Βικιπαίδεια

Τζορτζ Μπους (πρεσβύτερος)

ο πρεσβύτερος, 41ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Ο Τζορτζ Χέρμπερτ Ουόκερ Μπους (αγγλικά: George Herbert Walker Bush, 12 Ιουνίου 1924 - 30 Νοεμβρίου 2018) ήταν Αμερικανός πολιτικός και επιχειρηματίας που υπηρέτησε ως 41ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1989–1993) και ως 43ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών επί Προέδρου Ρήγκαν (1981–1989). Ήταν μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Τζορτζ Χ.Ο. Μπους
George Herbert Walker Bush
Επίσημο πορτρέτο, 1989
41ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
Περίοδος
20 Ιανουαρίου 1989 – 20 Ιανουαρίου 1993
ΑντιπρόεδροςΝταν Κουέιλ
ΠροκάτοχοςΡόναλντ Ρήγκαν
ΔιάδοχοςΜπιλ Κλίντον
43ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
Περίοδος
20 Ιανουαρίου 1981 – 20 Ιανουαρίου 1989
ΠρόεδροςΡόναλντ Ρήγκαν
ΔιάδοχοςΝταν Κουέιλ
11ος Διευθυντής της CIA
Περίοδος
30 Ιανουαρίου 1976 – 20 Ιανουαρίου 1977
ΠρόεδροςΤζέραλντ Φορντ
ΠροκάτοχοςΟυίλιαμ Κόλμπι
ΔιάδοχοςΣτάνσφιλντ Τέρνερ
Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Περίοδος
26 Σεπτεμβρίου 1974 – 7 Δεκεμβρίου 1975
ΠρόεδροςΤζέραλντ Φορντ
ΠροκάτοχοςΝτέιβιντ Μπρους
ΔιάδοχοςΤόμας Γκέιτς
Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος
Περίοδος
19 Ιανουαρίου 1973 – 16 Σεπτεμβρίου 1974
ΠροκάτοχοςΜπομπ Ντόουλ
ΔιάδοχοςΜέρι Σμιθ
10ος Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στα Ηνωμένα Έθνη
Περίοδος
1 Μαρτίου 1971 – 18 Ιανουαρίου 1973
ΠροκάτοχοςΤσαρλς Γιόστ
ΔιάδοχοςΤζον Σκάλι
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για την 7η εκλογική περιφέρεια του Τέξας
Περίοδος
3 Ιανουαρίου 1967 – 3 Ιανουαρίου 1971
ΠροκάτοχοςΤζον Ντάουντι
ΔιάδοχοςΟυίλιαμ Άρτσερ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση12 Ιουνίου 1924 (1924-06-12), Μίλτον, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
Θάνατος30 Νοεμβρίου 2018 (94 ετών)
Χιούστον, Τέξας, ΗΠΑ
ΕθνότηταΑμερικανός
ΥπηκοότηταΑμερικανική
Πολιτικό κόμμαΡεπουμπλικανικό Κόμμα
ΣύζυγοςΜπάρμπαρα Πιρς (ν. 1945; πέθανε 2018)
ΠαιδιάΤζορτζ Μπους (νεότερος)[1][2]
Τζεμπ Μπους[1][2]
Νιλ Μπους[1]
Μάρβιν Μπους[1]
Ντόροθι Μπους Κοχ[1]
Ρόμπιν Μπους[1]
ΚατοικίαΧιούστον, Τέξας, ΗΠΑ
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Γέιλ (BA)
Επάγγελμαπολιτικός και επιχειρηματίας
ΘρήσκευμαΕπισκοπική Εκκλησία
Υπογραφή
ΙστοσελίδαΕπίσημη ιστοσελίδα της Προεδρικής Βιβλιοθήκης
Στρατιωτική υπηρεσία
Υπηρεσία/κλάδος Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ (1942–1955)
ΒαθμόςΥποπλοίαρχος
ΔιοικήσειςΝαυτική αεροπορία
Μάχες/πόλεμοιΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Προηγουμένως, υπηρέτησε ως 11ος Διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) (1976–1977), ως Πρέσβης των ΗΠΑ στην Κίνα (1973–1974), ως Πρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής (1973–1974), ως 10ος Πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ (1971–1973), καθώς και ως Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για την 7η περιφέρεια του Τέξας (1967–1971).

Ορκίστηκε Πρόεδρος, τον Ιανουάριο του 1989, ενώ ηττήθηκε στις εκλογές του 1992 από τον Δημοκρατικό Μπιλ Κλίντον.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Τζορτζ Μπους, γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου του 1924 στο Μίλτον, μια μικρή πόλη της πολιτείας της Μασαχουσέτης των Ηνωμένων Πολιτειών. Ήταν το δεύτερο παιδί του τραπεζίτη και μετέπειτα γερουσιαστή Πρέσκοτ Μπους και της Ντόροθι Ουόκερ, μιας πλούσιας οικογένειας στη Νέας Αγγλίας. Η οικογένειά του μετακινήθηκε στο Κονέκτικατ το 1925, και ο Μπους μεγάλωσε και φοίτησε στο Γκρίνουϊτς του Κονέκτικατ.

Το 1937 πήγε στην ελίτ ιδιωτική ναυτική ακαδημία Phillips Academy στη βόρεια Μασαχουσέτη, απ'όπου και αποφοίτησε το 1942. Στην ακαδημία διετέλεσε πρόεδρος της τελευταίας τάξης του λυκείου και γραμματέας του μαθητικού συμβουλίου.[3][4]

Ύστερα από την θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό, ο Μπους εισήλθε στο Πανεπιστήμιο Γέιλ προκειμένου να σπουδάσει οικονομικά και κοινωνιολογία.[5] Ήταν μέλος στις μυστικιστικές αδελφότητες Delta Kappa Epsilon (ΔΚΕ) και Phi Beta Kappa (ΦΒΚ). Αποφοίτησε από το Γέιλ το 1948 με πτυχίο (Bachelor of Arts) στα οικονομικά.[6]

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Επεξεργασία

Ύστερα από την αποφοίτησή του από την ακαδημία Phillips, στα 18α γενέθλιά του τον Ιούνιο του 1942, ο Μπους κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών στον κλάδο της ναυτικής αεροπορίας. Εκπαιδεύτηκε στη Ναυτική Αεροπορική Βάση στο Κόρπους Κρίστι του Τέξας και τον Ιούνιο του 1943, έγινε πιλότος. Ως αεροπόρος, έλαβε μέρος στον Πόλεμο του Ειρηνικού (στα πλαίσια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου) και υπηρέτησε ενεργά έως την ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945. Από το 1945 έως το 1955 ήταν έφεδρος. Αποστρατεύτηκε το 1955 με τον βαθμό του Υποπλοιάρχου.[7] Συνολικά υπηρέτησε σε 58 αποστολές και κατέγραψε 1.228 ώρες πτήσης.

Καριέρα και προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Το 1945 παντρεύτηκε την Μπάρμπαρα Πιρς σε μια περιοχή έξω από τη Νέα Υόρκη. Έκαναν 6 παιδιά. Παιδιά του μεταξύ άλλων, είναι ο 43ος Πρόεδρος των ΗΠΑ (2001–2009), Τζορτζ Ο. Μπους (γ. 1946) και ο πρώην Κυβερνήτης της Φλόριντα, Τζεμπ Μπους (γ. 1953).[8]

Ύστερα από την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Γέιλ το 1948, ο Μπους μετακινήθηκε με την οικογένειά του στο δυτικό Τέξας.[9] Εκεί εργάστηκε αρχικά ως πωλητής ειδών εξοπλισμού πετρελαιοειδών. Το 1953, ίδρυσε την δική του πετρελαϊκή εταιρεία, την "Zapata Corporation" της οποίας έγινε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος έως το 1959. Παρέμεινε ως μέτοχος στην εταιρεία έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Υπήρξαν δημοσιεύματα ότι ο Τζορτζ Μπους, ήταν πράκτορας της CIA την δεκαετία του 1960. Ο ίδιος είχε διαψεύσει τους ισχυρισμούς.[10]

Ύστερα από την ήττα του Προέδρου Τζέραλντ Φορντ και την άνοδο του Προέδρου Τζίμι Κάρτερ στην προεδρία των Η.Π.Α., η θητεία του Μπους ως διευθυντής της CIA, τερματίστηκε τον Ιανουάριο του 1977. Κατόπιν έγινε πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής τράπεζας "First International Bank & Trust" στο παράρτημα του Χιούστον, καθώς επίσης δίδαξε ως καθηγητής διοικητικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Ράις.[11]

Μετά την ήττα του στις προεδρικές εκλογές του 1992 και την αποχώρησή του από την προεδρία των Η.Π.Α. μετακόμισε μόνιμα στο Χιούστον του Τέξας. Επικεντρώθηκε σε φιλανθρωπικές πράξεις μαζί με την σύζυγό του Μπάρμπαρα. Ο Μπους και ο διάδοχός του Μπιλ Κλίντον, έγιναν τελικά φίλοι παρά τις πολιτικές διαφορές τους.[12] Στις προεδρικές εκλογές του 2000, υποστήριξε τον γιο του Τζορτζ Ο. Μπους, αν και δεν συμμετείχε ενεργά. Ο ίδιος αργότερα, σε συντέντευξη, επέκρινε ορισμένες πολιτικές του γιού του και στελεχών της κυβέρνησής του.[13]

Ήταν μέλος της Επισκοπικής Εκκλησίας.

Θάνατος

Επεξεργασία

Το 2007 διαγνώστηκε με αγγειακό παρκινσονισμό (μορφή της νόσου του Πάρκινσον) στα πόδια του. Από το 2011 έως τον θάνατό του, καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο. Απεβίωσε στο σπίτι του στο Χιούστον του Τέξας, την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου του 2018 από φυσικά αίτια σε ηλικία 94 ετών.[14][15]

Κηδεύτηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2018, στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της Ουάσινγκτον. Κατόπιν της κηδείας, τάφηκε στην Προεδρική Βιβλιοθήκη του στο Τέξας, δίπλα από την σύζυγό του Μπάρμπαρα.[16]

Πολιτική

Επεξεργασία

Ο ίδιος εγγεγραμμένος στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, όπως και ο πατέρας του, ο Μπους θεωρήθηκε από αρκετούς πολιτικούς, ως ιδανικός υποψήφιος από αμφότερα τα κόμματα. Σε πρόταση που του έγινε από στελέχη και πολιτικούς του Δημοκρατικού Κόμματος, αρνήθηκε με την πεποίηθηση ότι «το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν υπέρ της μεγάλης και συγκεντρωτικής κυβέρνησης». Πρώτη του επαφή με την πολιτική, ήταν όταν κέρδισε το 1963 τις εσωκομματικές εκλογές για τη θέση του επικεφαλής του Ρεπουμπλικανού Κόμματος στη κομητεία Χάρις του Τέξας. Ήταν υποψήφιος για τη Γερουσία των Η.Π.Α. στο Τέξας στις εκλογές του 1964 τις οποίες έχασε από τον τότε Δημοκρατικό εν ενεργεία γερουσιαστή Ραλφ Γιάρμπορο.[17][18] Παρά την ήττα του συγκέντρωσε σημαντικό πολιτικό και χρηματικό κεφάλαιο για τις νικηφόρες εκλογές του 1966.

Κογκρέσο των Η.Π.Α.

Επεξεργασία

Στις ενδιάμεσες εκλογές για την Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Νοέμβριο του 1966, ο Μπους εξελέγη ως Μέλος της Βουλής της Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για την 7η εκλογική περιφέρεια του Τέξας, σε μία αμφίρροπη αρχικά, αλλά καθαρή εν τέλει υπέρ του εκλογική μάχη. Η εκλογική περιφέρεια που αντιπροσώπευσε στο Κογκρέσο, περιελάμβανε περιοχές του ευρύτερου Χιούστον.

Ως βουλευτής, υποστήριξε γενικά την εξωτερική πολιτική του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον και την γενικότερη τότε επικρατούσα πολιτική του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με εξαίρεση την υποστήριξή του στο ζήτημα της αντισύλληψης. Υπό την προεδρία του Λύντον Τζόνσον, υποστήριξε το νόμο για τα Πολιτικά Δικαιώματα του 1968 (Civil Rights Act of 1968).

Στις προεδρικές εκλογές του 1968, ο Μπους θεωρήθηκε μαζί με τον ελληνοαμερικανό Σπύρο Άγκνιου ως οι πιθανότερες επιλογές του τότε Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ρίτσαρντ Νίξον για την αντιπροεδρία. Τελικά επιλέχθηκε ο Άγκνιου.

Το 1970, αποφάσισε να μην θέση ξανά υποψηφιότητα για το βουλευτικό του αξίωμα, με σκοπό να θέσει υποψηφιότητα για τη Γερουσία, στην οποία όμως τελικά ηττήθηκε.

Αξιωματούχος στην Κυβέρνηση των Η.Π.Α.

Επεξεργασία

Ύστερα από την ήττα του στις εκλογές για την Γερουσία το 1970, ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον προσέφερε στον Μπους, θέση ανώτερου συμβούλου του προέδρου στον Λευκό Οίκο. Ύστερα από μικρό διάστημα, τον Μάρτιο του 1971, ο Μπους διορίστηκε από τον Νίξον και επιβεβαιώθηκε από την γερουσία, ως Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπους στη θέση του πρεσβευτή στα Ηνωμένα Έθνη, η κυβέρνηση Νίξον, ακολούθησε πολιτική ύφεσης και κατευνασμού, επιδιώκοντας να αμβλύνει τις εντάσεις τόσο με τη Σοβιετική Ένωση όσο και με την Κίνα. Παρέμεινε στο αξίωμα έως τον Ιανουάριο του 1973.

Ύστερα από την επανεκλογή του Νίξον στις προεδρικές εκλογές του 1972, ο Τζορτζ Μπους ανέλαβε ως Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (RNC).[19] Στη θητεία του ως Πρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής, διαχειρίστηκε το Σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, στο οποίο αρχικά υπερασπίστηκε τον Νίξον, όμως στη συνέχεια απομακρύνθηκε προκειμένου να διασφαλιστεί η ακεραιότητα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.[20] Παρέμεινε στη θέση έως τον Σεπτέμβριο του 1974.

Τον Σεπτέμβριο του 1974, ο Πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ, διόρισε τον Μπους, ως Πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Δεκέμβριο του 1975, επιστρέφοντας στην Ουάσινγκτον. Ο Φορντ τον πρότεινε να αναλάβει ως Διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), όπου και επικυρώθηκε από την γερουσία, τον Ιανουάριο του 1976. Ως διευθυντής της CIA ο Μπους επιφορτίστηκε με την αποκατάσταση της δημόσιας φήμης της CIA. Παρέμεινε έως την λήξη της θητείας του Τζέραλντ Φορντ, τον Ιανουάριο του 1977.[21]

Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ (1981–1989)

Επεξεργασία

Αρχικά ο Τζορτζ Μπους, ήταν υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 1980, όμως ηττήθηκε κατερχόμενος δεύτερος στις προκριματικές εκλογές, από τον πρώην κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, Ρόναλντ Ρήγκαν, λαμβάνοντας το 23.8% των ψήφων έναντι 59.8%. Ως υποψήφιος υιοθέτησε το στυλ του πραγματιστή συντηρητικού, μιμούμενος τον πρόεδρο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ.

Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Ρόναλντ Ρήγκαν, ήθελε ως συνυποψήφιό του πρωτίστως τον πρώην πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ, όμως οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν και ως εκ τούτου ο Ρήγκαν επέλεξε τον Τζορτζ Μπους, ως συνυποψήφιό του και υποψήφιο αντιπρόεδρο, σκεπτόμενος ότι θα μπορούσε να κερδίσει ευκολότερα τους πιο μετριοπαθείς ψηφοφόρους.

 
Ο Μπους ως αντιπρόεδρος το 1988, μαζί με τον Ρόναλντ Ρήγκαν και τον Σοβιετικό ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Τελικά στις γενικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1980, ο Ρήγκαν εξελέγη με πολύ μεγάλη διαφορά έναντι του εν ενεργεία Δημοκρατικού Προέδρου Τζίμι Κάρτερ, λαμβάνοντας το 50.8% της λαϊκής ψήφου και 489 εκλεκτορικές ψήφους, έναντι 41.0% και 49 εκλεκτορικών ψήφων του Κάρτερ.[22] Έτσι ο Τζορτζ Μπους, εξελέγη ως 43ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και ορκίστηκε στο αξίωμα στις 20 Ιανουαρίου 1981. Οι Ρήγκαν και Μπους, επανεξελέγησαν και στις προεδρικές εκλογές του 1984 με ακόμα μεγαλύτερη διαφορά από το 1980.[23][24]

Ως Αντιπρόεδρος ο Μπους, διατήρησε χαμηλό προφίλ, μετακινήθηκε ελαφρώς σε πιο συντηρητικές απόψεις, διατήρησε πολύ καλές σχέσεις με τα στελέχη της προεδρίας και απέφυγε οποιαδήποτε δημόσια κριτική στον Πρόεδρο Ρόναλντ Ρήγκαν και οι όποιες εντάσεις είχαν δημιουργηθεί κατά τις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικανών του 1980, εξαλείφθηκαν.[25] Σημαντικό γεγονός στην αντιπροεδρία του Μπους ήταν η απόπειρα δολοφονίας και ο σοβαρός τραυματισμός του Ρόναλντ Ρήγκαν στις 30 Μαρτίου 1981 στην Ουάσινγκτον, δύο μήνες ύστερα από την ανάληψη των καθηκόντων τους. Με το περιστατικό ο Μπους, ευρισκόμενος στο Τέξας ήρθε εσπευσμένα στην Ουάσινγκτον, αναλαμβάνοντας, όπως ορίζει η 25η τροπολογία του Συντάγματος (την οποία όμως δεν επικαλέστηκε), προσωρινά χρέη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών μέχρι την ανάρρωση του Ρήγκαν.[26] Οι κινήσεις, η πίστη και η συμπεριφορά του Μπους προς τον Ρήγκαν, εκτιμήθηκε από τον δεύτερο και σταδιακά ανέπτυξαν ολοένα και πιο καλές σχέσεις.[27][28] Στις 13 Ιουλίου 1985, όταν ο Ρήγκαν εισήλθε για χειρουργική επέμβαση για πολύποδες του παχέως εντέρου, ο Μπους ανέλαβε για λίγες ώρες ως αναπληρωτής πρόεδρος των Η.Π.Α. (όπως ορίζει η 25η τροπολογία) και ήταν ο πρώτος που ανέλαβε επίσημα τον ρόλο του αναπληρωτή προέδρου.[29]

Παρέμεινε στο αξίωμα του Αντιπροέδρου, έως τις 20 Ιανουαρίου 1989, όπου και ορκίστηκε ως Πρόεδρος.

Πρόεδρος των ΗΠΑ (1989–1993)

Επεξεργασία
Δείτε επίσης: Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1988

O Μπους ήδη ως Αντιπρόεδρος, ύστερα από τις νικηφόρες προεδρικές εκλογές του 1984, ξεκίνησε να σχεδιάζει την εκστρατεία του για τις προεδρικές εκλογές του 1988. Τον Οκτώβριο του 1987 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για το προεδρικό χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικανών, κατάφερε να κερδίσει με μεγάλη άνεση το προεδρικό χρίσμα έναντι του κύριου αντιπάλου του τότε γερουσιαστή Μπομπ Ντόουλ.

Ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για προεδρικές εκλογές του 1988, ο Τζορτζ Μπους επικρίθηκε για την έλλειψη επικοινωνιακού χαρίσματος και ευγλωττίας σε σχέση με τον Ρόναλντ Ρήγκαν, κάτι το οποίο με την πάροδο των εκλογών βελτίωσε αρκετά. Διάσημη δέσμευσή του ήταν κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών το 1988, η φράση «Διαβάστε τα χείλη μου, όχι νέοι φόροι» (αγγλικά: Read My Lips, No New Taxes).[30] O Μπους επέλεξε για συνυποψήφιό του και υποψήφιο αντιπρόεδρο, έναν σχεδόν άγνωστο σε εθνικό επίπεδο πολιτικό, τον γερουσιαστή Νταν Κουέιλ από την Ιντιάνα, ο οποίος όμως είχε καλύτερη αντανάκλαση στο πιο συντηρητικό και νεανικό κοινό.[31]

Στις γενικές εκλογές του 1988, ο Μπους κατάφερε να επικρατήσει άνετα έναντι του Ελληνοαμερικανού Δημοκρατικού ανθυποψήφιού του, Μάικλ Δουκάκη, ο οποίος είχε διεξάγει μια αναποτελεσματική γενικά προεδρική εκστρατεία, χωρίς ιδιαίτερη αντιπολιτευτική ένταση εναντίον του Μπους. Έλαβε το 53.4% και 426 εκλεκτορικές ψήφους, έναντι 45.7% και 111 εκλεκτορικών ψήφων του Δουκάκη και εξελέγη ως 41ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.[32]

Προεδρία

Επεξεργασία

Ο Τζορτζ Χέρμπερτ Ουόκερ Μπους, ορκίστηκε ως 41ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στις 20 Ιανουαρίου 1989 στο Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών, διαδεχόμενος τον Ρόναλντ Ρήγκαν. Το στυλ διακυβέρνησής του, ως μετριοπαθής συντηρητικός χαρακτηρίστηκε από μία ρεαλιστική, πραγματιστική και διπλωματική προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική και ως συναινετική και μετριοπαθής στην εσωτερική πολιτική. Ο Μπους ως πρόεδρος, κατείχε πολύ σημαντική εμπειρία, ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική στην οποία μάλλον εστιάσε περισσότερο.[33][34]

H μίας-θητείας προεδρία του, συνοδεύτηκε από σημαντικά γεγονότα και προκλήσεις ειδικά στην διεθνή πολιτική. Σε διεθνές επίπεδο, ο Πρόεδρος Μπους, συνέβαλε επιτυχώς στην κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου στις 9 Νοεμβρίου 1989. Ο Μπους, διαπραγματεύτηκε επιτυχώς την διμερή Συνθήκη START I, τον Ιούλιο του 1991, μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, για την εκατέρωθεν μείωση των πυρηνικών όπλων και την χαλάρωση των εντάσεων με την Σοβιετική Ένωση.[35] Διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο, επί προεδρίας του, συνέβη τον Δεκέμβριο του 1991 η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες και έναν ισχυρό διεθνή συμμαχικό συνασπισμό, αποφασιστικά στον Πόλεμο του Κόλπου (1990–1991), ύστερα από την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ το 1990, με νικηφόρο αποτέλεσμα (Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου). Επίσης, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο Τζορτζ Μπους υπέγραψε την τριμερή Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής (NAFTA) μεταξύ ΗΠΑ-Καναδά-Μεξικού το 1992.[36][37]

Παρά τις επιτυχίες της κυβέρνησης Μπους στην εξωτερική πολιτική, στην εσωτερική πολιτική, εκτός από την υπογραφή του νόμου-ορόσημου για τους Αμερικανούς με Αναπηρία του 1990 (Americans with Disabilities Act) που διασφάλιζε τα πολιτικά δικαιώματα για τα άτομα με αναπηρία και τις επιτυχημένες διαπραγματεύσεις για το νόμο περί Καθαρού Αέρα του 1990 (Clean Air Act Amendments of 1990) που αντιμετώπιζε τις αυξανόμενες περιβαλλοντικές ανησυχίες, αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις ειδικά στην οικονομική και φορολογική πολιτική, με αποκορύφωμα την οικονομική ύφεση του 1992. Ο Μπους αθέτησε την περίφημη υπόσχεση του 1988 «Διαβάστε τα χείλη μου, όχι νέοι φόροι» επιβάλλοντας νέους φόρους.[38] Παρά ταύτα, στη δημοσιονομική πολιτική η κυβέρνησή του, ακολούθησε μια υπεύθυνη και σχετικά ισοσκελισμένη πολιτική.[39] Σε γενικό επίπεδο η κυβέρνηση Μπους, επικρίθηκε για την έντονη εστίαση στις εξωτερικές υποθέσεις με τις κατηγορίες ότι δεν είχε επαφή με τα άμεσα προβλήματα των Αμερικανών.[40][41][42]

Παρά τα σημαντικά επιτεύγματα στην εξωτερική πολιτική, οι Αμερικανοί εστίασαν στην υποτονική του διάθεση για τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας, και εν τέλει ήταν καθοριστικός παράγοντας μαζί με την υποψηφιότητα του υποψηφίου 3ου κόμματος, του Ρος Περό στις προεδρικές εκλογές του 1992, στην ήττα του και τη νίκη του Δημοκρατικού υποψηφίου Μπιλ Κλίντον.[43][44][45] Στις εκλογές του 1992, ηττήθηκε λαμβάνοντας το 37.5% των ψήφων και 168 εκλεκτορικές ψήφους, έναντι 43.0% και 370 εκλεκτορικών ψήφων του Κλίντον.

Παρέμεινε στο αξίωμα έως τις 20 Ιανουαρίου 1993, την λήξη της θητείας του.

Φωτοθήκη

Επεξεργασία
  •  
    Ο Τζορτζ Χ.Ο. Μπους (πάνω αριστερά), ως Αντιπρόεδρος, στην ομιλία του Προέδρου Ρήγκαν (1988).
  •  
    Ο χάρτης με τα αποτελέσματα των εκλογών του 1988 ανά πολιτεία.
  •  
    Η τελετή ορκωμοσίας του Τζορτζ Χ.Ο. Μπους, ως 41ου Προέδρου των ΗΠΑ (1989).
  •  
    Ο Μπους, ορκιζόμενος ως Πρόεδρος (1989).

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118844911. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2024.
  3. ↑ https://books.google.gr/books?id=iMgOCAAAQBAJ&redir_esc=y
  4. ↑ «Honoring President George H. W. Bush '42». Andover | An independent and inclusive coed boarding high school (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  5. ↑ «George H. W. Bush: Life Before the Presidency | Miller Center». millercenter.org (στα Αγγλικά). 4 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  6. ↑ https://www.nhregister.com/news/article/President-George-H-W-Bush-Class-of-1948-13436489.php
  7. ↑ «Bush, George H. W.». public2.nhhcaws.local (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ Glass, Andrew (6 Ιανουαρίου 2017). «George H.W. Bush and Barbara Pierce are wed: Jan. 6, 1945». POLITICO (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  9. ↑ «George H. W. Bush». The White House (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020. 
  10. ↑ Ap (1988-07-11). «'63 F.B.I. Memo Ties Bush to Intelligence Agency» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1988/07/11/us/63-fbi-memo-ties-bush-to-intelligence-agency.html. Ανακτήθηκε στις 2023-12-23. 
  11. ↑ «President George H.W. Bush speech at Kyiv National Taras Shevchenko University». web.archive.org. 19 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  12. ↑ Healy, Patrick (2007-05-19). «A Candidacy That May Test a Friendship’s Ties» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2007/05/19/us/politics/19memo.html. Ανακτήθηκε στις 2023-12-23. 
  13. ↑ Graham, David A. (5 Νοεμβρίου 2015). «George H.W. Bush's Feuds With Donald Rumsfeld and Dick Cheney Go Back 40 Years». The Atlantic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  14. ↑ News, A. B. C. «Former President George H.W. Bush dead at 94». ABC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  15. ↑ «Πέθανε ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος | LiFO». www.lifo.gr. 1 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  16. ↑ Fernandez, Manny (2018-12-06). «For George Bush, One Last Funeral, and Then a 70-Mile Train Ride» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2018/12/06/us/bush-texas-funeral-burial.html. Ανακτήθηκε στις 2023-12-23. 
  17. ↑ Internet Archive, Timothy J. (2007). George H.W. Bush. New York : Times Books. ISBN 978-0-8050-6966-2. 
  18. ↑ «George H.W. Bush Texas election senate 1964». Houston Public Media (στα Αγγλικά). 16 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  19. ↑ https://www.npr.org/2018/12/03/673022520/how-the-republican-party-changed-during-george-h-w-bushs-presidency
  20. ↑ «Welcome to The American Presidency». web.archive.org. 15 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  21. ↑ «index — Central Intelligence Agency». web.archive.org. 12 Ιουνίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  22. ↑ https://www.presidency.ucsb.edu/statistics/elections/1980
  23. ↑ «United States presidential election of 1984 | Reagan vs Mondale, Cold War Politics | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). 30 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  24. ↑ https://uselectionatlas.org/RESULTS/national.php?year=1984
  25. ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  26. ↑ by (8 Ιανουαρίου 2021). «Who's in Charge? The 25th Amendment and the Attempted Assassination of President Reagan». The Reagan Library Education Blog (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  27. ↑ Bumiller, Elisabeth (2004-06-09). «THE 40TH PRESIDENT: PRESIDENTIAL RELATIONS; Between 2 First Families, A Complicated Rapport» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2004/06/09/us/40th-president-presidential-relations-between-2-first-families-complicated.html. Ανακτήθηκε στις 2023-12-23. 
  28. ↑ Goldstein, Joel K. (4 Δεκεμβρίου 2018). «How George H.W. Bush redefined the vice presidency». CNN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  29. ↑ Boyd, Gerald M.; Times, Special To the New York (1985-07-14). «REAGAN TRANSFERS POWER TO BUSH FOR 8-HOUR PERIOD OF 'INCAPACITY'» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1985/07/14/us/reagan-transfers-power-to-bush-for-8-hour-period-of-incapacity.html. Ανακτήθηκε στις 2023-12-23. 
  30. ↑ «The Story Behind George H.W. Bush's Famous 'Read My Lips, No New Taxes' Promise». TIME (στα Αγγλικά). 1 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  31. ↑ «Washingtonpost.com Special Report: Clinton Accused». www.washingtonpost.com. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  32. ↑ «1988 Election | Dan Rather». danratherjournalist.org. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  33. ↑ «The Legacy of George H. W. Bush: A Humbly Competitive Leader». www.kornferry.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  34. ↑ «George H. W. Bush: Impact and Legacy | Miller Center». millercenter.org (στα Αγγλικά). 4 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  35. ↑ «Strategic Arms Reduction Treaty of 1991 (U.S. National Park Service)». www.nps.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  36. ↑ «George HW Bush's Foreign Policy Highlights». Voice of America (στα Αγγλικά). 3 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  37. ↑ «George H.W. Bush: An Appreciation». Council on Foreign Relations (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  38. ↑ https://cepr.org/voxeu/blogs-and-reviews/lesson-george-hw-bushs-tax-reversal
  39. ↑ Frankel, Jeffrey (2018-12-11). «George HW Bush was fiscally responsible – unlike Donald Trump» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/business/2018/dec/11/george-hw-bush-donald-trump-budget-deficit-taxes. Ανακτήθηκε στις 2023-12-23. 
  40. ↑ https://www.washingtonpost.com/outlook/2018/12/06/george-hw-bushs-biggest-failure-war-drugs/
  41. ↑ «George H. W. Bush: Domestic Affairs | Miller Center». millercenter.org (στα Αγγλικά). 4 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  42. ↑ Harwood, John (4 Δεκεμβρίου 2018). «George HW Bush's compromise on raising taxes defied conservatives – and altered American politics». CNBC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  43. ↑ «George H.W. Bush Presidency: Accomplishments | StudySmarter». StudySmarter UK (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  44. ↑ «George H.W. Bush: America's last foreign policy president». PBS NewsHour (στα Αγγλικά). 2 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  45. ↑ «George H.W. Bush Library Center». www.bush41.org. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζορτζ_Μπους_(πρεσβύτερος)&oldid=11049346"