Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Φραγκίσκος.

Ο Φραγκίσκος Β΄ (François II de Bretagne, 23 Ιουνίου 14359 Σεπτεμβρίου 1488) από τον Οίκο του Ντρε-Μονφόρ ήταν δούκας της Βρετάνης από το 1458 έως το 1488.

Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση23  Ιουνίου 1435[1]
Château de Clisson[1]
Θάνατος9  Σεπτεμβρίου 1488
Couëron
Αιτία θανάτουπτώση από άλογο
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός Αγίων Πέτρου και Παύλου της Νάντης
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[2]
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαργαρίτα της Βρετάνης[4]
Μαργαρίτα της Φουά (από 1471)[5][4]
ΣύντροφοςΑντουανέτα ντε Μαινιελαί
ΤέκναFrancesc I d'Avaugour
François de Dreux[6]
Antoine de Maignelais
Françoise de Maignelais
Άννα της Βρεττάνης[5]
Isabeau of Brittany
ΓονείςΡιχάρδος του Ετάμπ και Μαργαρίτα της Ορλεάνης (1406-1466)
ΑδέλφιαMarie de Bretagne
ΟικογένειαΟίκος του Ντρε
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ήταν ο μόνος γιος του Ριχάρδου κόμη του Μονφόρ και της Μαργαρίτας των Βαλουά, κόρης του Λουδοβίκου Α΄ δούκα της Ορλεάνης. Ήταν ανιψιός των Ιωάννη Ε΄ και |Αρθούρου Γ΄ δουκών της Βρετάνης και ο τελευταίος δούκας της από τον κλάδο των Καπετιδών-Ντρε.

Η ζωή του χαρακτηρίζεται από συνεχείς συγκρούσεις με τον Λουδοβίκο ΙΑ΄ της Γαλλίας και τον γιο του, Κάρολο Η΄.

Αγώνες του κατά της Γαλλίας

Επεξεργασία

Στη μάχη του Μπόσγουορθ, έστειλε στρατεύματα προς υπεράσπιση του Άγγλου βασιλιά Ερρίκου Ζ΄. Κατά τη διάρκεια της ανηλικότητας του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Η΄, συμμάχησε με τον δούκα της Ορλεάνης και τον δούκα του Ανγκουλέμ κατά της αντιβασιλείας της Άννας της Γαλλίας. Παρεμβαίνοντας συνέχεια στη Γαλλική πολιτική, παραμέρισε τις φροντίδες του δικού του δουκάτου. Οι αυταρχικές μέθοδοι του πρωθυπουργού του, Γουλιέλμου Σωβέν, έφεραν εξέγερση στο δουκάτο, υποκινούμενη από την αντιβασίλισσα Άννα. Οι παραδοσιακοί του σύμμαχοι, οι Άγγλοι, ήταν απασχολημένοι με τον πόλεμο των Ρόδων χωρίς να μπορούν να τον βοηθήσουν. Το εξαγριωμένο πλήθος συνέλαβε και κρέμασε τον Πιέρ Λαντέ, θησαυροφύλακα που είχε ανατρέψει τον πρωθυπουργό Σωβίν, και από τότε το σύνολο του λαού έβλεπε με καχυποψία και τον ίδιο τον δούκα, που μειώθηκε σημαντικά η δύναμη του.

Στη συνέχεια, εξασφάλισε τη διαδοχή του δουκάτου στην κόρη του, Άννα, αγνοώντας τον Σαλικό νόμο (1486). Με τη Συνθήκη του Σατωμπριάν (1487) αναγνωρίστηκε σαν ανεξάρτητος ηγεμόνας από τη Γαλλία. Συμμάχησε με τον αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Α΄ κατά της Γαλλίας, αλλά ο στρατός της Βρετάνης συνετρίβη από τους Γάλλους και αναγκάστηκε να υπογράψει την ειρηνική Συνθήκη του Σαμπλέ. Σύμφωνα με τη Συνθήκη, ο Φραγκίσκος δήλωνε υποτέλεια στον Γάλλο βασιλιά, ενώ η κόρη του δεν μπορούσε να παντρευτεί χωρίς τη συγκατάθεση του.

 
Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης (λεπτομέρεια από τον τάφο του)

Πέθανε σύντομα από πτώση από το άλογο του. Η κόρη του απειθάρχησε απέναντι στους Γάλλους και ο βασιλιάς Κάρολος Η΄ της Γαλλίας επιτέθηκε στη Βρετάνη και την ανάγκασε να τον παντρευτεί.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύθηκε δύο φορές, την πρώτη με την εξαδέλφη του Μαργαρίτα των Ντρε-Μονφόρ, κόρη του Φραγκίσκου Α΄ δούκα της Βρετάνης και είχε τέκνο:

  • Ιωάννης 1463, έζησε δύο μήνες.

Το 1469 απεβίωσε η Μαργαρίτα και ο Φραγκίσκος Β΄ έκανε δεύτερο γάμο, με τη Μαργαρίτα της Φουά, κόρη του Γκαστόν Δ΄ κόμη της Φουά και απέκτησε παιδιά:

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία