Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Φραγκίσκος Β΄ (François II de Bretagne, 23 Ιουνίου 1435 – 9 Σεπτεμβρίου 1488) από τον Οίκο του Ντρε-Μονφόρ ήταν δούκας της Βρετάνης από το 1458 έως το 1488.
Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 23 Ιουνίου 1435[1] Château de Clisson[1] |
Θάνατος | 9 Σεπτεμβρίου 1488 Couëron |
Αιτία θανάτου | πτώση από άλογο |
Συνθήκες θανάτου | ατύχημα |
Τόπος ταφής | Nantes Cathedral |
Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[2] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαργαρίτα της Βρετάνης Μαργαρίτα της Φουά |
Τέκνα | Άννα της Βρεττάνης Isabeau of Brittany Francesc I d'Avaugour François de Dreux[3] |
Γονείς | Ριχάρδος, κόμης του Ετάμπ και Marguerite, Countess of Vertus |
Αδέλφια | Marie de Bretagne |
Οικογένεια | Οίκος ντε Μονφόρ |
Θυρεός | |
![]() | |
![]() | |
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Ήταν υιός του Ριχάρδου κόμη του Ετάμπ και εγγονός του δούκα Ιωάννη Ε΄, διάδοχος του θείου του Αρθούρου Γ΄ δούκα της Βρετάνης, τελευταίος δούκας από τον κλάδο των Καπετιδών-Ντρε.
Η ζωή του χαρακτηρίζεται από συνεχείς συγκρούσεις με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΑ΄ και τον γιο του, Κάρολο Η΄.
Αγώνες του κατά της ΓαλλίαςΕπεξεργασία
Στην μάχη του Μπόσγουορθ, έστειλε στρατεύματα προς υπεράσπιση του Άγγλου βασιλιά Ερρίκου Ζ΄. Κατά τη διάρκεια της ανηλικότητας του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Η΄, συμμάχησε με τον δούκα της Ορλεάνης και τον δούκα του Ανγκουλέμ κατά της αντιβασιλείας της Άννας της Γαλλίας. Παρεμβαίνοντας συνέχεια στην Γαλλική πολιτική, παραμέρισε τις φροντίδες του δικού του δουκάτου. Οι αυταρχικές μέθοδοι του πρωθυπουργού του, Γουλιέλμου Σωβέν, έφεραν εξέγερση στο δουκάτο, υποκινούμενη από την αντιβασίλισσα Άννα. Οι παραδοσιακοί του σύμμαχοι, οι Άγγλοι, ήταν απασχολημένοι με τον πόλεμο των Ρόδων χωρίς να μπορούν να τον βοηθήσουν. Το εξαγριωμένο πλήθος συνέλαβε και κρέμασε τον Πιέρ Λαντέ, θησαυροφύλακα που είχε ανατρέψει τον πρωθυπουργό Σωβίν, και από τότε το σύνολο του λαού έβλεπε με καχυποψία και τον ίδιο τον δούκα, που μειώθηκε σημαντικά η δύναμη του.
Στην συνέχεια, εξασφάλισε τη διαδοχή του δουκάτου στην κόρη του, Άννα, αγνοώντας τον Σαλικό νόμο (1486). Με τη Συνθήκη του Σατωμπριάν (1487) αναγνωρίστηκε σαν ανεξάρτητος ηγεμόνας από την Γαλλία. Συμμάχησε με τον αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Α΄ κατά της Γαλλίας, αλλά ο στρατός της Βρετάνης συνετρίβη από τους Γάλλους και αναγκάστηκε να υπογράψει την ειρηνική Συνθήκη του Σαμπλέ. Σύμφωνα με την Συνθήκη, ο Φραγκίσκος δήλωνε υποτέλεια στον Γάλλο βασιλιά, ενώ η κόρη του δεν μπορούσε να παντρευτεί χωρίς την συγκατάθεση του.
Πέθανε σύντομα από πτώση από το άλογο του. Η κόρη του απειθάρχησε απέναντι στους Γάλλους και ο βασιλιάς Κάρολος Η΄ της Γαλλίας επιτέθηκε στην Βρετάνη και την ανάγκασε να τον παντρευτεί.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύθηκε δύο φορές, την πρώτη με την εξαδέλφη του Μαργαρίτα της Βρετάνης, κόρη του Φραγκίσκου Α΄ δούκα της Βρετάνης και είχε τέκνο:
- Ιωάννης 1463, έζησε δύο μήνες.
Το 1469 απεβίωσε η Μαργαρίτα και ο Φραγκίσκος Β΄ έκανε δεύτερο γάμο, με τη Μαργαρίτα της Φουά, κόρη του Γκαστόν Δ΄ κόμη της Φουά και απέκτησε παιδιά:
- Άννα 1477-1514, δούκισσα της Βρετάνης, παντρεύτηκε πρώτα τον Μαξιμιλιανό Α΄ των Αψβούργων αρχιδούκα της Αυστρίας & βασιλιά της Γερμανίας, μετά τον Κάρολο Η΄ των Βαλουά βασιλιά της Γαλλίας και έπειτα τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ των Βαλουά βασιλιά της Γαλλίας.
- Ισαβέλλα 1478-1490, απεβ. 12 ετών, τάφηκε στον καθεδρικό του Ρεν.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Henri Pigaillem: «Anne de Bretagne» (Γαλλικά) Pygmalion. 2008. σελ. 11.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
- ↑ Darryl Roger Lundy: The Peerage.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Francis II, Duke of Brittany της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |