Τσορίθο
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το τσορίθο (ισπ.: chorizo) είναι ένας όρος που συμπεριλαμβάνει διάφορους τύπους χοιρινών λουκάνικων που κατάγονται από την Ιβηρική Χερσόνησο.
Γενικά Επεξεργασία
Το τσορίθο μπορεί να είναι ένα φρέσκο λουκάνικο, όπου σ' αυτή τη περίπτωση πρέπει να μαγειρευτεί πριν φαγωθεί. Στην Ευρώπη είναι πιο συχνά ένα καπνιστό λουκάνικο, το οποίο έχει υποστεί κάποιου είδους ζύμωση, επομένως συνήθως κόβεται σε λεπτές φέτες και τρώγεται ωμό. Το Ισπανικό τσορίθο, όπως και το πορτογαλικό chouriço, παίρνει την ξεχωριστή αυτή μυρωδιά καπνού και το βαθύ κόκκινο χρώμα από τις καπνιστές κόκκινες πιπεριές. Λόγω του κόστους της ισπανικής καπνιστής πάπρικας, το μεξικάνικο τσορίθο συνήθως φτιάχνεται με πιπεριές τσίλι. Στη Λατινική Αμερική, χρησιμοποιείται επίσης ξύδι αντί για λευκό κρασί που χρησιμοποιείται στην Ισπανία. Στην Ισπανία και τη Πορτογαλία τα λουκάνικα είναι συνήθως τυλιγμένα σε έντερα ζώων, σύμφωνα με το παραδοσιακό τρόπο που υπάρχει από τη ρωμαϊκή εποχή. Στη Λατινική Αμερική, ωστόσο, τυλίγονται σε φτιαχτά περιτυλίγματα κι έχουν μια λεία εμπορική εμφάνιση λόγω αυτού καθώς τα συγκεκριμένα περιτυλίγματα συχνά είναι χρωματιστά.
Το τσορίθο μπορεί να φαγωθεί ωμό (κομμένο ή σε σάντουιτς), ψητό στα κάρβουνα, τηγανητό ή σιγοβρασμένο σε ξινό κρασί ή κάποιο άλλο δυνατό αλκοολούχο ποτό όπως το κονιάκ.
Τα tapas bars (μαγαζιά που σερβίρουν τα ορεκτικα τάπας) έχουν γίνει αρκετά δημοφιλή τα τελευταία χρόνια σε πολλές μεγάλες πόλεις της Βόρειας Αμερικής.
Ισπανικό Τσορίθο Επεξεργασία
Το Ισπανικό Τσορίθο είναι φτιαγμένο από ψιλοκομμένο χοιρινό και χοιρινό λίπος, καρυκευμένο με καπνιστή πάπρικα και αλάτι. Χαρακτηρίζεται είτε πικάντικο είτε γλυκό, ανάλογα με το τύπο καπνιστής πάπρικας που έχει χρησιμοποιηθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες ντόπιες ποικιλίες ισπανικών τσορίθο, καπνιστά ή και μη καπνιστά, τα οποία μπορεί να περιέχουν σκόρδο, βότανα και άλλα συστατικά. Για παράδειγμα, το τσορίθο που φτιάχνεται στη πόλη Παμπλόνα είναι ένα πολύ πιο παχύ λουκάνικο με κιμά πολύ πιο φίνα κομμένο.
Το τσορίθο κυκλοφορεί στην αγορά σε είδη για όλα τα γευστικά γούστα. Από θέμα μεγέθους, κοντό ή και πιο μεγάλο και από θέμα γεύσης, σκληρό ή και απαλό. Πολλά είδη τσορίθο είναι προορισμένα απλά για να τρώγονται ωμά, άλλα πάλι θα ήταν προτιμότερο να μαγειρευτούν. Ένας γενικός κανόνας είναι ότι τα μακριά και λεπτά τσορίθο είναι γλυκύτερα και τα κοντά τσορίθο είναι πικάντικα, παρ'όλα αυτά δεν ισχύει πάντα.
Η Ισπανία παράγει επίσης πολλά άλλα είδη χοιρινών επεξεργασιών, όπως το λόμο εμπουτσάδο (lomo embuchado) δηλαδή φιλέτο επεξεργασμένο και αποξηραμένο μ' ένα παρόμοιο τρόπο όπως το τσορίθο. Το λόμο είναι μια άπαχη μορφή κρέατος που φτιάχνεται από τα νεφρά του γουρουνιού, έπειτα μαρινάρεται και αποξηραίνεται.