Τύχη (μυθολογία)
Η Τύχη[1] είναι θεότητα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, προσωποποίηση της ευμάρειας και του πλούτου μιας πόλης. Παριστάνονταν ως γυναίκα που κρατούσε συνήθως ένα μικρό παιδί, ένα στάχυ ή το κέρας της Αμαλθείας ως ένδειξη του πλούτου.
| Τύχη | |
|---|---|
 | |
| Σύντροφος-οι | Αγαθοδαίμων |
| Γονείς | Ωκεανός, Δίας και Ερμής και Τηθύς και Αφροδίτη |
| wikidata (π) | |
Θεωρείται είτε κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, είτε μια από τις Ωκεανίδες, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος[2], ενώ ο Πίνδαρος την αναφέρει ως κόρη του Δία.[3]
Ιδιαίτερα στην Ελληνιστική εποχή, οι πόλεις είχαν ως προστάτιδα τη δική τους Τύχη, η οποία απεικονιζόταν συχνά σε νομίσματα, με κορώνα τα τείχη της πόλης.
Η αντίστοιχη Ρωμαϊκή θεότητα ήταν η Φορτούνα. Στην ελληνοβουδιστική τέχνη της Γκαντχάρα, η Βουδιστική θεότητα Χάριτι σχετίζεται με την Τύχη και παρουσιάζεται να κρατά το κέρας της Αμάλθειας και να φορά ελληνικές ενδυμασίες.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Ο αστεροειδής 258 Τύχη, που ανακαλύφθηκε το 1886, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή θεότητα.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Tyche | Greek goddess | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Ησίοδος, Θεογονία
- ↑ Πίνδαρος «Πυθιόνικοι- Ωδή 10η»
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tyche στο Wikimedia Commons
Φωτοθήκη Επεξεργασία
-
Οι Τρεις Τύχες. Ανάγλυφο, περί το 160 ΚΕ (Μουσείο του Λούβρου).
-
Η Τύχη και στην άλλη όψη, ο Γορδιανός Γ΄ με την Τρανκουιλλίνα. Χάλκινο νόμισμα, περίπου 238-244 ΚΕ.
-
Η Τύχη της Ρώμης (από τον Θησαυρό του Εσκουιλίνου, Βρετανικό Μουσείο).
-
Η Τύχη της Κωνσταντινούπολης (από τον Θησαυρό του Εσκουιλίνου, Βρετανικό Μουσείο).
-
Η Τύχη της Αλεξάνδρειας (από τον Θησαυρό του Εσκουιλίνου, Βρετανικό Μουσείο).
-
Ο Μέγας Κωνσταντίνος στέφεται από την Τύχη της Κωνσταντινούπολης (περ. 4ος αιώνας).
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μυθολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |