Τσι Κορόνι
Συντεταγμένες: 49°25′3″N 20°24′28″E / 49.41750°N 20.40778°E
Η Τσι Κορόνι (πολωνικά: Trzy Korony, «Τρεις Κορυφές», σλοβακικά: Tri Koruny) είναι η κορυφή του ορεινού όγκου Τσι Κορόνι, ένα ανεξάρτητο τμήμα μιας οροσειράς ονομάζεται Όρη Πιενίνι στα νότια της Πολωνίας. Η Τσι Κορόνι αποτελεί το κεντρικό τμήμα μιας συμπαγούς ομάδας συνδεδεμένων βουνών γνωστών ως Μεσαία Πιενίνι, που αποτελείται κυρίως από ασβεστολιθικά και δολομιτικά πετρώματα. Η Τσι Κορόνι βρίσκεται εντός του Εθνικού Πάρκου Πιενίνι στο Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας.[1]
| Τσι Κορόνι | |
|---|---|
 | |
 | |
| Ύψος | 982 μέτρα |
| Οροσειρά | Πιενίνι |
| Χώρες | Πολωνία |
| wikidata () | |
Γεωγραφία Επεξεργασία
Η κορυφή διαχωρίζεται από τις γύρω κορυφές (γνωστή ως Φαλακρή Ομάδα) από το πέρασμα Βίζνι Γουάζεκ, κατηφορίζοντας σε βαθιές κοιλάδες με ρέματα που περιβάλλονται από δασικές πλαγιές. Η Τσι Κορόνι αποτελείται από πέντε μυτερές κορυφές, δημιουργημένες από ανθεκτικό ασβεστόλιθο. Η υψηλότερη από τις κορυφές ονομάζεται Οκρονγκλίτσα (Okrąglica, «στρογγυλή»). Βρίσκεται 982 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην κορυφή της Οκρονγκλίτσα υπάρχει μια πλατφόρμα παρατήρησης με μεταλλικά εμπόδια κατασκευασμένα για τους τουρίστες. Η πλατφόρμα, με θέα στη χαράδρα του ποταμού Ντουνάγιετς, μπορεί να φιλοξενήσει έως και 15 άτομα κάθε φορά.[2]
Η δεύτερη ψηλότερη κορυφή (νοτιοανατολικά της Οκρονγκλίτσα), ονομάζεται Πουάσκα Σκάουα (Płaska Skała, «επίπεδος βράχος»), που υψώνεται 950 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η επόμενη κορυφή γνωστή είναι η Ναντ Ογκρούντκι (Nad Ogródki), η οποία βρίσκεται νοτιοδυτικά της Οκρονγκλίτσα και είναι η τρίτη ψηλότερη με υψόμετρο 940 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην κορυφή της υπήρχε ένας μετεωρολογικός σταθμός που χτίστηκε το 1933 και λειτουργούσε χειροκίνητα από έναν ερημίτη.
Η τέταρτη κορυφή, που ονομάζεται Πάνσκα (Pańska) ή Μπριουόβα Σκάουα (Bryłowa Skała, «στερεός βράχος») υψώνεται 920 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας και είναι μια ζώνη φωλιάσματος για ένα σπάνιο πουλί, τη σβαρνίστρα με εξαιρετικά πορφυρά φτερά. Η μικρότερη κορυφή της Τσι Κορόνι ονομάζεται Νίζνια Οκρονγκλίτσα (Niżnia Okrąglica), η οποία βρίσκεται 80 μέτρα χαμηλότερα από την ψηλότερη κορυφή, στο νότο. Η Νίζνια Οκρονγκλίτσα συνήθιζε να περιέχει την αρχική πλατφόρμα παρατήρησης πριν από την κατασκευή της μεταλλικής πλατφόρμας με φράγματα πάνω από την ψηλότερη, διευρύνοντας έτσι το πανόραμα του Πιενίνι.[2]
Η κορυφή Τσι Κορόνι είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στα όρη Πιενίνι. Η πλατφόρμα παρατήρησης κρέμεται πάνω από των 500 μέτρων γκρεμό, με σχεδόν τέλεια θέα στη χαράδρα του ποταμού Ντουνάγιετς και την τεράστια περιοχή του Εθνικού Πάρκου Πιενίνι, στα όρη Τάτρα, στην οροσειρά Μπέσκιντ Σοντέτσκι, στα Όρη Γκόρτσε και στην οροσειρά Μπέσκιντ Ζιβιέτσκι. Με καλό καιρό μπορεί κανείς να δει μέχρι το Όρος Μπάμπια, 63 χιλιόμετρα μακριά.[1][2][3]
Οι Τρεις Κορυφές αρχικά ονομάστηκαν απλά Πιενίνι. Το 1834 (κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Αυστροουγγαρίας) το γερμανικό όνομα Κρόνενμπεργκ (Kronenberg) εμφανίστηκε σε έγγραφα (μεταφράστηκε στα πολωνικά ως Στέμμα). Το τρέχον όνομα παρουσιάστηκε γύρω στο 1860. Ο ορεινός όγκος Τσι Κορόνι περιέχει τουλάχιστον 7 είδη σπάνιων φυτών που δεν μπορούν να βρεθούν πουθενά αλλού στα Πιενίνι, συμπεριλαμβανομένων των ενδημικών ειδών Πιενίνι ταραξάκο (δυστυχώς, ήδη εξαφανισμένα) και χρυσάνθεμων. Εκτός από αυτά, υπάρχουν πολλά και σπάνια είδη βραχώδων φυτών που αγαπούν τον ασβέστη, συμπεριλαμβανομένου του Hylotelephium telephium - ενός ξενιστή για μια κάμπια σπάνια Πιενίνι Απόλλων πεταλούδα.[3]
Η Τσι Κορόνι έχει υπάρξει τουριστικό αξιοθέατο για πολύ καιρό. Η πρώτη καταγεγραμμένη πεζοπορία στην κορυφή πραγματοποιήθηκε το 1767. Οι πρώτοι τακτικοί τουρίστες περπάτησαν στην κορυφή γύρω στο 1830. Το 1906, η πρώτη επίσημη διαδρομή προς τη κορυφή από το Κροσνιένκο ναντ Ντουνάιτσεμ σηματοδοτήθηκε με μπλε πινακίδες. Το 1929 μετά την απελευθέρωση της Πολωνίας, οι Τρεις Κορυφές αγοράστηκαν από την πολωνική κυβέρνηση από ιδιώτες ιδιοκτήτες και μετατράπηκαν στο εθνικό πάρκο Πιενίνι που ιδρύθηκε το 1932. Τελικά, το 2001-2002 οι αρχές του πάρκου έχτισαν τις νέες μεταλλικές πλατφόρμες με εμπόδια για να φιλοξενήσουν τον μαζικό τουρισμό. [4]
Τουριστικά μονοπάτια Επεξεργασία
Όλα τα μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή της Τσι Κορόνι, είναι χρωματισμένα και ενώνονται μαζί στην κορυφή που ονομάζεται Σιόντουο (Siodło). Από εκεί η πλατφόρμα παρατήρησης στην ψηλότερη κορυφή, είναι προσβάσιμη σε 15 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου η πρόσβαση στην πλατφόρμα είναι επί πληρωμή, επιτρέποντας και επίσης την είσοδο στην κορυφή του Σοκολίτσα. Με καλό καιρό, μερικές φορές σχηματίζονται μεγάλες ουρές στην είσοδο. Στο χωριό Σρομόφτσε Νίζνε στους νότιους πρόποδες της Τσι Κορόνι, υπάρχει ένας δημοφιλής ξενώνας που λειτουργεί από την Πολωνική Εταιρεία Τουρισμού και Αξιοθέατων και ονομάζεται «Τρεις Κορυφές».
Η κορυφή της Τσι Κορόνι μπορεί να επιτευχθεί με πολλά χρωματιστά μονοπάτια που ανεβαίνουν από διαφορετικές τοπικές πόλεις, όπως οι Στσαβνίτσα, Κροσνιένκο ναντ Ντουνάιτσεμ, Τσόρστιν και Σρομόφτσε Βίζνε.[2]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Explore Małopolska. A Guide to Selected Routes and Tourist Trails» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Οκτωβρίου 2007. (8.69 MB) 8.69 MB
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 SummitPost – "Trzy Korony: Climbing, Hiking & Mountaineering"
- ↑ 3,0 3,1 Pieninski National Park Αρχειοθετήθηκε 2015-07-28 στο Wayback Machine., Κεντρικό γραφείο: Οδός Γιαγκιελόνσκα 107β, 34-450 Kroscienko n/Dunajcem
- ↑ Miesięcznik Góry i Alpinizm, Aktualności – wrzesień 2001: "Trzy Korony zamknięte". Αρχειοθετήθηκε 2015-11-18 στο Wayback Machine. 24 września 2001
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Trzy Korony στο Wikimedia Commons