Ταϋγέτη
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Ταϋγέτη Μπασούρη (29 Ιουνίου 1914 - 28 Ιανουαρίου 2003), περισσότερο γνωστή ως Ταϋγέτη[1], ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
| Ταϋγέτη | |
|---|---|
| Γέννηση | 29 Ιουνίου 1914 Μαρούσι, Αθήνα |
| Θάνατος | 28 Ιανουαρίου 2003 (88 ετών) Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Ιδιότητα | κωμικός και ηθοποιός |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και αργότερα στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε τις πρώτες εμφανίσεις της την περίοδο της Κατοχής, ενώ το 1943 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Είχε ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ Θεάτρου και εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση εξορίστηκε στη Χίο, στη Μακρόνησο, στο Τρίκερι και στον Αϊ-Στράτη. [εκκρεμεί παραπομπή] Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο το 2003[2][3] και κηδεύτηκε στους Αγίους Αναργύρους.[4]
ΚαριέραΕπεξεργασία
Από το 1951 υπηρέτησε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) υποδυόμενη κυρίως κωμικούς ρόλους. Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες που συμμετείχε ανήκουν Η κάλπικη λίρα, Ο παπατρέχας και οι Δυο τρελοί και ο ατσίδας. Το 1973 πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, συμμετέχοντας στη σειρά Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή. Από το 1984 εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή της, το 1992. Η τελευταία της συμμετοχή στο θέατρο έγινε στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι». Αξίζει να σημειωθεί ότι, για τελευταία φορά, εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά Οι μεν και οι δεν, συγκεκριμένα, στο επεισόδιο 70 με τον τίτλο "Ψυχώ".
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1955 | Η κάλπικη λίρα[4] | περαστική |
| 1956 | Γραφείο συνοικεσίων[4] | πελάτισσα γραφείου |
| Ο ζηλιαρόγατος | κυρία Κοκκίνου[3] | |
| 1957 | Αγιούπα, το κορίτσι του κάμπου | |
| Μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς | πελάτισσα κανατά | |
| 1958 | Χαρούμενοι αλήτες | πελάτισσα κρεοπωλείου |
| Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας[4] | πελάτισσα ανθοπωλείου | |
| Ένας ήρως με παντούφλες | εκπρόσωπος επιτροπής | |
| 1959 | Ο θησαυρός του μακαρίτη[4] | μέντιουμ |
| Όσο υπάρχουν γυναίκες[4] | πελάτισσα ταξί | |
| Οι κληρονόμοι του Καραμπουμπούνα | Πηνελόπη Μυστρά | |
| 1960 | Τσακιτζής: Ο προστάτης των φτωχών | Καραγκιόζαινα |
| Αγνές ψυχές | ||
| 1961 | Το παιδί του δρόμου | |
| 1962 | Λαφίνα | |
| Το πιθάρι | Λένη | |
| Τέρμα τα δίφραγκα | Ευλαλία | |
| Πονεμένη μητέρα | ||
| Ο άντρας της γυναίκας μου | μέλλουσα ηθοποιός | |
| Τα Χριστούγεννα του αλήτη | ||
| 1963 | Το τεμπελόσκυλο | Αφροδίτη |
| Οι τουρίστες | ||
| Ευτυχώς χωρίς δουλειά | φιλόζωη | |
| Εμείς τα μπατιράκια | ||
| 1964 | Σχολή για σωφερίνες | πελάτισσα σχολής |
| Μια βδομάδα στον Παράδεισο | συγγενής | |
| Ζωή γεμάτη πόνο | γειτόνισσα | |
| Ζητιάνος μιας αγάπης | ||
| Έξω φτώχεια και καλή καρδιά[5] | Καλλιθέα | |
| Είναι μεγάλος ο καημός | Πανωραία | |
| 1965 | Φτωχό μου σπουργιτάκι | |
| Προδομένη | ||
| 1966 | Ο παπατρέχας | θεία Καλλιόπη [2] |
| Προξενήτρα πράκτωρ 017 | Περσεφόνη | |
| Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση | νύφη | |
| Ησαΐα χόρευε[5] | πελάτισσα κομμωτηρίου | |
| Δοσατζού: Επιχείρησις γαμπρός | αδελφή Γιαννάκη | |
| 1967 | Πάρε κόσμε | θεία [6] |
| Μανωλάκης ο τέντι μπόι | Καλλιθέα | |
| Κοκοβιός και Σπάρος στα δίχτυα της αράχνης | μάγισσα | |
| Η χαρτορίχτρα | πελάτισσα Μπουμπούς | |
| Ένας απένταρος λεφτάς[5] | ||
| Από λαχτάρα σε λαχτάρα | ||
| Τρελός παλαβός και Βέγγος[5] | Κίτσα | |
| 1968 | Ο μπακαλόγατος | Πανωραία |
| Ο κούκλος | Λουκία Λωλοκαμπέρου | |
| 1969 | Αλτ! Και σ' έφαγα | αδελφή Περικλή |
| Προκόπης ο απρόκοπος | ||
| 1970 | Δυο τρελοί και ο ατσίδας[3] | κυρία Τούτουκα |
| 1979 | Ο φαλακρός μαθητής | σύζυγος Οδυσσέα |
| 1987 | Όνειρο αριστερής νύχτας | |
| 1991 | Φανουρόπιτα[4] | |
| 1993 | Ζωή χαρισάμενη | |
| 1996 | Μη μου άπτου[3] | γυναίκα στη στάση |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου - Πρόσωπα». www.nt-archive.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 «Ταϋγέτη Μπασούρη. Η "άσχημη" καρατερίστα που συνεργάστηκε με το Θανάση Βέγγο». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. 23 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Λαζαρίδου, Ελένη (19 Μαρτίου 2020). «Ταϋγέτη Μπασούρη: Η ομορφότερη «άσχημη» του ελληνικού κινηματογράφου ήταν μια πραγματική αγωνίστρια ζωής». MAXMAG. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Εφυγε, πλήρης ημερών, η ηθοποιός Ταϋγέτη Μπασούρη». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Αφιέρωμα στην Ταϋγέτη (Μπασούρη)». www.lifo.gr. 28 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Ελευθεριώτη, Διονυσία (2019). Σχήμα λόγου και χιούμορ στα σενάρια του ελληνικού κινηματογράφου. Φλώρινα: Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. σελ. 77.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
Ταϋγέτη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Ταϋγέτη (Νυχτερινός Επισκέπτης) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
