Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών
Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών (γαλλικός τίτλος: À l'ombre des jeunes filles en fleurs) είναι μυθιστόρημα του Μαρσέλ Προυστ που εκδόθηκε το 1919. Είναι ο δεύτερος τόμος της επτάτομης μυθιστορηματικής σύνθεσης Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. Η υπόθεση ξεκινά ακριβώς από εκεί που σταμάτησε ο πρώτος τόμος, Από τη μεριά του Σουάν.[1]
 Εξώφυλλο έκδοσης του 2016 | |
| Συγγραφέας | Μαρσέλ Προυστ |
|---|---|
| Τίτλος | À l'ombre des jeunes filles en fleurs |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1919 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο |
| Βραβεία | βραβείο Γκονκούρ |
| LΤ ID | 10119719 |
| Πρώτη έκδοση | Éditions Gallimard |
| Προηγούμενο | Από τη μεριά του Σουάν |
| Επόμενο | Η μεριά του Γκερμάντ |
| δεδομένα () | |
Το μυθιστόρημα έλαβε το βραβείο Γκονκούρ το 1919, με έξι ψήφους έναντι τεσσάρων του Οι ξύλινοι σταυροί του Ρολάν Ντορζελές, σηματοδοτώντας την αρχή της αναγνώρισης για τον Μαρσέλ Προυστ.
Δημοσίευση Επεξεργασία
Το μυθιστόρημα εκδόθηκε στις εκδόσεις Γκαλιμάρ το 1919, έξι χρόνια μετά τον πρώτο τόμο Από τη μεριά του Σουάν, λόγω της έκρηξης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.Ο Προυστ σκόπευε να δημοσιεύσει το μυθιστόρημα σε έναν μόνο τόμο, αλλά για εκδοτικούς λόγους αναγκάστηκε να χωρίσει την ιστορία σε δύο μέρη για να μην είναι πολύ μεγάλο το βιβλίο. Όπως όλη η μυθιστορηματική σύνθεση Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, το Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών έγινε κλασικό έργο της γαλλικής λογοτεχνίας, με πολλές επανεκδόσεις και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, και στα ελληνικά. [2]Στη Γαλλία, είναι ενταγμένο στη σχολική ύλη τόσο σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όσο και σε πανεπιστήμια.[3]
Αποτελείται από δύο μέρη, οι τίτλοι των οποίων είναι: Σχετικά με την κυρία Σουάν και Ονόματα χωρών: Η χώρα.
Πλοκή Επεξεργασία
Σχετικά με την κυρία Σουάν Επεξεργασία
Στο πρώτο μέρος του μυθιστορήματος, ο αφηγητής είναι τώρα 15 περίπου χρονών και παρίσταται στα γεύματα των γονιών του, όπου γνωρίζει μεταξύ άλλων τον κ. ντε Νορπουά, φίλο του πατέρα του, πρώην πρέσβη και μέλος του Ινστιτούτου. Μαθαίνοντας ότι ο νεαρός έχει ορισμένες συγγραφικές ικανότητες, ο Νορπουά τον συμβουλεύει και πείθει τον πατέρα του να στοχεύσει σε μια λογοτεχνική καριέρα, και όχι στη διπλωματική, όπως θα ήθελαν οι γονείς του. Το νεαρό αγόρι παραμένει αβέβαιο για τα λογοτεχνικά του χαρίσματα, αυτό που τον καθησυχάζει, ωστόσο, είναι η τεράστια κληρονομιά της θείας Λεονί που τον έχει απαλλάξει από βιοποριστικές ανάγκες. Πηγαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο, όπου βλέπει την ηθοποιό που θαυμάζει, τη Λα Μπερμά, να παίζει τη Φαίδρα του Ρακίνα, αλλά αυτή η πρώτη του θεατρική παράσταση τον απογοήτευσε.
Στη συνέχεια, γίνεται δεκτός από τους γονείς της Ζιλμπέρτ, την Οντέτ και τον Σαρλ Σουάν, τους οποίους θαυμάζει. Στο σπίτι τους γνωρίζει τον Μπεργκότ, το λογοτεχνικό του είδωλο, αν και εκπλήσσεται δυσάρεστα από την προσωπικότητά του. Την πρώτη πρόσκληση ακολουθούν πολλές άλλες και οι επισκέψεις του στους Σουάν πολλαπλασιάζονται. Ο Σουάν έχει αλλάξει μετά το γάμο του, συνεχίζει όμως να συχνάζει σε κάποιους από τους παλιούς του κύκλους, χωρίς τη σύζυγό του, καθώς η ισχυρή και πάμπλουτη θεία του λαίδη Ιζραέλ είχε ασκήσει την επιρροή της ώστε κανένας γνωστός της να μην δέχεται την Οντέτ. Δεν ζηλεύει πλέον καθόλου την Οντέτ γιατί αγαπά μια άλλη γυναίκα. Στη συνέχεια περιγράφονται οι σχέσεις του αφηγητή με τη Ζιλμπέρτ και τους γονείς της. Ο πατέρας της τον αντιμετωπίζει φιλικά, είναι πολύ ευγενικός μαζί του, όπως και η γυναίκα του, αλλά η σχέση του με τη Ζιλμπέρτ καταρρέει. Θλιμμένος από τον χωρισμό, ο νεαρός ωστόσο συνεχίζει να επισκέπτεται τους Σουάν και όταν ο καιρός είναι καλός, μερικές φορές συνοδεύει την Οντέτ στον περίπατο. Επισκέπτεται για πρώτη φορά σε οίκο ανοχής με τον συμμαθητή του Αλμπέρ Μπος.[4]
Δύο χρόνια περνούν, η θλίψη του έχει εξασθενήσει και φεύγει με τη γιαγιά του για διακοπές και για να θεραπεύσει το άσθμα του στο Μπαλμπέκ (μια φανταστική πόλη εμπνευσμένη από το παραθαλάσσιο θέρετρο Καμπούρ στη θάλασσα της Μάγχης, στη Νορμανδία, τόπος συνάντησης της ευρωπαϊκής ανώτερης τάξης κατά τη διάρκεια της Μπελ Επόκ και του Μεσοπολέμου, όπου ο Προυστ παραθέριζε από το 1907 έως το 1914) .[5]
Ονόματα χωρών: Η χώρα Επεξεργασία
Φτάνοντας στην περιοχή, της οποίας ήθελε τόσο πολύ να δει τους καθεδρικούς ναούς, ο αφηγητής εγκαθίσταται με τη γιαγιά του και την υπηρεσία της Φρανσουάζ στο ξενοδοχείο Γκραν Οτέλ. Στην αρχή, η ζωή του είναι πολύ μοναχική, δεν γνωρίζει κανέναν, δεν μιλάει σχεδόν σε κανέναν εκτός από τη γιαγιά. Από την άλλη, μένει έκπληκτος από τη θέα της θάλασσας και ενθουσιάζεται με τα γεύματα πίσω από τα παράθυρα της βεράντας με θέα στον ωκεανό. Η γιαγιά του συναντά μια παιδική της φίλη, την κυρία ντε Βιλπαριζίς, η οποία, σπάνιο μεταξύ ανθρώπων της καταγωγής της, είναι πολύ φιλελεύθερη και δείχνει ευρύτητα πνεύματος. Ο αφηγητής την ακούει με ενδιαφέρον να διηγείται τις επισκέψεις στους γονείς της, όταν ήταν μικρό κορίτσι, προσώπων τόσο σημαντικών όπως ο Μπαλζάκ, ο Σατωμπριάν, ο Βικτόρ Ουγκώ. Συστήνει τον αφηγητή στον ανιψιό της Ρομπέρ ντε Σαιν-Λου, δόκιμο αξιωματικό του ιππικού. Ο αφηγητής εντυπωσιάζεται από τον κομψό, αυθάδη, αγέρωχο νεαρό άνδρα που παρά την αριστοκρατική καταγωγή του δεν κρύβει τον θαυμασμό του για τον σοσιαλισμό αλλά και για τον Νίτσε και τον Προυντόν. Μετά από μια πολύ ψυχρή πρώτη γνωριμία, οι νέοι γίνονται φίλοι. Ο Ρομπέρ Σαιν-Λου έχει προβλήματα με την οικογένειά του λόγω της ανάρμοστης σχέσης του με μια γυναίκα με κακή φήμη, η οποία επί πλέον τον κάνει να υποφέρει και ζει στο ρυθμό των γραμμάτων που ανταλλάσσει μαζί της.
Ο αφηγητής βρίσκει τον παλιό φίλο του Μπλος, επίσης σε διακοπές στο Μπαλμπέκ. Τον συστήνουν επίσης στον βαρόνο ντε Σαρλύς, θείο του Σαιν-Λου, του οποίου η συμπεριφορά είναι περίεργη: ένα βράδυ, επισκέφθηκε τον αφηγητή στο δωμάτιό του για να του φέρει ένα βιβλίο. Πολύ γλυκός, ευγενικός, άρχισε μια ακατανόητη ομιλία και μετά έφυγε απότομα. Σύντομα συνειδητοποιεί ότι τον είχε δει λίγα χρόνια νωρίτερα, σε μια βόλτα στο Κομπραί, παρέα με την Οντέτ Σουάν και η θεία Λεονί είχε ακούσει φήμες ότι ήταν εραστής της. [6]
Από την άφιξή του, ο αφηγητής έχει παρατηρήσει μια μικρή ομάδα νεαρών κοριτσιών σε διακοπές, την Αλμπερτίν, την Αντρέ, τη Ζιζέλ κλ. Χάρη στον Ελστίρ, τον διάσημο ζωγράφο που μένει κοντά στο Μπαλμπέκ, (ο οποίος είναι ο φίλος καλλιτέχνης των Βερντυρέν που αναφέρεται στο Ένας έρωτας του Σουάν ως Μπις), καταφέρνει να τις γνωρίσει και περνάει τις περισσότερες μέρες του με τα νεαρά κορίτσια, εγκαταλείποντας τη γιαγιά και τους φίλους του. Αρχίζει να προσέχει ιδιαίτερα την εμφάνισή του, προς μεγάλη απορία της Φρανσουάζ. Ερωτεύεται μια από αυτές, την Αλμπερτίν, χωρίς αυτό δεν τον εμποδίζει να νιώθει έλξη και για τα άλλα νεαρά κορίτσια της παρέας. Μια μέρα που προσπαθεί να αγκαλιάσει την Αλμπερτίν, εκείνη τον αποδιώχνει, αφήνοντάς τον έκπληκτο. Το τέλος της σεζόν πλησιάζει και τα νεαρά κορίτσια ένα-ένα εγκαταλείπουν το Μπαλμπέκ, το ξενοδοχείο αδειάζει, το καζίνο κλείνει, βρέχει. Ο αφηγητής επιστρέφει με τη σειρά του στο Παρίσι.[7]
Τη συνέχεια βρίσκουμε στον τρίτο τόμο του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο: Η μεριά του Γκερμάντ.
Η εποχή Επεξεργασία
Στο μυθιστόρημα αυτό ο αφηγητής, έφηβος πλέον, αρχίζει να ενδιαφέρεται για τις ιδέες και τα γεγονότα της εποχής γύρω στο τέλος του 19ου αιώνα, έτσι αναφέρονται:
- η επίσκεψη Νικολάου Β' της Ρωσίας στη Γαλλία
- φόβοι για ενδεχόμενο πόλεμο με τη Γερμανία
- η χρεοκοπία της τράπεζας Union Generale
- η υπόθεση Ντρέιφους
- οι δύο πολιτικές πλευρές που ενσαρκώνουν ο Νορπουά και ο Μπεργκότ.
Μετάφραση στα ελληνικά Επεξεργασία
- Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο- Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών: Μετάφραση: Παύλος Ζάννας, εκδόσεις: Ηριδανός, 1974
- Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο- Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών: Μετάφραση: Παύλος Ζάννας, εκδόσεις: Εκδόσεις Εστία, 2002
Σχετικά άρθρα Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ . «babelio.com/livres/Proust-A-la-recherche-du-temps-perdu-tome-2--A-lombre».
- ↑ . «athensvoice.gr/culture/book/Επιτέλους! Μεταφράστηκε όλο το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Προυστ».
- ↑ . «fichesdelecture.com/livres/marcel-proust/a-l-ombre-des-jeunes-filles-en-fleurs».
- ↑ . «proust-personnages.fr/les-personnages-de-la-recherche/personnages/bloch-albert/».
- ↑ . «franceculture.fr/litterature/feuilletez-a-lombre-des-jeunes-filles-en-fleurs-avec-les-oreilles».
- ↑ . «youtube.com/À la recherche du temps perdu" : "À l'ombre des jeunes filles en fleurs" de Marcel Proust».
- ↑ . «proust-personnages.fr/la-recherche-2/resume-des-differents-livres/a-lombre-des-jeunes-filles-en-fleur/».