Σουζάν Λενγκλέν
Η Σουζάν Λενγκλέν (Γαλλικά: Suzanne Rachel Flore Lenglen) (1899-1938) ήταν Γαλλίδα τενίστρια, μία από τις μεγαλύτερες παίκτριες στην ιστορία του τένις. Ο γαλλικός τύπος την ονόμασε «Η Θεά» και ήταν η πρώτη διεθνής σταρ του γυναικείου τένις.
| Σουζάν Λενγκλέν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Suzanne Lenglen (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 24 Μαΐου 1899[1][2][3] Παρίσι[4] |
| Θάνατος | 4 Ιουλίου 1938[1][5][2] Παρίσι[1] |
| Αιτία θανάτου | λευχαιμία[1] και κακοήθης αναιμία |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Παριζιάνικο Κοιμητήριο του Σαιντ-Ουέν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλήτρια της αντισφαίρισης[1] |
| Περίοδος ακμής | Αύγουστος 1926 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Διεθνής Αίθουσα Φήμης της Αντισφαίρισης prix Monique-Berlioux (1921) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Κατέκτησε συνολικά 241 τίτλους, είχε σερί με 181 νίκες και ποσοστό 98% νικών (341 νίκες – 7 ήττες). Κέρδισε έξι φορές στο Γαλλικό Όπεν, έξι φορές στο Γουίμπλεντον, και το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο γυναικείο σινγκλ στους Αγώνες της Αμβέρσας 1920. Το δεύτερο κύριο γήπεδο στο στάδιο Ρολάν Γκαρός φέρει το όνομά της.[7]
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
_(cropped).jpg)
Η Σουζάν Λενγκλέν γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1899 στο Παρίσι, στο 16ο διαμέρισμα. Η ευκατάστατη οικογένειά της περνούσε τους χειμώνες στη Νίκαια στην Κυανή ακτή σε μια βίλα απέναντι από το γήπεδο τένις. Άρχισε να παίζει σε ηλικία 11 ετών και εμφανίστηκε ως παιδί-θαύμα. Προπονητής της ήταν ο πατέρα της Σαρλ Λεγκλέν σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της. Κέρδισε τον πρώτο μεγάλο τίτλο της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Hard Court 1914 σε ηλικία 15 ετών με μόλις τέσσερα χρόνια εμπειρίας στο άθλημα.
Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο σταμάτησε να παίζει. Επέστρεψε στα γήπεδα το 1919 και κέρδισε στο Γουίμπλεντον, στον δεύτερο μακρύτερο τελικό της ιστορίας του τένις. Μετά τον πόλεμο, η Λενγκλέν ήταν η αδιαμφισβήτητη πρωταθλήτρια. Έγινε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του τένις στη δεκαετία του 1920, αντλώντας τη δημοτικότητά της από το ότι ήταν η νεότερη πρωταθλήτρια στην ιστορία, το χορευτικό στυλ του παιχνιδιού της και την πληθωρική προσωπικότητά της. Έχοντας παίξει μπροστά σε γεμάτα γήπεδα και εξέχουσες κοινωνικές προσωπικότητες, αναγνωρίστηκε ως η πρώτη αθλήτρια που έγινε παγκόσμια αθλητική διασημότητα. Η Λενγκλέν κατατάχθηκε Νο 1 στον κόσμο από το 1921 έως το 1926, κερδίζοντας 8 τίτλους Grand Slam και 21 συνολικά, καθώς και 10 τίτλους του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Η μόνη μετά τον πόλεμο ήττα της ήρθε από τη Μόλα Μάλορυ στον μοναδικό ερασιτεχνικό αγώνα της στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια, ξεκίνησε μια σειρά νικών σε 179 αγώνες και ολοκλήρωσε την ερασιτεχνική της καριέρα. [8]
Το 1926, σταμάτησε την ερασιτεχνική της καριέρα και έγινε η πρώτη κορυφαία ερασιτέχνης που έγινε επαγγελματίας, υπογράφοντας για μια επαγγελματική περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες που ξεκίνησε αργότερα το ίδιο έτος.
Συνολικά, η Λενγκλέν κέρδισε έξι τίτλους του Γουίμπλεντον, συμπεριλαμβανομένων πέντε στη σειρά από το 1919 έως το 1923, και επίσης κέρδισε τριπλά στους δύο πρώτους αγώνες στο Γαλλικό Όπεν το 1925 και το 1926. Δεν έχασε ποτέ περισσότερα από τρία παιχνίδια σε ένα σετ στους 12 μεγάλους τελικούς της, εκτός από τον πρώτο της τελικό στο Γουίμπλεντον. Ένας από τους κορυφαίους αγώνες της ήταν η νίκη της έναντι της Έλεν Γουίλς, που αναφέρεται ως ο αγώνας του αιώνα.
Η Λενγκλέν ονομάστηκε από τον γαλλικό τύπο La Divine (Η Θεά), λόγω του μύθου που είχε δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπό της και τις νίκες της στο τένις. Έφερε επανάσταση στο άθλημα ενσωματώνοντας το επιθετικό στυλ του ανδρικού τένις στο γυναικείο παιχνίδι. Ήταν πρωτοπόρος φορώντας αθλητικά ενδύματα κατάλληλα για τένις και ενσωμάτωσε τη μόδα στους αγώνες της.[9]
Το 1927, η Λενγκλέν αποσύρθηκε από το επαγγελματικό τένις, έγραψε βιβλία για το τένις και αφοσιώθηκε στη σχολή τένις που δημιούργησε, δίπλα στο στάδιο Ρολάν Γκαρός στο Παρίσι.
Το 1997, το δεύτερο γήπεδο του σταδίου Ρολάν Γκαρός στο Παρίσι έλαβε το όνομά της και το τρόπαιο που δίνεται στη νικήτρια του τουρνουά στο Γαλλικό Όπεν ονομάζεται προς τιμήν της «Κύπελλο Σουζάν Λενγκλέν».Το 1978, η Λενγκλέν κέρδισε μία θέση στο Hall of Fame του παγκοσμίου τένις.[10]
Πέθανε σε ηλικία 39 ετών στις 4 Ιουλίου 1938 στο Παρίσι, έχοντας διαγνωσθεί με λευχαιμία. [11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Lance Tingay: «100 years of Wimbledon» (Αγγλικά) Guinness Superlatives. London Borough of Enfield. 1977. σελ. 213.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11073506x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Suzanne-Lenglen. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ tennisforum.com.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0501840. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11073506x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ . «lepoint.fr/sport/google-celebre-suzanne-lenglen-l-imperatrice-du-tennis».
- ↑ . «tennisfame.com/hall-of famers/inductees/suzanne-lenglen».
- ↑ . «wtatennis.com/news/1840596/outrageous-unconventional-and-brilliant-the-iconic-suzanne-lenglen».
- ↑ . «biography.yourdictionary.com/suzanne-lenglen».
- ↑ . «naftemporiki.gr/storyΑφιερωμένο στην τενίστρια Σουζάν Λενγκλέν το doodle της Google».