Τσεπέλοβο Ιωαννίνων

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°54′19.472″N 20°49′13.346″E / 39.90540889°N 20.82037389°E / 39.90540889; 20.82037389

Το Τσεπέλοβο είναι το μεγαλύτερο χωριό σε πληθυσμό της περιοχής του Ζαγορίου και έδρα του πρώην Δήμου Τύμφης. Απέχει 51 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του Νομού, τα Ιωάννινα.[1]

Τσεπέλοβο
Τσεπέλοβο is located in Greece
Τσεπέλοβο
Τσεπέλοβο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΗπείρου
ΔήμοςΖαγορίου
Δημοτική ΕνότηταΤύμφης
Δημοτική ΚοινότηταΤσεπελόβου
Γεωγραφία και Στατιστική
ΝομόςΙωαννίνων
Υψόμετρο1.080 μέτρα
Πληθυσμός261 (2011)
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας440 10
Τηλ. κωδικός2653

Παραδοσιακή αρχιτεκτονική Επεξεργασία

Η παραδοσιακή πετρόκτιστη αρχιτεκτονική είναι παρούσα σε όλες τις κατοικίες, στα μονοπάτια και στις εκκλησίες του χωριού. Ξεχωρίζουν το πολιτιστικό κέντρο της «Εστίας», ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου που χτίστηκε το 18ο αιώνα σαν τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και αγιογραφήθηκε το 1786 από τους δεξιοτέχνες αγιογράφους από το Καπέσοβο[2], οι Ναοί Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Κάτω Παναγιάς και διάφορα αρχοντικά ιστορικών οικογενειών του χωριού. Στο Τσεπέλοβο διατηρείται η περισπούδαστη παλαιά "γέφυρα του Κοκκόρη" που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της ζαγορίτικης γεφυροποιίας.

Ιστορική αναδρομή Επεξεργασία

Το Τσεπέλοβο υπήρξε το διοικητικό κέντρο του Ζαγορίου από τον 18ο αιώνα και ήκμασε εμπορικά κατά τα οθωμανικά χρόνια ιδιαίτερα λόγω του εμπορίου ξυλείας. Το 1700 λειτούργησε το πρώτο σχολείο του χωριού[1]. Στο χωριό κατέφυγαν πριν την πτώση του Αλή Πασά και το ξέσπασμα της Επανάστασης (1820) ο Γιαννιώτης ποιητής Ιωάννης Βηλαράς και ο δάσκαλος του Γένους Αθανάσιος Ψαλίδας και συγκρότησαν κεντρική επαναστατική οργάνωση που ανέλαβε την καθοδήγηση του Αγώνα κατά την πρώτη του φάση[3]. Ο Α. Ψαλίδας, μάλιστα δίδαξε για μικρό χρονικό διάστημα στο σχολείο του χωριού.

Στις 7-8 Οκτωβρίου του 1943, στο Τσεπέλοβο πραγματοποιήθηκε εμφύλια μάχη ανάμεσα στις αντιστασιακές οργανώσεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ[4].

Αξιοθέατα Επεξεργασία

Δύο χιλιόμετρα έξω από το χωριό, πάνω από το λεγόμενο φαράγγι «Βικάκι», βρίσκεται η πέτρινη Μονή Ρογκοβού, χτισμένη τα χρόνια 1028-1034 και ανακαινισμένη το 1745[1]. Οι καλοδιατηρημένες αγιογραφίες και τα ξυλόγλυπτα της εκκλησίας έγιναν σταδιακά κατά τον 18ο και 19ο αιώνα. Εκεί, ο Νεόφυτος Δούκας ήθελε να ιδρύσει ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα («Ανωτέρα Σχολή»), όμως το όραμά του τελικά δεν πραγματοποιήθηκε με τις αναταραχές κατά την πτώση του Αλή Πασά.

Σήμερα, το χωριό αποτελεί τουριστικό προορισμό κατά τους χειμερινούς μήνες. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός, με πολλά από τα κτίρια του διατηρητέα [5].

Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχει ένας αιωνόβιος πλάτανος και είναι σημείο αναφοράς όλου του χωριού.

Αξιομνημόνευτοι Τσεπελοβίτες Επεξεργασία

Φωτοθήκη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Δήμος Τύμφης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2008. 
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2011. 
  3. Ήπειρος. Ιστορικοί Ελληνικοί Χρόνοι. Εκδοτική Αθηνών, σελ. 274. ISBN 960-213-371-6.
  4. Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και σβάστικα, εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1995, τόμος 2, σελ. 225.
  5. «ΥΑ 7828/7-5-1965 - ΦΕΚ 404/Β/6-7-1965». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2011. 
  6. Βασίλη Κραψίτη, Σύγχρονοι Ηπειρώτες ευεργέτες (1913-1986), εκδόσεις του συλλόγου «Οι φίλοι του Σουλίου», Αθήνα, 1987, σελ. 134 - 135.
  7. Κωνσταντίνου Α. Βακαλόπουλου, Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Ήπειρος, εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 768.

Πηγές Επεξεργασία

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.25ος,σελ.294.
  • "Γεωτρόπιο", τεύχος 141 (21-12-2002) "Γεω-οδοιπορικό: πέτρινη γοητεία", σελ.27-38.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία