Η Τζούλια, ιταλ.: Giulia Farnese (1474 – 23 Μαρτίου 1524) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν ερωμένη του Πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄ και αδελφή του πάπα Παύλου Γ΄. [12] Ήταν γνωστή ως Tζούλια η Ωραία, ιταλ.: Giulia la bella. Οι Φαρνέζε ήταν εξέχοντες ηγέτες στις ιταλικές περιοχές Πάρμα και Πιατσέντσα. [12]

Τζούλια Φαρνέζε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1474[1][2][3] ή 1475[4][5]
Κανίνο[5]
Θάνατος23  Μαρτίου 1524[6]
Ρώμη[7][3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[8][6]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςOrsino Orsini[5]
ΤέκναLaura Orsini[9]
ΓονείςPier Luigi Farnese Seniore και Giovanna Caetani[10]
ΑδέλφιαΠάπας Παύλος Γ΄[5]
ΟικογένειαΟίκος των Φαρνέζε
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η κυρία με τον Μονόκερο του Λούκα Λόνγκι, 1535-1540 [11] είναι πιθανώς ένα πορτρέτο της Τζούλια Φαρνέζε.

Ο Λορέντζο Πούτσι την περιέγραψε ως «την πιο ωραία που μπορούσες να δεις». Ο Καίσαρας Βοργίας, γιος του Αλεξάνδρου ΣΤ΄, την περιέγραψε ότι είχε "σκούρο χρώμα, μαύρα μάτια, στρογγυλό πρόσωπο και ιδιαίτερη θέρμη". [13]

Βιογραφία

Επεξεργασία

Οικογένεια

Επεξεργασία

Η Τζούλια Φαρνέζε γεννήθηκε στο Κανίνο του Λάτιου της Ιταλίας. Οι γονείς της ήταν ο Πιερ-Λουίτζι Φαρνέζε, κύριος του Moντάλτo (1435–1487) και η Τζιοβάννα Καετάνι. [13] Ένα παλαιότερο μέλος αυτής της δυναστείας ήταν ο πάπας Βονιφάτιος Η΄ (1294–1303). Είχε τέσσερα αδέλφια: ο μεγαλύτερος αδελφός της Αλεσσάντρο ήταν ένας συμβολαιογράφος, που ξεκίνησε μία εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Ο δεύτερος αδελφός της Μπαρτολομέο έγινε κύριος του Μοντάλτο στη θέση του Αλεσσάντρο, παντρεύτηκε τη Γιολάντα Μοναλντέσκι και είχε απογόνους. Ο τρίτος αδελφός της Άντζελο ήταν ένας κύριος με ιδιοκτησία, που παντρεύτηκε τη Λέλα Ορσίνι και απέκτησε κόρες. Το τέταρτο από τα αδέλφια της ήταν η Τζιρολάμα.

Γάμος και παράλληλα σχέση με τον Αλέξανδρο ΣΤ΄

Επεξεργασία
 
Η Τζούλια Φαρνέζε στον πίνακα Μία νεαρή κυρία και ένας μονόκερος, του Ντομενικίνο, π. 1602, Παλάτσο Φαρνέζε.

Στις 21 Μαΐου 1489 η Τζούλια παντρεύτηκε τον Ορσίνο Ορσίνι στη Ρώμη (η υπογραφή του συμβολαίου γάμου είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα). Η προίκα της για τον γάμο ήταν 3.000 χρυσά φλορίνια (περίπου 500.000 $ ΗΠΑ). [13] Ο Ορσίνι, ο οποίος περιγράφεται ως αλλοίθωρος και χωρίς ουσιαστική αυτοπεποίθηση, ήταν θετός γιος της Αντριάνα ντε Μίλα, 3ης εξαδέλφης του καρδινάλιου Ροδρίγο Βοργία, ο οποίος ήταν τότε αντι-καγκελάριος της Εκκλησίας. Σύμφωνα με τη Μαρία Μπελόντσι, είναι αβέβαιο πότε ο Ροδρίγο (πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄) ερωτεύτηκε τη Τζούλια και αποφάσισε να την κάνει ερωμένη του. Αυτό που είναι γνωστό, είναι ότι η Aντριάνα ντε Μίλα έδωσε τελικά την έγκρισή της στη σχέση του Ροδρίγο και της Τζούλια, προκειμένου να κερδίσει μία υψηλότερη θέση για τον γιο της στο Βατικανό. Μέχρι τον Νοέμβριο του 1493 η Τζούλια ζούσε με την Αντριάνα ντε Μίλα και την κόρη του πάπα Λουκρητία Βοργία σε ένα πρόσφατα κτισμένο παλάτι δίπλα στο Βατικανό, από όπου ο πάπας μπορούσε εύκολα να κάνει τις κρυφές επισκέψεις του. Η υπόθεση φημολογήθηκε ευρέως και έγινε κουτσομπολιό της εποχής και η Τζούλια αναφέρθηκε ως «η πόρνη του πάπα» ή σαρκαστικά ως «η νύφη του Χριστού». Η Τζούλια και η Λουκρητία έγιναν στενές φίλες. [14]

Συγγραφείς, όπως ο Mισέλ ντε Λα Μπεντογιέρ, αμφισβητούν την υποτιθέμενη ιδιότητά της ως ερωμένης. [15]

Μέσω της οικειότητάς της με τον πάπα, η Τζούλια κατάφερε να κάνει τον αδελφό της Αλεσσάντρο καρδινάλιο το 1493 (είναι ο μετέπειτα Παύλος Γ΄).

Στις 30 Νοεμβρίου 1492 η Τζούλια γέννησε ένα κοριτσάκι, που ονομάστηκε Λάουρα. Δεν είναι ξεκάθαρο, αν ο πατέρας της Λάουρα ήταν ο Ορσίνο ή ο Αλέξανδρος ΣΤ΄. [13] Η Mαρία Μπελόντσι πιστεύει ότι υπάρχουν ενδείξεις, ότι πράγματι είχε φυσική σχέση με τον σύζυγό της. Όποια και αν είναι η περίπτωση, η Τζούλια ισχυρίστηκε ότι η Λάουρα ήταν κόρη του πάπα, αλλά αυτό μπορεί να έγινε για να ανεβεί η θέση του παιδιού σε μελλοντικές προτάσεις γάμου. Το 1494 εξόργισε τον Πάπα, όταν πήγε στο Καποντιμόντε για να βρεθεί στην επιθανάτιο κλίνη του αδελφού της Άντζελo. Έμεινε μακριά από τη Ρώμη, ακόμη και μετά το τέλος του αδελφού της, έπειτα από επιμονή του συζύγου της. Ωστόσο τελικά υπέκυψε στην παπική πίεση και σύντομα ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής στον εραστή της. Αυτό συνέβη ταυτόχρονα με τη Γαλλική εισβολή στην Ιταλία υπό τον Κάρολο Η΄: η Τζούλια συνελήφθη από τον Γάλλο διοικητή Ιβ ντ' Αλέγκρ, ο οποίος ζήτησε από τον πάπα και έλαβε λύτρα 3.000 σκούδα για την ασφαλή έλευσή της στη Ρώμη. [16] [17]

Η Τζούλια παρέμεινε κοντά στον πάπα μέχρι το 1499 ή το 1500. Αυτή την περίοδο φαίνεται να έχει εκπέσει από την εύνοιά του λόγω της ηλικίας της (ήταν 25 ή 26). Η Μπελόντσι πιστεύει ότι το διάλειμμα μεταξύ των δύο έγινε μάλλον φιλικά, με τη βοήθεια της Aντριάνα ντε Μίλα. Εκείνη την περίοδο απεβίωσε και ο σύζυγός της. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Καρμπονιάνo, το οποίο δεν απέχει πολύ από τη Ρώμη. [13] Το κάστρο αυτής της πόλης είχε δοθεί στον Ορσίνο από τον Αλέξανδρο ΣΤ΄. [18]

Η μετέπειτα ζωή της

Επεξεργασία

Η Τζούλια επέστρεψε στη Ρώμη για τον γάμο τής κόρης της Λάουρας το 1505. Η Λάουρα παντρεύτηκε τον Nικολό Φραντσιότι ντελλα Ρόβερε, κύριο του Γκαλέζε, ο οποίος ήταν αδελφός του καρδινάλιου Γκαλεότο Φραντσιότι ντελλα Ρόβερε και γιος της Λουτσίνας ντελλα Ρόβερε, αδελφής του τότε πάπα Ιουλίου Β΄. Για τη Τζούλια, η εποχή της αγάπης δεν είχε τελειώσει. Στα πρώτα χρόνια της χηρείας της, μετά από μία σειρά εραστών των οποίων τα ονόματα δεν έχουν καταγραφεί, παντρεύτηκε τον βαρόνο Τζιοβάννι Καπέτσε Μποτσούτο ντι Αφραγκόλα, μέλος της κατώτερης τάξης των Ναπολιτάνων ευγενών. Το 1506 η Τζούλια έγινε κυβερνήτης του Καρμπονιάνο και εγκαταστάθηκε στην ακρόπολη του κάστρου. Χρόνια αργότερα το όνομά της γράφτηκε στην πύλη του. Το χρονικό τού κάστρου αναφέρει, ότι η Τζούλια ήταν μία ικανή διαχειρίστρια, που κυβερνούσε με σταθερό και ενεργητικό τρόπο. Έμεινε στο Καρμπονιάνo μέχρι το 1522 και στη συνέχεια επέστρεψε στη Ρώμη.

Η Τζούλια απεβίωσε εκεί, στο σπίτι του αδελφού της καρδινάλιου Αλεσσάντρο. [13] Ήταν 50 ετών. Η αιτία του θανάτου της είναι άγνωστη. Δέκα χρόνια αργότερα ο αδελφός της ανέβηκε στον παπικό θρόνο ως πάπας Παύλος Γ΄. Η Λάουρα και ο Nικολό είχαν τρεις γιους, οι οποίοι κληρονόμησαν τα υπάρχοντα του Οίκου των Oρσίνι.

Στη λαϊκή κουλτούρα

Επεξεργασία

Στην τηλεοπτική σειρά Showtime του 2011 The Borgias, τη Τζούλια υποδύεται η Lotte Verbeek .

Στην τηλεοπτική σειρά του 2011 Canal+ Borgia, τη Giulia υποδύεται η Marta Gastini .

Η Τζούλια είναι η πρωταγωνίστρια της σειράς βιβλίων της Kate Quinn, The Borgia Chronicles.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119399229. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  2. 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p47022.htm#i470217. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 data.cerl.org/thesaurus/cnp01894835. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  4. 4,0 4,1 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. id.loc.gov/authorities/names/nr96008564.html. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. www.genealogics.org/getperson.php?personID=I00017154&tree=LEO. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  6. 6,0 6,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb166858243. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D119399229. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  8. (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. viaf.org/viaf/20489948/. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2019.
  9. Ανακτήθηκε στις 3  Οκτωβρίου 2016.
  10. 10,0 10,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  11. «Vatican show denies Virgin model was pope's lover | Arts & Ent, Culture | THE DAILY STAR». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2022. 
  12. 12,0 12,1 «Farnese Family | Italian family». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 Steigerwalt, Giulia Louise (18 Νοεμβρίου 2014). «Mystery of the bones of Giulia Farnese, the beautiful lover of Pope Borgia». Italo Americano (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  14. Durant, Will (1953). The Renaissance. Simon and Schuster. σελίδες 412–413. ISBN 978-0-671-61600-7. Some scholars have been sought to clear Giulia on the ground that Lucrezia-who has been made respectable by research-remained her friend to the end, and that Giulia's husband, Orsino Orsini, built a chapel to her honored memory. 
  15. de la Bedoyere, Michael (1958). The Meddlesome Friar and the Wayward Pope. Hanover House. σελ. 97. ISBN 978-0-02-548710-9. Only the clearest proof of his debauching Giulia (sister of a cardinal) can, in our view, make good the accusation. Such clear evidence has not been found. The open Giulia accusation was not contemporary, and it is absurd to make anything of Roman gibe that Giulia was 'the bride of Christ.' It was typical Roman scandal-mongering. 
  16. «Rodrigo Borgia Part 4 – His Relationship with Women». The Borgia Bull. 1 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  17. Abbott, Elizabeth (2011). Mistresses: A History of the Other Woman (στα Αγγλικά). Gerald Duckworth & Co. ISBN 9780715642337. [νεκρός σύνδεσμος]
  18. «Caprarola, Carbognano and Fabrica». www.romeartlover.it. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 

Περαιτέρω ανάγνωση

Επεξεργασία