Στέφανος Γ΄ του Σορέντο
Ο Στέφανος ήταν Επίσκοπος του Σορέντο τη δεκαετία του 870.
| Στέφανος Γ΄ του Σορέντο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9ος αιώνας Νάπολη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Σέργιος Α΄ της Νάπολης και Drosu |
| Αδέλφια | Αθανάσιος Α΄ της Νάπολης Γρηγόριος Γ΄ της Νάπολης Καισάριος της Νάπολης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επίσκοπος |
Ο Στέφανος είναι γνωστός από τη ζωή του αδελφού του, του Αγίου Αθανασίου της Νάπολης που γράφτηκε τον 10ο αιώνα[1][2]. Σύμφωνα με αυτήν την ιστορική πηγή, ο Στέφανος ήταν ο νεότερος από τους τέσσερις γιους του Δούκα της Νάπολης Σέργιου Α΄, αδέρφια του ήταν ο Γρηγόριος Γ ', ο Καισάριος και ο Αθανάσιος. Δεν είναι γνωστό πότε γεννήθηκε ο Στέφανος, αλλά θα έπρεπε να είχε συμβεί νωρίτερα από το 832, ημερομηνία γέννησης του μεγαλύτερου αδελφού του Αθανασίου[1][3] [4][5].
Όπως ο Αθανάσιος, ο Στέφαν προοριζόταν από τους γονείς του για μια πνευματική καριέρα από την παιδική του ηλικία. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον αδερφό του, τον οποίο άφησε ο πατέρας του στη Νάπολη και δόθηκε στον Επίσκοπο Ιωάννη Δ΄ για εκπαίδευση, ο Στέφανος το 840 στάλθηκε «στη Γερμανία», δηλαδή, πιθανώς στα Φραγκικά εδάφη. Υποτίθεται ότι ήταν εκεί μέχρι το 864[1].
Πιθανώς λίγο μετά την επιστροφή του στη χερσόνησο των Απέννιων, ο Στέφανος εξελέγη επικεφαλής της επισκοπής του Σορρέντο. Δεδομένου ότι αυτή η επισκοπή ήταν στην κατοχή των ηγεμόνων του δουκάτου του Σορέντο, θεωρείται ότι ο Στέφανος έλαβε τον επισκοπικό θρόνο με τη βοήθεια των Ναπολιτάνων συγγενών του και, ενδεχομένως, του Βασιλιά Λουδοβίκου της Ιταλίας. Η ημερομηνία της ανάβασης του Στεφάνου στο επισκοπικό Θρόνο δεν έχει καθοριστεί. Ο προηγούμενος γνωστός επικεφαλής της επισκοπής του Σορέντο ήταν ο Λάντουλφ, ο οποίος χρονολογείται από το 842. Ο ίδιος ο Στέφανος αναφέρεται σε πηγές ως επίσκοπος μόνο το 871. Τότε ο αδελφός του Αθανάσιος ήρθε στο Σορέντο στις αρχές του φθινοπώρου, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη μητρόπολη της Νάπολης εξαιτίας της δίωξης από τον ανιψιό τους Σέργιο Β '. Αφού πέρασε αρκετούς μήνες με τον αδερφό του, ο Αθανάσιος έφυγε για τη Ρώμη για να συναντηθεί με τον Πάπα Αντριάνό Β '[1][4][6].
Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη διοίκηση του Σορέντο από τη Στέφανο. Σε ένα σύγχρονο επίτίμιο αναφέρεται ότι κάτω από αυτόν τον επίσκοπο χτίστηκε η Εκκλησία του Αγίου Παύλου, και μαζί της ιδρύθηκε μονή με το ίδιο όνομα [1].
Δεν έχουν επιβιώσει αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την περαιτέρω τύχη του Στεφάνου. Μερικοί ιστορικοί, ερμηνεύοντας τα στοιχεία της ζωής του Αθανασίου της Νάπολης, πιστεύουν ότι ο Στέφανος πέθανε λίγο μετά την αναχώρηση του αδερφού του από το Σορέντο. Κατά τη γνώμη τους, μέχρι τον θάνατο του Αθανασίου, ο οποίος πέθανε στις 15 Ιουλίου 872, ο επίσκοπος του Σορέντο δεν ήταν πλέον ζωντανός. Σύμφωνα με άλλους ερευνητές, ο Στέφανος έζησε τουλάχιστον μέχρι το 876, και αυτό είχε στο μυαλό του ο Πάπας Ιωάννης Η΄ όταν, στις 18 Δεκεμβρίου, σε μια επιστολή προς τον πρίγκιπα του Σαλέρνο Γκέιφερ, ανέφερε έναν ανώνυμο επίσκοπο Σορέντο. Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση, ο Στέφανος ταυτίζεται με τον επίσκοπο του ίδιου ονόματος, ο οποίος κυβέρνησε τη Ναπολιτανική επισκοπή στα τέλη του 9ου-10ου αιώνα. Ωστόσο, ήταν πιθανότατα ο γιος του Δούκα Γρηγόριου Γ΄[1][5][7].
Ο επόμενος διάσημος επικεφαλής της επισκοπής του Σορέντο μετά τον Στέφανο ήταν ο Επίσκοπος Λεοπάρντ, που αναφέρεται το 913 [1].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Capasso B., Memorie Storiche della Chiesa Sorrentina, Napoli, Dallo Stablimento Dell’ Antologia Legale, 1854, pages 51—52
- ↑ Monumenta Germaniae Historica. Scriptores rerum Langobardicarum et Italicarum saec. VI—IX, Waitz G, Impensis Bibliopolii Hahniani, 1878, seite 439—449[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Schipa 1923 p 73
- ↑ 4,0 4,1 Bertolini P., Atanasio, santo, Dizionario Biografico degli Italiani, Rome, Istituto dell’Enciclopedia Italiana, 1962, volume 4, pages 508—510
- ↑ 5,0 5,1 «Southern Italy (1)». Foundation for Medieval Genealogy. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2018. Unknown parameter
|lang=ignored (|language=suggested) (βοήθεια) - ↑ Schipa 1923, σελ. 83.
- ↑ Regesta Pontificum Romanum. Italia Pontificia, Kehr P. F, Berolini, Apud Weidmannos, 1935, volume VIII (Regnum Normannorum — Campania), page 409