Συνθήκη του Τάρτου (Ρωσία - Φινλανδία)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Συνθήκη του Τάρτου (ρώσικα: Тартуский мирный договор, φινλανδικά: Tarton rauha) μεταξύ της Φινλανδίας και της Σοβιετικής Ρωσίας υπογράφτηκε στις 14 Οκτωβρίου 1920 στο Τάρτου μετά από διαπραγματεύσεις τεσσάρων μηνών. Η συνθήκη όρισε τα σύνορα μεταξύ της Φινλανδίας και της Σοβιετικής Ρωσίας μετά τον Φινλανδικό εμφύλιο και τις Φινλανδικές εθελοντικές εκστρατείες στη Ρωσική Ανατολική Καρελία.
Με τη συνθήκη οριστικοποιήθηκαν τα σύνορα στα παλαιά σύνορα μεταξύ του αυτόνομου Μεγάλου Δουκάτου της Φινλανδίας και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η Φινλανδία επιπλέον προσάρτησε το Πέτσαμο μαζί με το λιμάνι του στον Αρκτικό Ωκεανό. Από το 1864 ο Τσάρος Αλέξανδρος Β΄ είχε υποσχεθεί να παραχωρήσει το Πέτσαμο στη Φινλανδία με αντάλλαγμα ένα μέρος του Καρελιανού Ισθμού.[1] Η Φινλανδία ακόμα συμφώνησε να αφήσει τις κατεχόμενες περιοχές της Ρέπολα (προσαρτήθηκε στη Φινλανδία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της Βιένα) και του Ποραγιέρβι (προσαρτήθηκε στη Φινλανδία κατά την εκστρατεία του Άουνους) στη Ρωσική Ανατολική Καρελία.
Η συνθήκη περιείχε, πέρα από τα εδαφικά και συνοριακά ζητήματα, και άλλα άρθρα. Η Σοβιετική Ένωση όφειλε να εγγυηθεί την ελεύθερη ναυσιπλοΐα εμπορικών πλοίων από τα Φινλανδικά λιμάνια της λίμνης Λάντογκα στον Φινλανδικό Κόλπο μέσω του ποταμού Νέβα. Η Φινλανδία θα εγγυόταν την από ξηράς διακίνηση από τη Σοβιετική Ένωση στη Νορβηγία μέσω της περιοχής του Πέτσαμο. Ακόμα η Φινλανδία συμφώνησε να αφοπλίσει το παραλιακό φρούριο στο Ίνο, απέναντι από τη Σοβιετική πόλη της Κρονστάνδης που βρίσκονταν στη νήσο Κοτλίν. Ακόμα αποστρατικοποιήθηκαν τα εξωτερικά Φινλανδικά νησιά του Κόλπου της Φινλανδίας.
Η Συνθήκη καταλύθηκε από τη Σοβιετική Ένωση το 1939 όταν εισέβαλε στη Φινλανδία.
Η Φινλανδική Αντιπροσωπεία Επεξεργασία
Η Σοβιετική Αντιπροσωπεία Επεξεργασία
Δείτε ακόμα Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Pieni tietosanakirja, [1] "Η γερουσία είχε προτείνει το 1863 ότι αν η υπόσχεση της παραχώρησης του εν λόγω εργοστασίου όπλων και της γύρω περιοχής στη Ρωσία μπορούσε να υλοποιηθεί, τότε η ανωτέρω αναφερόμενη παράκτια περιοχή μπορούσε να παραχωρηθεί στη Φινλανδία. Το 1864 υπήρχαν αυτοκρατορικά διατάγματα γι΄ αυτό, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ." (μετάφραση από αγγλικό κείμενο, το οποίο αποτελούσε μετάφραση από το πρωτότυπο φινλανδικό)