Το Στενό του Οτράντο ή, όπως ήταν παλαιότερα γνωστό, Στενό του Υδρούντα (αλβανικά: Kanali i Otrantos, ιταλικά: Canale d'Otranto· κροατικά: Otranska Vrata) συνδέει την Αδριατική Θάλασσα με το Ιόνιο Πέλαγος και χωρίζει την Ιταλία από την Αλβανία. Το πλάτος του στην Πούντα Παλάσια, ανατολικά του Σαλέντο, είναι λιγότερο από 72 χιλιόμετρα.[1] Το στενό πήρε το όνομά του από την ιταλική πόλη Οτράντο, η οποία φέρει το όνομα Υδρούς/Υδρούντας στα ελληνικά.

Χάρτης που δείχνει τη θέση του Στενού του Υδρούντα.
Κόλπος του Αυλώνα
Λιμένας του Οτράντο

Ιστορία Επεξεργασία

Από την αρχαιότητα, το Στενό του Υδρούντα είχε ζωτική στρατηγική σημασία. Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν τα στρατεύματά τους προς τα ανατολικά. Οι λεγεώνες που πήγαιναν στο Βρεντήσιον (σημερινό Μπρίντιζι), είχαν μονάχα μονοήμερη θαλάσσια πορεία προς τη σύγχρονη Αλβανία και στη συνέχεια θα μπορούσαν να μετακινηθούν ανατολικά στην Εγνατία Οδό.

 
Το Στενό του Υδρούντα σε χάρτη από τις αρχές του 17ου αιώνα

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, το στενό ήταν στρατηγικής σημασίας. Οι ναυτικοί σύμμαχοι της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, παρεμποδίζοντας το στενό, κυρίως με ελαφρές ναυτικές δυνάμεις και ελαφρώς οπλισμένα αλιευτικά σκάφη γνωστά ως 'ανεμότρατες', εμπόδισαν το επιφυλακτικό Αυστροουγγρικό Ναυτικό να εισέλθει ελεύθερα στη Μεσόγειο Θάλασσα, και αποτελεσματικά τους κράτησε έξω από το ναυτικό θέατρο πολέμου. Η δύναμη παρεμπόδισης ήταν γνωστή ως το 'Μπαράζ του Οτράντο'.

Ωστόσο, ο καταιγισμός πυρών ήταν αναμφισβήτητα αναποτελεσματικός κατά των γερμανικών υποβρυχίων που λειτουργούσαν έξω από την Αδριατική, τα οποία θα έπλητταν τις συμμαχικές δυνάμεις για το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου σε όλη τη Μεσόγειο.[2]

Το 1992, η Αλβανία και η Ιταλία υπέγραψαν συνθήκη που καθόριζε το όριο της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο χωρών στο στενό.

Το 1997 και το 2004, σχεδόν 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν παράνομα το στενό μετά τις αναταραχές του 1997 στην Αλβανία και τις κακές οικονομικές συνθήκες στην Τραγωδία του Οτράντο και την Τραγωδία του Καραμπουρούν.

Το 2006, η αλβανική κυβέρνηση επέβαλε δικαιοστάσιο σε μηχανοκίνητα ιστιοφόρα σκάφη σε όλες τις λίμνες, τα ποτάμια και τις θάλασσες της Αλβανίας για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος.[3] Η μόνη απαλλαγή από τον κανονισμό είναι τα κυβερνητικά σκάφη, τα σκάφη από ανήκουν σε ξένους, τα αλιευτικά σκάφη και τα σκάφη με μηχανές αεριώθησης. Το 2010, το δικαιοστάσιο παρατάθηκε για άλλα 3 χρόνια, μέχρι το 2013.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Frank K. McKinney (2007). The Northern Adriatic Ecosystem: Deep Time in a Shallow Sea. Columbia University Press. σελ. 29. ISBN 978-0-231-13242-8. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2013. 
  2. First World War - Willmott, H.P., Dorling Kindersley, 2003, Page 186
  3. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2011.  Council of Ministers of the Republic of Albania, www.keshilliministrave.al, 10 August 2006.