Συντεταγμένες: 47°16′8″N 39°20′6″E / 47.26889°N 39.33500°E / 47.26889; 39.33500

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Τάναϊς (αποσαφήνιση).

Η Τάναϊς (ρωσικά: Танаис) ή Τάναης,[1] ήταν αρχαία αποικία της Μιλήτου στο βορειοανατολικό άκρο της Μαιώτιδας λίμνης στην περιοχή της Σαρματίας, από τις πιο απομονωμένες ελληνικές αποικίες. Πήρε την ονομασία της από τον ομώνυμο ποταμό (σύγχρονος ποταμός Ντον), και στην σημερινή εποχή σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η πόλη Ροστόφ επί του Ντον της νοτιοδυτικής Ρωσίας.

Τάναϊς
Τάναϊς
Танаис
Άποψη του αρχαιολογικού πάρκου Ταναΐδος, 2017
Τάναϊς is located in Ευρώπη
Τάναϊς
ΤοποθεσίαΝεντβιγκόφκα, Περιφέρεια Ροστόφ, Ρωσία
ΠεριοχήΜαιώτιδα λίμνη
ΕίδοςΟικισμός
Ιστορία
Κατασκευαστήςαποικία της Μιλήτου
Ίδρυσητέλη 3ου αιώνα π.Χ.
Εγκατάλειψητέλη 5ου αιώνα
ΠερίοδοιΕλληνιστική εποχή έως Ύστερη αρχαιότητα
ΠολιτισμοίΕλληνικός, Σαρματικός
Σημειώσεις
ΚατάστασηΕρείπια
ΙδιοκτησίαΔημόσια περιουσία
Πρόσβαση κοινούΝαι
Ιστοσελίδαmuseum-tanais.ru

Περιγραφή Επεξεργασία

Οι γηγενείς κάτοικοι της περιοχής ονομάζονταν Τάναϊτες από τους αρχαίους Έλληνες, και ήταν σαρματικός λαός στα βορειοανατολικά του συγγενούς φύλου των Ροξολάνων.[2]

Οι Μιλήσιοι ίδρυσαν την αποικία τους στην περιοχή τον 3ο αιώνα π.Χ., αρκετά αργότερα από το κύριο κύμα του Β´ ελληνικού αποικισμού του 8ου έως 6ου αιώνα π.Χ., και έδωσαν στην πόλη το όνομα του ποταμού Τάναϊς ο οποίος κυλούσε στην περιοχή και ο οποίος κατά την αρχαιότητα λογίζονταν ως το φυσικό σύνορο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.[3] Κατά τον ψευδο-Πλούταρχο στο έργο με τίτλο Περί ποταμών και όρων επωνυμίας, ο ποταμός παλαιότερα ονομαζόταν Αμαζόνιος καθώς στην περιοχή ζούσαν οι θρυλικές Αμαζόνες, ενώ ο Τάναϊς ήταν ο γιος του Βήρωσσου και της Αμαζόνας Λυσσίπης ο οποίος πνίγηκε στα νερά του ποταμού και έτσι έκτοτε δόθηκε το όνομα του στο ποτάμι,[4][1] ωστόσο γλωσσολογικά εκτιμάται πως πιθανώς αποτελεί παραφθορά της σκυθικής λέξης Ντον ή Νταν (νερό).[3]

Η πόλη εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής με ανεπτυγμένο εμπόριο, όπου οι γειτονικές ντόπιες φυλές εμπορεύονταν δέρματα και σκλάβους σε αντάλλαγμα για κρασί, ρουχισμό, και άλλα αντικείμενα τα οποία δεν είχαν διαθέσιμα στον δικό τους πολιτισμό. Με την πάροδο του χρόνου η πόλη υπέβαλε τις γειτονικές ακτές στον άμεσο έλεγχο της, αλλά μετά από κάποιο διάστημα έχασε την αυτοδιάθεση της από το ελληνιστικό βασίλειο του Βοσπόρου. Προσπαθώντας να ανακτήσει και πάλι την ανεξαρτησία της, καταστράφηκε από τον Πολέμοντα Α´ στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ., και οι μετέπειτα αναφορές του Στράβωνα (1ος αιώνας π.Χ./μ.Χ.) αναφέρουν πως η πόλη δεν υπήρχε πλέον κατά την εποχή του.

Είναι πιθανό πως η πόλη ξανακτίστηκε μετά την καταστροφή της, ωστόσο η περιοχή δεν επανέκτησε ποτέ την προηγούμενη δύναμη και ευημερία της κατά τους επόμενους αιώνες.[5]

Φωτογραφικό υλικό Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2017. 
  2. «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TANAI´TAE». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017. 
  3. 3,0 3,1 «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TA´NAIS». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017. 
  4. «Pseudo-Plutarch, De fluviis,XIV. TANAIS». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017. 
  5. «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TA´NAIS (2)». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία