Συζήτηση αρχείου:Pahis-haralambos-apokria-stin-kerkyra.jpeg

H φωτογραφία του πίνακα είναι δική σου? Διαφορετικά τα δικαιώματα ανήκουν σε αυτόν που τον φωτογράφισε, στο βιβλίο όπου τη βρήκες εκτυπωμένη κ.ο.κ. --ΗΠΣΤΓ 16:27, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Όχι ακριβώς, αυτό ισχύει αν πρόκειται για αρχειακό υλικό που βγαίνει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα από ένα βιβλίο, λεύκωμα ερευνητή κλπ με άγνωστο δημιουργό. Όταν ο δημιουργός είναι γνωστός και έχει 70+ από το θάνατό του είναι free - Badseed ^{απάντηση} 17:03, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Η συγκεκριμένη προέρχεται από βιβλίο και τα δικαιώματα είναι σαφώς του εκδότη του βιβλίου που έφτιαξε το αρχείο. Δεν μιλάμε για φωτογραφία που πήγε και τράβηξε κάποιος ενός έργου, αλλά για συγκεκριμένη εικόνα που βρίσκεται σε κάποιο βιβλίο. Δεν είναι free αυτές οι εικόνες. Μόνο εύλογη χρήση δικαιολογείται εδώ, ως αντιπροσωπευτικά δείγματα έργου του καλλιτέχνη--ΗΠΣΤΓ 17:13, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Ποιο είναι το δημιουργικό έργο του εκδότη το οποίο πρέπει να προστατευθεί; Και ποια η διαφορά του εκδότη από έναν ιδιώτη-χρήστη της Βικιπαίδειας που μπορεί να ανεβάσει μια εικόνα; Σε όλες τις περιπτώσεις πρόκειται για όσο το δυνατόν πιστά αντίγραφα του πρωτότυπου έργου. — Geraki ^Σ_Μ 17:20, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Το "δημιουργικό" έργο του εκδότη είναι ότι χρησιμοποίησε έναν άνθρωπο ή μία ομάδα ανθρώπων για να έχει μια συγκεκριμένη φωτο. --ΗΠΣΤΓ 17:27, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Δισδιάστατη πιστή απεικόνιση δισδιάστατου έργου με ληγμένα δικαιώματα είναι ελεύθερη, ενώ πράγματι ο φωτογράφος ξοδεύτηκε. Για το λόγο αυτό άλλωστε και το ΕΛΙΑ βάζει τη στάμπα με το όνομά τους. Γιατί είναι ελεύθερες οι εικόνες πινάκων, φωτογραφιών με >70 χρόνια μετά το θάνατο του δημιουργού. Με την παραμόρφωση του υλικού μέσω της στάμπας, κρατά το πρωτότυπο και δείχνει περίπου πως είναι.--Focal ^Point 17:45, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Το αν δικαιούται πνευματικά δικαιώματα για την αντιγραφή ενός παλιότερου έργου παίζει από χώρα σε χώρα ακόμη και εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πρέπει να διερευνηθεί περισσότερο το θέμα. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο σημαίνει ότι θα πρέπει να διαγραφεί οποιαδήποτε εικόνα είναι σεσημασμένη με {{κκ}} και δεν είναι δημιουργημένη από χρήστη, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος τους δεν ισχύει ούτε η "εύλογη χρήση". Έχουμε αποφάσεις δικαστηρίων ή μιλάμε υποθετικά; — Geraki ^Σ_Μ 18:00, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Ρίξε μια ματιά αν θέλεις στους παρακάτω συνδέσμους: http://insomnia.gr/comments.php?catid=10&id=1149 και http://elawyer.blogspot.com/2006/02/blog-post_14.html και αυτό επίσης για τον φωτογράφο του Che http://www.bbc.co.uk/greek/entertainment/story/2004/03/040311_che.shtml. Κι αυτό ίσως βοηθήσει από τη βιβλιοθήκη του Ιοόνιου πανεπιστήμιου http://dlib.ionio.gr/ctheses/0304tab475/Zografou-Mandila_Copyright.doc. --ΗΠΣΤΓ 18:14, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

• Όταν περάσουν 70 χρόνια από το θάνατο του φωτογράφου του Τσε η εικόνα θα είναι ελεύθερη. Τώρα φυσικά δεν είναι.
• "Ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα": Δηλαδή η φωτογράφηση γλυπτού του Πραξιτέλη (με φωτισμό, γωνία κλπ) είναι πρωτότυπο έργο. Η πιστή αναπαραγωγή δισδιάστατου έργου δεν εμπεριέχει πρωτοτυπία.
• Το google δε δημοσίευε/δημοσιεύει φωτογραφίες από δισδιάστατα έργα δημιουργών που είχαν αποδημήσει πάνω από 70 χρόνια πριν. Δημοσίευε φωτογραφίες με εμπορικά δικαιώματα.

Πείθεσαι ή να φωνάξουμε τον τον ειδικό;--Focal ^Point 18:50, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Το ζήτημα δεν είναι να πειστεί κανείς. Το ζήτημα είναι να κάνουμε καθαρή δουλειά υπό τη σύμβαση της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας. Γιατί κατά τα άλλα δεν πιστεύω σε τίποτα από όλα αυτά. --ΗΠΣΤΓ 18:53, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Φυσικά και δεν είναι ζήτημα το αν θα πειστεί κάποιος αλλά τι ισχύει και πως πρέπει να εφαρμοστεί εδώ. Για τους συνδέσμους: Ο πρώτος δεν αφορά εικόνες "που ο δημιουργός τους έχει πεθάνει πριν από 70 χρόνια" αλλά σύγχρονες. Ο δεύτερος είναι μια καλούτσικη ανάλυση του νόμου περί π.δ. αλλά δεν γράφει σε κάποιο σημείο κάτι που να μας οδηγεί σε συμπέρασμα ότι και τα αντίγραφα προστατεύονται όπως τα πρωτότυπα έργα. Ο τρίτος αφορά πάλι σύγχρονη εικόνα (που φυσικά καλύπτεται από π.δ.) και ο τέταρτος αποτελεί απλώς μια αφελή και γεμάτη λάθη εργασία φοιτητριών όπου δεν βρίσκεται και κάτι σχετικό με το θέμα "αντίγραφα έργων που αποτελούν κοινό κτήμα".

«Το "δημιουργικό" έργο του εκδότη είναι ότι χρησιμοποίησε έναν άνθρωπο ή μία ομάδα ανθρώπων για να έχει μια συγκεκριμένη φωτο.» Σαν να λέμε ότι το να βάλει πέντε ανθρώπους να πληκτρολογήσουν απ'την αρχή το Συμπόσιο του Πλάτωνα του δίνει και τα πνευματικά δικαιώματα; Η σύνθεση του βιβλίου φυσικά και είναι, και γι'αυτό έχει τα πνευματικά δικαιώματα για το βιβλίο αλλά για το έργο που αποτελεί κοινό κτήμα για ποιό λόγο;

Ο ειδικός έχει γράψει «Το σύστημα του droit d’auteur αντίθετα, επικεντρωνόμενο κυρίως στην καλλιτεχνική δημιουργία, απαιτεί το δημιούργημα να είναι έκφραση της προσωπικότητας του δημιουργού. Με το πέρασμα του χρόνου η διαφορά των δύο συστημάτων μειώνεται, αφού το κριτήριο της προσωπικότητας του δημιουργού είναι αφηρημένο και δύσχρηστο. Έτσι συνήθως απαιτείται ένα ελάχιστο "δημιουργικό ύψος", το οποίο μπορεί να προκύπτει και από το κριτήριο της "στατιστικής μοναδικότητας".» Προφανώς δεν υπάρχει έκφραση της προσωπικότητας του φωτογράφου όταν προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτυπώσει πιστά την έκφραση της προσωπικότητας κάποιου που έχει πεθάνει τουλάχιστον 70 χρόνια πρωτύτερα. Με λίγα λόγια: Δεν δημιουργεί: αντιγράφει. — Geraki ^Σ_Μ 19:29, 24 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Για τις φωτογραφίες ζωγραφικών πινάκων θα έλεγα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, προβληματίζομαι όμως από το γεγονός ότι στο λινκ που παραπέμπει το Γεράκι στα Κόμμονς και η Γαλλία και η Γερμανία το θεωρούν αμφισβητούμενο. Ειδικά στη Γαλλία, απ'ό,τι είδα από το λινκ στην υποσελίδα χρήστη, υπάρχουν αντιφατικές αποφάσεις Εφετείων. Γενικά η φωτογραφία έχει μάλλον χαμηλή προϋπόθεση προστασίας (στατιστική μοναδικότητα). Άρα αν υπάρχουν περισσότεροι του ενός τρόποι να φωτογραφηθεί ένα έργο (στήσιμο φωτισμού, μηχανής κλπ.), τότε μπορεί να υποστηριχθεί ότι η φωτογραφία έργου τέχνης είναι πνευματικό δημιούργημα και προστατεύεται. Ελληνικές αποφάσεις δεν έχω υπ'όψιν μου. Προσωπικά θα έτεινα (χωρίς να ξέρω τις λεπτομέρειες του κλάδου) να μη δεχθώ προστασία για κάτι τέτοιο, αλλά νόμίζω ότι (δυστυχώς) τα ελληνικά δικαστήρια είναι λίγο large με την προστασία και, αν υπάρχουν γαλλικές αποφάσεις που την δέχονται, πολύ πιθανόν να την δεχθούν και τα ελληνικά. Δημιουργία λόγω επένδυσης (που λέει ο Κ.) δεν παίζει στο συγκεκριμένο, είναι θέμα μόνο στατιστικής μοναδικότητας (100 άνθρωποι θα έβγαζαν ακριβώς την ίδια φωτογραφία;). Δε σας φώτισα, αλλά κάτι περισσότερο δεν ξέρω κι εγώ και, ούτως ή άλλως, αν δεν υπάρχουν αποφάσεις δικαστηρίων (και αρκετές, όχι μεμονωμένες), υποθετικά μιλάμε πάντα --Αρχίδαμος^{μίλα μου} 09:05, 25 Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)