο και Ταντίνι, με τη συμβουλή του Ταρούφι, ο Έντσο Φερράρι αποφάσισε να επεκτείνει τις δραστηριότητες της ομάδας και σε αγώνες μοτοσικλέτας. Η Μεγάλη Ύφεση, στην πραγματικότητα, είχε μειώσει σημαντικά τον αριθμό των κατασκευαστών αυτοκινήτων και των επενδυτών, αφήνοντας ελεύθερους πολλούς οδηγούς μεγάλης φήμης και αξίας.
Για να τονιστεί περαιτέρω η συμβολή της Scuderia Ferrari στον αγώνα, αποφασίστηκε να εξοπλιστεί με το περίφημο ανορθωμένο άλογο, που χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά ως σύμβολο από τον άσσο Φραντσέσκο Μπαράκκα. Η υιοθέτηση του λογοτύπου ήταν σημαντική και όπως είπε ο ίδιος ο Έντσο Φερράρι:[6]
Όταν το 1923 ο Σάβιο κέρδισε τον πρώτο αγώνα που διεξήχθη στη Ραβέννα, γνώρισα τον Ενρίκο Μπαράκκα και αργότερα την κοντέσα Παολίνα, τους γονείς του ήρωα. Ήταν η κοντέσα που μια μέρα μου είπε, "Φερράρι, γιατί να μη χρησιμοποιήσεις στα αυτοκίνητα σας το ανορθωμένο άλογο του γιου μου; Θα σας φέρει τύχη." Εξακολουθώ να έχω τη φωτογραφία του πιλότου με τους γονείς του που μου πρότειναν το έμβλημα του αλόγου. Το Cavallino ήταν και θα παραμείνει μαύρο. Πρόσθεσα το καναρινί κίτρινο φόντο, επειδή είναι το χρώμα της πόλης της Μόντενα.
Τα πρώτα αυτοκίνητα στα οποία χρησιμοποιήθηκε το έμβλημα του ανορθωμένου αλόγου σε κίτρινη ασπίδα, ήταν οι δύο Alfa Romeo 8C 2300 Mille Miglia Zagato Spider SWB που τοποθετήθηκαν από τη Scuderia στις 24 Ώρες της πίστας Spa, της 9ης Ιουλίου του 1932, η οποία κατατάχθηκε στην 1η και 2η θέση με τα πληρώματα Μπρίβιο / Σιένα και Ταρούφφι / Ντ'Ιππόλιτο.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Auto Avio Costruzioni ήταν ανάμεσα στις πρώτες ομάδες το 1950 για την κατάκτηση του νέου παγκοσμίου πρωταθλήματος της Formula 1. Από ιδιώτες πιλότους οι οποίοι διαγωνίστηκαν με τα αυτοκίνητα της Ferrari, το 1952 αποφασίστηκε να το χρησιμοποιήσουν ξανά για αγώνες, στους οποίους η εταιρεία χρησιμοποίησε στα αυτοκίνητά της το έμβλημα και το όνομα Scuderia Ferrari που χρησιμοποιούνταν ήδη από τη δεκαετία του 1930.
Επιδόσεις Επεξεργασία
.jpg)
Η Φερράρι κατέχει το ρεκόρ των 16 πρωταθλημάτων κατασκευαστών, το τελευταίο εκ των οποίων το κέρδισε το 2008. Επίσης, κατέχει το ρεκόρ των 15 πρωταθλημάτων οδηγών.[7]
Ο Μίχαελ Σουμάχερ είναι ο πιο επιτυχημένος οδηγός της ομάδας. Εντάχθηκε στην ομάδα τη σεζόν του 1996 και αναχώρησε το 2006, αφού κέρδισε πέντε πρωταθλήματα οδηγών και 72 γκραν-πρι με την ομάδα της Φερράρι. Οι τίτλοι του ήρθαν συνεχόμενοι από το 2000 έως το 2004. Περιλαμβανομένων των συνεχόμενων τίτλων στο κατασκευαστών που κέρδισε η Φερράρι από το 1999 έως το 2004, αυτή ήταν η πιο επιτυχημένη περίοδος της ομάδας.
Πρωταθλήματα κατασκευαστών Επεξεργασία
Η Φερράρι κατέχει το ρεκόρ των 16 πρωταθλημάτων κατασκευαστών, εδώ σε κατάταξη ανά δεκαετία:[8]
Πρωταθλήματα οδηγών Επεξεργασία
Η Φερράρι κατέχει ένα ρεκόρ με 15 πρωταθλήματα οδηγών:[9]
Αλμπέρτο Ασκάρι (1952, 1953)
Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (1956)
Μάικ Χόθορν (1958)
Φιλ Χιλ (1961)- Τζον Σέρτις (1964)
Νίκι Λάουντα (1975, 1977)
Τζόντι Σέκτερ (1979)
Μίχαελ Σουμάχερ (2000, 2001, 2002, 2003, 2004)
Κίμι Ράικονεν (2007)
Μονοθέσια Επεξεργασία
| Μονοθέσια της Φερράρι | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλήρης κατάλογος των μονοθεσίων της Φερράρι (συμπεριλαμβανομένων και των μοντέλων σχεδιασμού Indy, F2, F3, κ.λπ.), τα οποία αγωνίστηκαν στη Φόρμουλα 1 τουλάχιστον σε ένα Γκραν Πρι, επίσημο ή όχι:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «2023 FIA Formula One World Championship Entry List». Federation Internationale de l'Automobile (στα Αγγλικά). 3 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Includes NART entries. Doesn't include Peter Whitehead's private entry in 1950 French Grand Prix.
- ↑ Includes Giancarlo Baghetti's win in the 1961 French Grand Prix in a privately entered Ferrari.
- ↑ This is the number of different World Championship races in which a Ferrari car has set the fastest lap time. In both the 1954 British Grand Prix and 1970 Austrian Grand Prix, two drivers each set equal fastest lap time in Ferraris. This number includes Giancarlo Baghetti's fastest lap in the 1961 Italian Grand Prix in a privately entered Ferrari.
- ↑ «Ferrari». Formula 1® - The Official F1® Website. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ Massaro, p. 30
- ↑ «Scuderia Ferrari Formula 1». Scuderia Ferrari. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Scuderia Ferrari Formula 1». Scuderia Ferrari. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Hall of Fame - the World Champions». Formula One Management. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |