Συνθήκη του Φονταινεμπλώ (1762)
Η συνθήκη του Φονταινεμπλώ του 1762, ήταν μυστική συμφωνία όπου το βασίλειο της Γαλλίας παραχώρησε τα εδάφη της γαλλικής Λουιζιάνας στην ισπανική αυτοκρατορία. Η σύναψη της συνθήκης στο στο Φονταινεμπλώ, έγινε μετά την τελευταία μάχη του γαλλοϊνδιανικού πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1762, όπου επιβεβαιώθηκε ο έλεγχος του γαλλικού Καναδά από τη βρετανική αυτοκρατορία, ενώ παράλληλα στην Ευρώπη εξελισσόταν ο επταετής πόλεμος. Ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΕ΄ έχοντας απωλέσει το μεγαλύτερο τμήμα του Καναδά πρότεινε στον σύμμαχο του Κάρολο Γ΄ της Ισπανίας την παραχώρηση της περιοχής της Λουιζιάνας μαζί με τη Νέα Ορλεάνη,[1] κάτι που ο Κάρολος αποδέχτηκε στις 13 Νοεμβρίου 1762. Η συμφωνία αφορούσε ολόκληρη την έκταση της γαλλικής Λουιζιάνας, από τα Απαλάχια όρη έως τα Βραχώδη όρη της κοιλάδας του Μισσισιπή.
.svg)
Η συμφωνία κρατήθηκε μυστική, καθώς παράλληλα εξελισσόταν στο ίδιο κτήριο[2] οι αρχικές συνομιλίες για τη μετέπειτα συνθήκη των Παρισίων το 1763 όπου τερματίστηκε ο επταετής πόλεμος της Γαλλίας με τη Βρετανία και σύμφωνα με την οποία έγινε αναδιανομή των εδαφών της Λουιζιάνας με όριο τον Μισσισιπή, με τη Βρετανία να αποκτά το ανατολικό τμήμα και η Γαλλία να διατηρεί το δυτικό μαζί με τη Νέα Ορλεάνη. Η Ισπανία δεν αμφισβήτησε τον βρετανικό έλεγχο της ανατολικής Λουιζιάνας, καθώς γνώριζε ήδη πως θα είχε την επικυριαρχία στη δυτική. Επίσης, υπό τη συνθήκη των Παρισίων η Ισπανία είχε παραχωρήσει τη Φλόριντα στη Βρετανία και είχε τη Λουιζιάνα ως αποζημίωση.
Κατά τη συνθήκη των Παρισίων υπήρχε πρόβλεψη για μια περίοδο 18 μηνών κατά την οποία οι Γάλλοι άποικοι οι οποίοι δεν θα ήθελαν να υπόκεινται στον βρετανικό έλεγχο στην ανατολική Λουιζιάνα, θα μπορούσαν ελεύθερα να μεταναστεύσουν προς άλλες γαλλικές περιοχές. Πολλοί από τους αποίκους μετακινήθηκαν προς τη Λουιζιάνα, όπου μετέπειτα ανακάλυψαν πως η Λουιζιάνα είχε παραχωρηθεί στην Ισπανία. Η παραχώρηση της Λουιζιάνας προς την Ισπανία αποκαλύφθηκε στις 21 Απριλίου του 1764, όταν κοινοποιήθηκε στον Γάλλο κυβερνήτη πως θα πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες της μετάβασης. Οι Γάλλοι άποικοι της δυτικής Λουιζιάνας δεν αποδέχθηκαν τη συμφωνία και έδιωξαν τον Ισπανό κυβερνήτη ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί με την επανάσταση της Λουιζιάνας του 1768, η επιτυχία της οποίας ήταν βραχυπρόθεσμη καθώς κατά το επόμενο έτος καταστάλθηκε από τις ισπανικές δυνάμεις.[3]
Η απόκτηση της Λουιζιάνας επέκτεινε την κυριαρχία της ισπανικής αυτοκρατορίας στη Βόρεια Αμερική. Με την επιστροφή της Φλόριντα στην Ισπανία από τη Βρετανία το 1783 μετά το πέρας της Αμερικανικής Επανάστασης, οι ισπανικές περιοχές περιείκλειαν ολόκληρο τον κόλπο του Μεξικού και εκτείνονταν από τη Φλόριντα έως τον Ειρηνικό Ωκεανό στα δυτικά κατά μήκος ολόκληρης της βόρειας Αμερικής, και έως τον Καναδά προς τα βόρεια. To 1800 ωστόσο η Ισπανία επέστρεψε την περιοχή στη Γαλλία μέσω της τρίτης συνθήκης του Σαν Ιλντελφόνσο, και το 1801 η περιοχή πωλήθηκε από τη Γαλλία στις ΗΠΑ με την αγορά της Λουιζιάνας. Η σύγχρονη πολιτεία της Λουιζιάνας στις ΗΠΑ αποτελεί μια κατά πολύ μικρότερη περιοχή η οποία δημιουργήθηκε μετά την εξαγορά από τις ΗΠΑ και τον διαχωρισμό της Λουιζιάνας σε 2 περιοχές πριν και μετά τον 33ο παράλληλο, με τη σύγχρονη πολιτεία να αποτελεί το γεωγραφικό υπόλοιπο πριν τον 33ο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Herbermann, Charles. 'Louisiana' The Catholic Encyclopedia: An International Work of Reference on the Constitution, Doctrine, Discipline, and History of the Catholic Church. Encyclopedia Press, 1913, p. 380 (Original from Harvard University).
- ↑ «Treaty of Fontainebleau 1762». www.emersonkent.com. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «Louisiana: European Explorations and the Louisiana Purchase - Louisiana as a Spanish Colony (American Memory from the Library of Congress)». memory.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2018.