Σοφία Χατζηπανταζή

Η Σοφία Χατζηπανταζή (1872 - 1964) (το γένος Τζιμπίρη), γνωστή και ως Καπετάνισσα Σοφία, ήταν σημαντική Ελληνίδα οπλαρχηγός και πράκτορας του Μακεδονικού Αγώνα από την Σκοτούσσα (τότε Πρόσνικ) Σερρών. Σύζυγός της ήταν ο επίσης Μακεδονομάχος οπλαρχηγός Αθανάσιος Χατζηπανταζής. Υπήρξε η μοναδική οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα, ενώ ήταν και μία από τις ελάχιστες γυναίκες Μακεδονομάχους.

Σοφία Χατζηπανταζή
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1872 Σκοτούσσα Σερρών
Θάνατος	1964
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Σκοτούσσης
Εθνικότητα	Ελληνίδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Οπλαρχηγός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Μακεδονικός Αγώνας

Βιογραφικά στοιχεία

Η Σοφία Χατζηπανταζή γεννήθηκε το 1872 στην Σκοτούσσα Σερρών, που τότε ονομαζόταν Πρόσνικ, ονομασία που προήλθε από την αντίστοιχη βυζαντινή (Προσάνικο > Πρόσνικ). Αρχικά βοηθούσε στον αγώνα κατά των κομιτατζήδων στο πλευρό του συζύγου της και οπλαρχηγού Αθανάσιου Χατζηπανταζή, περιθάλποντας τους τραυματίες αλλά και ως πληροφοριοδότρια. Στην οικία της κατέφευγαν πολλές φορές Έλληνες αντάρτες που καταδιώκονταν από τις Οθωμανικές αρχές. Το φθινόπωρο του 1906 και καθώς ο σύζυγός της είχε σκοτωθεί, η Σοφία ανέλαβε την αρχηγία στην ένοπλη ομάδα του Αθανάσιου Χατζηπανταζή, προκειμένου να μην γίνει αντιληπτό το κενό που δημιουργήθηκε και καμφθεί το ηθικό των Ελλήνων της περιοχής Καλών Δέντρων, Σερρών, Κάτω Τζουμαγιάς (Ηρακλείας), Σιντικής και Μελενίκου, όπου δρούσε ο άντρας της. Έδρασε με επιτυχία κατά του Βουλγαρικού κομιτάτου, σε όλες τις παραπάνω περιφέρειες ως οπλαρχηγός, μέχρι και την επανάσταση των Νεοτούρκων, το 1908, οπότε δόθηκε γενική αμνηστία στα Ελληνικά και Βουλγαρικά ένοπλα σώματα.

Αναγνώριση

Μέχρι σήμερα, η πόλη των Σερρών δεν έχει δώσει το όνομά της σε κάποια οδό.