Φλάβιος Φιλόστρατος
Ο Λούκιος Φλάβιος Φιλόστρατος (160/170 - 244/249 μ.Χ.) είναι, μαζί με τον Δίωνα τον Χρυσόστομο, ο κύριος εκπρόσωπος της Δεύτερης Σοφιστικής. Χρονολογικά ήταν ο δεύτερος σοφιστής της οικογενείας των Φιλοστράτων και έτσι είναι γνωστός και ως Φιλόστρατος Β΄, αν και ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του Φιλόστρατος ο Αθηναίος.
| Φλάβιος Φιλόστρατος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 170 (περίπου)[1][2][3] Λήμνος |
| Θάνατος | Δεκαετία του 250 ή 245[4] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[5] σοφιστής ρήτορας φιλόσοφος[6] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Βίος Απολλωνίου του Τυανέως Βίοι Σοφιστών Ηρωικός (Φιλόστρατος) |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Φιλόστρατος ο Βέρος |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στη Λήμνο, και έζησε στα τέλη του 2ου αι. και στο α΄ μισό του 3ο αι. μ.Χ., εν συνεχεία πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει και αργότερα εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, την εποχή που βασίλευε ο Σεπτίμιος Σεβήρος, όπου απέκτησε την εύνοια της γυναίκας του αυτοκράτορα και μητέρας του Καρακάλλα Ιουλίας Δόμνας. Μετά το 217, οπότε βρήκαν τραγικό τέλος η Ιουλία Δόμνα και ο Καρακάλλας, γύρισε στην Αθήνα (κατά άλλη όμως εκδοχή πήγε στην Τύρο, όπου του δόθηκαν πολιτικά δικαιώματα) για να δραστηριοποιηθεί ως δάσκαλος της σοφιστικής.[7] Πατέρας του ήταν ο σοφιστής και δραματικός ποιητής Φιλόστρατος ο Βέρος.[8]
Σωζόμενα έργα Επεξεργασία
Από τα σωζόμενα έργα του «φιλοστρατείου σώματος» αποδίδονται στον Φλάβιο Φιλόστρατο τα εξής:
- Βίοι Σοφιστών σε δύο βιβλία. Στο πρώτο βιβλίο αναφέρονται είκοσι έξι φιλόσοφοι-σοφιστές, με πρώτο τον Πρωταγόρα και τελευταίο τον Αισχίνη, ενώ στο δεύτερο τριάντα τρεις ρήτορες, από τους εισηγητές της νέας κατεύθυνσης ως τον ίδιο τον συγγραφέα.. Μάλιστα στο βιβλίο αυτό ο Φιλόστρατος έδωσε και το όνομα στην ανανεωτική αυτή κίνηση: Δεύτερη Σοφιστική.
- Ηρωικός. Διάλογος, που παρουσιάζει πολλές ομοιότητες στη σκοποθεσία και στον χαρακτήρα με τον Βίον Απολλωνίου του Τυανέως.
- Γυμναστικός. Ανήκει στην παραδοση των προτρεπτικων λόγων που δίνει αξιόπιστες πληροφορίες για τους αγώνες, τα είδη των αθλημάτων και τις μεθόδους προπονήσεως.
- Νέρων. Διάλογος που, καθώς θύμιζε πολύ τον Λουκιανό, αποδόθηκε λαθεμένα σ' αυτόν. Στο έργο ο φιλόσοφος Μουσιώνος καταγγελει την ύβριν του τυραννου.
- Επιστολές. Έχει σωθεί συλλογή από εβδομήντα τρεις επιστολές, γραμμένες σε περίτεχνο ύφος, από τις οποίες οι περισσότερες είναι ερωτικά παιχνίδια. Η 73η έχει ως αποδέκτη την Ιουλία Δόμνα και αποτελεί απολογία και υπεράσπιση της σοφιστικής.
- Βίος Απολλωνίου του Τυανέως. Τη φήμη του οφείλει κυρίως ο Φιλόστρατος στα οκτώ βιβλία που αποτελούσαν: Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον.[9] Οι εθνικοί για να το χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στη θεαματική εξάπλωση του χριστιανισμού αλλοίωσαν την εικόνα του ιστορικού αυτού προσώπου (Απολλωνίου του Τυανέως) προσθέτοντας διηγήσεις θαυμάτων του και παρουσιάζοντάς τον ως δεινό μάγο κατά τρόπο που προκάλεσε την αντίδραση του Λουκιανού με τον Αλέξανδρον ή Ψευδόμαντιν.[10]
Παλαιότερα του αποδιδόταν και η πρώτη σειρά του έργου Εικόνες.[11] Η οποία πλέον αποδίδεται στον Φιλόστρατο τον πρεσβύτερο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 digitale
.beic .it /primo _library /libweb /action /search .do?fn=search&vid=BEIC&vl%283134987UI0%29=creator&vl%28freeText0%29=Philostratus+Flavius. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας. 103049.
- ↑ 3,0 3,1 (Πολωνικά) MAK. 9810659451005606.
- ↑ «Filostratos». (Μποκμάλ) 26 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 9Β΄ σελ. 298, Εκδοτική Αθηνών (1988)
- ↑ «Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ Κωνσταντίνος Καβάφης, Σοφοί δε προσιόντων Αρχειοθετήθηκε 2012-07-17 στο Wayback Machine.
- ↑ Λουκιανός, Αλέξανδρος ή Ψευδόμαντις
- ↑ Άπαντα Φιλόστρατου, τόμοι 7 αριθμ. 307-312, εκδ. Κάκτος