Συζήτηση:Λόγια βυζαντινή γραμματεία
Το συγκεκριμένο άρθρο θα έπρεπε να επιγράφεται λόγια βυζαντινή γραμματεία, όπως φαίνεται από το περιεχόμενό του. Καλό θα ήταν επίσης αλλάξει το βυζαντινή σε μεσαιωνική ελληνική, όρος περισσότερο ακριβής και ουσιαστικός, από το άστοχο βυζαντινός. Είναι σαν να αποκαλούμε την αρχαία ελληνική γραμματεία αθηναϊκή, επειδή κέντρο της πολιτιστικής παραγωγής ήταν η Αττική. Και, εκτός των άλλων, δημιουργείται ένα άνευ λόγου κενό στην ιστορία της ελληνικής γραμματείας. Ξεκινάμε από την αρχαία ελληνική γραμματεία, προχωράμε στην ελληνιστική, καταλήγουμε στη νεοελληνική γραμματεία, αλλά ενδιάμεσα μάς πετάγεται ένα βυζαντινή γραμματεία, που δε δηλώνει ούτε χρονικό σημείο, ούτε γλωσσική ταυτότητα. Λες και η βυζαντινή γραμματεία ήταν γραμμένη στα βυζαντινά. Επίσης, υπάρχει σύγχυση στους όρους λογοτεχνία και φιλολογία, καθώς και ορισμένες ανακρίβειες. Δε θέλω να αλλάξω κάτι, πριν συζητηθεί το θέμα. Γιατί χρειάζεται επέκταση το άρθρο, ώστε να συμπεριλάβει και τη, διόλου ευκαταφρόνητη, δημώδη μεσαιωνική γραμματεία.
Απόψεις είναι αυτές. Άλλοι δεν αποδέχονται για παράδειγμα το μεσαιωνική ελληνική. Και ναι το μεγαλύτερο μέρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας είναι αττικοκεντρικό. Για το λόγια συμφωνώ. Επίσης, δε χρειάζεται να συμφωνούμε για να επεξεργαστείς το άρθρο αρκεί να το τεκμηριώνεις.Και ναι η βυζαντινή γραμματεία ήταν γραμμένη στα "βυζαντινά" --ΗΠΣΤΓ 21:54, 12 Ιανουαρίου 2007 (UTC)
Απόψεις είναι, αλλά τεκμηρίωσε τι εννοείς με το βυζαντινά. Γιατί στο άρθρο γράφεις πως το μεγαλύτερο μέρος της γραμματείας είναι γραμμένο στην αττική, διαφορετική από την καθομιλουμένη. Ποια είναι τα βυζαντινά δηλαδή; Άλλωστε, κάθε συγγραφέας έγραφε την αττική ανάλογα με τη μόρφωσή του και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ενιαία βυζαντινή λόγια γλώσσα. Η Άννα Κομνηνή του 12ου είναι πολύ πιο κοντά στην αττική από προγενέστερους συγγραφείς. Όρος βυζαντινά, αναφερόμενος στα γλωσσικά πράγματα, δεν υπάρχει. Και ναι το μεγαλύτερο μέρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας είναι αττικοκεντρικό, ακριβώς αυτό λέω. Άρα γιατί να κάνουμε το αντίθετο στην περίπτωση του Βυζαντίου-Κωνσταντινούπολης; Το μεσαιωνικός ελληνικός δεν το αρνείται κανείς, δεν έχω υπόψη μου κάτι τέτοιο. Απλά χρησιμοποιούν το βυζαντινός γιατί είναι κοινότερο στην ξένη βιβλιογραφία. Αν έχεις κάποια απόδειξη για το αντίθετο, δεκτή.
Με το "βυζαντινά" εννοώ το φαινόμενο του αττικισμού και όχι βέβαια της Αττικής που ενισχύθηκε κυρίως από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Το μεσαιωνική είναι νεοπαγής όρος στην ιστοριογραφία για την Ελλάδα που φαίνεται να συνεχίζει να προτιμά το βυζαντινός. Κατά την προσωπική μου άποψη το μεσαιωνική είναι ορθότερος ως όρος, αλλά δεν νομίζω ότι οι δύο κατεξοχήν γνώστες Κρουμπάχερ και Μπεκ να υιοθέτησαν τον όρο μεσαιωνική. Στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση εμφανίζεται χάρη Ιόνιο πανεπιστήμιο αν δεν με απατά η μνήμη μου σχετικά πρόσφατα.--ΗΠΣΤΓ 22:20, 12 Ιανουαρίου 2007 (UTC)
Πάντως βυζαντινά και αττικισμός ως όροι δύσκολα συνδέονται, και σίγουρα πρέπει να είναι κανείς αναλυτικός στο άρθρο, ώστε να ξεκαθαρίζει τι εννοεί ακριβώς. Επιστημονικά, γλωσσολογικά, δεν μπορεί να μιλά κανείς για το φαινόμενο του αττικισμού στον ελληνικό μεσαίωνα και να το επιγράφει απλώς βυζαντινά. Δεν ξέρω πώς να το κάνω πιο σαφές. Η γλωσσική κατάσταση το μεσαίωνα ήταν πολύ σύνθετη, για να περιγραφεί με τον όρο βυζαντινά. Ο Κρουμπάχερ και ο Μπεκ είναι φυσικά κορυφαίοι, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορούν να ελεγχθούν οι απόψεις τους, τουλάχιστον σε τέτοιο θέμα, ορολογίας. Οι πανεπιστημιακές σχολές στην Ελλάδα κάνουν λόγο πια για μεσαιωνικές και νεοελληνικές σπουδές, κι όχι για βυζαντινές, στο φιλολογικό τμήμα τουλάχιστον. Βλ. www.auth.gr.
Εννοείται πως το βυζαντινά εντός εισαγωγικών είναι λογοπαίγνιο. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν το θέμα του αττικισμού. Ρίχνω μια μαγιά και αφού περιλάβεις το λόγια βυζαντινή γραμματεία ρίξε και κάτι στο αττικισμός--ΗΠΣΤΓ 22:39, 12 Ιανουαρίου 2007 (UTC)