Συντεταγμένες: 41°2′2.2″N 28°58′40.5″E / 41.033944°N 28.977917°E / 41.033944; 28.977917

Το Τσιτσέκ Πασαζί (τουρκικά: Çiçek Pasajı, κυριολεκτικά σημαίνει πέρασμα λουλουδιών στα τουρκικά), αρχικά γνωστή ως Σιτέ ντε Πέρα, είναι ένα διάσημο ιστορικό πέρασμα (γκαλερί ή στοά) στην λεωφόρο Ιστικλάλ στην περιοχή Μπέηογλου της Κωνσταντινούπολης, στην Τουρκία. Συνδέει τη λεωφόρο Ιστικλάλ με την οδό Σαχνέ.

Τσιτσέκ Πασαζί
Η κύρια είσοδος του Τσιτσέκ Πασαζί στην λεωφόρο Ιστικλάκ
Χάρτης
Είδοςcommercial gallery
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°2′2″N 28°58′41″E
Διοικητική υπαγωγήΚωνσταντινούπολη
ΧώραΤουρκία
Έναρξη κατασκευής1876
Ολοκλήρωση1876
ΧρηματοδότηςΧριστάκης Ζωγράφος
Commons page Πολυμέσα
Η σειρά των εστιατορίων στην κύρια είσοδο στην Λεωφόρο Ιστικλάλ

Εγκαινιάστηκε το 1876. Το Τσιτσέκ Πασαζί είναι μια στολισμένη στοά με σειρές ιστορικών καφετεριών, οινοποιείων και εστιατορίων.

Ο χώρος του Τσιτσέκ Πασαζί αρχικά χρησιμοποιούταν από το Θέατρο Ναούμ, το οποίο υπέστη σοβαρές ζημιές από την Πυρκαγιά του Πέρα το 1870.[1][2][3][4] Το θέατρο επισκέφθονταν συχνά οι σουλτάνοι Αμπντουλαζίζ και Αμπντουλχαμίτ Β΄, και φιλοξένησε την όπερα Ιλ Τροβατόρε του Τζουζέπε Βέρντι πριν τους οίκους όπερας του Παρισιού.[4]

Μετά την πυρκαγιά του 1870, το θέατρο αγοράστηκε από τον ντόπιο Έλληνα τραπεζίτη Χρηστάκη Ζωγράφο Εφέντι και ο αρχιτέκτονας Κλεάνθης Ζάννος σχεδίασε το σημερινό κτίριο που ονομάστηκε Σιτέ ντε Πέρα ή Χριστάκι Πασαζί (Πέρασμα Χρηστάκη) στα πρώτα του χρόνια.[4] Το Yorgo'nun Meyhanesi (Οινοποιείο του Γιώργου) ήταν το πρώτο οινοποιείο που άνοιξε στο πέρασμα.[4] Το 1908, ο Μεγάλος Βεζίρης Μεχμέτ Σαΐντ Πασάς αγόρασε το κτίριο και έγινε γνωστός ως Σαΐτ Πασά Πασαζί (Πέρασμα Σαΐτ Πασά).[4]

Μετά την Ρωσική επανάσταση του 1917, πολλές νεόπτωχες Ρωσίδες από οικογένειες ευγενών, συμπεριλαμβανομένου ενός Βαρόνου, πωλούσαν λουλούδια εδώ.[4] Κατά την δεκαετία του 1940 υπήρχαν κυρίως ανθοπωλεία στο κτίριο, παίρνοντας το σημερινό όνομα Τσιτσέκ Πασαζί (τουρκικά: Πέρασμα Λουλουδιών).[4]

Μετά την αποκατάσταση του κτιρίου το 1988, ξανάνοιξε ως μια γκαλερί παμπ και εστιατορίων.[4]

Η πιο πρόσφατη αποκατάσταση έγινε τον Δεκέμβριο του 2005.[4]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία