Ο Σουρού Μιγκάν-Απιτί (Sourou Migan Apithy, 1913- 1989) ήταν πολιτικός από το Μπενίν, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της χώρας την περίοδο 1964-1965, όταν η χώρα λεγόταν Δαχομέη. Πολλές φορές αναφερόταν ως μέρος του 'τρικέφαλου τέρατος' του Μπενίν της δεκαετίας του 1960.

Σουρού-Μιγκάν Απιτί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Sourou-Migan Apithy (Γαλλικά) και Sourou Migan Apithy (Γαλλικά)
Γέννηση8  Απριλίου 1913[1][2]
Πόρτο-Νόβο
Θάνατος3  Δεκεμβρίου 1989[1][2] ή 12  Νοεμβρίου 1989[3] ή 1989[4]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΜπενίν
Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
ΣπουδέςΕλεύθερη Σχολή Πολιτικών Επιστημών
Centre de perfectionnement aux affaires
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακυβερνητικός υπάλληλος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAfrican Democratic Rally
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαPresident of Dahomey (1964–1965)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1945–1946, French Dahomey)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Ιουνίου 1946 – Νοέμβριος 1946, French Dahomey)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1946–1951, French Dahomey)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1951–1955, French Dahomey)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1956–1958, French Dahomey)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1958–1959, d:Q23891158)
δήμαρχος (1956–άγνωστη τιμή, Πόρτο-Νόβο)
d:Q116771852 (1960–1963)

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1913 και έκανε σπουδές Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι.[5] Έπειτα ακολούθησε εμπορικές σπουδές και εργάστηκε σε γαλλικών συμφερόντων εταιρεία στη Δυτική Αφρική, ως ειδικός λογιστικός υπεύθυνος. Δεν επέστρεψε στη Δαχομέη πριν το 1945.[6]

Καριέρα Επεξεργασία

Προτού η χώρα του γίνει ανεξάρτητη, το 1945, έγινε μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης της Δαχομέης και το 1947 εξελέγη στο Γενικό Συμβούλιο. Επανεξελέγη για αρκετές θητείες. Από τις 26 Ιουλίου του 1958 υπήρξε πρόεδρος του Κυβερνητικού Συμβουλίου ως τις 4 Δεκεμβρίου του 1958, στη συνέχεια αρχηγός της προσωρινής κυβέρνησης και πρωθυπουργός της Δαχομέης ως τις 22 Μαΐου του 1959 . Ως το 1960 είχε αναλάβει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του κράτους.

Πρόεδρος Επεξεργασία

Αρχικά ανήκε στο Κόμμα Δημοκρατικής Ανανέωσης (PRD), το οποίο συγχωνεύτηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα ή PD. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Μπενίν από τις 25 Ιανουαρίου του 1964 ως τις 27 Νοεμβρίου του 1965, οπότε και ανατράπηκε από το στρατιωτικό Κριστόφ Σογκλό στον απόηχο της εσωτερικής σύγκρουσης μεταξύ των μελών της κυβέρνησης. Εν συνεχεία, έφυγε για το Παρίσι για πρώτη φορά, όμως επανήλθε στο Κοτονού μετά το πραξικόπημα του 1970. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 έγινε μέλος της Τριανδρίας που κυβερνούσε τη χώρα.

Κράτηση, εξορία και θάνατος Επεξεργασία

Μετά το πραξικόπημα του 1972 τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό, μαζί με τους άλλους δύο που συναποτελούσαν την Τριανδρία (τους Ζιστέν Αχομαντεγκμπέ-Τομετέν και Ιμπέρ Μαγκά.[7] Δεν απελευθερώθηκε παρά μόνο το 1981.

Πέθανε στην οικία του στο Παρίσι, όπου ζούσε εξόριστος, στις 3 Δεκεμβρίου του 1989, λίγο πριν γίνει η μετάβαση της χώρας στη δημοκρατία.[8]

Παραπομπές Επεξεργασία