Τζιουνεΐτ Μπέης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Τζιουνεΐτ Μπέης (τούρκικα:Cüneyt Bey) (πριν το 1402 - 1426), γνωστός και ως Ιζμίρογλου Τζιουνεΐτ (İzmiroğlu Cüneyt), ήταν διοικητής (Μπέης) του Αϊδινίου, στις αρχές του 15ου αιώνα.Ο ίδιος συμμετείχε ενεργά στην Οθωμανική Μεσοβασιλεία.
| Τζιουνεΐτ Μπέης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | جنيد بك ازمير اوغلى (Οθωμανικά Τουρκικά) |
| Γέννηση | 14ος αιώνας |
| Θάνατος | 1425 ή 1426 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Μπεηλίκι του Αϊδίν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Bey of Aydin (1405–1426) |
Ιστορία Επεξεργασία
Το Μπεϊλίκι του Αϊδινίου, ήταν ένα μικρό πριγκηπάτο στη Δυτική Ανατολία, που προέκυψε από τη διάλυση του Σελτζουκικού Σουλτανάτου του Ρουμ.Το μπεϊλίκι, έλεγχε και ένα τμήμα των ακτών στο Αιγαίο.Παρά το γεγονός ότι «απορροφήθηκε» από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1390, αποκαταστάθηκε μετά τη Μάχη της Άγκυρας το 1402, όταν ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Α΄ ηττήθηκε από τον Ταμερλάνο.
Ο Τζιουνεΐτ, του οποίου ο πατέρας ήταν για πολλά χρόνια διοικητής της Σμύρνης, πήρε τον έλεγχο της Εφέσου το 1403 και προσπάθησε να κερδίσει τον έλεγχο του Αϊδινίου από τον Ουμούρ Β΄. Έπειτα, έκανε μια προσπάθεια να ελευθερώσει τον πατέρα του, που είχε φυλακιστεί, εισβάλλοντας κρυφά στο φρούριο, ελευθερώνοντας τελικά τον ίδιο και τους άλλους φυλακισμένους.
Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Μεσοβασιλείας (1402 - 1413) Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Μεσοβασιλείας, ο Τζιουνεΐτ, υποστήριξε τον Ίσα Τσελεμπή να καταλάβει τα φρούρια της Φιλαδέλφειας, του Κεμάλπασα, των Σάρδεων, αλλά και του Αιγαίου.Σύντομα όμως, ο Σουλεϊμάν Τσελεμπή, ο πιο ισχυρός από τους Οθωμανούς πρίγκηπες, κατάφερε να εισβάλλει στην περιφέρειά του το 1406.Παρά το γεγονός ότι ο Τζιουνεΐτ προσπάθησε να πολεμήσει, προδώθηκε απ' τους συμμάχους του.Ο Σουλεϊμάν του έδωσε χάρη και επέστρεψε πίσω στο Μπεϊλίκι του. Όταν ο Σουλεϊμάν, γύρισε πίσω στη Ρούμελη να πολεμήσει τον Μουσά Τσελεμπή, ο Τζιουνεΐτ τον συνόδεψε ως Σαντζάκ μπέης (διοικητής) της Οχρίδας στη Μακεδονία. Κατά τα τελευταία χρόνια της μεσοβασιλείας, επέστρεψε πίσω στην Ανατολία και στο μπεϊλίκι του.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεχμέτ Α΄ (1413 - 1421) Επεξεργασία
Το 1415, μετά τη νίκη του στη Μεσοβασιλεία, ο Μεχμέτ Α΄, επέστρεψε στην Ανατολία.Κατέκτησε τα φρούρια του Αλίαγα, του Κεμάλπασα και τελικά έφτασε στη Σμύρνη. Εκεί σύμφωνα με τον Δούκα, συναντήθηκε με έναν μεγάλο αριθμό τοπικών αρχόντων, οι οποίοι προσέφεραν τη βοήθειά τους κατά του Τζιουνεΐτ μπέη.Το έκαναν αυτό για να στηρίξουν τον «ευγενικό και καλοσυνάτο» χαρακτήρα του σουλτάνου, αλλά και λόγω της πονηριάς και της αρπακτικότητας του Τζιουνεΐτ. Ταυτόχρονα, η μητέρα, η γυναίκα και τα παιδιά του Τζιουνεΐτ, εμφανίστηκαν δηλώνοντας την υποταγή τους και παρακαλώντας τον να τον συγχωρέσει.
Τελικά, ο Σουλτάνος, συγχώρεσε τον Τζιουνεΐτ, ο οποίος, εμφανίστηκε αυτοπροσώπως και δήλωσε την υπακοή του. Έτσι το μπεϊλίκι του, προσαρτήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο Κιουνεΐτ, διορίστηκε ως Σαντζάκ μπέης στη Νικόπολη της Βουλγαρίας. Λίγο καιρό αργότερα, ο Μουσταφά Τσελεμπή και ο γιος του, Βαγιαζήτ, οι οποίοι δεν είχαν εμφανιστεί στην Οθωμανική Μεσοβασιλεία, εμφανίστηκαν στη Ρούμελη.Επειδή όμως, ο Μεχμέτ, δεν εμπιστευόταν τον Τζιουνεΐτ, έστειλε δυο άντρες να τον σκοτώσουν. Όμως, ο Κιουνεΐτ, συνεργάστηκε με τον Μουσταφά Τσελεμπή, πριν τον ανακαλύψουν.Ο Μεχμέτ, νίκησε τις δυνάμεις του Μουσταφά, αλλά αυτός και ο Κιουνεΐτ, κατάφεραν να μπουν σε βυζαντινό έδαφος. Εκεί, μετά από συμφωνία του Μεχμέτ Α΄, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας, Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, φυλάκισε τον Μουσταφά στη Λήμνο και έκλεισε τον Κιουνεΐτ στη Μονή Παμμακαρίστου στην Κωνσταντινούπολη.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μουράτ Β΄ (μετά το 1421) Επεξεργασία
Όταν ο σουλτάνος Μεχμέτ Α΄, πέθανε το 1421, ο βυζαντινός αυτοκράτορας, Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος, είδε το γεγονός αυτό ως μία ευκαιρία να κατακτήσει την Καλλίπολη, αν και ο πατέρας του, Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, διαφωνούσε και ελευθέρωσε τον Μουσταφά και τον Τζιουνεΐτ, τους οποίους βοήθησε να διεκδικήσουν τον οθωμανικό θρόνο, εναντίον του 17χρονου Μουράτ Β΄. Ο Μουράτ, έστειλε τον βεζύρη του πατέρα του, Βαγιαζήτ πασά, να αυξήσει τον στρατό, με σκοπό την ήττα τους. Από τη στιγμή, όμως, που ο Βαγιαζήτ, συνάντησε τον Μουσταφά και τους οπαδούς του, έξω από την Ανδριανούπολη, οι στρατιώτες του τον εγκατέλειψαν κι έτσι ο Βαγιαζήτ παραδόθηκε και εκτελέστηκε από τον Κιουνεΐτ μπέη (Ιούλιος 1421).
Τον επόμενο χρόνο, ο Τζιουνεΐτ μπέης, συνόδεψε τον Μουσταφά Τσελεμπή στην Ανατολία. Ο στρατός τους ήταν τόσο πολυάριθμος, που χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να φτάσουν στη Λάμψακο. Όταν όμως, ο Μουράτ τους αντιμετώπισε στο Ουλουμπάντ, ο Τζιουνεΐτ, εγκατέλειψε τον Μουσταφά μέσα στη νύχτα. Ο λόγος που το έκανε, σύμφωνα με τον Λαόνικο Χαλκοκονδύλη, ήταν το γεγονός ότι οι στρατιώτες φοβήθηκαν ότι οι Βυζαντινοί θα καταλάμβαναν τον Ελλήσποντο και για να τους αποτρέψει να υποχωρήσουν, έφυγε. Παρά τη λιποταξία του Τζιουνεΐτ, ο Μουσταφά, διέσχισε τον Ελλήσποντο, όπου αργότερα εκτελέστηκε.
Ο Τζιουνεΐτ, κατέφυγε στη Σμύρνη, όπου τον υποδέχτηκαν θερμά.Όταν έμαθε πως ο Μουσταφά, μέλος των Αϊδινίδων, δρούσε στην περιοχή, οργάνωσε έναν στρατό 2000 ανδρών και περικύκλωσε τον Μουσταφά στο Μεσαύλιον, μια ελώδη και δασώδη περιοχή.Ο στρατός του Μουσταφά, ήταν διάσπαρτος και έτσι ο Κιουνεΐτ, τον σκότωσε με ένα ρόπαλο σιδήρου.
Όταν ο Τζιουνεΐτ, ήταν πλέον ασφαλής στην επικράτειά του, δήλωσε ο ίδιος σουλτάνος. Επίσης, προσπάθησε να δημιουργήσει συμμαχίες με τη Δημοκρατία της Βενετίας και τους Καραμανίδες, εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο σουλτάνος, δημιούργησε έναν στρατό, με αρχηγό τον Χαλίλ, αδερφό της γυναίκας του βεζύρη.Ο Χαλίλ, προχώρησε και έφτασε στην επικράτεια του Τζιουνεΐτ. Ο Τζιουνεΐτ, έθεσε έναν μεγάλο στρατό και συναντήθηκε με τα Οθωμανικά στρατεύματα στην πεδιάδα των Θυαείρων. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ο νεότερος γιος του Τζιουνεΐτ, Κουρτ, συνελήφθη και στάλθηκε στον σουλτάνο. Ο Μουράτ, έκλεισε τον Κουρτ και τον αδερφό του Τζιουνεΐτ, Χαμζά, σε έναν πύργο στην Καλλίπολη.
Ως αποτέλεσμα της μάχης, ο Μουράτ, κατέλαβε την επαρχία του Αϊδινίου και έθεσε αρχηγό του στρατού του τον Χαμζά, αδερφό του πρώην βεζύρη Βαγιαζήτ. Ο Τζιουνεΐτ, υποχώρησε στην Υψηλή, πόλη κοντά στη Σμύρνη. Ο Χαμζά, έφτασε στο φρούριο όπου ο Τζιουνεΐτ είχε κλειστεί, αλλά δεν μπορούσε να μπει μέσα. Ο Χαμζά, ζήτησε βοήθεια από τον σουλτάνο, ο οποίος του έστειλε Γενουάτες, που πραγματοποίησαν επίθεση μέσω θαλάσσης. Τελικά, ο Τζουνεΐτ, μετά από διαπραγματεύσεις, παρέδωσε το φρούριο στον Χαλίλ. Όταν έφτασαν ο Τζιουνεΐτ, ο αδερφός του και η οικογένειά του, τους παρέδωσαν σκηνές να κοιμηθούν. Το ίδιο βράδυ, ο Χαμζά, έστειλε 4 άνδρες, που έκοψαν το κεφάλι του Τζιουνεΐτ την ώρα που κοιμόταν, όπως και του αδερφού του, του γιου του και των εγγονιών του. Όταν ο Μουράτ Α΄, έμαθε για τον θάνατό τους, διέταξε να εκτελέσουν τον Κουρτ και τον θείο του, Χαμζά.