Συζήτηση:Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου

Άλλο το Καθεστώς , η Χούντα των Συνταγματρχών και άλλο πράγμα το Κίνημα, το πραξικόπημα. Το άρθρο η Χούντα των Συνταγματαρχών πρέπει να εξιστορεί τη περίοδο της Επταετίας. Δέν το κάνει, είναι ελλειπές. Γι΄ αυτό ξεκινάμε με ένα λεπτομερέστατο άρθρο για τα γεγονότα της 21ης Απριλίου και μετά φτιάχνουμε και το Χούντα των Συνταγματαρχών.--Αιμε 23:50, 23 Αυγούστου 2007 (UTC)

Το θεωρώ καλύτερο να υπάρχει ως χωριστό άρθρο το κίνημα. Το γενικότερο άρθρο της Χούντας θα έπρεπε να έχει λιγότερα για το συγκεκριμένο θέμα.--Focal ^Point 14:24, 24 Αυγούστου 2007 (UTC).

Αίτια

Αφαίρεση της διαγραφής και πρόσθεση POV στα αίτια που δεν παραπέμπουν επαρκώς σε δημοσιευμένες αναλύσεις--ΗΠΣΤΓ 10:52, 27 Αυγούστου 2007 (UTC)

@Kalogeropoulos: Μ΄ όλα είναι βασισμένα στ΄ παρακάτω βιβλία, εκτός αν δεν είναι τόσο αντικειμενικά...Στα αίτια νομίζω το κείμενο είναι σούπερ και πολύ ψύχραιμο, Το χρονικό της ημέρας θέλει να εμπλουτιστεί, και μή στεναχωριέσαι το ετοιμάζω με λεπτομέρειες. Το χρονικό δεν είναι πλήρες. Είναι τόσα πολά που έγινα από τα ξημερώμετα μέχρι τις 19,00 που ορκίστηκαν, που το μυθιστόρημα(!!!) πρέπει να γίνει ένα ωραίο κείμενο με λίγες λέξεις...και θέλω χρόνο.--Αιμε 10:59, 27 Αυγούστου 2007 (UTC)

ΟΚ take your time--ΗΠΣΤΓ 11:01, 27 Αυγούστου 2007 (UTC)

Είναι αστείο να αναφέρεται ως αίτιο του κινήματος το ότι οι πραξικοπηματίες ήταν επαρχιώτες και ζήλευαν τον πλούτο της αστικής τάξης (!) και να μην αναφέρεται λέξη για τις παραστρατιωτικές ομάδες που δρούσαν ανενόχλητες από το 50, για τον ΙΔΕΑ, για την απροκάλυπτη ανάμιξη των ανακτόρων σε κάθε προσπάθεια Καραμανλή και Παπανδρέου να ελέγξουν το στράτευμα. Τα ανάκτορα υπαγόρευαν τους Υπουργούς Εθνικής Αμύνης και τους ανώτερους επιτελικούς αξιωματικούς σε όλες τις μετεμφυλιοπολεμικές κυβερνήσεις με αποκορύφωμα τον Γαρουφαλιά και την κρίση της Αποστασίας του 65. Οποιαδήποτε κίνηση για αλλαγή της ηγεσίας του στρατού πήγαινε να γίνει έβρισκε κάθετα αντίθετο και τον Παύλο και τον Κωνσταντίνο. Και επίσης βασικό αίτιο ήταν ότι και τα ανάκτορα και οι πολιτικοί ήταν εξαιρετικά κοντόφθαλμοι στο πού θα οδηγούσε αυτή η κατάσταση, ο καθένας νόμιζε ότι θα έβγαινε κερδισμένος για τον έναν ή τον άλλο λόγο, μέχρι που φάνηκε ότι οι πραξικοπηματίες τούς είχαν όλους γραμμένους. Και ως βιβλιογραφία παραπέμπω στον Λιναρδάτο (Από τον εμφύλιο στη Χούντα, 5 τόμοι, 1977-1986) και στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (τ. ΙΣΤ', 2000).--Αρχίδαμος^{μίλα μου} 10:18, 2 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Ε όχι και αστείο!! Καταλαμβάνει κάποιος την εξουσία όχι γιατί έφτιαξε ομάδες ή οργανώσεις αλλά για κάποιο άλλο λόγο...Οι ομάδες, οι χούντες, οι οργανώσεις είναι τα εργαλεία για την κατάληψη της εξουσίας. Ο επαρχιωτισμός όσο και αν ακούγειται αστείο ειναι πολυ σοβαρό και το παραδέχεται και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η ιστορία του Λιναρδάτου δεν είναι και η πιο αντικειμενική, είναι η πιο επίσημη αριστερή...--Αιμε 13:37, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Μόνο ως αστείο ακούγεται αλλα επειδή δεν εξαρτάται απο μας το αν είναι αστείο ή οχι θα σε παρακαλούσα να βάλεις μια δύο πηγές αξιόπιστης βιβλιογραφίας και να λήξει το θέμα.--Diu 13:39, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Καταλαμβάνει κάποιος την εξουσία, κυρίως γιατί του το επιτρέπουν οι συνθήκες. Πολλοί ήθελαν να καταλάβουν την εξουσία στη συγκεκριμένη περίοδο (και πριν και μετά), τελικά όμως την κατέλαβαν αυτοί. Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι δε θα κατάφερναν τίποτα, γιατί είναι διαφορετικές οι συνθήκες. Τότε επί δύο χρόνια συζητούσαν όλοι για εκτροπή ή «εκτροπούλα», είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι το καλό της χώρας είναι πάνω από το Σύνταγμα και τη δημοκρατία και ο βασιλιάς και οι στρατηγοί είχαν έτοιμο δικό τους σχέδιο πραξικοπήματος. Τα «εργαλεία», όπως τα λες, δεν αρκούν μόνα τους για την κατάληψη της εξουσίας. Τώρα αν οι συγκεκριμένοι αξιωματικοί είχαν κόμπλεξ ή αν τον Παπαδόπουλο τον έδερνε ο πατέρας του μικρό μπορεί πράγματι να είναι ένα από τα πολλά αίτια, σίγουρα όμως δεν είναι το κύριο και το αποφασιστικό. Ο Λιναρδάτος είναι εξ όσων γνωρίζω από τις πιο αντικειμενικές ιστορίες. Επίσημη αριστερή μπορεί να είναι, δεν ξέρω, πάντως σίγουρα όχι του ΚΚΕ (του τα χώνει χοντρά, αυτός ήταν του «Εσωτερικού»). Τον χρησιμοποιεί ως πηγή πάντως και ο Παπαχελάς στον «βιασμό της ελληνικής δημοκρατίας», ο οποίος σίγουρα δεν είναι αριστερός. Ο Λ. κλίνει αναμφίβολα λίγο προς τα αριστερά, κατά την προσωπική μου γνώμη (χωρίς να είμαι ειδικός ή να έχω διαβάσει χιλιάδες σχετικά βιβλία) η κλίση του αυτή αφορά κυρίως το πώς τονίζει τα γεγονότα και όχι το ποια γεγονότα επιλέγει να αναφέρει. Κοντολογίς με λίγη κριτική ανάγνωση πιστεύω ότι είναι αξιόπιστη πηγή. --Αρχίδαμος^{μίλα μου} 23:19, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Χωρίς αμφιβολία το βιβλίο του Λιναδάτου έχει αριστερή οπτική και είναι ελλιπές. Δεν αναφέρει για παράδειγμα την γενικότερη στρατηγική της δύσης (πχ δημιουργία της ΕΕ) που όμως κατηύθυνε την πολιτική των ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Κίνημα-Πραξικόπημα

Όπως φαίνεται κι από αναζήτηση στο google, αλλά και όπως όλοι μας πολύ καλά γνωρίζουμε, η στρατιωτική ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας μας είναι ως επί το πλείστον γνωστή ως το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και όχι ως κίνημα, κατά συνέπεια πιστεύω ότι το βασικό όνομα του άρθρου πρέπει να αντανακλά αυτό το γεγονός. Επίσης το "κίνημα" δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκτά υπόσταση μεγαλύτερη αυτής που του αξίζει με το πρώτο γράμμα του ως κεφαλαίο. Τέλος οι "κινηματίες" αλλιώς λέγονται και πραξικοπηματίες. Για να διατηρήσω την ουδετερότητα του άρθρου άφησα κάποιες εμφανίσεις της λέξης στο άρθρο και κάποιες άλλες τις μετέτρεψα. --Ferengi 01:02, 2 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

• Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, 1280
• Επανάσταση της 21ης Απριλίου, 358
• Εθνοσωτήτιος Επανάσταση, 24

Όλα σε χρήση. --Focal ^Point 21:27, 2 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Για όσους γνωρίζουν νομικά η λέξη πραξικόπημα είναι μια μπαρούφα. Γνωρίζουμε οι περισσότεροι το Κίνημα της 21ης ΑΠριλίου ως πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Αυτό όμως είναι λάθος. Η λέξη αυτή ειναι νέα.....Αν την υιοθετήσουμε πρέπει όλες οι εξεγέρσεις , κινήματα που έγιναν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα να τις ονομάσουμε πραξικοπήματα? Δηλαδή, στη βυζαντινή ιστορία θα γράφουμε.... έγινε και το πραξικόπημα του Βασιλείου εναντίον...?!!!! Κίνημα, επανάσταση σύμφωνα με τους κορυφαίους επιστήμονες του συνταγματικού δικαίου κάνουν όχι μόνο ο λαός αλλά και οι κρατούντες.--Αιμε 13:41, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά η μπαρούφα αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής ειδικά όταν αναφέρεται στο κίνημα της 21ης Απριλίου.--Focal ^Point 17:25, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Ο Μπάμπης αναφέρει: κίνημα σημαίνει και στάση για ανατροπή του καθεστώτος και ευρύτερη αγωνιστική κίνηση για τη διεκδίκηση κοινωνικών και άλλων αλλαγών (φοιτητικό κίνημα). Αντίθετα η λ. πραξικόπημα έχει σαφώς αρνητική σημασία δηλώνοντας είτε τη συνωμοτικά οργανωμένη ένοπλη ανταρσία (Στρατιωτικό πραξικόπημα) για την κατάληψη της νόμιμης εξουσίας παραβιάζοντας το σύνταγμα και την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικού καθεστώτος είτε την αυθαίρετη υπέρβαση των συνταγματικών ορίων ασκήσεως της εξουσίας απο αυτούς που ήδη την ασκούν (πολιτικό πραξικόπημα).--Diu 17:34, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Ακριβώς αυτό ήταν και το πνεύμα της αλλαγής που έκανα. Δεν είναι λογικό να δίνουμε θετικές προεκτάσεις στην πράξη αυτή των συνταγματαρχών και να την βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι με άλλους αγώνες που έγιναν για δίκαιους σκοπούς. Το αν η λέξη είναι μπαρούφα ή όχι τελικά λίγη σημασία έχει από την άποψη ότι η συναισθηματική και εννοιολογική φόρτιση που έχει αποκτήσει σε καθημερινή χρήση τόσο αυτή, όσο και η λέξη "κίνημα" κάνει αδύνατο το να την αγνοήσουμε. --Ferengi 19:51, 22 Οκτωβρίου 2007 (UTC)

Αίτια

Αυτά που γράφονται ως αίτια είναι οι ίδιες οι αρλούμπες που υποστήριζαν οι πραξικοπηματίες και που τα πήραν οι δημοσιογράφοι και τα αναχάραζαν σαν τις καμήλες της ερήμου, και συνεχίζουν... Τα αίτια ήταν τα συμβάντα 40 ημέρες μετά, στη Μέση Ανατολή, με κάποιο πόλεμο κάποιων ημερών που συνέβη, που όλοι αποφεύγουν, "όπως ο διάβολος το λιβάνι", ν΄ αναφέρουν τον ρόλο της Κρήτης στα γεγονότα εκείνα μετά την εγκαθίδρυση του πραξικοπήματος. Δεν είχε άδικο ο Γ. Καρατζαφέρης που δήλωσε ότι "η σχετική έρευνα που έκανε ο Παπαχελάς είναι για να γελάς", δεδομένου ότι μετέφερε τις απόψεις εντολοδόχων!--Templar52 06:42, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Μια ερώτηση. Πώς επιτρέπεται η φράση «Ορισμένοι απίστευτα βλάκες ακροδεξιοί μπάσταρδοι, που είχαν τον έλεγχο των τανκς, οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή». έτσι όπως είναι, και μάλιστα χωρίς πηγή; Αβατάρ Κωνσταντίνος 06:48, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Απλά: Είναι φράση που την είπε κάποιος συγκεκριμένος (αν είδα καλά αποδίδεται στον τότε βασιλέα) και προφανώς αναφέρεται όπως ακριβώς την είπε. Ωστόσο θα συμφωνήσω στο περί πηγής... --Ttzavaras^{συζήτηση} 09:40, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Υπάρχουν πάμπολλες ανακρίβειες, κατ΄ αρχήν ο Βασιλιάς ήταν στο Τατόι και όχι στην Αθήνα, ο Αρναούτης συνελήφθη στ΄ ανάκτορα και οδηγήθηκε στο αστυν.τμήμα Κολωνακίου, το σχέδιο προέβλεπε διαταγή εφαρμογής του από στρατηγούς, το αν θα το ενεργοποιούσε ένας ανθυποπλοίαρχος, ή ένας απλός σμηνίτης ή ναύτης σηματωρός του ΥΠΕΘΑ δεν σημαίνει ότι αυτός πρόλαβε στρατηγούς, όπως εν χορώ υποστηρίζουν οι αλογόμυγες των ΜΜΕ. Ο Κωνσταντίνος πρωτοενημερώθηκε σχετικά από τον τότε Αρχηγό του Ναυτικού μέσω μαγνητικής γραμμής άγνωστης στους κινηματίες. Το Πεντάγωνο ήταν αυτό που κυκλώθηκε με τανκς, όχι τ΄ ανάκτορα. Το σχέδιο αυτό επίσης δεν ήταν κάποιο χαρτί σ΄ ένα γραφείο, έφερε υπογραφές καθώς και του υπουργού εθνικής αμύνης, επείχε θέση εσωτερικής υπουργικής απόφασης, που όμως ενεργοποιούσε σχετικά και άλλα υπουργεία και πλήθος υφισταμένων τους υπηρεσιών, ποιοί ήταν οι "ξεφτιλισμένοι" που το είχαν υπογράψει ώστε με μία λέξη "συνθηματική" να μεταπίπτει η δημοκρατία σε δικτατορία; ασφαλώς όλοι οι διατελέσαντες από το 1961 και μετά "δημοκράτουρες"!, Μη ψάχνουμε μόνο τους τελευταίους τροχούς, γιατί άλλοι και αλλού ήταν οι πρωτεργάτες!, που στο τέλος γίνανε και διώκτες... "εδώ να δεις" τον φαρισαϊσμό στο μεγαλείο του! εν ονόματι της δημοκρατουρίας βεβαίως, βεβαίως. Τον ελληνικό λαό ποιός τον λογαριάζει, δύο μόλις λεπτά της ώρας είναι κυρίαρχος και αυτά κάθε τέσσερα χρόνια - Βίβα Ντιμόκρασυ (κατά τη σύγχρονη αντίληψη του όρου)!!--Templar52 10:43, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Κομίζεις γλαύκας, νομίζω...Τέτοια σχέδια έκτακτης ανάγκης (ουσιαστικά ασφαλιστικές δικλείδες προκειμένου η αστική δημοκρατία να μη χάσει τον έλεγχο σε περίπτωση λαϊκής εξέγερσης, πραξικοπήματος κλπ) υπήρχαν και στη μεταπολίτευση (Ξενοκράτης μήπως;). Γιατί, μήπως ο Στρατιωτικός νΝόμος τι είναι τελικά; Οι επιστρατεύσεις απεργών; Το ότι υπήρχαν λοιπόν τέτοια σχέδια δεν σημαίνει ότι πχ η κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου το είχε βάλει αμέτι-μουχαμέτι στο μυαλό να κάνει πραξικόπημα. Οι πραξικοπηματίες και οι ηθικοί αυτουργοί (Παλάτι, Αμερικανοί και Σια) φέρουν την ευθύνη για την ενεργοποίηση του σχεδίου.--Dipa1965 20:42, 23 Αυγούστου 2010 (UTC)

Καλό θα είναι να αποφεύγουμε να παραθέτουμε τέτοιες συναισθηματικά φορτισμένες φράσεις, αν θέλουμε να γράψουμε ένα ψύχραιμο και αντικειμενικό άρθρο. («Ορισμένοι απίστευτα βλάκες ακροδεξιοί μπάσταρδοι, που είχαν τον έλεγχο των τανκς, οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή»). --Dead3y3 ^{Συζήτηση} 00:10, 22 Αυγούστου 2010 (UTC)

Αφαίρεση κειμένου

Γιατί αφαίρεσε ο P.a.a τα φερόμενα ως μέλη του επαναστατικού συμβουλίου;. Το συνοδευτικό κείμενο που προσθεσε, καλό, αλλά για ποιό λόγο να μην ξέρουμε ποιοί ήταν οι καλοί αυτοί άνθρωποι; --Focal ^Point 21:02, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Έβγαλα τα ονόματα επειδή είμαι σε αναζήτηση καλύτερων αναφορών. Π.χ. ο Σταματελόπουλος αρνείται ότι τη συμμετοχή του (προτελευταία στήλη, κάτω) P.a.a 21:23, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Πάντα η αναζήτηση ολοκληρώνεται με ένα λεπτό καθυστέρηση. Ο Σπύρος Καρατζαφέρης κατέθεσε στον ανακριτή λίστα με τα (17 εδώ) ονόματα των μελών του Επαναστατικού Συμβουλίου. Πηγή ο Λαδάς, που αν καταλαβαίνω καλά το διαψεύδει (στο προηγούμενο λινκ) P.a.a 21:37, 21 Αυγούστου 2010 (UTC)

Γιατί δεν προσθέτουμε αυτούς που συμμετείχαν σίγουρα;--Diu 04:46, 30 Αυγούστου 2010 (UTC)

Που συμμετείχαν σίγουρα σε τι; Στο Επαναστατικό Συμβούλιο σαν συνωμοτική οργάνωση μέχρι και την 21η Απριλίου ή στο Επαναστατικό Συμβούλιο σαν ανώτατο όργανο του καθεστώτος μετά την 21η Απριλίου; Και με βάση ποια πηγή; Ο Καρύδας αρνήθηκε τη συμμετοχή του στο πρώτο και αν καταλαβαίνω καλά εμμέσως δέχτηκε τη συμμετοχή του στο δεύτερο. Το δικαστήριο τον αθώωσε. Νομίζω πως μια μεσοβέζικη λύση είναι να γραφούν τα ονόματα με πηγή την κατάθεση Καρατζαφέρη, αφού χρησιμοποιήθηκε στο δικαστήριο, και να διευκρινιστεί αφενός πως ο Λαδάς αρνήθηκε ότι είχε δώσει ονόματα και αφετέρου ότι κάποιοι αθωώθηκαν P.a.a 11:00, 30 Αυγούστου 2010 (UTC)

Κομμουνιστικό Πραξικόπημα ή Πραξικόπημα του ΑΣΠΙΔΑ

Το 1967 προ του "πραξικοπηματικού κινήματος της 21ης Απριλίου" προπαρησκευάζοντο 3 πραξικοπήματα:

• 1ον] Το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών
• 2ον] Το πραξικόπημα των Στρατηγών
• 3ον] Το πραξικόπημα του ΑΣΠΙΔΑ ή κομμουνιστικό πραξικόπημα όπως το ωνόμασε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.

• Το σχέδιο των Συνταγματαρχών ήταν αρχικά να καταλύσουν την δημοκρατία επιβάλλοντας ένα "δικτατορικό καθεστώς". Έπειτα να δημιουργήσουν Νέο Σύνταγμα και νέους κοινωνικούς θεσμούς. Τέλος να οικοδομήσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα και να διασφαλίσει την Εθνική Ενότητα.
• Το σχέδιο των Στρατηγών προέβλεπε τον σχηματισμόν από τον τότε βασιλέα Κωνσταντίνο μιας κυβερνήσεως "Εθνικής Ενότητος από μη πολιτικούς" διατηρήσασα την εξουσίαν δύο μέχρι έξι μήνες το πολύ. Αυτή η κυβέρνησις θα είχε την πλήρη υποστήριξιν του στρατού. Έπειτα κατά τα τέλη του 1967 θα προχωρούσε εις διεξαγωγήν βουλευτικών εκλογών. Το σχέδιο θα τίθετο εις εφαρμογήν αν προέκυπτε από τις κάλπες νίκη της Ενώσεως Κέντρου και μέγα ποσοστόν της ΕΔΑ.
• Το σχέδιο του Ανδρέα Παπανδρέου προέβλεπε εγκαθίδρυσιν αριστερού καθεστώτος με πρωθυπουργόν τον Ανδρέα Παπανδρέου και κυρίου παράγοντος του ΑΣΠΙΔΑ. Έπειτα διεξαγωγήν δημοψηφίσματος διά την μορφήν του πολιτεύματος. Σίγουρα θα προέκυπτε αντιβασιλικό αποτέλεσμα. Ο Βασιλεύς είτε θα εκδιώκετό ή θα εδολοφονούντο. Θα συνεργάζετο με την Σοβιετικήν Ένωσιν. Η Ελλάς θα παρεδίδετο εις την Σοβιετικήν Ένωσιν αφού ο Ανδρέας Παπανδρέου ωκοδομούσε έν Κράτος ανήμπορον, ανίσχυρον και διασαλεφθέν.

Δέν είναι δικά μου τα διαβεβαιοί ο Ανδρέας Παπανδρέου εις δήλωσιν του εις την προσκείμενην εις τον Κωνσαταντίνον Μητσοτάκην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" την Τεάρτη 22 Φεβρουαρίου 1967.

• Η δήλωσις:

"ΕΙΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑΣ ΔΙΑΚΥΡΗΞΕΙΣ ΠΡΟΕΒΗ Ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ." Συνοψισμένα τι έλεγε: "Eάν κερδίση το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου του πατέρα μου, Γεωργίου Παπανδρέου θα ορκίσω κυβέρνησιν στην πλατεία Συντάγματος άνευ του Ανωτάτου Αρχοντος όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Εάν νικήση η ΕΡΕ δεν αποδέχομαι τα αποτελέσματα γιατί σίγουρα θα έχει γίνη βία και νοθεία όπως το 1961. Αφού ορκίσω την κυβέρνησίν μου θα προχωρήσω εις δημοψήφισμα διά την μορφήν του πολιτεύματος. Ο λαός δεν θέλει τον βασιλέα. Κατόπιν θα πραγματοποιήσω ριζική μετατροπή στο Σύνταγμα (του 1952). Θα συνεργαστώ αν αυτό καταστή απαραίτητον με την ΕΔΑ. Επιδιώκω να εγκαθιδρύσω μία λαική δημοκρατία. Θα πραγματόποιησω με την συνεργασία του ΑΣΠΙΔΑ επανάσταση για να πετύχει ο σκοπός μου όστις θα είναι αποδεκτός από όλους τους Έλληνες."

Δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια δήλωση στο φύλλο της 22/2/1967. Ποια είναι η δευτερεύουσα πηγή; P.a.a 13:41, 15 Ιανουαρίου 2011 (UTC)

Όποια και να είναι η πηγή, η απόδειξη που έφερε ο P.a.a. είναι ακλόνητη. Στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 22/2/1967 δεν υπάρχει. --Focal ^Point 19:22, 15 Ιανουαρίου 2011 (UTC)

Συγγνώμη, εσυγχήθην η εφημερίς "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" της 22/2/1967.

Πρότυπο στρατιωτικής σύγκρουσης;

Το λήμμα, όπως και το αντίστοιχο αγγλικό, έχει το πρότυπο πληροφοριών στρατιωτικής σύγκρουσης. Ωστόσο, δεν φαίνεται να είναι η καλύτερη επιλογή.

Αν και πράγματι ήταν ένα κίνημα του στρατού που έγινε σχεδόν χωρίς αντίσταση (μιλάω μόνο για τη νύχτα της 21/4/1967), δεν ξέρω αν είναι δόκιμο να παρουσιάζουμε τα πραξικοπήματα σαν συγκρούσεις, οπότε η επιλογή του προτύπου δεν είναι η καλύτερη. Αν ήταν αποτυχημένο πραξικόπημα, για παράδειγμα, θα ήταν και πάλι το σωστό πρότυπο; Ακόμη, το ότι αναφέρεται σαν μέρος του ψυχρού πολέμου μπορεί και αυτό να είναι ιστορικά αδόκιμο: πράγματι εντάσσεται το πραξικόπημα στον ανταγωνισμό ΗΠΑ-ΕΣΣΔ, πέρα από το χρονικό πλαίσιο; --cubic[*]star 18:04, 2 Δεκεμβρίου 2014 (UTC)

Κι εμένα δεν μου φαίνεται ότι ταιριάζει. Αν το δούμε από "τεχνική" άποψη, αυτό που συνέβη δεν ήταν στρατιωτική σύγκρουση, αλλά στρατιωτική επιχείρηση με στόχο την κατάληψη κτιρίων και τη σύλληψη προσώπων. Ακόμα κι αν καταχρηστικά πούμε ότι ήταν σύγκρουση, η χρήση του προτύπου θολώνει παρά ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Παρουσιάζει σαν αντίπαλο των πραξικοπηματιών την κυβέρνηση και εμμέσως τον Βασιλιά, ενώ οι πραξικοπηματίες ξεκάθαρα στρέφονταν εναντίον της Αριστεράς, κατά μείζονα λόγο, και της αντιπολίτευσης.

Και η ένταξη στον Ψυχρό Πόλεμο επίσης είναι προβληματική. Ασφαλώς η ρητορική των πραξικοπηματιών ήταν ψυχροπολεμική, αλλά το πραξικόπημα δεν προκάλεσε κάποια αντιπαράθεση των δύο υπερδυνάμεων P.a.a (συζήτηση) 20:03, 2 Δεκεμβρίου 2014 (UTC)

Συμφωνώ. Η δομή αυτού του προτύπου, ακόμα και με σωστές πληροφορίες, μπορεί να οδηγήσει σε παρανοήσεις. Προτείνω αφαίρεση. exc 00:06, 3 Δεκεμβρίου 2014 (UTC)

Δεν με πειράζει η ύπαρξη του πλαισίου πληροφοριών, καθώς το λήμμα περιγράφει την στρατιωτική επιχείρηση για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας. Τα λάθη ήταν το περιεχόμενο του πλαισίου, ως προς την συμπερίληψη στον Ψυχρό Πόλεμο , και κυρίως στην περιγραφή του επιτιθέμενου ως "Ελληνικός Στρατός Ξηράς". Δεν ήταν ο Στρατός που επιτέθηκε στην κυβέρνηση αλλά η Χούντα των Συνταγματαρχών, που χρησιμοποίησε ορισμένες μονάδες που είχε τον έλεγχο ενώ παραπλάνησε τις υπόλοιπες ώστε να πιστεύουν ότι εκτελούν νόμιμες διαταγές. Έκανα σχετικές αλλαγές. -geraki ^{(συζήτηση)} 07:10, 3 Δεκεμβρίου 2014 (UTC)

Αντιγραφές

Στο λήμμα υπάρχει πρόβλημα εκτεταμένων επί λέξει αντιγραφών (λογοκλοπή). Συγκεκριμένα, υπάρχει αντιγραφή εδώ από την έκδοση της Καθημερινής: Ιστορικό λεύκωμα 1966 (Αθήνα 1998), πρβ. αυτό και εκτεταμένη αντιγραφή εδώ από το Ιστορικό λεύκωμα 1967 (Αθήνα 1998), πρβ. αυτό. Υπάρχουν σε μερικά σημεία φραστικές μικροαλλαγές, αλλά η αντιγραφή είναι καθαρή, ενώ οι συνολικές παραπομπές στις πηγές στο τέλος των ενοτήτων δεν αρκούν, όπως φαίνεται ότι νόμιζε ο χρήστης, για να "νομιμοποιήσουν" τις αντιγραφές.

Ίσως και το προγενέστερο κείμενο [1] να έχει θέματα, αν κρίνουμε από τη γλώσσα του που μάλλον δείχνει βιβλίου. Γενικά, υπάρχει πρόβλημα τεκμηρίωσης, καθόσον λείπει η αξιόπιστη δευτερογενής βιβλιογραφία, ενώ μερικές παραπομπές είναι εντελώς ακατάλληλες. ——Το ρεμάλι της ελληνικής Βικιπαίδειας (συζήτηση) 22:19, 18 Νοεμβρίου 2018 (UTC)

Ο Γκλυξμπουργκ ως ηγετικό πρόσωπο των "αντιμαχομένων"

Υποθέτω οτι ειναι κάποιο είδους αστείο για να γελάσουμε; (στο ινφομποξ η πληροφορία) Cinadon36 07:00, 8 Αυγούστου 2019 (UTC)

Κεντρικό σίγουρα όχι, όμως, από την άλλη, αυτός - επισήμως - ήταν ο αρχηγός του κράτους... Από εκεί και έπειτα το ποια ήταν πραγματικά η στάση του νομίζω πως μόνο ο ίδιος το γνωρίζει... Άλλωστε, σε επίπεδο ιστορικών, έχουν ήδη διατυπωθεί και οι δύο απόψεις... Σίγουρα, πάντως, άμα έχεις εξουσία και σταδιακά βλέπεις κάποιον άλλο να στην ψαλιδίζει, τότε, ναι, είναι απολύτως λογικό να προσπαθήσεις να του εναντιωθείς... -- Montjoie-Saint-Denis !!! ^{συζήτηση} 07:34, 8 Αυγούστου 2019 (UTC)

Από τη στιγμή που το πραξικόπημα είχε στόχο την κατάλυση των νομίμων αρχών, ναι, ο Γλύξμπουργκ ήταν εκ των ηγετών της νομιμόφρονης παράταξης (ασχέτως της πρόθεσής του να κάνει 'βασιλικό' πραξικόπημα ή του γενικότερου πολιτικού του ρόλου). Και σαφώς η χούντα στράφηκε και κατά της βασιλικής εξουσίας: σχεδόν αμέσως άρχισαν να βάζουν δικούς τους έμπιστους στο στράτευμα στη θέση των βασιλικών. Κώστας ✍ 15:38, 9 Αυγούστου 2019 (UTC)

Υπαρχει καποια αξιοπιστη πηγη που τον χαρακτηριζει ως ηγετη των αντιμαχωμενων ή ειναι η εκτιμηση σας; Το αν αναπτυχθηκε αργοτερα κοντρα χουντικων-παλατιου δεν σημαινει οτι την 21η Απτριλιου υπηρξε αντισταση απο τον Γκλυξμπουργκ. Cinadon36 15:55, 9 Αυγούστου 2019 (UTC)

Γιατί υπήρξε αντίσταση από κανέναν άλλο (πέρα από την απόπειρα Ράλλη)? Η έλλειψη αντίστασης δεν είναι ούτε συναίνεση ούτε, πολύ περισσότερο, συμμετοχή. Κώστας ✍ 16:07, 9 Αυγούστου 2019 (UTC)

Αυτό δεν απαλάσσει τον τότε ανώτατο άρχοντα των (πολλών) ευθυνών του, τόσο για το πώς φτάσαμε στην 21η Απριλίου όσο και για την νομιμοποίηση που της έδωσε, αλλά μην συγχέουμε τα πράγματα. Οι Απριλιανοί με το πραξικόπημά τους στράφηκαν κατά της καθεστηκυίας τάξης στο σύνολό της. Κώστας ✍ 16:09, 9 Αυγούστου 2019 (UTC)

Το θέμα συζητείται και λίγο πιο πάνω. Ο βασιλιάς εμφανίζεται ως αντιμαχόμενος γιατί απλά έτσι τον δείχνει το πρότυπο. Με άλλα λόγια το πρότυπο μπήκε απλώς για να υπάρχει κάτι, όχι για να συνοψίσει ιστορικές αλήθειες - προσωπικά αμφιβάλλω ότι είναι και το κατάλληλο ή ότι χρειάζεται καν κάποιο πρότυπο. --cubic[*]star 19:19, 9 Αυγούστου 2019 (UTC)

Αφου συμφωνουμε ολοι οτι ουσιαστικη αντισταση δεν υπηρξε την 21ηΑπριλιου,(δεν ανοιξε μυτη) τι λετε να αφαιρεσουμε το προτυπο στο συνολο του;Cinadon36 06:38, 10 Αυγούστου 2019 (UTC)

Η απουσία ουσιαστικής αντίστασης δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε διαπάλη, απλά ότι αυτή ήταν εξαιρετικά ανισόρροπη. Και σαφώς και υπήρξαν δυο πλευρές σε αυτή τη διαπάλη, οι πραξικοπηματίες και η έννομη πολιτεία, και η δεύτερη ηττήθηκε κατά κράτος. Το πρότυπο αυτό αντικατοπτρίζει. Κώστας ✍ 16:19, 10 Αυγούστου 2019 (UTC)

Μου ακουγεται εξαιρετικα μπερδεμενο αυτο που λες και για αυτο ξαναρωτω αν υπαρχουν Αξιοπιστες πηγες που να στηριζουν την πιο πανω εικονα. Διοτι ανησυχω πως οι υπογειες αντιπαλοτητες που υπαρχουν παντα αναβαθμιζονται σαν να υπηρξε φανερη αντιπαλοτητα. Κατι που την 21η Απριλιου δεν υπηρξε. Cinadon36 18:09, 10 Αυγούστου 2019 (UTC)

Το πρότυπο αφορά μια στρατιωτική επιχείρηση. Μια στρατιωτική επιχείρηση σχεδόν εξ ορισμού έχει τουλάχιστον δυο αντιπαρατιθέμενες πλευρές. Όταν ο Α επιτίθεται στον Β, έχουμε διαπάλη μεταξύ Α και Β, ασχέτως αν ο Α βγάλει νοκ άουτ τον Β, ή αν ο Β είναι ανυποψίαστος για τις προθέσεις του Α. Σαφώς όταν στρατιωτικές μονάδες καταλαμβάνουν την πρωτεύουσα μιας χώρας, περί στρατιωτικής επιχείρησης πρόκειται, όπου εν προκειμένω Α οι Απριλιανοί και Β το νόμιμο κράτος και όλοι οι νόμιμοι φορείς εξουσίας. Το ότι εν τέλει το πραξικόπημα εδραιώθηκε σχεδόν αμέσως δεν αναιρεί την φύση του ως μιας στρατιωτικής επιχείρησης με δυο αντίπαλες πλευρές. Απλά ήταν πολύ πετυχημένη επιχείρηση, δυστυχώς. Κώστας ✍ 19:32, 10 Αυγούστου 2019 (UTC)

Συμφωνώ ότι το συγκεκριμένο πρότυπο ή όποιο πλαίσιο πληροφοριών είναι περιττό στο συγκεκριμένο λήμμα, δεν υπήρξε στρατιωτική σύγκρουση ούτε αντιμαχόμενες παρατάξεις. Κάποιοι ιδιοποιήθηκαν ένα απόρρητο σχέδιο εθνικής ασφάλειας της εποχής για να καταλάβουν την εξουσία, κινητοποιώντας το κρατικό μηχανισμό ο οποίος πίστεψε ότι όντως υπήρχε ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Υπήρξε παραπλάνηση και όχι σύγκρουση.
Αντιγόνη (συζήτηση) 19:49, 10 Αυγούστου 2019 (UTC)

Με βρίσκει σύμφωνο η επιφύλαξη για την καταλληλότητα της χρήσης του συγκεκριμένου πλαισίου στρατιωτικής σύγκρουσης στο λήμμα. Ο Κώστας γράφει ότι "Η απουσία ουσιαστικής αντίστασης δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε διαπάλη, απλά ότι αυτή ήταν εξαιρετικά ανισόρροπη". "Εξαιρετικά ανισόρροπη", όμως, ήταν π.χ. η μάχη των Θερμοπυλών. Στην περίπτωση του πραξικοπήματος του 1967 η εξουσία κατελήφθη από τους πραξικοπηματίες κατ' ουσίαν αμαχητί. Δηλαδή, αν και υπήρχαν αντίπαλες πλευρές (η πολιτική ηγεσία και οι πραξικοπηματίες), δεν υπήρξε κάποια στρατιωτική σύγκρουση. Ασμοδαίος (συζήτηση) 12:31, 11 Αυγούστου 2019 (UTC)

Δεν έχω αντίρρηση στην αφαίρεση του προτύπου και την αντικατάστασή του από άλλο πιο ενδεδειγμένο. Σημειώνω μόνο ότι στην αγγλική ΒΠ το πρότυπο χρησιμοποιείται κατά κόρον για τέτοιους σκοπούς. Περί της ύπαρξης ουσιαστικής αντίστασης, θεωρώ αυταπόδεικτο ότι σε ένα πραξικόπημα υπάρχουν δυο αντιπαρατιθέμενες πλευρές. Λόγω της φύσεως ενός πραξικοπήματος, το αν υπάρξει, ή μάλλον πορλάβει να εκδηλωθεί, αντίσταση, εξαρτάται από τις δυνάμεις, τις ικανότητες, τον σχεδιασμό και την αποφασιστικότητα των ηγεσιών των δυο πλευρών. Είτε θα πετύχει αμέσως, είτε θα αποτύχει. Έχουμε πολλά παραδείγματα, τα βενιζελικά κινήματα του 1933 και 1935, το "αντικίνημα" του βασιλιά, το κίνημα του Ναυτικού, κλπ. Κώστας ✍ 18:20, 11 Αυγούστου 2019 (UTC)

Πρότυπο

"Αίτα: Κατάλυση κοινοβουλευτικού πολιτεύματος" Μα, οι ίδιοι οι συνταγματάρχες προχώρησαν σε ανάκληση άρθρων του συντάγματος καταλύοντας το πολίτευμα, δεν υπήρξε ως αιτία. Οι συνταγματάρχες επικαλέστηκαν "κομμουνιστικό κίνδυνο" καθώς όμως η Βικιπαίδεια δεν ξεπλένει κανέναν, έγινε και της μοδός τώρα τελευταία αυτή η έκφραση, προχώρησα στην προσθήκη ως αιτίας της αναταραχής που προϋπήρχε. Συνεχίζοντας στην ημερήσια διάταξη, η προσθήκη των εξής " Ανατροπή της κυβερνήσεως Κανελλόπουλου
Κήρυξη στρατιωτικού νόμου
Εγκαθίδρυση στρατιωτικού καθεστώτος " δεν δύναμαι να κατανοήσω πώς ακριβώς ξεπλένει το καθεστώς των συνταγματαρχών εκτός και αν η παράθεση των γεγονότων ως έχουν αποτελεί ξέπλυμα. Τραγική ειρωνεία να μιλούν για ξέπλυμα αυτοί που είχαν το Ζ στην υπογραφή τους. Η τυφλή αναίρεση, λοιπόν, είναι στο γενικότερο πλαίσιο της στοχοποίησης εμού από τη συγκεκριμένη συντάκτη. --GreatBernard (συζήτηση) 08:01, 18 Απριλίου 2022 (UTC)

Μαργαρίτα Παπανδρέου,Παπαχελάς

Και δε συμμαζεύεται. Απαιτούνται ΠΟΛΥ καλύτερες πηγές. Ιπποκράτης (συζήτηση) 16:06, 14 Οκτωβρίου 2022 (UTC)

Η συγκεκριμένη ενότητα απλώς επιβαρύνει τη συζήτηση και δεν αποσκοπεί σε τίποτα. Επιπλέον είναι και ανακριβής καθώς ο Παπαχελάς αποτελεί αρκετά αξιόπιστη πηγή για την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Το δε βιβλίο της Παπανδρέου βλέπω ότι χρησιμοποιείται μόνο για να τεκμηριώσει δική της προσωπική εμπειρία και συνεπώς στο συγκεκριμένο πλαίσιο είναι αποδεκτή.--Diu (συζήτηση) 16:26, 14 Οκτωβρίου 2022 (UTC)

Καλημέρα Diu. Διαφωνώ. Η κριτική μου , δε πάει στο έργο του Παπαχελά "Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας" αλλά στη συνέντευξη που έδωσε ο Παττακός στον Παπαχελά (βλ. συν. 2002 στο mega , παραπομπή υπ αριθμόν 2). Οσων αφορα το λήμμα, χρησιμοποιούνται μαρτυρίες όπως της Β. Σοφίας (βλ παρ.4) χωρίς απολύτως καμία τεκμηρίωση, όπως παρατηρείται και στις μαρτυρίες του Κωσταντίνου, και του Παπανδρέου. Παράλληλα άλλες ενότητες, όπως η ενότητα "Ο βασιλιάς υποχωρεί, η χούντα νομιμοποιείται" έχουν μονο 1 παραπομπή.Ένα χάλι γενικά. Και όχι, το οτι ξύπνησε η Μ. Παπανδρέου απο τους πυροβολισμούς, δεν είναι εγκυκλοπαιδικό. Ιπποκράτης (συζήτηση) 07:20, 15 Οκτωβρίου 2022 (UTC)

Δεν διαφωνώ σε αυτά που γράφεις.--Diu (συζήτηση) 13:26, 15 Οκτωβρίου 2022 (UTC)