Λουίς Φίγκο

Πορτογάλος ποδοσφαιριστής
(Ανακατεύθυνση από Φίγκο)

Ο Λουίς Φίγκο (Luís Filipe Madeira Caeiro Figo, η ορθή προφορά είναι Λουίς Φίγο: προφορά ΔΦΑ [luˈiʃ ˈfiɣu], γεννήθηκε 4 Νοεμβρίου 1972) είναι Πορτογάλος πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε μεταξύ άλλων στις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και στην Ίντερ, όπου και ολοκλήρωσε την πλούσια καριέρα του.

Λουίς Φίγκο

2009
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΛουίς Φιλίπε Μαδέιρα Καέιρο Φίγκο
Ημερ. γέννησης4 Νοεμβρίου 1972 (1972-11-04) (51 ετών)
Τόπος γέννησηςΛισαβόνα, Πορτογαλία
Ύψος1,80 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1984–1989Σπόρτινγκ Λισαβόνας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1989–1995Σπόρτινγκ Λισαβόνας137(16)
1995–2000Μπαρτσελόνα172(30)
2000–2005Ρεάλ Μαδρίτης164(36)
2005–2009Ίντερ105(9)
Σύνολο578(91)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1991–2006Πορτογαλία127(32)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1972 στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στο χώρο του ποδοσφαίρου το 1989 από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Έκανε το ντεμπούτο του στις 1 Απριλίου του 1990 όταν μπήκε σαν αλλαγή στον αγώνα με τη Μαρίτιμο. Στις 7 Δεκεμβρίου 1991 ο Πορτογάλος σκόραρε το πρώτο γκολ της καριέρας του με αντίπαλο την Τορένσε. Στη Σπόρτινγκ έμεινε μέχρι το 1995 πετυχαίνοντας την κατάκτηση ενός Κυπέλλου.[1]

Το 1995 ο Φίγκο δέχθηκε αρκετές προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού, με αποτέλεσμα να υπογράψει συμβόλαια συνεργασίας τόσο με την Γιουβέντους όσο και με την Πάρμα. Αυτή του η πράξη είχε ως επακόλουθο τον διετή αποκλεισμό του από την ιταλική ομοσπονδία απομακρύνοντας έτσι κάθε σκέψη για καριέρα στην Ιταλία. Έτσι υπό αυτές τις συνθήκες υπέγραψε στην ισπανική Μπαρτσελόνα.[2]

Στη Βαρκελώνη κατάφερε με τις εμφανίσεις του να γίνει αρχηγός της ομάδας καθώς και ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές της κερκίδας, κατακτώντας παράλληλα μια πλειάδα τόσο εγχώριων όσο και ευρωπαικών τίτλων, ενώ μαζί με τον Ριβάλντο αποτέλεσαν από κοινού σπουδαίο δίδυμο. Μετά από πέντε επιτυχημένες σεζόν που εμφανίστηκε 172 φορές και σκόραρε 30 γκολ για τη Μπαρτσελόνα, μπορούσε να επιλέξει όποιο σύλλογο ήθελε με τη φόρμα που έπαιζε εκείνη τη στιγμή.[3]

Το 2000 πραγματοποιήθηκε η αμφιλεγόμενη μεταγραφή με ποσό-ρεκόρ του από την Μπαρτσελόνα στην αιώνια αντίπαλο Ρεάλ Μαδρίτης που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των οπαδών της Μπαρτσελόνα, οι οποίοι έκτοτε δεν δίσταζαν να τον αποδοκιμάζουν με κάθε τρόπο με την πρώτη ευκαιρία.[4][5][6] Στην πρώτη του συμμετοχή με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης στο Καμπ Νόου, οι φίλαθλοι της Μπαρτσελόνα του πετούσαν με κάθε ευκαιρία αντικείμενα, όπως αναπτύρες, και τον αποδοκίμαζαν. Προσπάθησε να εκτελέσει το πρώτο του κόρνερ στον αγώνα, όμως δεν τα κατάφερε ποτέ, λόγω των αντικειμένων που έπεφταν προς την μεριά του από την κερκίδα.[7] Εκείνη τη χρονιά γνώρισε και την μεγαλύτερη ατομική του διάκριση, το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς στην Ευρώπη (Χρυσή Μπάλα),[8] όπως και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη του κόσμου από τη ΦΙΦΑ.[9] Ο Φίγκο συνέχισε μια επιτυχημένη πορεία και με την Ρεάλ Μαδρίτης κατακτώντας και άλλα τρόπαια, με κορυφαίο τίτλο το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2001–02. Έπειτα από πέντε χρονιές με ικανοποιητικό χρόνο συμμετοχής στους Μαδριλένους έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2005.[10]

Ο Φίγκο ξεχώριζε πάντα για την ικανότητα να ηγείται του στον αγωνιστικό χώρο αλλά και να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ. Ακόμη και μέχρι σήμερα παραμένει δεύτερος στη σχετική λίστα με τις τελικές πάσες (ασίστ) στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ο Πορτογάλος με 106 ασίστ βρίσκεται πίσω μόνο από τον Λιονέλ Μέσι.[1] Είναι επίσης στους δέκα καλύτερους όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.[11][12]

Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η Ίντερ. Αν και τα δυο πρώτα χρόνια ήταν βασικό και αναντικατάστατο μέλος της ομάδας παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο (αν και δεν είχε τους ίδιους ρυθμούς και την ταχύτητα με τα πρώτα χρόνια της καριέρας του) ήταν πολύτιμος λόγω των ασίστ που έδινε και του ρόλου του ως οργανωτή, τα τελευταία δύο συνήθως ήταν στους αναπληρωματικούς, ενώ είχε να αντιμετωπίσει και ένα σοβαρό τραυματισμό. Μάλιστα το 2007 έφτασε κοντά σε συμφωνία με την αραβική Αλ-Ιτιχάντ, η μεταγραφή του όμως ακυρώθηκε μετά από συζητήσεις με τον πρόεδρο της Ίντερ.

Η διεθνής του καριέρα ξεκίνησε στις μικρές εθνικές ομάδες οδηγώντας την Κ16 το 1991 αλλά και την Κ20 της Εθνικής Πορτογαλίας σε νίκες και τίτλους στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από την θέση του αρχηγού.[1] Με την Εθνική Ομάδα ανδρών της Πορτογαλίας έκανε το ντεμπούτο του στις 12 Δεκεμβρίου 1992 σε αγώνα απέναντι στο Λουξεμβούργο (1–1) και αγωνίστηκε συνολικά 127 φορές.[13] Έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004 με αντίπαλο την Εθνική Ελλάδος, χωρίς να κατακτήσει τον τίτλο, και στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.[14] Οι πολύ καλές εμφανίσεις του στη διοργάνωση του έδωσαν μία θέση στην επιλογή της καλύτερης ομάδας.[15]

Στις 16 Μαΐου του 2009 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο και από την ενεργό δράση. Ο τελευταίος αγώνας με δική του συμμετοχή ήταν στις 31 Μαΐου του 2009 μεταξύ Ίντερ και Ατλάντα [16] To 2004 και ακόμα σε ενεργό δράση, συμπεριλήφθηκε στη λίστα FIFA 100, ως ένας από τους 125 καλύτερους εν ζωή ποδοσφαιριστές.[17]

Τίτλοι Επεξεργασία

Σπόρτινγκ

Μπαρτσελόνα

  • Πρωτάθλημα Ισπανίας (2) : 1997–98 , 1998–99
  • Κύπελλο Ισπανίας (3) : 1997 , 1998
  • Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας : 1996
  • Κύπελλο Κυπελλούχων : 1997
  • Σούπερ Κύπελλο UEFA : 1997

Ρεάλ Μαδρίτης

  • Πρωτάθλημα Ισπανίας (2) : 2000–01 , 2002–03
  • Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας (2) : 2001 , 2003
  • Τσάμπιονς Λιγκ : 2002
  • Σούπερ Κύπελλο UEFA : 2002
  • Διηπειρωτικό Κύπελλο : 2002

Ίντερ

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας (4) : 2005–06 , 2006–07 , 2007–08 , 2008–09
  • Κύπελλο Ιταλίας : 2006
  • Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας (2) : 2006 , 2008

Ατομικές διακρίσεις Επεξεργασία

  • Πορτογαλική Χρυσή Μπάλα : 1994
  • Πορτογάλος ποδοσφαιριστής της χρονιάς (6) : 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000
  • Ομάδα ESM της χρονιάς (2) : 1997–98 , 1999-00
  • Καλύτερος ξένος παίκτης της χρονιάς ισπανικού πρωταθλήματος (3) : 1999, 2000, 2001
  • Καλύτερη ομάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (2) : 2000 , 2004
  • World Soccer (περιοδικό) Παίκτης της Χρονιάς : 2000
  • Χρυσή Μπάλα : 2000
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA : 2001
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA - Ασημένιο Βραβείο: 2000
  • Ομάδα της Χρονιάς της UEFA : 2003
  • Καλύτερη ομάδα Παγκόσμιου Κυπέλλου : 2006
  • FIFA 100
  • Golden Foot : 2011
  • IFFHS Legends

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Λουίς Φίγκο: Το λιοντάρι από τη Λισαβόνα». Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2020. 
  2. «Luis Figo Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  3. «Luís Figo». Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020. 
  4. «From Ronaldo to Figo - Meet the players who played for both Barcelona and Real Madrid». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2022. 
  5. «Γι'αυτό έφυγα από την Μπαρτσελόνα». Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020. 
  6. «Dossier : « El Clásico », histoire d'une rivalité historique». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2020. 
  7. «Έκαιγε το Καμπ Νου, χάθηκε ο Φίγκο Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης 2-0». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  8. «Ballon d'Or Winner's List». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020. 
  9. «Best soccer player from the year you were born (1950-2017)». Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2020. 
  10. «Luis Figo to Real Madrid: The Transfer That Launched the Galacticos Era». Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2023. 
  11. «Most Assists in Football History - Turning Back The Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2023. 
  12. «Top 10 Players With Most Assists In Soccer History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023. 
  13. «Luís Filipe Madeira Caeiro Figo - Century of International Appearances». Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2020. 
  14. «Luis Figo». Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2020. 
  15. «FIFA unveil All-Star squad». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  16. «Αντίο με ανακοίνωση ο Φίγκο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2009. 
  17. «The Guardian : The Fifa 100». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία