Ο Φράνκ Μίλλερ (αγγλικά: Frank Miller, 27 Ιανουαρίου 1957) είναι Αμερικανός δημιουργός κόμικς (σχεδιαστής και συγγραφέας) και σκηνοθέτης. Τα έργα του είναι εμπνευσμένα από το κίνημα του φιλμ νουάρ. Είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους και δημοφιλείς δημιουργούς και έχει επηρεάσει έντονα τον σύγχρονο κόσμο των κόμικς.

Φρανκ Μίλλερ
Γέννηση27  Ιανουαρίου 1957[1][2][3]
'Ολνι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4]
ΣπουδέςUnion 32 High School
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου, συγγραφέας, σεναριογράφος, μυθιστοριογράφος, ηθοποιός, εκτελεστικός παραγωγός, ηθοποιός ταινιών[5] και δημιουργός κόμικς[6]
ΣύζυγοςLynn Varley (έως 2005)
Βραβεύσειςβραβείο του μελανοδοχείου (1981)[7], Will Eisner Hall of Fame (2015)[8], Eisner Award for Best Writer/Artist (1999)[9], Eisner Award for Best Penciller/Inker or Penciller/Inker Team (1993)[9], Eisner Award for Best Writer/Artist (1993)[9], Eisner Award for Best Writer/Artist (1991)[9], Kirby Award for Best Art Team (1987)[10], Kirby Award for Best Writer/Artist (single or team) (1986)[10] και Best foreign work published in Spain (2000)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Το ξεκίνημα Επεξεργασία

Ο Μίλλερ γεννήθηκε στο Μέριλαντ και μεγάλωσε στο Βερμόντ. Η πρώτη του δουλειά δημοσιεύτηκε στο The Twilight Zone το 1978. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη Marvel Comics σχεδιάζοντας μεταξύ άλλων εξώφυλλα και μέρη της σειράς Spectacular Spider-Man ( τεύχη 27 και 28). Μέσα από αυτές τις συνεργασίες, όπου ο Daredevil εμφανιζόταν ως δευτερεύων χαρακτήρας. Την εποχή εκείνη ο Daredevil δεν ήταν ακόμη δημοφιλής και η δική του σειρά δεν παρουσίαζε σημαντικές πωλήσεις. Ο Μίλλερ παρά ταύτα θεώρησε ενδιαφέροντα τον χαρακτήρα και ξεκίνησε να εργάζεται ως σχεδιαστής της σειράς.

Ο Daredevil και οι αρχές της δεκαετίας του 80 Επεξεργασία

Το πρώτο τεύχος του Μίλλερ στη σειρά Daredevil (158) αποτελούσε το τέλος ενός κύκλου που ξεκίνησε ο Ρότζερ ΜακΚένζι. Παρά το γεγονός ότι έμενε πιστός στο κλασικό ύφος των αμερικάνικων κόμικ, ο Μίλλερ κατάφερε να εισάγει κάποια προσωπικά στοιχεία με επιρροές από το "φιλμ νουάρ". Το αποτέλεσμα είχε επιτυχία και ο Μίλλερ συνέχισε με τη Μάρβελ και έγινε ένας από τους ανερχόμενους νέους σχεδιαστές, καθώς άρχισε να συμμετέχει στα σενάρια με τον ΜακΚένζι. Το ύφος του, επηρεασμένο από τον Νιλ Άνταμς, είχε την ιδιαιτερότητα να επιμένει στη λεπτομέρεια. Η καινούρια αυτή ιδέα έκανε τα σχέδια στο Daredevil πιο ρεαλιστικά και αποτελούσε σπάνια κίνηση για το είδος εκείνη την εποχή. Η επιτυχία του Μίλλερ οδήγησε σε μηνιαία έκδοση του κόμικ Daredevil και από το τεύχος 168 (το 1981) ανέλαβε το σχέδιο και το σενάριο της σειράς, σε συνεργασία με τον Κλάους Γιάνσον. Στο τεύχος αυτό πρωτοεμφανίστηκε ο χαρακτήρας της Elektra, η οποία απέκτησε σύντομα τη δική της σειρά.

Ο Μίλλερ επέβαλε στο Daredevil πιο σκοτεινά θέματα με επιρροές από τα ιαπωνικά μάνγκα. Αποκορύφωση της τάσης αυτής ήταν ο θάνατος του κεντρικού χαρακτήρα της Elektra (τεύχος 181). Μια τέτοια στροφή στο σενάριο ήταν πρωτοφανής, παρότι αργότερα ο χαρακτήρας της Elektra επέστρεψε. Η παρουσία του Μίλλερ στη σειρά έληξε με το τεύχος 191, αφού είχε μετατρέψει έναν δευτερεύοντα χαρακτήρα της Marvel στον πιο δημοφιλή και επικερδή χαρακτήρα της. Χάρη σ' αυτή την επιτυχία ο Μίλλερ έγινε περιζήτητος.

Εν τω μεταξύ, το 1982, σε συνεργασία με το σεναριογράφο Κρις Κλέρμοντ εξέδωσε μια επιτυχημένη σειρά τεσσάρων τευχών με ήρωα το Wolverine, ως παρακλάδι της σειράς των X-Men. Την εποχή εκείνη, ο Μίλλερ σχεδίασε και μια σύντομη ιστορία του Batman για μια ειδική εορταστική έκδοση της DC Comics.

Ο Μίλλερ επέστρεψε με μία σειρά τεσσάρων τευχών με ηρωίδα την Elektra και με τη σειρά Ronin για τη DC Comics, η οποία ήταν η πρώτη φορά που σχεδίαζε νέο ήρωα τον οποίο είχε δημιουργήσει ο ίδιος. Για τη σειρά Ronin η DC Comics εξέδωσε έξι τεύχη από το 1983 μέχρι το 1984. Με τη σειρά αυτή, ο Μίλλερ εκλέπτυνε την τεχνική του και απέδειξε ότι ο νεωτερισμός στον κόσμο του κόμικ μπορεί να γνωρίσει υψηλές πωλήσεις. Το 1985, ο Μίλλερ παρουσίασε μόνο ένα τεύχος Daredevil (τεύχος 219), για να επιστρέψει το 1986 με την αποκορύφωση της ως τότε δημιουργικότητάς του δίνοντας νέα πνοή σ' έναν από τους παλαιότερους χαρακτήρες των κόμικ.

Batman: Ο σκοτεινός ιππότης επιστρέφει και τα τέλη της δεκαετίας του 80 Επεξεργασία

Το 1986 η DC Comics εξέδωσε το πρώτο τεύχος του Batman: The Dark Knight Returns (γνωστό και ως DKR). Ο Μίλλερ έγραψε το σενάριο και συνέχισε να εξελίσσει το πρωτοπόρο προσωπικό του ύφος. Η σειρά αποτελείται από τέσσερα τεύχη και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τους Λιν Βάρλεϊ και Κλάους Γιάνσον.

Η ιστορία παρουσιάζει τον Batman, ο οποίος είχε αποσυρθεί μετά το θάνατο του Robin, να επιστρέφει για να καταπολεμήσει το έγκλημα σε ένα μελλοντικό κόσμο όπου η βία και η εγκληματικότητα γνωρίζουν μνημειώδη έξαρση. Με σκοπό να γράψει το τέλος της ιστορίας του βαθύπλουτου υπερήρωα, ο Μίλλερ περιγράφει έναν σκληρό και ψυχωτικό Batman. Η ανταπόκριση των αναγνωστών ήταν ενθουσιώδης και ο "Σκοτεινός Ιππότης" κατάφερε να ξεφύγει από την εικόνα που είχε αποκτήσει από της τηλεοπτικές σειρές της δεκαετίας του 60.

Ο Batman του Μίλλερ είχε μεγάλη απήχηση στη βιομηχανία του κόμικ και έδωσε έναυσμα για πολλούς σκοτεινότερους και ρεαλιστικότερους ήρωες κόμικ. Υπήρξε δε πηγή έμπνευσης για τον Τιμ Μπάρτον, όταν εκείνος σκηνοθέτησε την ταινία του Batman το 1989. Η σειρά του Μίλλερ συνεχίζει να επανεκδίδεται 20 χρόνια μετά από την πρώτη κυκλοφορία της.

Το 1986 ο Μίλλερ επέστρεψε και στον Daredevil για να ανανεώσει τον ήρωα με το Daredevil: Born Again και το Daredevil: Love and War. Συνέχισε με την σειρά οκτώ τευχών Elektra: Assassin για την Epic Comics, χωρίς όμως να γνωρίσει την επιτυχία του Batman του.

Η σημαντικότερη ιστορία του Μίλλερ σ'αυτή την περίοδο ήταν το Batman: Year One σε συνεργασία με τον Μαζουκέλι. Εδώ ο Μίλλερ περιέγραφε λεπτομερώς την αρχή των περιπετειών του Batman, προσαρμόζοντάς τη στις απαιτήσεις του Dark Knight. Αυτό το κόμικ του επανέφερε την προηγούμενη επιτυχία του το 1988 και συνεχίζει να επανεκδίδεται από τη DC.

Ακόμη, ο Μίλλερ σχεδίασε εξώφυλλα για τα πρώτα δώδεκα τεύχη της αμερικανικής έκδοσης του Lone Wolf and Cub, προωθώντας τα ιαπωνικά manga στο δυτικό κοινό.

Τη ίδια εποχή ο Μίλλερ (μαζί με τους Μαρβ Γούλφμαν, Άλαν Μουρ και Χάουαρντ Τσέικιν) ήρθε σε ρήξη με τη DC Comics σχετικά με τις ταμπέλες των κόμικ. θεωρώντας ότι έχει υποστεί μια μορφή λογοκρισίας αποφασίζει να πάψει τη συνεργασία του με τη DC και να συνεχίσει με την Dark Horse Comics. Εφεξής ο Μίλλερ θα υποστήριζε τα δικαιώματα των δημιουργών και θα καταπολεμούσε κάθε μορφή λογοκρισίας στα κόμικ.

Η Αμαρτωλή Πόλη και η δεκαετία του 90 Επεξεργασία

Ο Μίλλερ είχε την πρόθεση να εκδίδει πια τα έργα του αποκλειστικά σε συνεργασία με τη Dark Horse, όμως εξέδωσε ένα κόμικ με τη Epic Comics, το Elektra Lives Again. Το κόμικ εξιστορούσε την επιστροφή της ηρωίδας Elektra (η οποία είχε σκοτωθεί σε προηγούμενο επεισόδιο) και εμφάνισε έντονα πειραματικό ύφος.

Το 1990 ο Μίλλερ έγραφε το σενάριο των τριών τευχών του κόμικ Hard Boiled, σε σχέδιο του Τζεφ Ντάροου. Το Hard Boiled χαρακτήριζε ένα μείγμα σάτιρας και βιαιότητας, αλλά υπέφερε από τα μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ των τευχών.

Παράλληλα σε συνεργασία με τον σχεδιαστή Ντέιβ Γκίμπονς, ο Μίλλερ παρήγαγε τα τέσσερα τεύχη του Give Me Liberty, με τη Dark Horse. Άλλο ένα μείγμα δράσης και πολιτικής σάτιρας, το οποίο καθιέρωσε τον Μίλλερ ως δημιουργό κόμικ για ενήλικους. Ακολούθησαν πολλές συνέχειες και ειδικά τεύχη του Give Me Liberty, από το ίδιο πάντα δημιουργικό δίδυμο.

Επίσης, ο Μίλλερ έγραψε τα σενάρια των κινηματογραφικών ταινιών RoboCop 2 και RoboCop 3. Καμία όμως από τις δύο ταινίες δεν έχαιρε αναγνώρισης από την κριτική. Ο ίδιος ο Μίλλερ δήλωσε ότι δεν θα ξαναεπέτρεπε στο Hollywood να προσαρμόσει τα έργα του στον κινηματογράφο, υποστηρίζοντας ότι τα σενάριά του είχαν υποστεί αλλαγές που δεν ήθελε. Από το 2003 τα σενάρια του RoboCop χρησιμοποιήθηκαν για την προσαρμογή σε κόμικ.

Το 1993 το Daredevil: Man Without Fear (Marvel Comics) σε σχέδιο του Τζον Ρομίτα Τζ. επανερχόταν στην αρχή της ιστορίας του Daredevil, με τρόπο ανάλογο με το Batman: Year One. Η επιστροφή του Μίλλερ στους υπερήρωες συνέχισε με το σενάριο του 11ου τεύχους του κόμικ Spawn του Τοντ ΜακΦάρλαν, καθώς και το ειδικό τεύχος συνάντησης του Spawn με τον Batman για την Image Comics.

Το 1993 ο Μίλλερ ξεκίνησε την πρώτη ιστορία της διάσημης σειράς του Sin City. Το κόμικ πρωτοεμφανίστηκε στον κύκλο Dark Horse Presents (τεύχη 51 με 62) και ήταν η πρώτη δουλεία του που πραγματοποίησε μόνος, χρησιμοποιώντας ασπρόμαυρα σχέδια, για να τονίσει το ύφος "φιλμ νουάρ". Χάρη στην επιτυχία της η σειρά επανεκδόθηκε σε τόμο και απετέλεσε το 2005 το τεύχος με τίτλο The Hard Goodbye.

Η Sin City υπήρξε η κύρια ενασχόληση του Μίλλερ μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 90. Οι επτά τόμοι της σειράς του προσέφεραν μεγάλη αναγνώριση και εμπορική επιτυχία. Ένα ευρύτερο κοινό, που δεν είχε απαραιτήτως τη συνήθεια της ανάγνωσης κόμικ, αγάπησε το πεπειραμένο και ώριμο ύφος του Μίλλερ. Το σχέδιό του καθώς και η μέθοδος αφήγησης είχαν εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών για να φτάσουν στο επίπεδο της Sin City, κόμικ που σημάδεψε όσο λίγα την εποχή του.

Το 1995, ο Μίλλερ σε νέα συνεργασία με τον Ντάροου παρουσίασε το Big Guy and Rusty the Boy Robot — φόρος τιμής στις ταινίες Godzilla, στο Astro Boy και τις πατριωτικές αμερικανικές ταινίες σχετικά με το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η σειρά κυκλοφόρησε από τη Dark Horse Comics και το 1999 παρουσιάστηκε ως κινούμενο σχέδιο στο κανάλι Fox Kids.

Από το 2000 και μετά Επεξεργασία

Ο Μίλλερ ξεκίνησε τη νέα χιλιετία με τη συνέχεια του Batman: The Dark Knight Returns για τη DC Comics, αφού λύθηκαν τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί στο παρελθόν. Η νέα τριλογία Batman: The Dark Knight Strikes Again γνώρισε υψηλές πωλήσεις, παρά τις ανάμικτες κριτικές. Οι αρνητικές κριτικές αφορούσαν την απλότητα του σχεδίου και τον αφύσικο χρωματισμό. Άλλοι αναγνώρισαν στο έργο το ιδιαίτερα μοντέρνο του ύφος που πατά ταύτα σεβόταν το γνώριμο στιλ του Μίλλερ.

Η στάση του Μίλλερ ως προς τον κινηματογράφο άλλαξε, καθώς ενέκρινε τη μέθοδο του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και του επέτρεψε να προσαρμόσει την "Αμαρτωλή Πόλη" στη μεγάλη οθόνη. Το 2005 παρουσιάστηκε στο αμερικανικό κοινό η ταινία Sin City, η οποία ήταν τελείως πιστή στο ύφος του κόμικ και ο Μίλλερ παρουσιάστηκε και εκείνος σαν σκηνοθέτης της ταινίας. Η μεγάλη επιτυχία της ταινίας κίνησε το ενδιαφέρον πολλών προς το κόμικ, το οποίο επανεκδόθηκε και γνώρισε νέα εμπορική απήχηση. Προβλέπεται συνέχεια της ταινίας στον κινηματογράφο καθώς και στη τηλεόραση, με τις ιστορίες του κόμικ που δεν είχαν συμπεριληφθεί στη πρώτη ταινία, αλλά και νέες ιστορίες που προτίθεται να γράψει ο Μίλλερ.

Το 2007, η ταινία 300 σε σκηνοθεσία Ζακ Σνάιντερ, βασισμένη στο κόμικ που ο Μίλλερ είχε εκδώσει το 1998, σημείωσε σημαντικότατη επιτυχία παγκοσμίως. Η ταινία, όπως και το κόμικ, εξιστορούν τα πολεμικά κατορθώματα του βασιλιά Λεωνίδα και των 300 Σπαρτιατών κατά των Περσών. Το ύφος του Μίλλερ και η τάση προς την ηρωική φαντασία και την υπερβολή χάρισαν στην ταινία τον δραματικό και άκρως αποτελεσματικό της χαρακτήρα, αλλά κίνησαν τη μήνη της Ιρανής κυβέρνησης.

Μετά από πολλά χρόνια γάμου ο Μίλλερ χώρισε με τη Λιν Βάρλεϊ, η οποία είχε αναλάβει το χρωματισμό πολλών από τα έργα του. Ενώ πρόσφατα ανακοίνωσε ότι η συνέχεια του Batman θα λέγεται "Holy Terror, Batman!" και θα περιγράφει τη μάχη του υπερήρωα κατά της Αλ Κάιντα.

Εμφανίσεις στον κινηματογράφο Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Σενάριο Επεξεργασία

Σχέδιο Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Αγγλικά) SNAC. w6h43xwt. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Frank-Miller. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά, Ολλανδικά) Lambiek Comiclopedia. Lambiek. 1  Νοεμβρίου 1999. m/miller. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. LIBRIS. 2  Ιουλίου 2008. libris.kb.se/katalogisering/ljx15m041g5t7th. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  5. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2019.
  6. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  7. www.comic-con.org/awards/inkpot. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2021.
  8. www.comic-con.org/awards/eisner-award-recipients-2010-present. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2021.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 www.comic-con.org/awards/1990s-recipients. Ανακτήθηκε στις 20  Σεπτεμβρίου 2021.
  10. 10,0 10,1 www.comic-con.org/awards/1980s-recipients. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία