Η ΣΣ Λάτσιο (ιταλικά: SS Lazio, προφέρεται: [ˈlattsjo]) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ιταλίας με έδρα τη Ρώμη. Αποτελεί τμήμα του ευρύτερου αθλητικού σωματείου ΣΣ Λάτσιο. Ο σύλλογος, που ιδρύθηκε το 1900, έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του στην κορυφαία βαθμίδα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Η Λάτσιο υπήρξε δύο φορές πρωταθλήτρια και επτά φορές κυπελλούχος Ιταλίας, κατέκτησε πέντε φορές το Σούπερ Καπ Ιταλίας και μια φορα το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, όπως και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.[7]

ΣΣ Λάτσιο
ΠροσωνύμιοCapitolini,
Biancocelesti,
Biancazzurri,
Aquile,
Aquilotti
Ίδρυση9  Ιανουαρίου 1900
ΈδραΦορμέλλο[1], Ιταλία
ΣτάδιοΟλυμπιακό Στάδιο Ρώμης, Ρώμη
Χρώματαμπλε, λευκό και γαλάζιο
ΙδιοκτήτηςΚλαούντιο Λοτίτο
ΠρόεδροςΚλαούντιο Λοτίτο
ΠροπονητήςΣιμόνε Ιντσάγκι, Ρομπέρτο Μαντσίνι[2], Σβεν-Γιόραν Έρικσον[3], Στέφανο Πιόλι[3], Ζντένεκ Ζέμαν[4], Ιλάριο Καστάνερ[5], Λουίτζι Σιμόνι[6], Eugenio Fascetti και Μαουρίτσιο Σάρι
ΠρωτάθλημαΣέριε Α
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Ο σύλλογος είχε την πρώτη μεγάλη του επιτυχία το 1958, κερδίζοντας το εγχώριο κύπελλο. Το 1974, κατέκτησε τον πρώτο τίτλο του στη Σέριε Α. Τα τελευταία 15 χρόνια ήταν η πιο επιτυχημένη περίοδος στην ιστορία της Λάτσιο, κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1999, τον τίτλο της Σέριε Α το 2000, αρκετά εγχώρια κύπελλα και φτάνοντας στον πρώτο της τελικό στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1998.

Τα παραδοσιακά χρώματα της Λάτσιο είναι γαλάζια φανέλα και λευκό παντελόνι. Τα χρώματα θυμίζουν την αρχαία ελληνική κληρονομιά της Ρώμης. Η ομάδα διεξάγει τους εντός έδρας αγώνες της στο Στάδιο Ολίμπικο της Ρώμης, χωρητικότητας 72.698 θεατών. Η Λάτσιο έχει μακροχρόνια αντιπαλότητα με τη συμπολίτισσά της, Ρόμα, στο λεγόμενο «Ντέρμπι της Αιώνιας Πόλης» (ιταλικά: Derby della Capitale).

Ιστορία Επεξεργασία

Η Λάτσιο ιδρύθηκε στη Ρώμη στις 9 Ιανουαρίου 1900 ως αθλητικός σύλλογος δρομέων και αρχικά αγωνιζόταν στο στάδιο Rondinella στην εύπορη περιοχή Parioli της βόρειας Ρώμης. Τα χρώματά της, το γαλάζιο και το λευκό, προέρχονται από τα χρώματα της σημαίας της Ελλάδας, πατρίδας των Ολυμπιακών Αγώνων και του αθλητικού ιδεώδους. Έμβλημα της ομάδας είναι ο αετός, σύμβολο των ρωμαϊκών λεγεώνων. Η ονομασία της προέρχεται από την ευρύτερη περιφέρεια της ιταλικής πρωτεύουσας, το Λάτιο. Κύρια δεξαμενή άντλησης υποστηρικτών της ήταν αρχικά τα αστικά στρώματα, σε αντίθεση με τη συμπολίτισσα και μεγάλη της αντίπαλο ΑΣ Ρόμα που χρησιμοποιούσε ως έδρα το γήπεδο Testaccio στην ομώνυμη εργατική συνοικία του νότιου τομέα της πόλης.[8]

Χρώματα και εμβλημα Επεξεργασία

 
 
 
 
 
Αρχική αμφίεση

Τα ιστορικά χρώματα της Λάτσιο είναι το λευκό και το γαλάζιο, τα οποία επιλέχθηκαν προς τιμήν της Ελλάδας, γενέτειρας των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς η ρωμαϊκή κοινωνία ιδρύθηκε σε μια εποχή αναγέννησης του Ολυμπιακού πνεύματος, λίγα χρόνια μετά το 1896, όπου με πρωτοβουλία του Γάλλου Βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης εποχής.[9][10]

Το έμβλημα της Λάτσιο είναι ο Αετός (Aquila), ο οποίος επιλέχθηκε ως σύμβολο εξουσίας, νίκης και ευημερίας. Με τα χρόνια το έμβλημα της Λάτσιο έχει υποστεί αρκετές αλλαγές: το πρώτο πραγματικό επίσημο έμβλημα σχεδιάστηκε το 1912 και απεικονίζει μια ασπίδα με κάθετες ρίγες λευκές και γαλάζιες, οι οποίες στηρίζουν έναν αετό που κρατά με το ράμφος του μία κορδέλα, στην οποία αναγράφεται το όνομα της ομάδας.[11]

Λίγες εποχές αργότερα εμφανίζεται στο σύμβολο της Λάτσιο τη λέξη «Roma», το οποίο τροποποιήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών με τη βούληση του καθεστώτος Μουσολίνι. Στο τέλος της δικτατορίας, το έμβλημα των Biancocelesti ανακαινίστηκε με βάση το αρχικό στυλ. Το 1979, με την άφιξη του επαγγελματισμού στο ιταλικό ποδόσφαιρο, η Λάτσιο δημιούργησε ένα έμβλημα, το οποίο καταχωρήθηκε στο ιταλικό Γραφείο Εμπορικών Σημάτων και Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (Ufficio italiano brevetti e marchi), ένας μικρός μπλε στυλιζαρισμένος αετός, ο οποίος εμφανίστηκε στο ύφασμα που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Pouchain που έδρευε στη Ρώμη.[12] Ιδιαίτερο είναι το σύμβολο που υιοθετήθηκε στη δεκαετία του ογδόντα, το οποίο χαρακτηρίζεται μόνο από στυλιζαρισμένη εικόνα του αετού, ενώ αγαπήθηκε από τους οπαδούς της Λάτσιο περισσότερο, τόσο πολύ έτσι ώστε, σύμφωνα με την κατάταξη για τα πιο όμορφα εμβλήματα ποδοσφαίρου από την Guerin Sportivo, φαίνεται να είναι το τρίτο πιο αποδεκτό.[13]

Το σημερινό έμβλημα του συλλόγου της πρωτεύουσας, με την τελευταία τροποποίηση το 1993, αντανακλά το στυλ των τελευταίων ετών, με ένα χρυσό αετό, που στηρίζεται στην ασπίδα με λευκές και γαλάζιες κάθετες ρίγες, στην οποία είναι χαραγμένο το όνομα της ομάδας. Το έμβλημα αυτό έχει αναθεωρηθεί σε ειδική έκδοση για την εκατονταετηρίδα της Λάτσιο[14] και έμεινε για ένα πλήρες έτος στη φανέλα της Λάτσιο, με την επιγραφή ένατη Ιανουαρίου του 2000 στο εσωτερικό της ασπίδας με λευκές και γαλάζιες λωρίδες που στηρίζουν τον αετό με στυλιζαρισμένη μορφή και με μεγάλα γράμματα ο αριθμός 100, με το ​​οποίο επρόκειτο να μείνουν στη μνήμη τα χρόνια από την ίδρυση του παλαιότερου ποδοσφαιρικού συλλόγου στην ιταλική πρωτεύουσα.

Τίτλοι Επεξεργασία

Εθνικοί Επεξεργασία

Πρωταθλήτρια (2): 1973-74, 1999-00
Νικήτρια (7): 1958, 1997-98, 1999-2000, 2003-04, 2008-09, 2012-13, 2018-19
Νικήτρια (5): 1998, 2000, 2009, 2017, 2019
Πρωταθλήτρια (1): 1968-69

Ευρωπαϊκοί Επεξεργασία

Νικήτρια (1): 1998-99
Νικήτρια (1): 1999
Νικήτρια (1): 1971

Διεθνείς Επεξεργασία

  • Τουρνουά Άμστερνταμ:
    • Νικήτρια (1): 1999

Παίκτες Επεξεργασία

Τρέχουσα σύνθεση Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: 30 Ιανουαρίου 2019[15]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
1   Τ Θωμάς Στρακόσια
3   Α Λουίζ Φελίπε
4   Α Πάτρικ
5   Α Τζόρνταν Λουκάκου
6   Μ Λούκας Λέιβα
7   Μ Βαλόν Μπερίσα
8   Α Ντούσαν Μπάστα
10   Μ Λουίς Αλμπέρτο
11   Μ Χοακίν Κορέα
13   Α Γουάλας
15   Α Μπάστος
14   Α Ρίζα Ντουρμίσι
16   Μ Μάρκο Παρόλο (δεύτερος αρχηγός)
17   Ε Τσίρο Ιμόμπιλε
No. Έθνος Θέση Παίκτης
19   Μ Σέναντ Λούλιτς (αρχηγός)
20   Ε Φελίπε Καϊσέδο
21   Μ Σεργκέι Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς
23   Τ Γκίντο Γκερέρι
24   Τ Σίλβιο Προτό
25   Μ Μίλαν Μπάντελ
26   Α Στέφαν Ράντου
27   Μ Ρομούλο (δανεικός από την Τζένοα)
30   Ε Πέδρο Νέτο (δανεικός από την Μπράγκα)
32   Μ Ντανίλο Κατάλντι
33   Α Φραντσέσκο Ατσέρμπι
66   Μ Μπρούνο Ζορντάο (δανεικός από την Μπράγκα)
77   Ε Άνταμ Μάρουσιτς

Βαθμολογία στην ΟΥΕΦΑ Επεξεργασία

Ο παρακάτω πίνακας αναγράφει την θέση της Λάτσιο στην βαθμολογία στην ΟΥΕΦΑ, καθώς και τις 3 ομάδες που την προπορεύονται και που την ακολουθούν.[16]

Τελευταία ενημέρωση: 12 Ιανουαρίου 2014.
Θέση Ομάδα Βαθμοί
39   Μπορντό 51.866
40   Βιγιαρρεάλ 51.685
41   Τβέντε 50.629
42   Λάτσιο 50.621
43   Άντερλεχτ 50.220
44   Άλκμααρ 48.129
45   Μεταλίστ 45.526

Προπονητικό επιτελείο Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: 7 Σεπτεμβρίου 2017[17]
Ιδιότητα Όνομα
Προπονητής   Σιμόνε Ιντζάγκι
Βοηθός προπονητή   Μασιμιλιάνο Φάρρις
Προπονητής τερματοφυλάκων   Ανταλμπέρτο Γκριτζιόνι
Προπονητές φυσικής κατάστασης   Αντριάνο Μπιανκίνι

  Αλεσάντρο Φόντε

  Φάμπιο Ρίπερτ

Στατιστικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Τζουζέπε Φαβάλι κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων εμφανίσεων με τη Λάτσιο, έχοντας κάνει 401 εμφανίσεις από το 1992 μέχρι το 2004 [18].

Ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Λάτσιο είναι ο Σίλβιο Πιόλα, σκοράροντας 148 γκολ.[18]

Η μεγαλύτερη προσέλευση θεατών σε αγώνα της Λάτσιο έγινε στις 12 Μαΐου 1974, με αντίπαλο την Φότζια, όπου σε αυτό το ματς η Λάτσιο κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα.

 
Τομάσο Ρόκι

Ιστορικοί ποδοσφαιριστές Επεξεργασία

Αρκετοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές έχουν περάσει από τις τάξεις της Λάτσιο. Μερικοί από αυτούς:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 www.sslazio.it/it/societa/profilo. Ανακτήθηκε στις 12  Οκτωβρίου 2018.
  2. (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 8  Μαρτίου 2019.
  3. 3,0 3,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2019.
  4. (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2019.
  5. (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 11  Μαρτίου 2019.
  6. (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουνίου 2019.
  7. «Palmares». S.S. Lazio (στα Italian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  8. «Το ποδόσφαιρο στη Ρώμη». UEFA (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2015. 
  9. «"I colori saranno quelli della bandiera greca..."». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2013. 
  10. «Pierre de Coubertin e quella frase mai detta». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2012. 
  11. 1912/13 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. sslazio1900.it
  12. «Museo delle maglie della Lazio». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2014. 
  13. «La classifica degli stemmi più belli del calcio, Lazio al terzo posto». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2013. 
  14. GU Serie Generale n.179 del 2-8-2000 gazzettaufficiale.i
  15. «Squad - Lazio ǀ Lega Serie A» (στα Italian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018. 
  16. «Βαθμολογία UEFA». UEFA. http://www.uefa.com/memberassociations/uefarankings/club/index.html. 
  17. «Προσωπικό». Σ.Σ. Λάτσιο (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  18. 18,0 18,1 «Record». S.S. Lazio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  19. «Tommaso Rocchi». ESPN. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2009. 
  20. «Goran Pandev». ESPN. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία