Σουληνάρι Κορινθίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 37°52′31″N 22°46′13″E / 37.87528°N 22.77028°E / 37.87528; 22.77028 Για συνώνυμο οικισμό δείτε το λήμμα: Σουληνάρι Μεσσηνίας

Σουληνάρι
Σουληνάρι is located in Greece
Σουληνάρι
Σουληνάρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΚορινθίας
ΔήμοςΒέλου-Βόχας
Δημοτική ΕνότηταΒόχας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
Υψόμετρο180
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας20006
Τηλ. κωδικός+30 27410

Το Σουληνάρι είναι είναι ημιορεινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας στην Πελοπόννησο σε υψόμετρο 180 μέτρα.[2]

Γεωγραφία - Αξιοθέατα Επεξεργασία

Το Σουληνάρι βρίσκεται στο κέντρο του πρώην νομού Κορινθίας σε απόσταση περίπου 22 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την Κόρινθο, 17 χλμ. ΒΑ. από τη Νεμέα και 7 χλμ. ΝΔ. από το Ζευγολατιό (έδρα δήμου). Δυτικά από το χωριό περνά το ποτάμι της Νεμέας ή Κουτσομαδιώτικο ή χείμαρρος Ζαπάντι (Ζαπάντης) που ξεκινά από τα βόρεια της πεδιάδας της Νεμέας και σχηματίζει, στη γύρω από το χωριό περιοχή, την κοιλάδα του Ζαπάντη, στην οποία οι κάτοικοί του καλλιεργούν αμπέλια (την ποικιλία της κορινθιακής σουλτανίνας), εσπεριδοειδή και ελιές.[3] Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση, το 1879 στο ΦΕΚ 50Α - 25/07/1879 να προσαρτάται στον τότε δήμο Κορινθίων. Το 1912 με το ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοσυσταθείσας κοινότητας[4]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, αποτελεί την τοπική κοινότητα Σουληναρίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Βόχας του δήμου Βέλου - Βόχας, ενώ σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει 397 μονίμους κατοίκους.[5]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 291, τομ. 31. 
  3. Σχοινοχωριτης, Κωνσταντινος (23 Οκτωβρίου 2019). «Ποταμός Νεμέας (Χείμαρρος Ζαπάντι]: Το ιστορικό ποτάμι της Κορίνθου, της Νεμέας και της Βόχας». e-Sisifos. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10760 (σελ. 286 του pdf)