Βικιπαίδεια

Φραβαχάρι

Το Φραβαχάρι (περσικά: فَرَوَهَر), επίσης γνωστό ως Φορουχάρι (περσικά: فُروهَر), ή Farr-e Kiyâni (فَرِّ کیانی), είναι ένα από τα πιο γνωστά σύμβολα του Ιράν (Περσία) και του Ζωροαστρισμού, της κύριας θρησκείας του Ιράν πριν από τη μουσουλμανική κατάκτηση της χώρας και τον ιρανικό εθνικισμό.[1][2] Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για το τι συμβολίζει το Φραβαχάρι και δεν υπάρχει καθολική συναίνεση εκτός από το να σημειωθεί ότι δεν αντιπροσωπεύει το Φραβάσι.[3][4]

Φραβαχάρι
Απεικόνιση Φραβαχάρι στην Περσέπολη.

Το Φραβαχάρι είναι ένα από τα πιο γνωστά σύμβολα του Ιράν και συχνά φοριέται ως κρεμαστό απο τους Ιρανούς, συμπεριλαμβανομένων των Ζωροαστρίστων και των Κούρδων και έχει γίνει ένα κοσμικό εθνικό και πολιτιστικό σύμβολο.[5][6][7]

Ετυμολογία Επεξεργασία

Η Νέα Περσική λέξη فروهر διαβάζεται ως Φορουχάρι ή Φραβαχάρι (προφέρεται ως furōhar / furūhar στα κλασικά περσικά). Η Μέση περσική μορφή ήταν το frawahr (Βιβλίο Παχλαβί: plw'hl, μανιχαϊστική: prwhr), frōhar(καταγράφονται στο Pazend ως 𐬟𐬭𐬋𐬵𐬀𐬭; είναι μια μεταγενέστερη μορφή της προηγούμενης φόρμας), και fraward (Βιβλίο Παχλαβί: plwlt ', μανιχαϊστική: frwrd), το οποίο προήλθε απευθείας από τα παλιά περσικά * fravarti-.[3][8] Η μορφή της Αβεστικής γλώσσας ήταν fravaṣ̌i (𐬟𐬭𐬀𐬎𐬎𐬀𐬴𐬌).

Στον Ιρανικό και Ζωροαστρικό πολιτισμό Επεξεργασία

 
[νεκρός σύνδεσμος]Φραβαχάρι σε ένα νόμισμα του Vadfradad I (Αυτοφραδάτης ο Α΄).

Το Φραβαχάρι απεικονίστηκε στους τάφους των βασιλέων της Αχαιμενίδικης αυτοκρατορίας, όπως ο Δαρείος ο Μέγας (περ. 522–486 π.Χ.) και ο Αρταξέρξης Γ΄ (περ. 358–338 π.Χ.).[9] Το σύμβολο χρησιμοποιείται επίσης σε μερικά από τα νομισματοκοπεία νομίσματος των Φραταράκα της Περσίς στα τέλη του 3ου και στις αρχές του 2ου αι. π.Χ.[10] Ακόμα και μετά την αραβική κατάκτηση του Ιράν, ο Ζωροαστρισμός συνέχισε να αποτελεί μέρος του ιρανικού πολιτισμού. Καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, γιορτές είναι διεξαγονται, όπως το Νεβρόζ, Μεχρεγκάν και το Chaharshanbe Suri που αφορούν Ζωροαστρικά φεστιβάλ και το ημερολόγιο. Αυτά είναι απομεινάρια των Ζωροαστρικών παραδόσεων. Από τις αρχές του 20ού αιώνα, η εικόνα Φραβαχάρι βρέθηκε σε δημόσιους χώρους και έγινε γνωστή εικόνα μεταξύ των Ιρανών. Το Σαχναμέ του Φερντοσί είναι το εθνικό έπος του Ιράν και περιέχει ιστορίες (εν μέρει ιστορικές και εν μέρει μυθικές) από τους προ-ισλαμικούς Ζωροαστρικούς χρόνους. Ο τάφος του Φερντοσί(χτίστηκε στις αρχές του 1930), τον οποίο επισκέπτονται πολλοί Ιρανοί κάθε χρόνο, περιέχει επίσης την εικόνα του Φραβαχάρι.[11]

Ενώ χρησιμοποιείται τόσο από τον σύγχρονο Ζωροαστρισμό όσο και από τους Πέρσες, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το σύμβολο δεν είναι ούτε Ζωροαστρικό ούτε Περσικό στην προέλευσή του. Προέρχεται από μια Μεσοποταμιακή Ασσυριακή απεικόνιση του φτερωτού θεού Ασσούρ. Μετά την αχαιμενιδική δυναστεία, η εικόνα του Φραβαχάρι δεν υπήρχε πλέον στην περσική τέχνη ή αρχιτεκτονική. Οι Παρθίοι, οι Σασσανίδες και οι Ισλαμικοί βασιλιάδες που ακολούθησαν δεν χρησιμοποίησαν την εικόνα. Μόλις τον 20ο αιώνα, πάνω από 2000 χρόνια αργότερα, το σύμβολο επανεμφανίστηκε χάρη στο έργο του Πάρση μελετητή, Jamshedji Maneckji Unvala που δημοσίευσε δύο άρθρα το 1925 και το 1930.[12][13]

Το έργο του Unvala δυσφημίστηκε από τον Irach Jehangir Sorabji Taraporewala, ο οποίος αμφισβήτησε την ιδέα ότι η φτερωτή φιγούρα αντιπροσώπευε τον Αχουραμάσδα. Ο Taraporewala πρότεινε ότι οι μορφές που χρησιμοποιήθηκαν στα περσικά ανάγλυφα προορίζονταν να απεικονίσουν Χβαρένα ή βασιλική δόξα για να αντανακλούν την αντιληπτή θεϊκή ενδυνάμωση των βασιλιάδων και, επομένως, δεν έχει αληθινό πνευματικό νόημα. Αυτή η άποψη υποστηρίχθηκε αργότερα από την Alireza Shapour Shahbazi και τη Μάρι Μπόις.[14][15][16]

Ο Θρόνος του Ηλίου, η αυτοκρατορική έδρα του Ιράν, ειχε οπτικές επιπτώσεις στο Φραβαχάρι. Ο κυρίαρχος θα καθόταν στη μέση του θρόνου, ο οποίος έχει σχήμα πλατφόρμας ή κρεβατιού που υψώνεται από το έδαφος. Αυτό το θρησκευτικό-πολιτιστικό σύμβολο προσαρμόστηκε από τη δυναστεία Παχλαβί για να εκπροσωπήσει το ιρανικό έθνος.[17] Στον σύγχρονο Ζωροαστρισμό, μία από τις ερμηνείες του Φραβαχάρι είναι ότι είναι μια αναπαράσταση της ανθρώπινης ψυχής και της ανάπτυξής της μαζί με έναν οπτικό οδηγό καλής συμπεριφοράς.[1] Μια άλλη δημοφιλής ερμηνεία είναι ότι είναι μια οπτική αναπαράσταση ενός Φραβάσι, αν και οι Φραβάσις περιγράφονται στη Ζωροαστριακή λογοτεχνία ως θηλυκές.[3] Μία από τις πιο διαδεδομένες απόψεις στην ακαδημαϊκή κοινότητα ως προς την έννοια του Φραβαχάρι είναι ότι αντιπροσωπεύει το Χβαρένα, τη θεϊκή δύναμη και τη βασιλική δόξα.[3] Αν και υπάρχουν αρκετές ερμηνείες των μεμονωμένων στοιχείων του συμβόλου, οι περισσότερες είναι πρόσφατες ερμηνείες και υπάρχει ακόμη συζήτηση ως προς το νόημά του.

Μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979, το λιοντάρι και ο ήλιος, που αποτελούσε μέρος της αρχικής εθνικής σημαίας του Ιράν, απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση από δημόσιους χώρους, προκειμένου να αποτρέψει την ανάμνηση της ζωής των ανθρώπων πριν από την επανάσταση. Ωστόσο, οι εικόνες των Φραβαχάρι δεν αφαιρέθηκαν και ως εκ τούτου, η εικόνα Φραβαχάρι έγινε εθνικό σύμβολο για τους Ιρανούς και έγινε ανεκτό από την κυβέρνηση σε αντίθεση με το λιοντάρι και τον ήλιο.[18] Οι φτερωτοί δίσκοι έχουν μακρά ιστορία στην τέχνη, τη θρησκεία και τον πολιτισμό της αρχαίας Εγγύς και Μέσης Ανατολής, είναι περίπου 4000 ετών σε χρήση και σημειώνονται επίσης συμβολίζοντας τους Ασσούρ, Σαμάς και άλλες θεότητες.[1]

Φωτοθήκη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «What Does the Winged Symbol of Zoroastrianism Mean?». About.com Religion & Spirituality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-19. https://web.archive.org/web/20160419052223/http://altreligion.about.com/od/symbols/a/faravahar.htm. Ανακτήθηκε στις 2017-01-26. 
  2. ↑ «Sacred Symbols». Zoroastrianism for beginners. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2017. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Boyce 2000.
  4. ↑ «FRAVAŠI – Encyclopaedia Iranica». www.iranicaonline.org. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  5. ↑ «Europe | The Identity Necklace: Being Iranian in Britain». FRONTLINE - Tehran Bureau (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  6. ↑ staff, T. O. I.· Agencies. «Iran official: If US attacks, Israel will be destroyed in half an hour». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2020. 
  7. ↑ Szanto, Edith (2018-05-15). «“Zoroaster was a Kurd!”: Neo-Zoroastrianism among the Iraqi Kurds» (στα αγγλικά). Iran and the Caucasus 22 (1): 96–110. doi:10.1163/1573384X-20180108. ISSN 1573-384X. https://brill.com/view/journals/ic/22/1/article-p96_8.xml. 
  8. ↑ MacKenzie, David Neil (1986). A Concise Pahlavi Dictionary. London: Oxford University Press. ISBN 0-19-713559-5. 
  9. ↑ Curtis 2007, σελ. 93.
  10. ↑ Curtis 2007, σελ. 94.
  11. ↑ «FERDOWSI, ABU'L-QĀSEM iii. MAUSOLEUM – Encyclopaedia Iranica». www.iranicaonline.org. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2019. 
  12. ↑ Unvala, Jamshedji Maneckji (1888-1961). (c. 1900). The winged disk and the winged human figure on ancient Persian monuments. s.n. 
  13. ↑ Eduljee, K. E. (2013). Farohar / Fravahar motif: what does it represent? use of icons & symbols in Zoroastrism. [Verlag nicht ermittelbar]. 
  14. ↑ Taraporewala, Irach J. S. (Irach Jehangir Sorabji), 1884-1956. (2006). The religion of Zarathushtra. Jain Pub. Co. ISBN 978-0-87573-092-9. 
  15. ↑ Boyce (1 January 1982), A History of Zoroastrianism, Zoroastrianism under the Achaemenians, BRILL, σελ. 104–, ISBN 978-90-04-29390-8, https://books.google.com/books?id=AOh5DwAAQBAJ&pg=PA104 
  16. ↑ Shahbazi, A. S. 1974 An Achaemenid Symbol, I A Farewell To ' Fravahr' And ' Ahuramazda.' AMI 7 135 144 (στα English). 
  17. ↑ «ZOROASTRIANS OF 19TH-CENTURY YAZD AND KERMAN – Encyclopaedia Iranica». www.iranicaonline.org. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2019. 
  18. ↑ Najmabadi, Afsaneh (2005). Gender and sexual anxieties of Iranian Modernity. University of California Press. ISBN 0-520-24262-9. 

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Faravahar στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φραβαχάρι&oldid=10511059"